دخالت والدین

[mnasher]

من دو ماه که ازدواج کردم پدر خانمم خیلی حساس به مسائل مربوط به جنسیتی است و مدام گیر میده نه به خاطر سنتی بودن نمی دانم مشکل روانی داره و در صورت حتی دست دادن به زنم خیلی احساس بدی داره خیلی شکاک و گیر میده خانمم هم خیلی ازش حساب می بره و خلاقیتی نداره می خواهم بدانم برای رفع این مشکل چه باید کرد حتی مشکل جایی است که ما با هم توی یک اتاق نمی توانیم تنها باشیم می خواهم علت کار ایشان را بدانم

[farokh]

من دو ماه که ازدواج کردم پدر خانمم خیلی حساس به مسائل مربوط به جنسیتی است و مدام گیر میده نه به خاطر سنتی بودن نمی دانم مشکل روانی داره و در صورت حتی دست دادن به زنم خیلی احساس بدی داره خیلی شکاک و گیر میده خانمم هم خیلی ازش حساب می بره و خلاقیتی نداره می خواهم بدانم برای رفع این مشکل چه باید کرد حتی مشکل جایی است که ما با هم توی یک اتاق نمی توانیم تنها باشیم می خواهم علت کار ایشان را بدانم

خب ایشون براساس تعصبی که داره چنین رفتاری رو میکنه و تا وقتی که رسما" همسرتو به خونه خودت نبرده باشی همین وضع وجود داره

پس بهت زیاد حساسیت نشون ندید و خوددار باشید

برخی برخوردها با خانواده همسر هنگام دخالت از جانب آن ها جز این که وضعیت را بدتر می کند، هیچ تأثیری نخواهد داشت. یکی از بدترین انتخاب ها برخورد با خانواده همسر و جواب دادن به آنان است.

این مقابله کردن تنها اثری که دارد از بین رفتن احترام بین افراد خواهد بود و در طولانی مدت به روابط همسران آسیب های جدی وارد می سازد. پیش از این که روابط تان مختل شود سعی کنید از روش های دیگر، که 4 مورد از آن ها را در ادامه معرفی می کنیم، استفاده کنید:



اندازه نگه دار!
ساده ترین راه برای کم کردن میزان دخالت ها تنظیم روابط به اندازه معقول است. اگر می بینید میزان دخالت ها بسیار زیاد است و از سویی امکانش را دارید، میزان زمان حضور در خانه آنان را کاهش دهید، البته نه این که دفعات را کم کنید، بلکه فقط می توانید زمان هر بار حضور را کاهش دهید. مثلاً در عوض این که از ظهر تا شب در خانه آنان به سر ببرید، فقط یک یا دو ساعت آن جا بمانید.

از طرفی سعی کنید زمانی که آنان نیز به خانه شما می آیند برنامه هایی برای شان ترتیب دهید تا مشغول باشند، مثلاً می توانید سی دی فیلم یا سریالی را بخرید و با آن ها تماشا کنید. با این راهکارهای ساده می توانید تا حدی از میزان دخالت ها کم کنید اما قطعاً این روش ها کافی نخواهد بود.


از خودتان شروع کنید
گاهی اوقات، شاید احساس نکنیم اما زمانی که خود به خانه والدین مان می رویم، در مورد چیدمان خانه آن ها، برنامه های زندگی شان یا دیگر موضوعات نظر می دهیم و البته اسم این کار خود را دخالت نیز نمی گذاریم. اگر شما نیز اهل مشاوره دادن اجباری به خانواده خود هستید، بهتر است این کار را ترک کنید، چون در غیر این صورت باید منتظر مشاوره های اجباری آنان باشید. به صورت کلی هم بد نیست قبل از اظهار نظر درباره موضوعات مرتبط با والدین خود یا همسرتان اول با خود فکر کنید که اگر آن ها درباره موضوعات این چنینی در زندگی شما نظر بدهند از این کار استقبال خواهید کرد یا خیر.


صحبت اضافه ممنوع
این عادت را بسیاری از افراد دارند، زمانی که حرف برای گفتن کم می آورند شروع به صحبت از هر دری می کنند و در نتیجه ممکن است برنامه ریزی های آینده شان را نیز مطرح کنند یا آرزوهای شان را نیز با دیگران در میان بگذارند. این کار می تواند در طرف مقابل این طور تفسیر شود که شما به دنبال مشورت گرفتن هستید.

در جمع های دوستانه این عادت شاید چندان عارضه ای نداشته باشد،اما در مقابل بستگان همسر احتمالاً می تواند مشکلاتی را ایجاد کند، چرا که ما به صحبت های اقوام همسرمان به صورتی متفاوت از دوستان مان گوش می کنیم و ممکن است بسیار زود صحبت های آنان را به عنوان دخالت در نظر بگیریم. شاید بهتر این باشد تا زمانی که تصمیم قطعی در موضوعی نگرفته ایم کمتر درباره آن صحبت کنیم.


گفت وگو با خانواده
اگر دخالت های خانواده همسر شما ادامه پیدا کرده و به شدت باعث آزار شما شده است و راهکارهایی که تا به حال نیز انجام داده اید مثمر ثمر نبوده احتمالاً بهترین گزینه صحبت کردن همسرتان با خانواده اش در این باره است. اگر شما یا همسرتان می خواهید با خانواده خود در چنین موردی صحبت کنید بهتر است به چند نکته در این زمینه توجه داشته باشید.

اول این که در زمان عصبانیت این کار را انجام ندهید. در زمان صحبت حتماً به ویژگی های مثبت آنان اشاره کنید و نشان دهید قدردان زحمات شان هستید. توضیح دهید برخی برخوردهای آنان به رغم نیت خوب شان موجب سوء تفاهم شده است. این موارد را به صورت مشخص و با تعیین مواردی که به نظر شما دخالت بوده است؛ توضیح دهید.

در زمان صحبت به هیچ عنوان آنان را تهدید به قطع رابطه یا برخوردهای دیگر نکنید و البته در هر شرایطی احترام شان را نگه دارید و در آخر، هیچ وقت از قول همسرتان و این که او ناراحت شده است با والدین خود صحبت نکنید بلکه موضوع را به عنوان مسئله ای مشترک بین شما و همسرتان مطرح و از ضمایر جمع مانند «ما» استفاده کنید.

[mnasher]

من حتی به صورت خصوصی هم با پدر همسرم صحبت کردم درباره علت حساسیت ایشان ولی در صحبت ایشان می گفتند من حساسیتی ندارم شما می توانید راحت در اتاق صحبت کنید ولی در عمل هر وقت ما در اتاق بودیم یا خود یا مادر زن مدام سرک می کشیدند و در گاهی مواقع که در اتاق بسته می شد پسرشان یه هو وارد اتاق می شد و سرش را پایین می انداخت و داخل اتاق می شد بدون اینکه اجازه ای گرفته باشد . حتی من برای این کار راهکار از پدر خواستم تا بتوانم دخترشان را بهتر بشناسم ولی راهکار می داد ولی در عمل در تضاد با راهکارش عمل می کرد. من فکر می کنم از لحاظ روانی مشکل داره تعصب خاصی نداره من خودم تعصب مذهبی را درک می کنم این حساسیت ها هم در مورد خواهرش که هفت سال ازدواج کرده وجود داره انگار طرف ازدواج می کنه که از ایشان اجازه بگیره کاری انجام بدهد یا نه . حتی من راه حل شما که زمان کمتری آنجا باشم امتحان کردم و نتیجه معکوس داد این بار از طرف خانمم که چرا مثلا یک ساعت می مانی . و همسرم ترس این را دارد که با پدرش صحبت کند کلاً منطق سرش نمی شود

[شکیب]

این مساله نه به مذهب ربطی دارد و نه به تعصب. بلکه دیدگاهی است که در ذهن پدر خانم شما از کودکی ایشان شکل گرفته است.تمام نگرانی ایشان از این است که اتفاقی بیفتد که باعث سرافکندگی او شود. اینچنین دیدگاهی بر این پایه استوار است که دختر ادم جزء مایملک اوست و تا زمانی که در خانه پدرش است بایستی حفظ شود و الا آبروی پدرش رفته است. این تیپ شخصیتی داماد را نمی تواند به عنوان یک عضو خانواده قبول کند یا او را دوست داشته باشد. همچنین دختر را وصله ناجوری می داند که باید تحملش کرد تا به خانه بخت برود. هرچند ممکن است با رفتن دخترش دلگیر و نارحت شود و در دل او را دوست داشته باشد. پیشنهاد می کنم سعی کنید هر چه زودتر دوران عقد را به پایان برسانید. حدالامکان شبها در خانه پدر خانم نمانید. رعایت ادب و احترام را داشته باشید و از ایشان هیچ گونه انتظاری نداشته باشید. البته در این خانه ها دخترهای با معرفت و با ارزشی تربیت می شوند.