زندگی با خانواده شوهر

[lili1990]

سلام
من دختری 25 ساله هستم که یک سال است عقد کرده ام .اما برای ازدواج کردن و رفتن سر خانه و زندگی مشکلات مالی داریم . وضعیت مالی شوهرم اصلا خوب نیست تنها داراییش یک پراید است که ده دوازده تومن بیشتر نمی ارزد .الان هم نمیتواند یک خانه اجاره کند اگر هم بخواهد توی پایین شهر یک خانه اجاره کند باید ماشینش را بفروشد از اینها گذشته می خواهد یک زمین ارزان قیمت اطراف شهر که در حال حاضر بیابان است بخرد میگن چند سال آینده قیمت دار میشود البته برای خرید این زمین هم میخواهد وام بگیرد که البته نمیدان این کارش هم درست است یا نه ؟ حالا با در آمد ماهیانه یک ملیون و شاید کمتر چطور اجاره خانه بدهد قسط وام بدهد و خرج و مخارج خانه ؟
خانواده اش اصرار زیادی دارند که ما با آنها در یک خانه زندگی کنیم با پدر و مادرش و برادر بزرگش که مجرد است . کم جمعیت به نظر می رسند اما خواهر و برادرانش هر روز و هر شب آنجا هستند . حس میکنم زندگی آنجا خیلی سخت است چون اختیاری از زندگی خودم ندارم مثل اینکه دختر خونه بابام باشم . خانواده ای کمی تعصبی که حتی توی حریم خانه باید پوشش کامل داشته باشی . حال نمیدانم چه تصمیمی بگیرم ازدواج کنم و برم خونه پدر شوهرم تا چند سال آینده که بتوانیم سرمایه ای جور کنیم و جدا بشیم ؟ یا بزارم عقدمان یکی دو سال دیگه طول بکشه که شاید بتونیم یه خونه اجاره کنیم ؟
لطفا راهنماییم کنید سر دو راهی گیر کرده ام
ممنون

[خليلي]

زندگي مستقل مرحله جديدي از فرآيند زندگيه يك فرده . بسيار متفاوته.مثل مرحله جنين كه به اين دنيا مياد و وابستگيهاي خاص خود.
دنيا رو براي خودت جهنم نكن.بسياري از پدران و مادران ما اينگونه بوده اند.همه در ابتداي امر خونه مستقل نداشتن.
در مورد سوالتون خودتون ميدونيد.فكر كنيد اول و به مشكلات و مزيتهاي امر بيانديشيد.بلاخره همش ضرر نيست.از طرفي بعنوان خانم خانه بايد در يكسري مسايل همرا شوهر باشيد و از طرف ديگر حق داريد در محل زندگيتون استقلال داشته باشيد.
فكر ميكنيد آيا اخلاق شاخصي از سوي خانواده همسرتون هست كه براي زندگي شما مشكل ساز است يا اينكه صرفا راحت نيستيد ؟؟؟؟

[lili1990]

درسته خانواده شوهرم اخلاقهایی دارند که برای من قابل قبول نیست و هم اینکه اونجا اصلا احساس راحتی نمیکنم حتی حس زندگی ندارم ولی باید چیکار کنم ؟
یعنی طولانی کردن دوران عقد بهتره ؟
چطور با این مشکل مالی کنار بیام ؟ شما راه حلی برای درست شدن مشکل مالی دارید ؟ باید چطور زندگی رو شروع کنیم؟

[خليلي]

همه مشكل مالي دارن اول زندگي.اصلا زندگي بي مشكل و مانع به نظرم يكم دور از ايده آل هاي امروزيه.ولي ميگم شما ك نميخواين با خانواده همسرتون زندگي كنيد؟
همسرتون براتون ملاكه.توي اين راه سختيهاي زيادي هست ولي اين بدين معنا نيست كه كوكورانه برين خونه خانواده همسرتون.ميگم بسنجين.اگه فكر ميكنيد اين نوع زندگي ميتونه تاثير نثبت روي زندگي آينده داشته باشه حتماانجام بدين.
الان دقيقا دغدغه زندگي مشتركتون براي شروع چيه؟
البته بجز حوزه مالي...

[lili1990]

دغدغه ای که داریم همینه که چطور بدون هیچ پولی زندگیمونو شروع کنیم چطور خونه بگیریم وقتی پول نداریم چطور مخارج خونه رو بدیم وقتی درآمدی نداریم؟
من نمیدونم چه کاری بهتره بخاطر همین از شما کمک خواستم .
نمیدونم برم اونجا برای آیندمون بهتر میشه یا نه ؟ نمیدونم اگه عقدمون عقب بندازم میتونیم بعد از یکی دوسال خونه اجاره کنیم یا بازم همین اوضاع رو دارم .
از طرفی میدونم که رفتنم به خانه پدر شوهرم یعنی سرد شدن و فاصله گرفتن شوهرم از من ....
ولی چیکار باید بکنم ؟؟؟؟؟

[خليلي]

ميتوني هم روسيتونو ي سال عقب بندازي تا اينكه اوضاع بهتر بشه.يعني اينكه پول جمع كنيد. يا اينكه خانواده ها به اندازه ي پول پيش كمك كنن براي پول پيش.اصلا اشكالي نداره اين كار.اينجوري ماشين هم براتون ميمونه.همسرت سره كاره؟

[lili1990]

خانواده من هم اوضاع مالی خوبی ندارن . خانواده اون هم که ازشون انتظاری نیست اونا اصرار دارن بریم پیش خودشون در حدی که گفتن اگه نیای خونه ما زندگی کنی حتی برا خرج عروسی هم کمک نمیکنم .
شوهرم یه تولیدی مبل کوچیک داشت ولی اینقدر اوضاع کار خراب بود و بازار نبود و البته دست تنها بود پول هم نداشت کارگر بگیره بخاطر همین مجبور شد جمعش کنه و حالا رفته توی یه تولیدی دیگه کار میکنه ولی مگه چقدر گیرش میاد خیلی زور بزنه شاید هشتصد تا یه تومن اگرم کار نباشه که شاید ماهی پونصد تومن . میگه سال جدید اگه دوسه نفر دیگه پیدا کردم که یه اکیپ بشیم بازم تولیدی راه میندازم ولی اونم پول میخاد اگه بخاد اینکارو بکنه باید هرچی داره بزاره یه وام هم بگیره .

[خليلي]

چقدر همديگرو دوست دارين؟
رابطتون چطوره ؟رابطه خودتون و رابطه شما با خانواده هاتون

[lili1990]

نمیتونم بگم زندگی عاشقونه ای داریم همو دوست داریم و عشق ....
نمیدونم بخاطر غرور بیش از حدشه یا به قول خودش اخلاقو خصوصیت رفتاریشه و شخصیتش که اینجوری بزرگ شده که نمیتونه ابراز علاقه کنه نمیتونه رفتارا و نگاه های عاشقونه داشته باشه نمیتونه با کلمات قشنگ و عاشقانه صدام کنه نمیتونه ستایشم کنه و قربون صدقه ام بره . اوایل برام خیلی سخت بود و نمیتونستم تحمل کنم ولی الان سعی میکنم باهاش کنار بیام . هرچند گاهی واقعا دلم میشکنه ولی خب...
گاهی فکر میکنم اصلا یه ذره حسی تو دلش نیست اینقدر که این آدم سرده ولی خودش که میگه من دارم اشتباه میکنم .
رابطه من با خواهرش که اصلا خوب نیست تا حالا دعوامون نشده ولی من از اون خوشم نمیاد اونم از من هیچکدوم تحمل دیگری رو نداریم باهاشون خیلی راحت نیستم ولی دعوایی هم نداشتیم البته نداشتیم چون من نخاستم اگه منم مثل خیلی ها بودم شاید بارها بخاطر حرفا و دخالتاشون که پشت سرم انجام میدن دعوا شده بود ولی من نادیده میگیرم .
اونم با خانواده من سرده

[lili1990]

دو ماه نامزد بودیم تو اون دو ماه خیلی خوب بود خیلی ابراز علاقه میکرد اوایل عقدمون هم بد نبود اما بعد از چند ماه همه چیز کم رنگ شد و استارتش هم از خواهرش و خانوادش بود از بس مینشستن زیر گوشش میخوندن . آخه یه عادت بد هم که داشت البته الان هم داره ولی کم شده این بود که تمام مسایل بینمون رو میرفت به خانوادش میگفت دعواهامون حرفامون خاسته هایی که ازش دارم و...
هروقت شکایتی میکنم به هیچ نتیجه ای نمیرسم همیشه هم سعی کردم براش بهترین باشم ولی نمیدونم چرا اینجوریه یا عشقی نداره یا به قول خودش داره اما نمیتونه ابراز کنه بخاطر شخصیتش بخاطر اینکه دورو برش شلوغه .
وقتی گفتم یکی از ترسام برای اونجا رفتن اینه که ازم سرد بشه همینه چون وقتی تو محیط خونه و جلوی بقیه هست که دیگه هیچی انگار غریبه هستم اصلا نه طرفم میاد نه درست باهام حرف میزنه میگه جلو بقیه زشته البته هرچند حس میکنم یه کوچولو هم از سرزنش های بعد خانوادش میترسه.

[خليلي]

به نظرم اگه نرين با خانوادش زندگي كنين بهتر باشه.چون هنوز رابطه همسري شما محكم نشده.رابطتون از نظر رابطه زناشويي چطوره ؟
گرمه يا نه توي اين موضوع هم محافظه كاره؟
شما هنوز باكره هستين ديگه ؟
اگه رابطه دارين آيا كامل تونستين همو بفهمين توي اين حوزه ؟
البته ببخشيدا راحت سوال ميكنم خواهر جون

[lili1990]

بد نیست ولی من هنوز باکره هستم هرچند این اواخر خیلی اصرار داره که این باکره بودن رو کنار بزنیم میگه دیگه تحمل ندارم دیگه برام اینجوری سخته و حال نمیکنم

[خليلي]

ب نظرم بهتره خونه خانواده همسرتون نريد.مگراينكه تحملتونو بالا ببريد.خيلي بالا
ميتونيد ي سال وايسيد تا پولي براي رهن يا اجاره وديگر امور جمع كنيد.
بهتره باكره بمانيد تا حاشيه امني براي زندگي خودتون باشه.اگه خدايي نكرده اين عقد به ازدواج ختم نشه فكر اون روز باشيد ك ي زن خيلي سخت ميتونه ازدواج مجدد داشته باشه.
ازين جهت گفتم نريد خونه خانواده همسرتون ك چون رابطتون ممكنه تار تر بشه.بلاخره خواهر همسرتون براي اون خيلي مهمه.
نظر خودتون توي اين مورد چيه ؟

[lili1990]

برای خودم هم خیلی سخته که برم اونجا از طرفی هم ترس دارم که با اونجا رفتنم رابطمون خیلی سرد بشه .
من خصوصیات اخلاقیم خیلی با اونا و اوضاع خونه اونا فرق داره اینقدر فرق داره که گاهی حس میکنم اونا از فضا اومدن
من یه دختر امروزی هستم و کاملا هم مستقل و هیچوقت دوست ندارم کسی مخالف چیزی که میخام انجام بده برام سخته. دختر پر توقعی نیستم اما هرچیزی که خواستم باید درستش کنم .یه دخترم که دوست دارم راحت زندگی کنم و توی محدوده نباشم راحت بپوشم راحت باشم تو خونه هرچی دوست داشتم بخورم هرکار دوست داشتم بکنم
ولی برعکس من اونا یه خانواده کاملا خشکی هستن و پر از محدودیت اینقدر که توی خونه حتی اگه نامحرمی نباشه نباید روسری از سرت بیفته یا لباس کوتاه و تنگ بپوشی باید کاملا با خانواده زندگی کنی حتی نمیتونی برای ساعتی توی اتاقت بمونی باید همیشه توی سالن و توی کارای خونه حضور فعال داشته باشی البته کارای خونه که همشو باید انجام بدی ولی حتی حق نظر دادن توی امور خونه رو نداری حتی توی درست کردن غذا

[خليلي]

بايد قبول كني ازدواج محدوديتهايي هم براي فرد در كنار آزاديهاش داره.بايد هدفتو از ازدواج روشن كني.با اين حرفايي كه شما ميزني فكر كنم در خانواده خودت هرچي ميخواستي رو داشتي.اين موضوع در بعداز ازدواج يكم محدود ميشه و اين كاملا طبيعيه.ولي در مورد زندگي در خانواده همسرت نظرم همونيه ك گفتم.يكم وايسين تا حداقل ي پول پيش جور كنيد.انتخاب محل زندگي با شوهره و جور كردن اين محل هم با اونه ك بايد زن در اون راحت باشه.ولي با اين حال اگه شرايطشو داري دست همسرتو بگير و كمكش كن.
استقلال اول زندگيتون روي رابطه عشقيتون، زناشوييتون ، ميزان دوست داشتنتون وخيلي موارد ديگه تاثير داره.

[lili1990]

یعنی چی دستشو بگیرم ؟

[خليلي]

منظور در هر حوزه ك كمك ميخواد كمكش كن اگه ميتوني.ژمثل الان كه در حوزه مالي كمك ميخواد.چون به نفع هردوتونه

[شهرام2014]

سلام
من دختری 25 ساله هستم که یک سال است عقد کرده ام .اما برای ازدواج کردن و رفتن سر خانه و زندگی مشکلات مالی داریم . وضعیت مالی شوهرم اصلا خوب نیست تنها داراییش یک پراید است که ده دوازده تومن بیشتر نمی ارزد .الان هم نمیتواند یک خانه اجاره کند اگر هم بخواهد توی پایین شهر یک خانه اجاره کند باید ماشینش را بفروشد از اینها گذشته می خواهد یک زمین ارزان قیمت اطراف شهر که در حال حاضر بیابان است بخرد میگن چند سال آینده قیمت دار میشود البته برای خرید این زمین هم میخواهد وام بگیرد که البته نمیدان این کارش هم درست است یا نه ؟ حالا با در آمد ماهیانه یک ملیون و شاید کمتر چطور اجاره خانه بدهد قسط وام بدهد و خرج و مخارج خانه ؟
خانواده اش اصرار زیادی دارند که ما با آنها در یک خانه زندگی کنیم با پدر و مادرش و برادر بزرگش که مجرد است . کم جمعیت به نظر می رسند اما خواهر و برادرانش هر روز و هر شب آنجا هستند . حس میکنم زندگی آنجا خیلی سخت است چون اختیاری از زندگی خودم ندارم مثل اینکه دختر خونه بابام باشم . خانواده ای کمی تعصبی که حتی توی حریم خانه باید پوشش کامل داشته باشی . حال نمیدانم چه تصمیمی بگیرم ازدواج کنم و برم خونه پدر شوهرم تا چند سال آینده که بتوانیم سرمایه ای جور کنیم و جدا بشیم ؟ یا بزارم عقدمان یکی دو سال دیگه طول بکشه که شاید بتونیم یه خونه اجاره کنیم ؟
لطفا راهنماییم کنید سر دو راهی گیر کرده ام
ممنون

سلام

ببیند عزیز شما طوری صحبت میکنید که انگار از وضعیت مادی ایشون خبر نداشتید و یکدفعه با این امر مواجه شده اید!!!

بگذریم شما باید یک رقم تقریبا دقیقی از درامد متوسط ماهیانه ایشون داشته باشید و سپس ببینید ایا میتوانید هر دو با توجه به کار کردن شما هم مخارج یک زندگی مشترک را پرداخت نمائید یا خیر.

از طرفی با توجه به نگرش شما و ترکیب کلمات شما نسبت به خانواده همسر اصلا به صلاح هیچ کس نیست که در زیر سقف خانواده ایشون زندگی کنید.!

پس متاسفانه با اینکه عقد کرده اید چاره ای جز صبر و گذشتن زمان در حد یک یا چند سال داریدتا مختصر سرمایه پایه جهت زندگی مشترک رو داشته باشید .

به هیچ وجه تکرار میکنم به هیچ وجه تا زیر یک سقف نرفته اید وارد رابطه جنسی(دخول) به هیچ صورت نشید. موفق باشید.

د.ک.ت.ر.ا د.ر. ر.و.ا.ن.ش.ن.ا.س.ی

[خليلي]

البته به حرفاي شهرام 2014 اينو اضافه كنم رابطه اي ك باعث برداشتن بكارتتون بشه نداشته باشيد.وگرنه احساس ميكنم نداشتن و عدم توجه به نياز جنسي و عاطفي يكم كم لطفي باشه چون اين موضوع يكي از اهداف اساسي در ازدواجه.

[lili1990]

شما بخاطر اینکه ممکنه من توی دوران عقد از همسرم جدا بشم اینقدر روی نگه داشتن بکارتم تاکید دارید؟
اما من بخاطر یه سری شرایطی که دارم از نظر خانواده حتی اگه بمیرم حاضر به طلاق نیستم چه الان چه بعدن حتی اگه به جایی برسم که واقعا نتونم تحمل کنم حاضرم خود کشی کنم اما طلاق نگیرم

[خليلي]

شما بخاطر اینکه ممکنه من توی دوران عقد از همسرم جدا بشم اینقدر روی نگه داشتن بکارتم تاکید دارید؟
اما من بخاطر یه سری شرایطی که دارم از نظر خانواده حتی اگه بمیرم حاضر به طلاق نیستم چه الان چه بعدن حتی اگه به جایی برسم که واقعا نتونم تحمل کنم حاضرم خود کشی کنم اما طلاق نگیرم

اگه صلاح ميدوني روشنتر بگو؟
بله من براي اين ميگم كه اگه طلاق گرفتي ي دختر شرايطش بهتره تا ي زن.اين نوع تفكره من نيست.فهم عمومي جامعه اينو ميگه.حالا مانع تو چيه.اگه صلاح دونستي در حد پيام خصوصي بگو يا همينجا بگو دوستان ديگه هم راهنماييت كنن.
قداست دختر بودم رو دست كم نگير...
تو اشرف مخلوقاتي بهتره براي خودت ارزش قايل بشي وگرنه انتظار نداشته باش از بقيه

[lili1990]

نمیتونم و دقیق بهتون بگم چرا فقط بگم که هیچوقت نمیتونم طلاق بگیرم هیچوقت . فقط باید سعی کنم زندگی بهتری داشته باشم .
این که گفتید برا خودم ارزش قایل باشم از چه بابت گفتید؟

[خليلي]

منظورم اينه توهم بعنوان يك انسان حق زندگي داري. ب خودت با بده هرچند من مانع تو رو نميدونم.شايد حق باشماست

[lili1990]

درسته حق زندگی دارم ولی شرایطی هست که من حاظر به طلاق نیستم البته این موضوع که هیچوقت حاظر به طلاق نیستم رو همسرم نمیدونه .
راجب پرده بکارت هم گفتم که مدتیه اصرار داره که برداشته بشه و میگه من اینجوری دوست ندارم و رابطمون هم داره روز به روز سرد تر میشه هم رابطه جنسی هم رفتاری