با همسرم دعوا کردم و قهر کردم از خونه
پریروز با شوهرم دعوا کردم و یه شروبحث شدید داشتیم طوریکه دستش زوم بلند شد و فحشای زیادی بهم داد منم بعد کلی گریه و گلایه از خونه زدم بیرون البته منم بی تقصیر نبودم و یه عادت بد دارم که نمیتونم حاضرجوابی نکنم و بلافاصله جواب میدم اونم از این جوابا و اینکه فحشاشو به خودش برگردوندم شدیدا عصبانی شد و و قضیه به اونجا کشیده شد البته خوابگاه شهرستان میرم ترم آخرم و خونه مامانم نرفتم که ناراحتشون نکنم سه شنبه کلاس داشتم ولی من یکشنبه با قهر رفتم خوابگاه فردا چارشنبس و کلاسام تموم میشن نمیدونم برگردم یا نه
موقعی میخواستم بزنم بیرون گفت اگه بری به روح بابام دنبالت نمیام ولی من خیلی حالم خراب بود
الان موندم چکارکنم یه سری تاپیک ها رو سر زدم که قهرازخونه رو منع کردن
اگه فردا برگردم نمیدونم برم خونه ی مادرم یا خونه خودم یا همینجا برم و آخرهفته خوابگاه باشم هرچند هرآخرهفته خونه میرفتم
تاالان حتی یه پیامکم نداده
پاسخ : با همسرم دعوا کردم و قهر کردم از خونه
به هر حال شما قهر کردید و بهتره آخر هفته در خوابگاه بمونید تا ببینید اوضاع و احوال چطور میشه
در این مورد میتونید با شخصی قابل اعتماد صحبت کنید تا در صورت نیاز بتونید از وساطتش بهره ببرید
قهر کردن یعنی قطع ارتباط. وقتی فردی قهر می کند یعنی نمی خواهد درباره موضوع حرفی بزند و به شما هم اجازه نمی دهد که وارد حیطه مورد بحث شوید. اما واقعیت این است که تا زمانی می شود به یک مشکل پرداخت و آن را حل کرد که هر دو طرف به صحبت درباره آن تمایل داشته باشند.
همان طور که می دانیم رفتارها در دوران کودکی بیشتر با مشاهده رفتار والدین آموخته می شوند. اگر در الگوهای رفتاری والدین این افراد دقت کنید یعنی از آن ها سوال شود که وقتی پدر و مادرتان با هم دچار مشکل می شدند نتیجه نهایی بحث آنان چه می شد، بیشتر آن ها این طور جواب می دهند که مثلاً پدر یا مادر قهر می کرد و موقعیت را ترک می کرد! همچنین این باور در این خانواده ها ایجاد و تقویت می شود که در بحث و صحبت درباره یک مشکل، همیشه باید یک نفر پیروز شود. در صورتی که در بحث و صحبت کردن درباره مشکلات پیش آمده، برد و باختی وجود ندارد؛ یعنی ممکن است دو نفر مدت ها درباره آن موضوع با هم بحث کنند و در نهایت به نتیجه مشخصی هم نرسند. پس این سوال پیش می آید که هدف این بحث کردن چیست؟ هدف اصلی صحبت کردن درباره یک مشکل، گفتن از احساسات و ناراحتی ها به جای نادیده گرفتن آن هاست.
همیشه سعی کنید درباره مشکلی که با همسرتان دارید، با او صحبت کنید حتی اگر ظاهراً به حرف شما گوش نمی کند. می توانید برای او یادداشتی بگذارید یا پیامکی بفرستید. در ضمن از مردها در بیشتر مواقع انتظار جواب نداشته باشید چون مردها به ندرت به اشتباه خود اعتراف می کنند. شاید علت این که همسر شما قهر می کند این است که فکر می کند نمی تواند در صحبت با شما پیروز شود یا به نتیجه دلخواهش برسد.
برای این که بتوانید همسرتان را برای صحبت کردن با خودتان درباره مشکلات قانع کنید ابتدا سعی کنید به طور کامل به صحبت های او گوش کنید. در این مرحله از خودتان هیچ دفاعی نکنید یعنی سعی نکنید قضیه را توضیح دهید یا حتی نخواهید از ناراحتی همسرتان با این توضیحات کم کنید. از ناراحت شدن همسرتان نترسید، او هم حق دارد گاهی، حتی به اشتباه ناراحت شود. ابتدا همسرتان باید متوجه شود که شما به حرف های او گوش می کنید. خود این کار یعنی گوش کردن، هنر بزرگی است که افراد کمی قادر به انجام آن هستند. وقتی صحبت های همسرتان تمام شد بهتر است در همان موقعیت چیزی در دفاع از خودتان یا برای حل قضیه نگویید و آن را به موقعیت دیگری موکول کنید و اگر نمی توانید تا آن موقع صبر کنید از همسرتان بپرسید که آیا دوست دارد شما در جواب حرف هایش چیزی بگویید یا نه. اگر خواست برایش توضیح دهید.
نترسید از این که گاهی در بحث ها محکوم شوید یا همسرتان حرف شما را درست متوجه نشود. باز هم در آینده فرصت این را خواهید یافت که درباره آن حرف بزنید شاید وقتی که هیچ کدامتان عصبانی یا ناراحت نیستید و می توانید خوب به حرف های هم گوش بدهید.
اگر همسرتان قهر می کند، زود رنج و حساس است یعنی ممکن است رفتاری که بقیه را ناراحت نمی کند او را آزرده خاطرکند چون همیشه در رفتار دیگران به دنبال علایم بی ارزش سازی می گردد یعنی فلانی که این رفتار را انجام داد هدفش توهین به من بود و از این قبیل نتیجه گیری ها و استدلال ها
پاسخ : با همسرم دعوا کردم و قهر کردم از خونه
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
farokh
به هر حال شما قهر کردید و بهتره آخر هفته در خوابگاه بمونید تا ببینید اوضاع و احوال چطور میشه
در این مورد میتونید با شخصی قابل اعتماد صحبت کنید تا در صورت نیاز بتونید از وساطتش بهره ببرید
قهر کردن یعنی قطع ارتباط. وقتی فردی قهر می کند یعنی نمی خواهد درباره موضوع حرفی بزند و به شما هم اجازه نمی دهد که وارد حیطه مورد بحث شوید. اما واقعیت این است که تا زمانی می شود به یک مشکل پرداخت و آن را حل کرد که هر دو طرف به صحبت درباره آن تمایل داشته باشند.
همان طور که می دانیم رفتارها در دوران کودکی بیشتر با مشاهده رفتار والدین آموخته می شوند. اگر در الگوهای رفتاری والدین این افراد دقت کنید یعنی از آن ها سوال شود که وقتی پدر و مادرتان با هم دچار مشکل می شدند نتیجه نهایی بحث آنان چه می شد، بیشتر آن ها این طور جواب می دهند که مثلاً پدر یا مادر قهر می کرد و موقعیت را ترک می کرد! همچنین این باور در این خانواده ها ایجاد و تقویت می شود که در بحث و صحبت درباره یک مشکل، همیشه باید یک نفر پیروز شود. در صورتی که در بحث و صحبت کردن درباره مشکلات پیش آمده، برد و باختی وجود ندارد؛ یعنی ممکن است دو نفر مدت ها درباره آن موضوع با هم بحث کنند و در نهایت به نتیجه مشخصی هم نرسند. پس این سوال پیش می آید که هدف این بحث کردن چیست؟ هدف اصلی صحبت کردن درباره یک مشکل، گفتن از احساسات و ناراحتی ها به جای نادیده گرفتن آن هاست.
همیشه سعی کنید درباره مشکلی که با همسرتان دارید، با او صحبت کنید حتی اگر ظاهراً به حرف شما گوش نمی کند. می توانید برای او یادداشتی بگذارید یا پیامکی بفرستید. در ضمن از مردها در بیشتر مواقع انتظار جواب نداشته باشید چون مردها به ندرت به اشتباه خود اعتراف می کنند. شاید علت این که همسر شما قهر می کند این است که فکر می کند نمی تواند در صحبت با شما پیروز شود یا به نتیجه دلخواهش برسد.
برای این که بتوانید همسرتان را برای صحبت کردن با خودتان درباره مشکلات قانع کنید ابتدا سعی کنید به طور کامل به صحبت های او گوش کنید. در این مرحله از خودتان هیچ دفاعی نکنید یعنی سعی نکنید قضیه را توضیح دهید یا حتی نخواهید از ناراحتی همسرتان با این توضیحات کم کنید. از ناراحت شدن همسرتان نترسید، او هم حق دارد گاهی، حتی به اشتباه ناراحت شود. ابتدا همسرتان باید متوجه شود که شما به حرف های او گوش می کنید. خود این کار یعنی گوش کردن، هنر بزرگی است که افراد کمی قادر به انجام آن هستند. وقتی صحبت های همسرتان تمام شد بهتر است در همان موقعیت چیزی در دفاع از خودتان یا برای حل قضیه نگویید و آن را به موقعیت دیگری موکول کنید و اگر نمی توانید تا آن موقع صبر کنید از همسرتان بپرسید که آیا دوست دارد شما در جواب حرف هایش چیزی بگویید یا نه. اگر خواست برایش توضیح دهید.
نترسید از این که گاهی در بحث ها محکوم شوید یا همسرتان حرف شما را درست متوجه نشود. باز هم در آینده فرصت این را خواهید یافت که درباره آن حرف بزنید شاید وقتی که هیچ کدامتان عصبانی یا ناراحت نیستید و می توانید خوب به حرف های هم گوش بدهید.
اگر همسرتان قهر می کند، زود رنج و حساس است یعنی ممکن است رفتاری که بقیه را ناراحت نمی کند او را آزرده خاطرکند چون همیشه در رفتار دیگران به دنبال علایم بی ارزش سازی می گردد یعنی فلانی که این رفتار را انجام داد هدفش توهین به من بود و از این قبیل نتیجه گیری ها و استدلال ها
ممنون از نظرتون تاحدودی درسته ولی ایشون قهرنکردن من قهرکردم
پاسخ : با همسرم دعوا کردم و قهر کردم از خونه
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
فرزانه.۱۳۹۶
ممنون از نظرتون تاحدودی درسته ولی ایشون قهرنکردن من قهرکردم
سلام
من با حرفهای آقا فرخ موافقم در تصمیم گیری عجله نکنید یک پیامک به همسرتان بزنید و بگویید هر دو آن روز عصبانی بودیم هر دو اشتباه کردیم اگر موافقی یک قرار ملاقات تعیین کنیم تا در مورد اختلافاتمان منطقی و در کمال آرامش با هم حرف بزنیم و منتظر جواب همسرتان باشید
پاسخ : با همسرم دعوا کردم و قهر کردم از خونه
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
سعید62
سلام
من با حرفهای آقا فرخ موافقم در تصمیم گیری عجله نکنید یک پیامک به همسرتان بزنید و بگویید هر دو آن روز عصبانی بودیم هر دو اشتباه کردیم اگر موافقی یک قرار ملاقات تعیین کنیم تا در مورد اختلافاتمان منطقی و در کمال آرامش با هم حرف بزنیم و منتظر جواب همسرتان باشید
آقا فرخ که نظرش برعکس شما بود
دو خط اول رو بخونید
به نظرم جدا از این دعوا و قهر که بالاخره به شکلی تموم میشه بهتره اشکالات رو دریابید تا احتمال تکرار دعوایی این چنین شدید کم بشه
پاسخ : با همسرم دعوا کردم و قهر کردم از خونه
سلام
برگردین خونتون
زندگی مشترک ی بازی نیست ک اگه باختین از اول بازی کنین.
با لج و لجبازی فقط زندگیتون را نابود میکنید
نمیدونم موضوع دعواتون چی بود و دنبال مقصر نمیگردم
اما ی چیزی بهت میگم و نگو چرا همیشه حق به مردا میدن
شوهرت اون لحظه عصبانی بود و حرفی زد نباید جواب میدادی و سکوت میکردی تا خودش را تخلیه کنه بعد ناراحت میشدی و قهر میکردی اما خونه را ترک نمیکردی فقط میرفتی تو اتاق
به این فک کن اگه تو اتیش بالای اتیش نمیشدی و سکوت میکردی نه دست روت بلند میکرد و نه حرمت هاتون میشکست فقط یکم صداش را بلند میکرد و خودشو تخلیه میکرد و بعد پشیمون میشد.
همیشه نباید گفت ما زنها چقدر مظلومیم
به این فک کن شاید اون لحظه مشکلی ذهنش را درگیر کرده بود یا مشکل مالی داشت
مردا مثه ما زنها نمیتونن با دردودل اروم بشن بلکه با دردودل فک میکن غرورشون شکسته میشه.مردا نمیتون وقتی به بمبست رسیدن تو موضوعی مثه ما گریه کنن یا لباس بپوشن و برن بازار گشت بزنن و خرید کنن و آروم بشن.مرد بودن خیلیییی سخته. اگه همسرش هسی همسفر واقعی زندگیش هسی رفیق نیمه راه نباش و تو روزهای سخت تنهاش نزار.
برو سر خونه زندگیت و وقتی اومد بگو سلام
و بعد به کارهای خودت مشغول شو
اگه گفت برگشتی؟!!
بگو اره خونه امه مگه نباید میومدم اعصاب هردومون خورد بود رفتم ک هردو آروم بشیم تا حرمت هامون بیشتر نشکنه.
پاسخ : با همسرم دعوا کردم و قهر کردم از خونه
سلام عزیزم
خب خودت میدونی اخلاق بدت رو رو خودت کار کن موقع عصبانیت سکوت کنی
خیلی سخته ولی شدنیه
الانم برگرد خونت اگه شوهرت کاملا مقصر بود میگفتم برگردو عادی برخورد کن
اما چون هردو مقصر بودید میگم که برگردو کلا جو رو عوض کن
اشپزی کن بخودت برس و منتظرش بشو
وقتی اومد بیخیال حرفهای زشتش شو و از سمتت خودت عذرخواهی کن و قول بده
دیگه خونرو ترک نمیکنی
بهشون بگو می خوای سعی کنی ارومتر باشی موقع بحث یه جمله جادویی ام هست که
بهش بگو هرچی ام بشه تو شوهر منی و امنترین جا خونمونه دیگه ترکش نمیکنم
