-
پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
سلام خدمت همه بزرگواران
من یک پدر 38 ساله هستم و دارای دو فرزند پسرو دختر هستم.رابطه ما در خانواده خوب هست بالاخص با همسرم و دخترم.رابطه من و پسرم با وجودعلاقه ای که به او دارم چندان رضایت بخش نیست.
تا آنجایی که چندروز قبل تر برای کار نافرم و اشتباه پسرم او را به شدت کتک زدم و از این بابت بسیار ناراحتم.همسرم و دخترم منزل نبودند و من روی برخوردم کنترل نداشتم با کمربند به شدت کتکش زدم بطوری که زیر دست و پاهای من افتاده بود گریه میکرد میگفت بابا غلط کردم.از یادآوریش اعصابم داغون میشود خیلی عصبانی بودم.
از آن روز کمتر با من و مادرش صحبت میکند خصوصا با من اصلا توی صورتم نگاه نمیکند وقت غذا خوردن با ما یا خودش رو سرگرم میکند یا سریع غذایش را میخورد و میز را ترک میکند.البته پسرم بچه بسیار خوبیست سالم و پر انرژی مربیگری شنا انجام میدهد.
از قبل سر یک مواردی مشکلات داشته با من و مادرش یکی این بود میخواست سربازی برود ما نپذیرفتیم و خواستیم ادامه تحصیل بده.رتبه بسیار خوبی هم در کنکور آورده فراتر از انتظارمان چون بیشتر ورزش میکرد تا اینکه سرش توی کتاب و درس و مشق باشد.
الان از این فاصله گرفتن فرزندم از من دلگیر شدم و میخواهم حالتش عادی باشد مثل سابق.
البته قبلا پیش آمده بود تنبیهش کنم ولی نه به این شدت ایندفعه زیاده روی کردم.کار درستی نکردم لطفا سرزنشم نفرمایید فقط راهکار بدهید چکاری بهتر است انجام دهم.
همسرم از این بابت از من دلخور است.من در همه این سالها هرچه در توان داشتم برای خانواده ام کم نگذاشته ام و توانستم رفاه خوبی برای آنها تهیه کنم بطوری که مثال برای دیگران شدیم.حالا در این مشکل و کارهای پسرم مانده ام.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
سلام
خوشحالم که رابطتون با همسرتون و دخترتون و پسرتون خوب هست و یه خانواده ی صمیمی هستید .
اینکه با پسرتون به مشکل برخوردید طبیعیه .
پسرا تو این سن یکم غد هستن که اگه یه کنترل گر بالا سرشون حس نکنن میتازونن و توی بعضی از موارد از حد خارج میشن ، اونوقت دیگه برگردوندنشون به راه اصلی خیلی دشوارتر میشه یا حتی دیگه برنمیگردن و زندگیه آیندشون هم تحت تاثیر قرار میگیره .
قطعا تنبیه بدنی اصلا و ابدا و به هیچ وجه تائید نمیشه از طرفی هم نگفتید این مسئله که باعث شد پسرتون رو تنبیه کنید چی هست ولی اگه مسئله ای بود که آینده ی پسرتون رو تحت الشعاع قرار میداد و اون رو از راه اصلی منحرف میکرد چندبار با تذکر دادن و گفت و گو باید تلاش میکردید اون رو متوجه اشتباهش کنید .
الانم اشکال نداره و خودتون رو سرزنش نکنید شاید اگه این کتک رو نمیخورد به بیراهه میرفت اونوقت خودش هم شاید عذاب میکشید و بعدها میگفت ای کاش پدرم سیلی تو گوشم میزد که من به این روز نیفتم ( بازم میگم بستگی به شدت اون مشکل داره )
ولی برای اینکه دوباره این یخ آب بشه و صمیمی بشید شما میتونید پیش قدم بشید ، مثلا با هم دوتایی شنا برید ، یا پیاده روی برید ، یا یه تفریح پدر و پسری داشته باشید و باهاش صحبت کنید ( حرفای عادی ) تا دوباره همه چیز عادی بشه .
سعی کنید بیشتر خودتون رو بهش نزدیک کنید تا فکر نکنه پدرش دشمنشه و هی بیشتر ازتون فاصله بگیره .
باید حس کنه این صمیمیت بینتون رو .
سعی کنید این کتک زدنه به بار دوم نکشه و عصبانیتتون رو کنترل کنید دیگه ... حیفه شما که انقدر مهربون و دلسوز خانوادتون و همینطور پسرتون هستید و تلاش زیادی برای رفاهشون میکنید بعدا که بزرگ شد بیاد کتکایی که بهش زدید رو یادآوری کنه و تعریف کنه .
خیلی هم به اون لحظه فکر نکنید که اعصابتون بیشتر از این بهم نریزه .
پ ن : هر پسری تو زندگیش باید یه بار ازین کتکا از باباش بخوره تا آب بندی بشه و آیندش تضمین بشه |laughingsmiley|
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
سلام
خوشحالم که رابطتون با همسرتون و دخترتون و پسرتون خوب هست و یه خانواده ی صمیمی هستید .
اینکه با پسرتون به مشکل برخوردید طبیعیه .
پسرا تو این سن یکم غد هستن که اگه یه کنترل گر بالا سرشون حس نکنن میتازونن و توی بعضی از موارد از حد خارج میشن ، اونوقت دیگه برگردوندنشون به راه اصلی خیلی دشوارتر میشه یا حتی دیگه برنمیگردن و زندگیه آیندشون هم تحت تاثیر قرار میگیره .
قطعا تنبیه بدنی اصلا و ابدا و به هیچ وجه تائید نمیشه از طرفی هم نگفتید این مسئله که باعث شد پسرتون رو تنبیه کنید چی هست ولی اگه مسئله ای بود که آینده ی پسرتون رو تحت الشعاع قرار میداد و اون رو از راه اصلی منحرف میکرد چندبار با تذکر دادن و گفت و گو باید تلاش میکردید اون رو متوجه اشتباهش کنید .
الانم اشکال نداره و خودتون رو سرزنش نکنید شاید اگه این کتک رو نمیخورد به بیراهه میرفت اونوقت خودش هم شاید عذاب میکشید و بعدها میگفت ای کاش پدرم سیلی تو گوشم میزد که من به این روز نیفتم ( بازم میگم بستگی به شدت اون مشکل داره )
ولی برای اینکه دوباره این یخ آب بشه و صمیمی بشید شما میتونید پیش قدم بشید ، مثلا با هم دوتایی شنا برید ، یا پیاده روی برید ، یا یه تفریح پدر و پسری داشته باشید و باهاش صحبت کنید ( حرفای عادی ) تا دوباره همه چیز عادی بشه .
سعی کنید بیشتر خودتون رو بهش نزدیک کنید تا فکر نکنه پدرش دشمنشه و هی بیشتر ازتون فاصله بگیره .
باید حس کنه این صمیمیت بینتون رو .
سعی کنید این کتک زدنه به بار دوم نکشه و عصبانیتتون رو کنترل کنید دیگه ... حیفه شما که انقدر مهربون و دلسوز خانوادتون و همینطور پسرتون هستید و تلاش زیادی برای رفاهشون میکنید بعدا که بزرگ شد بیاد کتکایی که بهش زدید رو یادآوری کنه و تعریف کنه .
خیلی هم به اون لحظه فکر نکنید که اعصابتون بیشتر از این بهم نریزه .
پ ن : هر پسری تو زندگیش باید یه بار ازین کتکا از باباش بخوره تا آب بندی بشه و آیندش تضمین بشه |laughingsmiley|
سلام با سپاس از شما بزرگوار
من هم مثل شما فکرمیکنم تنبیه بدنی حتی الامکان نباشد ولی با گذشته خودم الان پسرم رو مقایسه میکنم شاید این طرز مقایسه اشتباه باشد اما من همسن او بودم با همسرم آشنا شدیم و چند وقت بعد ازدواج کردیم .بچه نیست که دنبال مسخره بازی برود علت کتک زدنم این بود مدتی هست در یک جمع هایی شرکت میکرد من و مادرش برایش مضر میدانستیم مادرش نگران میشد البته جمع ناسالم نبود ولی از یک سری جهت ها جمع های درستی نبودندو چندمرتبه گوشزد کرده بودم دست بردارد.من رو مجبور کرد همچین رفتاری کنم.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام خدمت همه بزرگواران
من یک پدر 38 ساله هستم و دارای دو فرزند پسر 18 و دختر 10 ساله.رابطه ما در خانواده خوب هست بالاخص با همسرم و دخترم.رابطه من و پسرم با وجودعلاقه ای که به او دارم چندان رضایت بخش نیست.
تا آنجایی که چندروز قبل تر برای کار نافرم و اشتباه پسرم او را به شدت کتک زدم و از این بابت بسیار ناراحتم.همسرم و دخترم منزل نبودند و من روی برخوردم کنترل نداشتم با کمربند به شدت کتکش زدم بطوری که زیر دست و پاهای من افتاده بود گریه میکرد میگفت بابا غلط کردم.از یادآوریش اعصابم داغون میشود خیلی عصبانی بودم.
از آن روز کمتر با من و مادرش صحبت میکند خصوصا با من اصلا توی صورتم نگاه نمیکند وقت غذا خوردن با ما یا خودش رو سرگرم میکند یا سریع غذایش را میخورد و میز را ترک میکند.البته پسرم بچه بسیار خوبیست سالم و پر انرژی مربیگری شنا انجام میدهد.
از قبل سر یک مواردی مشکلات داشته با من و مادرش یکی این بود میخواست سربازی برود ما نپذیرفتیم و خواستیم ادامه تحصیل بده.رتبه بسیار خوبی هم در کنکور آورده فراتر از انتظارمان چون بیشتر ورزش میکرد تا اینکه سرش توی کتاب و درس و مشق باشد.
الان از این فاصله گرفتن فرزندم از من دلگیر شدم و میخواهم حالتش عادی باشد مثل سابق.
البته قبلا پیش آمده بود تنبیهش کنم ولی نه به این شدت ایندفعه زیاده روی کردم.کار درستی نکردم لطفا سرزنشم نفرمایید فقط راهکار بدهید چکاری بهتر است انجام دهم.
همسرم از این بابت از من دلخور است.من در همه این سالها هرچه در توان داشتم برای خانواده ام کم نگذاشته ام و توانستم رفاه خوبی برای آنها تهیه کنم بطوری که مثال برای دیگران شدیم.حالا در این مشکل و کارهای پسرم مانده ام.
خدا پدرم و مادرمو حفظ کنه تا قیامت.... همچنین شما رو
عجب پدر خوبی دارم من.... بعهضی موقع متاسفانه از شدت عصبانیت توهین هم می کردم اما اون خیلی با من خوب برخورد می کنه. اهل بگو بخند و شوخی و جوک و لطیفه و تقلید صدا و ... بچه بودم هم خیلی خوب بود... می پریدم رو کولش اینور اونور می رفتم ... خخخخخخ
از مادرم چوب می خوردم اما هر چی بیشتر چوب می خوردم سمج تر می شدم... |biggrinsmiley||biggrinsmiley||biggrinsmiley| تازه اون موقع خپل هم بودم... اون موقع منظورم موقعیه که سنم زیر 16 بود.
من 18 سالمه...
ولا تا اینجا به مشکل شما ربط نداشت... اما شما نوع خانوادتون رو بگید...
مذهبی هستید؟
بچه تهرانید؟
خانواده رسمی هستید؟ ینی مثل خانواده های مذهبی تهرانی اصیل که نحوه صحبت کردنشون یه جور رسمیه؟
بچتون روحیه اش چطوره؟
دوستانش؟
تو صحبتاش مثل بعضی از جوونای امروزی صحبت می کنه؟ ینی مثلا دمت گرم... خیلی باحالی و ...
شما به این سوالات جواب بدید من یه تصوری از خودتون و پسرتون داشته باشم بعد بتونم راهنماییتون کنم
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام با سپاس از شما بزرگوار
من هم مثل شما فکرمیکنم تنبیه بدنی حتی الامکان نباشد ولی با گذشته خودم الان پسرم رو مقایسه میکنم شاید این طرز مقایسه اشتباه باشد اما من همسن او بودم با همسرم آشنا شدیم و چند وقت بعد ازدواج کردیم .بچه نیست که دنبال مسخره بازی برود علت کتک زدنم این بود مدتی هست در یک جمع هایی شرکت میکرد من و مادرش برایش مضر میدانستیم مادرش نگران میشد البته جمع ناسالم نبود ولی از یک سری جهت ها جمع های درستی نبودندو چندمرتبه گوشزد کرده بودم دست بردارد.من رو مجبور کرد همچین رفتاری کنم.
خب خودتون هم گفتید مقایسه ی 18 سالگی خودتون با پسرتون اشتباست و اصلا بچه های اونموقع با الان خیلی فرق دارن
نگرانی شما و همسرتون هم بجاست و باید حواستون باشه که خدای نکرده آیندشو تحت تاثیر قرار نده و منحرف نشه از مسیر اصلی
ولی الان هم کاریه که شده خودتون رو سرزنش نکنید ، از الان به بعد تلاش کنید با حرف مانعش بشید که خودسری نکنه و اونو از عواقب کاری که میخواد بکنه آگاه کنید .
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
سلام
خوشحالم که رابطتون با همسرتون و دخترتون و پسرتون خوب هست و یه خانواده ی صمیمی هستید .
اینکه با پسرتون به مشکل برخوردید طبیعیه .
پسرا تو این سن یکم غد هستن که اگه یه کنترل گر بالا سرشون حس نکنن میتازونن و توی بعضی از موارد از حد خارج میشن ، اونوقت دیگه برگردوندنشون به راه اصلی خیلی دشوارتر میشه یا حتی دیگه برنمیگردن و زندگیه آیندشون هم تحت تاثیر قرار میگیره .
قطعا تنبیه بدنی اصلا و ابدا و به هیچ وجه تائید نمیشه از طرفی هم نگفتید این مسئله که باعث شد پسرتون رو تنبیه کنید چی هست ولی اگه مسئله ای بود که آینده ی پسرتون رو تحت الشعاع قرار میداد و اون رو از راه اصلی منحرف میکرد چندبار با تذکر دادن و گفت و گو باید تلاش میکردید اون رو متوجه اشتباهش کنید .
الانم اشکال نداره و خودتون رو سرزنش نکنید شاید اگه این کتک رو نمیخورد به بیراهه میرفت اونوقت خودش هم شاید عذاب میکشید و بعدها میگفت ای کاش پدرم سیلی تو گوشم میزد که من به این روز نیفتم ( بازم میگم بستگی به شدت اون مشکل داره )
ولی برای اینکه دوباره این یخ آب بشه و صمیمی بشید شما میتونید پیش قدم بشید ، مثلا با هم دوتایی شنا برید ، یا پیاده روی برید ، یا یه تفریح پدر و پسری داشته باشید و باهاش صحبت کنید ( حرفای عادی ) تا دوباره همه چیز عادی بشه .
سعی کنید بیشتر خودتون رو بهش نزدیک کنید تا فکر نکنه پدرش دشمنشه و هی بیشتر ازتون فاصله بگیره .
باید حس کنه این صمیمیت بینتون رو .
سعی کنید این کتک زدنه به بار دوم نکشه و عصبانیتتون رو کنترل کنید دیگه ... حیفه شما که انقدر مهربون و دلسوز خانوادتون و همینطور پسرتون هستید و تلاش زیادی برای رفاهشون میکنید بعدا که بزرگ شد بیاد کتکایی که بهش زدید رو یادآوری کنه و تعریف کنه .
خیلی هم به اون لحظه فکر نکنید که اعصابتون بیشتر از این بهم نریزه .
پ ن : هر پسری تو زندگیش باید یه بار ازین کتکا از باباش بخوره تا آب بندی بشه و آیندش تضمین بشه |laughingsmiley|
خانوم لاو خواهشا یکم بیشتر مطالعه کن بچت پسره بزرگ میشه همش اینطوری نیستا.... تازه مواظبش باش دهه نودیه خطرناکه. |biggrinsmiley||biggrinsmiley||biggrinsmiley|
ولی جدا چرا من با همه فرق دارم؟
من با پدرم یه جوری صحبت می کنم... از بچگی اینطوری بودم.... مثل بچه خپلایی که یکم قد هستن و از طرفی بچه هم هستن... الآن درسته خپل نیستم اما کمی اینطوری صحبت می کنم. بعضی موقع عصبانی میشم توهین می کنم... دست خودم نیست. اون هم با من مثل بچگیام صحبت میکنه (نه این که مثل بچه ها صحبت کنه ها... منظورم اینه که تقریبا همیشه یجور صحبت می کردیم.) ... اصلا با بقیه فرق داره... تا الآن نه مثل خودم و نه مثل پدرم ندیدم... من یکم تند تر رفتار میکنم البته تو دلم هیچی نیست اما انتظارم در خانواده یکم زیاده و زودتر عصبی میشم.... بازم بگما من همیشه سعی می کنم پدر و مادرم رو خوشحال کنم و افتخاری برای اونا باشم و این عصبانیت ها معلوم نیست چیه... البته بچه با ادبی هستم در اجتماع و ... فحش های بد هم که خیلیا میدن نمیدم و در حد گاو و خر فحشای من.
الآن یه نتیجه ای که گرفتم اینه که اصلا نباید تو زندگی دیگران رو نگاه کرد چرا که هر کس یجور تربیت میشه و همونجور زندگیشو پیش می بره.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
آقا محسن گل
خدا پدرم و مادرمو حفظ کنه تا قیامت.... همچنین شما رو
عجب پدر خوبی دارم من.... بعهضی موقع متاسفانه از شدت عصبانیت توهین هم می کردم اما اون خیلی با من خوب برخورد می کنه. اهل بگو بخند و شوخی و جوک و لطیفه و تقلید صدا و ... بچه بودم هم خیلی خوب بود... می پریدم رو کولش اینور اونور می رفتم ... خخخخخخ
از مادرم چوب می خوردم اما هر چی بیشتر چوب می خوردم سمج تر می شدم... |biggrinsmiley||biggrinsmiley||biggrinsmiley| تازه اون موقع خپل هم بودم... اون موقع منظورم موقعیه که سنم زیر 16 بود.
من 18 سالمه...
ولا تا اینجا به مشکل شما ربط نداشت... اما شما نوع خانوادتون رو بگید...
مذهبی هستید؟
بچه تهرانید؟
خانواده رسمی هستید؟ ینی مثل خانواده های مذهبی تهرانی اصیل که نحوه صحبت کردنشون یه جور رسمیه؟
بچتون روحیه اش چطوره؟
دوستانش؟
تو صحبتاش مثل بعضی از جوونای امروزی صحبت می کنه؟ ینی مثلا دمت گرم... خیلی باحالی و ...
شما به این سوالات جواب بدید من یه تصوری از خودتون و پسرتون داشته باشم بعد بتونم راهنماییتون کنم
سلام آقا محسن گل خوبی
بسیارخوشحالم همسن پسرم هستید شاید بتونید از نگاه اون من رو روشن بفرمایید
مذهبی نیستیم عادی هستیم یعنی نه مذهبی نه لامذهب. بله تهران هستیم.من ومادرش آدمهای خیلی سختگیری نیستیم ولی روی یک سری اصول و ضوابط حساسیم. بله همان حرفهای همسن های شما رو میزند تیپش امروزی هست و موهایش هر روز یک مدل است.هرلباسی بخواهد سریع بابا پول بده لباس میخواهم پول بده کلاس و ... مشکلی ندارم دوستدارم راحت باشد و حسرت چیزی رو نخورد تا جایی که در توانم باشد مثل هر پدر دیگری.
روحیه خوبی دارد البته با مادرش صمیمی است با من خیلی صمیمی نیست اما بچه بود دقیقا همیشه روی کتف و کولم بود و همه جا میبردمش.رفتار عادی و محبت آمیز.وقتی درس میخواندم در دانشگاه توی بغلم یا روی کولم بود راه میرفتم توی یک دستم کتاب بود توی یک دستم پسرم چون از بغلم پایین نمی آمد.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
آقا محسن گل
خانوم لاو خواهشا یکم بیشتر مطالعه کن بچت پسره بزرگ میشه همش اینطوری نیستا.... تازه مواظبش باش دهه نودیه خطرناکه. |biggrinsmiley||biggrinsmiley||biggrinsmiley|
ولی جدا چرا من با همه فرق دارم؟
من با پدرم یه جوری صحبت می کنم... از بچگی اینطوری بودم.... مثل بچه خپلایی که یکم قد هستن و از طرفی بچه هم هستن... الآن درسته خپل نیستم اما کمی اینطوری صحبت می کنم. بعضی موقع عصبانی میشم توهین می کنم... دست خودم نیست. اون هم با من مثل بچگیام صحبت میکنه (نه این که مثل بچه ها صحبت کنه ها... منظورم اینه که تقریبا همیشه یجور صحبت می کردیم.) ... اصلا با بقیه فرق داره... تا الآن نه مثل خودم و نه مثل پدرم ندیدم... من یکم تند تر رفتار میکنم البته تو دلم هیچی نیست اما انتظارم در خانواده یکم زیاده و زودتر عصبی میشم.... بازم بگما من همیشه سعی می کنم پدر و مادرم رو خوشحال کنم و افتخاری برای اونا باشم و این عصبانیت ها معلوم نیست چیه... البته بچه با ادبی هستم در اجتماع و ... فحش های بد هم که خیلیا میدن نمیدم و در حد گاو و خر فحشای من.
الآن یه نتیجه ای که گرفتم اینه که اصلا نباید تو زندگی دیگران رو نگاه کرد چرا که هر کس یجور تربیت میشه و همونجور زندگیشو پیش می بره.
آقا محسن چی گفتم که میگی بیشتر مطالعه کن ؟ یعنی باید میگفتم بزنش یا نزنش ؟
آره دیگه اوندفه هم گفتی مواظب دهه نودیا باشم |yeah|
ولی من در مورد بچه ها و رفتار پدر مادر ، اصلا توهین و بی احترامی به پدر مادر در مخیلم نمیگنجه !!
اصلا نمیتونم تصور کنم یه بچه به پدر مادرش بی احترامی یا توهین کنه چون خودمون بچه هایی بودیم که نه این اجازه رو به خودمون دادیم که به بابا مامان توهین یا بی احترامی کنیم نه اونا روزی کتکمون زدن یا توهین یا کوچکترین فوحش .
من هنوز که هنوزه نتونستم یکبار به مامانم بگم " تو " .
الانم که باهاش صحبت میکنم میگم شما اینکارو کن یا شما ...
ولی اینو دیدم تو این چندساله و اطرافم که گاهی بچه ها حتی فوحش هم میدن به مامانشون متاسفانه .
تمام تلاشم اینه که بچه هامم هیچوقت از جاده ی ادب و احترام خارج نشن و همچنین خودم .
ولی این رو فهمیدم بچه های الان خیلی خودسر شدن .
امکان داره خدای نکرده یه کارایی کنن یا یه رفتارایی انجام بدن که کل آیندشون رو تباه کنن .
الان نگرانیه استارتر رو هم درک میکنم و میدونم درسته اون لحظه کارشون اشتباه بوده که کتک زدن ولی حتما از سر ناچاری بوده چون نخواسته آینده ی فرزندش تباه بشه
همیشه میگم با حرف میشه یه مشکل رو حل کرد
الان هم این پدر محترم باید انقدر صمیمی باشه با پسرش که پسرشون حس کنه این صمیمیت رو که در برابر نصیحتها و حرفای پدرش مقاومت نکنه و گارد نگیره .
بهشون هم گفتم سعی کنن این کتک و تنبیه به بار دوم نکشه چون بار دوم دیگه پسرشون جری میشه و ازشون کینه به دل میگیره و دیگه یه دیوار میکشه بین خودش و پدرش .
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام آقا محسن گل خوبی
بسیارخوشحالم همسن پسرم هستید شاید بتونید از نگاه اون من رو روشن بفرمایید
مذهبی نیستیم عادی هستیم یعنی نه مذهبی نه لامذهب. بله تهران هستیم.من ومادرش آدمهای خیلی سختگیری نیستیم ولی روی یک سری اصول و ضوابط حساسیم. بله همان حرفهای همسن های شما رو میزند تیپش امروزی هست و موهایش هر روز یک مدل است.هرلباسی بخواهد سریع بابا پول بده لباس میخواهم پول بده کلاس و ... مشکلی ندارم دوستدارم راحت باشد و حسرت چیزی رو نخورد تا جایی که در توانم باشد مثل هر پدر دیگری.
روحیه خوبی دارد البته با مادرش صمیمی است با من خیلی صمیمی نیست اما بچه بود دقیقا همیشه روی کتف و کولم بود و همه جا میبردمش.رفتار عادی و محبت آمیز.وقتی درس میخواندم در دانشگاه توی بغلم یا روی کولم بود راه میرفتم توی یک دستم کتاب بود توی یک دستم پسرم چون از بغلم پایین نمی آمد.
خخخخخخخخ
پس فهمیدم چطوریه...
خوب این جور بچه ها تو رفیقای من هستن... مثل امیرعلی رفیقمه... پدر اون هم مثل شما دقت می کنه رو همچین مسائلی زیاد و اهل مشاوره و ... هست...
اینا از پدرشون حساب می برن کمی...
به نظر من اگه زیاد ناراحت هم شده باشه... اگه دوباره خوب ادامه بدید درست میشه... خب میترسه دیگه... منم بودم میترسیدم یا از روی خجالتی کتکی که خوردم نگاه نمی کردم شما رو... به نظرم عادی رفتار کنید و رفتارتون رو مثل قبل خوب ادامه بدید...
صمیمی بودن با مادر و پدر همه جا اینطوره... من مادرم رو بیشتر در جریان مشکلات و درس و ... میذارم تا پدرم...
همیشه همینه... فردا پسرتون زن بخواد به شما نمیگه میره به مادرش میگه...
مثل قبل عادی و خوب ادامه بدید یا یکم بهش بیشتر پول بدید و چیزای دیگه درست میشه...
اگه خواستید من برم از رفیقم بپرسم که پدرش بعد این که دعواش کرد تا چند روز چطور رفتار می کنه؟
البته بگما خود ما خانوادمون فرق داره با همه... من در عین حال که در خونه یه آدم بچه ام در اجتماع بزرگم و در عین حال که در خونه یکم زود عصبی میشم و کنترلم رو از دست میدم در اجتماع خیلی ریلکسم... تو اجتماع هم شاخ و شونه کلامی می کشم اما هر وقت که حقم خورده شه
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
آقا محسن چی گفتم که میگی بیشتر مطالعه کن ؟ یعنی باید میگفتم بزنش یا نزنش ؟
آره دیگه اوندفه هم گفتی مواظب دهه نودیا باشم |yeah|
ولی من در مورد بچه ها و رفتار پدر مادر ، اصلا توهین و بی احترامی به پدر مادر در مخیلم نمیگنجه !!
اصلا نمیتونم تصور کنم یه بچه به پدر مادرش بی احترامی یا توهین کنه چون خودمون بچه هایی بودیم که نه این اجازه رو به خودمون دادیم که به بابا مامان توهین یا بی احترامی کنیم نه اونا روزی کتکمون زدن یا توهین یا کوچکترین فوحش .
من هنوز که هنوزه نتونستم یکبار به مامانم بگم " تو " .
الانم که باهاش صحبت میکنم میگم شما اینکارو کن یا شما ...
وای اینو دیدم تو این چندساله و اطرافم که گاهی بچه ها حتی فوحش هم میدن به مامانشون متاسفانه .
تمام تلاشم اینه که بچه هامم هیچوقت از جاده ی ادب و احترام خارج نشن و همچنین خودم .
ولی این رو فهمیدم بچه های الان خیلی خودسر شدن .
امکان داره خدای نکرده یه کارایی کنن یا یه رفتارایی انجام بدن که کل آیندشون رو تباه کنن .
الان نگرانیه استارتر رو هم درک میکنم و میدونم درسته اون لحظه کارشون اشتباه بوده که کتک زدن ولی حتما از سر ناچاری بوده چون نخواسته آینده ی فرزندش تباه بشه
همیشه میگم با حرف میشه یه مشکل رو حل کرد
الان هم این پدر محترم باید انقدر صمیمی باشه با پسرش که پسرشون حس کنه این صمیمیت رو که در برابر نصیحتها و حرفای پدرش مقاومت نکنه و گارد نگیره .
بهشون هم گفتم سعی کنن این کتک و تنبیه به بار دوم نکشه چون بار دوم دیگه پسرشون جری میشه و ازشون کینه به دل میگیره و دیگه یه دیوار میکشه بین خودش و پدرش .
همه پسرا تو این سن غد نیستن
پسرا بیشتر اهل رفیق بازی هستن تا این که با پدرشون برن تفریح و ... پدرا هم زیاد اهل این سوسول بازیا نیستن... پدر و پسر بیشتر با پول کار می کنن... بابائه پول میده به پسره... پسره حال می کنه میره واسه خودش خرج می کنه و ...
خب میکم ما خانوادمون خاصه... ما میگیم "تو" اما خوب هستیم...
دو نوع بی احترامی داریم... یه موقع خود فرد می خواد یه موقع نمی خواد... در نوع اول فرد نفرت داره از یه رفتاری و با اختیار بی احترامی می کنه اما در مورد نوع دو فرد عصبی میشه و کنترل نمی تونه بکنه خودش رو ...
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
خب خودتون هم گفتید مقایسه ی 18 سالگی خودتون با پسرتون اشتباست و اصلا بچه های اونموقع با الان خیلی فرق دارن
نگرانی شما و همسرتون هم بجاست و باید حواستون باشه که خدای نکرده آیندشو تحت تاثیر قرار نده و منحرف نشه از مسیر اصلی
ولی الان هم کاریه که شده خودتون رو سرزنش نکنید ، از الان به بعد تلاش کنید با حرف مانعش بشید که خودسری نکنه و اونو از عواقب کاری که میخواد بکنه آگاه کنید .
بله فرمایش شما متین هست.اگر بتوانم با صحبت قانعش کنم کلا وقتی حرف میزنیم تنها جمله ای که میگوید حواسم هست خودم حواسم هست.اگر حواست هست این گاف ها چیه پس؟
همسرم هم احساسی برخوردمیکند از طرفی به من فشار میاورد جلویش رو بگیر از طرفی بعد از این جریان با من دعوا کرد چرا دست رویش بلند کردی.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
آقا محسن گل
همه پسرا تو این سن غد نیستن
پسرا بیشتر اهل رفیق بازی هستن تا این که با پدرشون برن تفریح و ... پدرا هم زیاد اهل این سوسول بازیا نیستن... پدر و پسر بیشتر با پول کار می کنن... بابائه پول میده به پسره... پسره حال می کنه میره واسه خودش خرج می کنه و ...
خب میکم ما خانوادمون خاصه... ما میگیم "تو" اما خوب هستیم...
دو نوع بی احترامی داریم... یه موقع خود فرد می خواد یه موقع نمی خواد... در نوع اول فرد نفرت داره از یه رفتاری و با اختیار بی احترامی می کنه اما در مورد نوع دو فرد عصبی میشه و کنترل نمی تونه بکنه خودش رو ...
درمورد اینکه میگی دو نوع بی احترامی داریم درست . ولی خب بهتره که آدم خودش رو کنترل کته .
ولی درمورد رابطه ی پدر پسری ، موافق نیستم که میگی پدر و پسر با پول کار میکنن .
پسر رو نباید منع کرد از بودن با دوستهاش و تفریحاتش ( البته سالم ) ولی هم پسر هم دختر به وجود پدر و مادر نیاز دارن .
یعنی یه پسر باید وجود پدرش رو هم حس کنه ، صمیمیت با پدرش رو حس کنه ، همین صمیمیت بهش احساس آرامش میده ، از نظر روحی آرومش میکنه که پدرم باهام دوسته و هوامو داره . پدرم فقط مشغول کارای خودش نیست ، واسه منم وقت میزاره حتما براش مهمم .
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
آقا محسن گل
خخخخخخخخ
پس فهمیدم چطوریه...
خوب این جور بچه ها تو رفیقای من هستن... مثل امیرعلی رفیقمه... پدر اون هم مثل شما دقت می کنه رو همچین مسائلی زیاد و اهل مشاوره و ... هست...
اینا از پدرشون حساب می برن کمی...
به نظر من اگه زیاد ناراحت هم شده باشه... اگه دوباره خوب ادامه بدید درست میشه... خب میترسه دیگه... منم بودم میترسیدم یا از روی خجالتی کتکی که خوردم نگاه نمی کردم شما رو... به نظرم عادی رفتار کنید و رفتارتون رو مثل قبل خوب ادامه بدید...
صمیمی بودن با مادر و پدر همه جا اینطوره... من مادرم رو بیشتر در جریان مشکلات و درس و ... میذارم تا پدرم...
همیشه همینه... فردا پسرتون زن بخواد به شما نمیگه میره به مادرش میگه...
مثل قبل عادی و خوب ادامه بدید یا یکم بهش بیشتر پول بدید و چیزای دیگه درست میشه...
اگه خواستید من برم از رفیقم بپرسم که پدرش بعد این که دعواش کرد تا چند روز چطور رفتار می کنه؟
البته بگما خود ما خانوادمون فرق داره با همه... من در عین حال که در خونه یه آدم بچه ام در اجتماع بزرگم و در عین حال که در خونه یکم زود عصبی میشم و کنترلم رو از دست میدم در اجتماع خیلی ریلکسم... تو اجتماع هم شاخ و شونه کلامی می کشم اما هر وقت که حقم خورده شه
شما از سن تون توی اجتماع بیشتر و بهتر رفتار میکنی خدا برای پدرو مادرت حفظت کنه پسرم.
بله اگر تونستی و پرسیدی ممنون خواهم شد.هرچند هر بچه ای خصوصیت منحصر به فرد خودش رو دارد.توی خانه بچه باشی مشکلی نیست بچه عزیز پدرومادرش هست مهم بیرون از خانه هست باید بتونید خودتون رو جمع کنید اونقدر حرص ندید ما رو.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
بله فرمایش شما متین هست.اگر بتوانم با صحبت قانعش کنم کلا وقتی حرف میزنیم تنها جمله ای که میگوید حواسم هست خودم حواسم هست.اگر حواست هست این گاف ها چیه پس؟
همسرم هم احساسی برخوردمیکند از طرفی به من فشار میاورد جلویش رو بگیر از طرفی بعد از این جریان با من دعوا کرد چرا دست رویش بلند کردی.
خب میدونید حتما خیلی بد کتکش زدید |laughingsmiley| واسه همین خانمتون باهاتون دعوا کرده
مادرا دلشون کباب میشه وقتی میبینن پسرشون کتک خورده حالا هرچند کار اشتباهی هم کرده باشه پسرشون ( همون احساسی برخورد کردن )
ولی کاری که شما باید بکنید اینه که بیشتر با پسرتون در مورد عواقب کاراش صحبت کنید .
کسایی که این راه رو رفتن و زندگیشون نابود شده .
کسایی که مسیر زندگیشون عوض شده .
و ...
ولی اصلا نزارید رابطتون سرد بشه ، چون دیگه سخت میشه به حالت قبل برش گردوند .
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
سلام.متاسف شدم از این اشتباهی که انجام دادید! همیشه همه چیز طبق اون روندی که شما میخواهید پیش نمیره پس نمیتونید توقع داشته باشید پسرتون مثل کامپیوتر حافظه اش رو پاک کنه و مثل سابق بشه. زخمی که زدید تو وجودش نقش بسته وذهن انسان هیچ وقت نمیتونه خاطراتی که عذاب اور بودن رو فراموش کنه اما توانایی این رو داره که اونارو خیلی کم رنگ کنه شانس اوردید پسرتون پزشک قانونی نرفته وگرنه باید کلی دیه میپرداختید .شما فقط میتونید کاری کنید که این خاطره کم رنگ بشه میتونید در این زمینه از یه مشاور حضوری استفاده کنید تا به شما راهکار های مفید ارائه کنه.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام خدمت همه بزرگواران
من یک پدر 38 ساله هستم و دارای دو فرزند پسر 18 و دختر 10 ساله.رابطه ما در خانواده خوب هست بالاخص با همسرم و دخترم.رابطه من و پسرم با وجودعلاقه ای که به او دارم چندان رضایت بخش نیست.
تا آنجایی که چندروز قبل تر برای کار نافرم و اشتباه پسرم او را به شدت کتک زدم و از این بابت بسیار ناراحتم.همسرم و دخترم منزل نبودند و من روی برخوردم کنترل نداشتم با کمربند به شدت کتکش زدم بطوری که زیر دست و پاهای من افتاده بود گریه میکرد میگفت بابا غلط کردم.از یادآوریش اعصابم داغون میشود خیلی عصبانی بودم.
از آن روز کمتر با من و مادرش صحبت میکند خصوصا با من اصلا توی صورتم نگاه نمیکند وقت غذا خوردن با ما یا خودش رو سرگرم میکند یا سریع غذایش را میخورد و میز را ترک میکند.البته پسرم بچه بسیار خوبیست سالم و پر انرژی مربیگری شنا انجام میدهد.
از قبل سر یک مواردی مشکلات داشته با من و مادرش یکی این بود میخواست سربازی برود ما نپذیرفتیم و خواستیم ادامه تحصیل بده.رتبه بسیار خوبی هم در کنکور آورده فراتر از انتظارمان چون بیشتر ورزش میکرد تا اینکه سرش توی کتاب و درس و مشق باشد.
الان از این فاصله گرفتن فرزندم از من دلگیر شدم و میخواهم حالتش عادی باشد مثل سابق.
البته قبلا پیش آمده بود تنبیهش کنم ولی نه به این شدت ایندفعه زیاده روی کردم.کار درستی نکردم لطفا سرزنشم نفرمایید فقط راهکار بدهید چکاری بهتر است انجام دهم.
همسرم از این بابت از من دلخور است.من در همه این سالها هرچه در توان داشتم برای خانواده ام کم نگذاشته ام و توانستم رفاه خوبی برای آنها تهیه کنم بطوری که مثال برای دیگران شدیم.حالا در این مشکل و کارهای پسرم مانده ام.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام با سپاس از شما بزرگوار
من هم مثل شما فکرمیکنم تنبیه بدنی حتی الامکان نباشد ولی با گذشته خودم الان پسرم رو مقایسه میکنم شاید این طرز مقایسه اشتباه باشد اما من همسن او بودم با همسرم آشنا شدیم و چند وقت بعد ازدواج کردیم .بچه نیست که دنبال مسخره بازی برود علت کتک زدنم این بود مدتی هست در یک جمع هایی شرکت میکرد من و مادرش برایش مضر میدانستیم مادرش نگران میشد البته جمع ناسالم نبود ولی از یک سری جهت ها جمع های درستی نبودندو چندمرتبه گوشزد کرده بودم دست بردارد.من رو مجبور کرد همچین رفتاری کنم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام آقا محسن گل خوبی
بسیارخوشحالم همسن پسرم هستید شاید بتونید از نگاه اون من رو روشن بفرمایید
مذهبی نیستیم عادی هستیم یعنی نه مذهبی نه لامذهب. بله تهران هستیم.من ومادرش آدمهای خیلی سختگیری نیستیم ولی روی یک سری اصول و ضوابط حساسیم. بله همان حرفهای همسن های شما رو میزند تیپش امروزی هست و موهایش هر روز یک مدل است.هرلباسی بخواهد سریع بابا پول بده لباس میخواهم پول بده کلاس و ... مشکلی ندارم دوستدارم راحت باشد و حسرت چیزی رو نخورد تا جایی که در توانم باشد مثل هر پدر دیگری.
روحیه خوبی دارد البته با مادرش صمیمی است با من خیلی صمیمی نیست اما بچه بود دقیقا همیشه روی کتف و کولم بود و همه جا میبردمش.رفتار عادی و محبت آمیز.وقتی درس میخواندم در دانشگاه توی بغلم یا روی کولم بود راه میرفتم توی یک دستم کتاب بود توی یک دستم پسرم چون از بغلم پایین نمی آمد.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
بله فرمایش شما متین هست.اگر بتوانم با صحبت قانعش کنم کلا وقتی حرف میزنیم تنها جمله ای که میگوید حواسم هست خودم حواسم هست.اگر حواست هست این گاف ها چیه پس؟
همسرم هم احساسی برخوردمیکند از طرفی به من فشار میاورد جلویش رو بگیر از طرفی بعد از این جریان با من دعوا کرد چرا دست رویش بلند کردی.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
شما از سن تون توی اجتماع بیشتر و بهتر رفتار میکنی خدا برای پدرو مادرت حفظت کنه پسرم.
بله اگر تونستی و پرسیدی ممنون خواهم شد.هرچند هر بچه ای خصوصیت منحصر به فرد خودش رو دارد.توی خانه بچه باشی مشکلی نیست بچه عزیز پدرومادرش هست مهم بیرون از خانه هست باید بتونید خودتون رو جمع کنید اونقدر حرص ندید ما رو.
سلام
خیلی خیلللللللللللللللللی متاسفم از آنچه که خواندم ولی مقصر خود شما و همسر گرامیتان هستید که خیال مبکنید میشه با تنبیه فیزیکی و کنترل به شرایط مطلوب رسید!!!!؟؟؟
عزیز تنبیه فیزیکی نه تنها مفید نیست بلکه خانمان براندازه!!!؟؟ فرزند شما حتما به علت عدم آشنایی شما با مسائل و قواعد تربیتی آسیب دیده همانطور که خود شما دیده اید(در دوران کودکی و نوجوانی) والا
اینقدر خشمگین و عصبانی نبودید و دلبند خود را به باد کتک نمیگرفتید!!!؟؟ ولی خوب خدا رو شکر پسرتون باهوشه و ورزشکار درس نمیخوانه خوب باید علتش رو جویا شد شاید عدم تمرکز و توجه داره پیش فعالی و یا........؟؟؟ معتاد و جنیاتکار و دزد و..... که نیست!!!؟؟
و این رو بدانید که والدین بعد از 18 سالگی حتی 1% هم در زندگی فرزندانشان دخیل نیستند که اگر هم باشند با خواست خود آنها میتونه باشه!
کوتاه سخن:
تا حالا همه چی رو خراب کرده اید
تنها راه چاره اینه که از پسرتون بخواهید به همراه شما با هم به یکی از مشاورین همکار حاذق ما(مرد) در شهر خودتون رجوع کند
اگر ایشون نیامدند خودتان رجوع کنید و اجازه بدید همکار ما تصمیم بگیرد و شاید از پسرتون دعوت به عمل اورد
دوستی و یاوری همیشه .تنبیه فیزیکی هرگز.
موفق باشید
سپاس
دکتر
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
درمورد اینکه میگی دو نوع بی احترامی داریم درست . ولی خب بهتره که آدم خودش رو کنترل کته .
ولی درمورد رابطه ی پدر پسری ، موافق نیستم که میگی پدر و پسر با پول کار میکنن .
پسر رو نباید منع کرد از بودن با دوستهاش و تفریحاتش ( البته سالم ) ولی هم پسر هم دختر به وجود پدر و مادر نیاز دارن .
یعنی یه پسر باید وجود پدرش رو هم حس کنه ، صمیمیت با پدرش رو حس کنه ، همین صمیمیت بهش احساس آرامش میده ، از نظر روحی آرومش میکنه که پدرم باهام دوسته و هوامو داره . پدرم فقط مشغول کارای خودش نیست ، واسه منم وقت میزاره حتما براش مهمم .
منم میدونم هوامو داره و ... منظورمو نگرفتی ... ولی اینطور نیست که مثل فیلما با هم برن استخر و بیلیارد و ... هر کسی متناسب با سن خودش عمل می کنه....
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
شما از سن تون توی اجتماع بیشتر و بهتر رفتار میکنی خدا برای پدرو مادرت حفظت کنه پسرم.
بله اگر تونستی و پرسیدی ممنون خواهم شد.هرچند هر بچه ای خصوصیت منحصر به فرد خودش رو دارد.توی خانه بچه باشی مشکلی نیست بچه عزیز پدرومادرش هست مهم بیرون از خانه هست باید بتونید خودتون رو جمع کنید اونقدر حرص ندید ما رو.
اره بعضیا باید چوب بالا سرشون باشه بعضی موقع... مثلا یه رفیق دارم خیلی شیطونه و اگه از پدرش حساب نمی برد تا الآن معلوم نبود چی میشد اما الآن رتبه 200 کنکور شده... خیلی باهوشه و بچه باحالی هم هست.
ببینم چطور میتونم ازش بپرسم... بهش بگم پدرت تو رو میزنه بعد چند روز چه رفتاری رو از خودش نشون میده؟؟؟ اینطوری بگم ناراحت میشه پسره همیشه که چوب نمی خوره بعضی موقع سالی یه بار مثلا ... سالی یه بار رو هم از خودم ساختم ولی کلا منظورم اینه که از پدرش حساب می بره و فقط از دوستان شنیدم که چوب هم می خوره.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
خب میدونید حتما خیلی بد کتکش زدید |laughingsmiley| واسه همین خانمتون باهاتون دعوا کرده
مادرا دلشون کباب میشه وقتی میبینن پسرشون کتک خورده حالا هرچند کار اشتباهی هم کرده باشه پسرشون ( همون احساسی برخورد کردن )
ولی کاری که شما باید بکنید اینه که بیشتر با پسرتون در مورد عواقب کاراش صحبت کنید .
کسایی که این راه رو رفتن و زندگیشون نابود شده .
کسایی که مسیر زندگیشون عوض شده .
و ...
ولی اصلا نزارید رابطتون سرد بشه ، چون دیگه سخت میشه به حالت قبل برش گردوند .
مادرا خودشون کتک میزنن دلشون کباب نمیشه |biggrinsmiley||biggrinsmiley||biggrinsmiley| البته بعدش پشیمون میشن...
کسی نامرد.
گفتم به نظر من مثل قبل رفتار کنه و کمی بهتر... حله... کم کم از یادش میره... البته این روش تو بچگیا جواب میداد... تو بچگی انقدر چوب خوردیم هیچ کدوم یادمون نمیاد یا اگه یادمون بیاد میخندیم بهش یا حداقل میفهمیم یا اشتباه از ما بود یا اشتباه از پدر و مادر اما قصد و غرضی این وسط نبوده.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
saba95
سلام.متاسف شدم از این اشتباهی که انجام دادید! همیشه همه چیز طبق اون روندی که شما میخواهید پیش نمیره پس نمیتونید توقع داشته باشید پسرتون مثل کامپیوتر حافظه اش رو پاک کنه و مثل سابق بشه. زخمی که زدید تو وجودش نقش بسته وذهن انسان هیچ وقت نمیتونه خاطراتی که عذاب اور بودن رو فراموش کنه اما توانایی این رو داره که اونارو خیلی کم رنگ کنه شانس اوردید پسرتون پزشک قانونی نرفته وگرنه باید کلی دیه میپرداختید .شما فقط میتونید کاری کنید که این خاطره کم رنگ بشه میتونید در این زمینه از یه مشاور حضوری استفاده کنید تا به شما راهکار های مفید ارائه کنه.
سلام.بله من هم توقع ندارم فراموش کند انسان هیچ چیزی رو فراموش نمیکند ولی یک نگاهی باید به اطرافیانش بندازد حداقل زندگیش رو مقایسه کند.وقتی من همه جوانی و خوشی هایم رو کنار گذاشتم تا زندگی خوبی برایش مهیا کنم باید جایی که میداند حرف حساب میزنم حرفم رو گوش بده.مثل خیلی از بچه های دیگر که وقتی میبینند پدر یا مادر برای کاری نهی میکنند می پذیرند.حداقل به عواقبش فکرکند ببیند من حق دارم مادرش حق دارد نگرانش باشد یا خیر.نه اینکه بعد از همه کارهایی که برایش انجام دادیم توی روی ما بگوید باشد پشت سر ما جایی که نباید برود شال و کلاه کند و برود.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام خدمت همه بزرگواران
من یک پدر 38 ساله هستم و دارای دو فرزند پسر 18 و دختر 10 ساله.رابطه ما در خانواده خوب هست بالاخص با همسرم و دخترم.رابطه من و پسرم با وجودعلاقه ای که به او دارم چندان رضایت بخش نیست.
تا آنجایی که چندروز قبل تر برای کار نافرم و اشتباه پسرم او را به شدت کتک زدم و از این بابت بسیار ناراحتم.همسرم و دخترم منزل نبودند و من روی برخوردم کنترل نداشتم با کمربند به شدت کتکش زدم بطوری که زیر دست و پاهای من افتاده بود گریه میکرد میگفت بابا غلط کردم.از یادآوریش اعصابم داغون میشود خیلی عصبانی بودم.
از آن روز کمتر با من و مادرش صحبت میکند خصوصا با من اصلا توی صورتم نگاه نمیکند وقت غذا خوردن با ما یا خودش رو سرگرم میکند یا سریع غذایش را میخورد و میز را ترک میکند.البته پسرم بچه بسیار خوبیست سالم و پر انرژی مربیگری شنا انجام میدهد.
از قبل سر یک مواردی مشکلات داشته با من و مادرش یکی این بود میخواست سربازی برود ما نپذیرفتیم و خواستیم ادامه تحصیل بده.رتبه بسیار خوبی هم در کنکور آورده فراتر از انتظارمان چون بیشتر ورزش میکرد تا اینکه سرش توی کتاب و درس و مشق باشد.
الان از این فاصله گرفتن فرزندم از من دلگیر شدم و میخواهم حالتش عادی باشد مثل سابق.
البته قبلا پیش آمده بود تنبیهش کنم ولی نه به این شدت ایندفعه زیاده روی کردم.کار درستی نکردم لطفا سرزنشم نفرمایید فقط راهکار بدهید چکاری بهتر است انجام دهم.
همسرم از این بابت از من دلخور است.من در همه این سالها هرچه در توان داشتم برای خانواده ام کم نگذاشته ام و توانستم رفاه خوبی برای آنها تهیه کنم بطوری که مثال برای دیگران شدیم.حالا در این مشکل و کارهای پسرم مانده ام.
حالا گذشته و دیگه نمیشه کاریش کرد
اما الان چکار کنید
دیگه در بدترین شرایطم حتی پس گردنش نزنید
و
اینکه جبران کنید با هدیه و...
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
شهرام2014
سلام
خیلی خیلللللللللللللللللی متاسفم از آنچه که خواندم ولی مقصر خود شما و همسر گرامیتان هستید که خیال مبکنید میشه با تنبیه فیزیکی و کنترل به شرایط مطلوب رسید!!!!؟؟؟
عزیز تنبیه فیزیکی نه تنها مفید نیست بلکه خانمان براندازه!!!؟؟ فرزند شما حتما به علت عدم آشنایی شما با مسائل و قواعد تربیتی آسیب دیده همانطور که خود شما دیده اید(در دوران کودکی و نوجوانی) والا
اینقدر خشمگین و عصبانی نبودید و دلبند خود را به باد کتک نمیگرفتید!!!؟؟ ولی خوب خدا رو شکر پسرتون باهوشه و ورزشکار درس نمیخوانه خوب باید علتش رو جویا شد شاید عدم تمرکز و توجه داره پیش فعالی و یا........؟؟؟ معتاد و جنیاتکار و دزد و..... که نیست!!!؟؟
و این رو بدانید که والدین بعد از 18 سالگی حتی 1% هم در زندگی فرزندانشان دخیل نیستند که اگر هم باشند با خواست خود آنها میتونه باشه!
کوتاه سخن:
تا حالا همه چی رو خراب کرده اید
تنها راه چاره اینه که از پسرتون بخواهید به همراه شما با هم به یکی از مشاورین همکار حاذق ما(مرد) در شهر خودتون رجوع کند
اگر ایشون نیامدند خودتان رجوع کنید و اجازه بدید همکار ما تصمیم بگیرد و شاید از پسرتون دعوت به عمل اورد
دوستی و یاوری همیشه .تنبیه فیزیکی هرگز.
موفق باشید
سپاس
دکتر
سلام دکتر جان
کسانی که کمتر به بچه هایشان اهمیت میدهند و خواسته هایشان رو برآورده نمیکنند بچه ها مطیعتر و کم توقع تر و قدرشناس تر بار می آیند.
دقیقا باچشمان خودم دیدم و همان شیوه لوس کردن و برآورده کردن توقعاتی که در زندگیم پیاده شد در زندگی فرزندم پیاده کردم.زیاده خواه شد انحصار طلب شد خودسر شد.با این تفاوت چون نسل جدید هست شدتش بیشتر شد طبیعتا. زمانهایی میخواستم ترمز بگیرم همسرم نمیگذاشت.
بهترین مدرسه بهترین معلمها بهترین لباس و کیف و کفش بهترین مسافرت.از بچگی شنا و واترپلو میرفت گفت میخواهم شنا کنم شبها دیروقت استخر میروم دیر می آیم شما ایراد میگیرید باید خانه ای بگیری استخر داشته باشد.آن موقع بودجه خریدن چنان خانه ای رو نداشتم اجاره کردم و به سختی کار کردم بتوانم اجاره اش رو بپردازم.درخواست ماشین کرد گفتم وقتی 18سالت شد و گواهینامه گرفتی.مدل ماشین تعیین کرد گفتم در حدی که بتوانم میگیرم.در حدی که میتوانستم کم نگذاشتم.توقعاتش یه کنار باید بفهمد با من و مادرش مثل آدم برخورد کند.
مشاوره حضوری جز مشاوره ازدواج تا بحال نرفتم نمیدانم تاثیری دارد ندارد.همسرم چنددفعه رفته ولی چندان کاری انجام نداده.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
سلام
خوشحالم که رابطتون با همسرتون و دخترتون و پسرتون خوب هست و یه خانواده ی صمیمی هستید .
اینکه با پسرتون به مشکل برخوردید طبیعیه .
پسرا تو این سن یکم غد هستن که اگه یه کنترل گر بالا سرشون حس نکنن میتازونن و توی بعضی از موارد از حد خارج میشن ، اونوقت دیگه برگردوندنشون به راه اصلی خیلی دشوارتر میشه یا حتی دیگه برنمیگردن و زندگیه آیندشون هم تحت تاثیر قرار میگیره .
قطعا تنبیه بدنی اصلا و ابدا و به هیچ وجه تائید نمیشه از طرفی هم نگفتید این مسئله که باعث شد پسرتون رو تنبیه کنید چی هست ولی اگه مسئله ای بود که آینده ی پسرتون رو تحت الشعاع قرار میداد و اون رو از راه اصلی منحرف میکرد چندبار با تذکر دادن و گفت و گو باید تلاش میکردید اون رو متوجه اشتباهش کنید .
الانم اشکال نداره و خودتون رو سرزنش نکنید شاید اگه این کتک رو نمیخورد به بیراهه میرفت اونوقت خودش هم شاید عذاب میکشید و بعدها میگفت ای کاش پدرم سیلی تو گوشم میزد که من به این روز نیفتم ( بازم میگم بستگی به شدت اون مشکل داره )
ولی برای اینکه دوباره این یخ آب بشه و صمیمی بشید شما میتونید پیش قدم بشید ، مثلا با هم دوتایی شنا برید ، یا پیاده روی برید ، یا یه تفریح پدر و پسری داشته باشید و باهاش صحبت کنید ( حرفای عادی ) تا دوباره همه چیز عادی بشه .
سعی کنید بیشتر خودتون رو بهش نزدیک کنید تا فکر نکنه پدرش دشمنشه و هی بیشتر ازتون فاصله بگیره .
باید حس کنه این صمیمیت بینتون رو .
سعی کنید این کتک زدنه به بار دوم نکشه و عصبانیتتون رو کنترل کنید دیگه ... حیفه شما که انقدر مهربون و دلسوز خانوادتون و همینطور پسرتون هستید و تلاش زیادی برای رفاهشون میکنید بعدا که بزرگ شد بیاد کتکایی که بهش زدید رو یادآوری کنه و تعریف کنه .
خیلی هم به اون لحظه فکر نکنید که اعصابتون بیشتر از این بهم نریزه .
پ ن : هر پسری تو زندگیش باید یه بار ازین کتکا از باباش بخوره تا آب بندی بشه و آیندش تضمین بشه |laughingsmiley|
ینی این جمله آخرت منو متحول کرد:24:
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام دکتر جان
کسانی که کمتر به بچه هایشان اهمیت میدهند و خواسته هایشان رو برآورده نمیکنند بچه ها مطیعتر و کم توقع تر و قدرشناس تر بار می آیند.
دقیقا باچشمان خودم دیدم و همان شیوه لوس کردن و برآورده کردن توقعاتی که در زندگیم پیاده شد در زندگی فرزندم پیاده کردم.زیاده خواه شد انحصار طلب شد خودسر شد.با این تفاوت چون نسل جدید هست شدتش بیشتر شد طبیعتا. زمانهایی میخواستم ترمز بگیرم همسرم نمیگذاشت.
بهترین مدرسه بهترین معلمها بهترین لباس و کیف و کفش بهترین مسافرت.از بچگی شنا و واترپلو میرفت گفت میخواهم شنا کنم شبها دیروقت استخر میروم دیر می آیم شما ایراد میگیرید باید خانه ای بگیری استخر داشته باشد.آن موقع بودجه خریدن چنان خانه ای رو نداشتم اجاره کردم و به سختی کار کردم بتوانم اجاره اش رو بپردازم.درخواست ماشین کرد گفتم وقتی 18سالت شد و گواهینامه گرفتی.مدل ماشین تعیین کرد گفتم در حدی که بتوانم میگیرم.در حدی که میتوانستم کم نگذاشتم.توقعاتش یه کنار باید بفهمد با من و مادرش مثل آدم برخورد کند.
مشاوره حضوری جز مشاوره ازدواج تا بحال نرفتم نمیدانم تاثیری دارد ندارد.همسرم چنددفعه رفته ولی چندان کاری انجام نداده.
سلام
نه عزیز حتما تو سری خورتر به بار میان؟!!!!؟؟؟
گفتم که روش تربیتی شما حتما غلط بوده و هست!!!؟؟؟ حتما نباید همه چیز آماده باشه !!!! و حتما نباید تنبیه بدنی باشه!!!!!
حتما مشاور حاذق میتونه کمک کنه رجوع کنید.
سپاس
دکتر
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Mohammad313
ینی این جمله آخرت منو متحول کرد:24:
خوشحالم ، چون میدونستم جمله ی تاثیر گذاریه گفتم حتما لحاظش کنم |laughingsmiley|
با تشکر
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
شهرام2014
سلام
نه عزیز حتما تو سری خورتر به بار میان؟!!!!؟؟؟
گفتم که روش تربیتی شما حتما غلط بوده و هست!!!؟؟؟ حتما نباید همه چیز آماده باشه !!!! و حتما نباید تنبیه بدنی باشه!!!!!
حتما مشاور حاذق میتونه کمک کنه رجوع کنید.
سپاس
دکتر
سلام
به اعتقاد من همه رفتارهای پسرم به طور کل همه رفتارهای انسان به روش تربیتی مربوط نمیشود.رفتار و کردار انسان خیلی پیچیده تر از اون هست که فقط یک مورد درش دخیل باشد حتی اگر مهمترین مورد باشد.
گوش دادن به حرف مشاور هم مهم هست نه.گوش شنوا میخواهد.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Mahdipoop
حالا گذشته و دیگه نمیشه کاریش کرد
اما الان چکار کنید
دیگه در بدترین شرایطم حتی پس گردنش نزنید
و
اینکه جبران کنید با هدیه و...
نه دیگه سعی میکنم نزنم. پیشنهاد سفر دادم با دوستانش گفتم قبل از نتایج کنکور برو چندروز با دوستانت مسافرت اگر دوست داری. هدیه چه چیزی بگیرم معمولا مادرش میگیرد.
مگر خودش پیشنهاد بده.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام
به اعتقاد من همه رفتارهای پسرم به طور کل همه رفتارهای انسان به روش تربیتی مربوط نمیشود.رفتار و کردار انسان خیلی پیچیده تر از اون هست که فقط یک مورد درش دخیل باشد حتی اگر مهمترین مورد باشد.
گوش دادن به حرف مشاور هم مهم هست نه.گوش شنوا میخواهد.
بله حتما همینطوره و علاوه بر مسائل تربیتی مسائل ژنتیکی و اختلالات روانی و سابقه فامیلی و مسائل آموزشی و اجتمایی نیز دخیلند
حتما باید طرف بفهمه و بخواد درمان بشه
موفق باشید
دکتر
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
ی قانون کلی هست که اگر پدر مادرا اجراش نکن مطمعنا مشکل پیش میاد
تا وقتی که انتخاب های فرزند ضررزننده یا خطر افرین نباشه کاری جز حمایت نباید بکنید...
شما اشتباه کردید که جلوی سربازی رفتنشو گرفتید چون اصلا تصمیم بدی نبود ...
درواقع شما اشتباهتون اینکه دوست دارید همونی بشه که شما میخواید ؟؟؟
من نمیدونم که مشکلات شما با پسرتون چی بود (به صورت ریز به ریز ...)
اما اینو میدونم که همه پدر مادرا با این تفکر که صلاح فرزندشون و میخوان اقدام میکنن به تربیت کردن شخصی یعنی میخوان فرزند همونی بشه که اونا میخوان...
خوب این عقیده کمی کوته فکرانست چون فرزندشون همینکه آدم خوبی باشه و پرانرژی باشه و ورزشکار و درس خون دیگه عالیه ....حالا اینکه در چه رشته ای یا در چه زمینه ای اون سلیقه خود فرزنده که تغییردادنش تقریبا غیرممکنه
سعی کنید بیشتر راجب اعتقاداتون راجب تربیت فرزند فکرکنید و یادتون باشه اونی که جلو پسرتون رفتار میکنه شما نیستید بلکه عقاید شماست
پس اگر اونا رو درست و منطقی تنظیم کنید رابطه شما و فرزندتون هم تنظیم میشه
این رفتار های فرزند شما هم اگر متوقف نشه در آینده خیلی مشکل آفرین میشه (هم برای شخصیت خودشون و آینده پدر فرزندی شما )
دراولین فرصت هم برای معذرت خواهی و به قول معروف از دلش در آوردن اقدام کنید (با انجام دادن کاری که فکر میکنید خیلی ازش خوشحال میشه ....)
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
سلام دوست عزیز
دوستان خیلی مطلب گذاشتن و من فرصت نکردم که همه اونها رو بخونم اما به نظر من مشکل شما پدر ها اینه که خیلی منطقی هستید و وقتی یه حرفی می زنید چون خیلی هم چیز رو سبک سنگین می کنید می خواهید که بچه ها طبق نظر شما عمل کنن.
در صورتیکه دو سه تا مطلب در این بین یادتون می ره . اول اینکه شما به گفته خودتون 38 سالتونه و پسرتون 18 سال ، خب چطور انتظار دارید که دقیقا مثل شما فکر و عمل کنه!!!!
چطور فکر می کنید که اون می تونید تجزیه و تحلیل زندگی و از دیدگاه شما انجام بده ؟
این خیلی غیر منطقیه!!!
مطلب دیگه اینه که از کجا می دونید که فکر پسرتون اشتباهه؟ چرا فکر می کنید که اگه سربازی بره، بده و اگه بره درس بخونه خوبه یا سر هر مورد دیگه ای از کجا می دونید که کدوم بهتره؟ که با این پافشاری روش تاکید می کنید؟
کسی هست از اقوام که دقیقا همین کاری که شما کردید با فرزندش کرد . خب الان پسره زن و بچه داره اما دیگه زورش میاد سربازی بره چون اون موقع که باید می رفت سربازی نرفت بعد درسشم نصفه خوند چون علاقه ای نداشت به درس الان پدر و مادر و همه التماس می کنن بیا برو سربازی و دیگه نمی ره . مامانش میگه چقدر سر نماز دعا می کردم که کاش این سربازی رفتن از سر بچه من بیاد بیرون و بره درسش رو بخونه .
می بینید ما هم مثل بچه هامون انسانیم و جایز و الخطا . چطور فکر می کنید که خواسته شما درسته و خواسته اون اشتباه .
مطلب دیگه اینه که آینده بچه شما اینه که یا مثل شما می شه و سعی می کنه با زور همه چیز رو به همه بقبولونه یا یه آدم تو سری خور می شه و همیشه وایمیسه که یکی با زور بهش بگه که چیکار باید بکنه و دیگه اینکه ممکنه همیشه از شما به بدی یاد کنه.
به جای همه این بدیهایی که در حق خودتون و پسرتون کردید ، بشنید کنارش و ازش عذر خواهی کنید و بهش بگید که چقدر دوستش دارید و دلایلتون از اینکه نمی خواید بره سربازی رو بگید و ازش بخواهید با تحقیق و بررسی و با در نظر گرفتن اینکه رتبه خوبی هم اورده تصمیم بگیره .
ما هممون کارهای بدی در حق همدیگه انجام می دیم اما برای اینکه در آینده پشیمون نشیم بهتره که یه تجدید نظر در کارمون بکنیم. عذر خواهی بهترین راهه .
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Reepaa
ی قانون کلی هست که اگر پدر مادرا اجراش نکن مطمعنا مشکل پیش میاد
تا وقتی که انتخاب های فرزند ضررزننده یا خطر افرین نباشه کاری جز حمایت نباید بکنید...
شما اشتباه کردید که جلوی سربازی رفتنشو گرفتید چون اصلا تصمیم بدی نبود ...
درواقع شما اشتباهتون اینکه دوست دارید همونی بشه که شما میخواید ؟؟؟
من نمیدونم که مشکلات شما با پسرتون چی بود (به صورت ریز به ریز ...)
اما اینو میدونم که همه پدر مادرا با این تفکر که صلاح فرزندشون و میخوان اقدام میکنن به تربیت کردن شخصی یعنی میخوان فرزند همونی بشه که اونا میخوان...
خوب این عقیده کمی کوته فکرانست چون فرزندشون همینکه آدم خوبی باشه و پرانرژی باشه و ورزشکار و درس خون دیگه عالیه ....حالا اینکه در چه رشته ای یا در چه زمینه ای اون سلیقه خود فرزنده که تغییردادنش تقریبا غیرممکنه
سعی کنید بیشتر راجب اعتقاداتون راجب تربیت فرزند فکرکنید و یادتون باشه اونی که جلو پسرتون رفتار میکنه شما نیستید بلکه عقاید شماست
پس اگر اونا رو درست و منطقی تنظیم کنید رابطه شما و فرزندتون هم تنظیم میشه
این رفتار های فرزند شما هم اگر متوقف نشه در آینده خیلی مشکل آفرین میشه (هم برای شخصیت خودشون و آینده پدر فرزندی شما )
دراولین فرصت هم برای معذرت خواهی و به قول معروف از دلش در آوردن اقدام کنید (با انجام دادن کاری که فکر میکنید خیلی ازش خوشحال میشه ....)
سلام
سربازی رفتن در این سن و شرایطی که الان دارد کار بیهوده ای هست.دو سال از عمرش رو تلف کند که چه بشود؟دنبال بهانه میگردد درس نخواندمن بچه م رو میشناسم.آن هم با این وضعیت با دیپلم و پیش دانشگاهی باید سرباز صفر بشود بفرستند لب مرز و کنار اشرار و اتوبوسشان چپ شود و ... یک عمر با خون دل و زحمت پسر بزرگ نکردم الکی الکی زندگیش رو به باد بده.هیچ جای دنیا جز ایران و چندتا کشوری که همیشه دوست دارند بجنگند رفتن به سربازی اجبار نیست.اگر هم الان بخواهد برود دیگر از تب و تاب درس خواندن میفتد و مسیرش کلا تغییرمیکند.با تراز 6000 تجربی هررشته ای میتواند دانشگاه درس بخواند دوست ندارم نسنجیده برای زندگیش تصمیم بگیرد.اصلا عنوان نکردم میخواهم فرزندم اونی باشد که من میخواهم انتخاب رشته رو به عهده خودش گذاشتیم حتی در دبیرستان.فقط میخواهم خوب زندگی کند و قدر خودش رو بداند.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
من فقط چند مورد از مواردی که یک فرزند انتظار داره پدرش باهاش رفتار کنه رو بهتون بگم دیگه قضاوت با خودتون که آیا اینگونه رفتار میکنید یا نه
یه پدر باید مثل یک دوست صمیمی با فرزندش صحبت کنه تا به خاطر اون احساس صمیمت، پدرشو محرم اسرار خودش بدونه و به جای دردودل کردن با دوستاش در خارج از منزل از پدرش راهنمایی و مشورت بخوات اینکه حتی اگر اشتباهی مرتکب بشه خانوادش به جای سرکوفت و سرزنش راه درستو بهش نشون بدن و بهش تاکید کنن که این برای تو یک تجربه ای هست که در آینده اشتباهات بزرگتر مرتکب نشی و از تجربیات خودش به فرزندش منتقل کنه. همچنین به فرزندش اعتماد داشته باشه و مثله یک بچه باهاش رفتار نکنه بلکه بهش شخصیت بده حتی در بعضی از مسایل ازش مشورت و همفکری بخوات. نباید رابطه ها مثله رییس و زیر دست باشه که فرزند جرات حرف زدنو اظهارنظر نداشته باشه که یک شخصیت ترسو و بی اعتماد به نفس در اون شکل بگیره که مطمنن روزی در جامعه نمیتونه از پس مشکلاتش بر بیاد.
در غیر اینصورت عواقبی که داره اینه که اون فرزند مخفی کار میشه دیگه رازه دلشو به خانوادش نمیگه بلکه به سمت دوستاش کشیده میشه مخصوصا در این سن بحرانی حتی ممکنه به سمت جنس مخالف کشیده بشه و سعی کنه از خانوادش دورودورتر بشه . اینکه همه ی امکانات رفاهی رو براش فراهم کردید جای تقدیره ولی خب این کافی نیست چرا که اعتماد به نفس و محبت کافی باید در خانواده تامین بشه و اگر غرور واعتماد به نفس شخصی در خانواده از بین بره در اینده نمیتونه از پس مشکلاتش بر بیاد.
ولی بهترین راه برای درک فرزندتون اینه که خودتونو جای اون بزارید و ببینید ایا وقتی رفتاری ازتون سر میزنه و اشتباهی مرتبک میشید انتظار دارید پدرتون با کمربند اونم در سر حد مرگ بزنتتون یا اینکه راهنماییتون کنه و از تجربیاتش بهتون بگه و ببخشتتون . فقط اینو بدونید فرزند شما مثله یک مهمون هست که باید عزیز بدونیدش چرا که یک روز باید دنبال سرنوشت و زندگیش خودش بره . موفق باشید
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
پژمان
سلام من 27 سالمه
اما بابام کتکم زد
میدونید یجوریه
پسر وقتی 15 سالش شد میره تو سن بلوغ و میخواد خودشو بزرگ نشون بده دوست نداره به دید بچه بهش نگاه کنن
یه سری افکار داره حالا چه غلط چه درست دوست داره همه تاییدش کنن
به نظرم باید کارهای اشتباه رو گوشزد کرد اما آیا کتک زدن اونم به پسری که 18 سالشه و موقع ازدواجشه کاری منطقیه؟
حالا پسر شما هیچی من 27 سالمه بابام منو زد خیلی دپرسم احساس میکنم شدم یه بچه 10 ساله
اعتماد به نفسم اومده پایین
هرسایتی میرم میگن تنبیه بدنی خوبه حتی بعضی ها نوشتن دوست داریم تنبیه بشیم اما آیا این طرز فکر درسته؟
به نظرم اگر تنبیهی در کار باشه باید تو سن پایین انجام بشه چون بچه زود یادش میره
اما تو سن بالا ضربه بد روحی بهش وارد میشه
من این چند روز که کتک خوردم اختلال شخصیت پیدا کردم
نمیدونم چطور زندگی کنم
اصلا نمیدونم شخصیتم چطوری باشه نمیتونم تصمیم گیری کنم حس میکنم نفس کشیدنم هم اشتباس
راستی پدر من منو بخاطر خجالتی بودن تنبیه کرد
سلام
خیر نباید کتک زد و من و پدر شما اشتباه رو مرتکب شدیم و اعتراف میکنم اشتباه بوده اما شما پدر نشدی هنوز بگذار بچه دار بشوی آنوقت میبینی وقتی پسرتان مثل شما تا سن 27 سالگی هنوز خجالتی هست چه حالی میشی. برای چی خجالت میکشی یک پدر دوست دارد جایی میرود کاری انجام میدهد پسرش در کنارش باشد نه اینکه قایم شود.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
eli2
من فقط چند مورد از مواردی که یک فرزند انتظار داره پدرش باهاش رفتار کنه رو بهتون بگم دیگه قضاوت با خودتون که آیا اینگونه رفتار میکنید یا نه
یه پدر باید مثل یک دوست صمیمی با فرزندش صحبت کنه تا به خاطر اون احساس صمیمت، پدرشو محرم اسرار خودش بدونه و به جای دردودل کردن با دوستاش در خارج از منزل از پدرش راهنمایی و مشورت بخوات اینکه حتی اگر اشتباهی مرتکب بشه خانوادش به جای سرکوفت و سرزنش راه درستو بهش نشون بدن و بهش تاکید کنن که این برای تو یک تجربه ای هست که در آینده اشتباهات بزرگتر مرتکب نشی و از تجربیات خودش به فرزندش منتقل کنه. همچنین به فرزندش اعتماد داشته باشه و مثله یک بچه باهاش رفتار نکنه بلکه بهش شخصیت بده حتی در بعضی از مسایل ازش مشورت و همفکری بخوات. نباید رابطه ها مثله رییس و زیر دست باشه که فرزند جرات حرف زدنو اظهارنظر نداشته باشه که یک شخصیت ترسو و بی اعتماد به نفس در اون شکل بگیره که مطمنن روزی در جامعه نمیتونه از پس مشکلاتش بر بیاد.
در غیر اینصورت عواقبی که داره اینه که اون فرزند مخفی کار میشه دیگه رازه دلشو به خانوادش نمیگه بلکه به سمت دوستاش کشیده میشه مخصوصا در این سن بحرانی حتی ممکنه به سمت جنس مخالف کشیده بشه و سعی کنه از خانوادش دورودورتر بشه . اینکه همه ی امکانات رفاهی رو براش فراهم کردید جای تقدیره ولی خب این کافی نیست چرا که اعتماد به نفس و محبت کافی باید در خانواده تامین بشه و اگر غرور واعتماد به نفس شخصی در خانواده از بین بره در اینده نمیتونه از پس مشکلاتش بر بیاد.
ولی بهترین راه برای درک فرزندتون اینه که خودتونو جای اون بزارید و ببینید ایا وقتی رفتاری ازتون سر میزنه و اشتباهی مرتبک میشید انتظار دارید پدرتون با کمربند اونم در سر حد مرگ بزنتتون یا اینکه راهنماییتون کنه و از تجربیاتش بهتون بگه و ببخشتتون . فقط اینو بدونید فرزند شما مثله یک مهمون هست که باید عزیز بدونیدش چرا که یک روز باید دنبال سرنوشت و زندگیش خودش بره . موفق باشید
سلام.درصدد هستم جبران کنم شدت برخوردم زیاد بود .به خانمم گفتم چه چیزی دوست دارد برایش بگیریم ولی صحبت کردن درباره این مورد نمیدانم ازکجا شروع کنم و نمیخواهم برایش تداعی شود اصلا نمیدانم کار درستی هست یا نه.چتدمرتبه صحبت کردم گوش نداد آخرش کار خودش رو اتجام داد که به ایتجا کشید
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام
سربازی رفتن در این سن و شرایطی که الان دارد کار بیهوده ای هست.دو سال از عمرش رو تلف کند که چه بشود؟دنبال بهانه میگردد درس نخواندمن بچه م رو میشناسم.آن هم با این وضعیت با دیپلم و پیش دانشگاهی باید سرباز صفر بشود بفرستند لب مرز و کنار اشرار و اتوبوسشان چپ شود و ... یک عمر با خون دل و زحمت پسر بزرگ نکردم الکی الکی زندگیش رو به باد بده.هیچ جای دنیا جز ایران و چندتا کشوری که همیشه دوست دارند بجنگند رفتن به سربازی اجبار نیست.اگر هم الان بخواهد برود دیگر از تب و تاب درس خواندن میفتد و مسیرش کلا تغییرمیکند.با تراز 6000 تجربی هررشته ای میتواند دانشگاه درس بخواند دوست ندارم نسنجیده برای زندگیش تصمیم بگیرد.اصلا عنوان نکردم میخواهم فرزندم اونی باشد که من میخواهم انتخاب رشته رو به عهده خودش گذاشتیم حتی در دبیرستان.فقط میخواهم خوب زندگی کند و قدر خورش رو بداند.
من فقط یک مثال زدم که سربازی یا درس یا .....تاوقتی که خطر آفرین و مضر نباشه نمیشه ایرادی گرفت...
حالا اینکه شما نسبت به سربازی دید خاصی دارید یا شرایط سربازی در ایران چگونه هست ؟؟؟بسته به شرایط متغیره
چه بسیار سرباز هایی که دوران خدمت رو بهترین دوران زندگیشون میدونن
از بحث منحرف نشیم دوباره هم میگم فقط یک مثال بود
مسئله بعدی اینکه شما این دلایل رو که به من گفتی و من قانع شدم رو به پسرتون گفتید ؟
متاسفانه یکی از بزرگترین مشکلات پدر مادرها هماهنگ نبودن استدلال هاشون هست با فرزندان
یعنی فرزند جوان با استدلال خاصی (سرگرم بودن کارها، لذت داشتن ، دیدن هم سن ها ، و..) فکر میکنن در حالی که پدر مادر با استدلال خاصی ( آینده مالی و تحصیلی ، مسیر عاقلانه زندگی ....) به مسائل فکر میکنن
این برخورد استدلال ها مطمعنا بی نتیجه است
مثل این میمونه که دانشجوی رشته مهندسی عمران بیاد با یک دانشجوی رشته روانشناسی مناظره علمی بزاره و بخواد اونو متقاعد کنه
هم شما باید درک کنید که اون داره با استدلال مختص به سنش فرهنگ هم سناش و ژنتیکش و . صدتا معیار ریز و درشت دیگه به مسائل نگاه میکنه
هم ایشون باید درک کنند که شما هم با استدلال مختص به سن و ......به مسائل نگاه میکنید
بالاخره یکی باید موضعش رو تغییر بده و اوضاع از دید طرف مقابل ببینه و حس کنه
اینجوری ی ارتباط خیلی هموار و زیبا و لذت بخش بین فرزندان و والدین به وجود میاد ....
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
پژمان
نمیدونم والا خیلی اعتماد به نفسم کمه و خودمو کوچیک تر از بقیه حساب میکنم
هیچ مشکل دیگه ای ندارم حتی تو درسم نمونه هستم تو دانشگاه اما بازم خجالت میکشم پدرم میگه تو نه با مشاوره درست میشی نه با صحبت کردن باید از این به بعد کتک بخوری
کتکی که باید مدتها پیش بهت میزدم
بگویم کار پدرشما اشتباست من هم انجام دادم ولی شما در سنی نیستید که از پدرتون کتک بخورید هرچند بعضی اوقات پدرها زورگو میشوند.حتما روی خودتون کار کنید و با ایشون صحبت کنید و برای خجالتی بودن هم باید فکری کنید شما الان باید تشکیل خانواده بدهی از وقتش هم دارد میگذرد حتما یه فکری به حال اعتماد بنفس و خجالتی یودنت بکن داداش من.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Reepaa
من فقط یک مثال زدم که سربازی یا درس یا .....تاوقتی که خطر آفرین و مضر نباشه نمیشه ایرادی گرفت...
حالا اینکه شما نسبت به سربازی دید خاصی دارید یا شرایط سربازی در ایران چگونه هست ؟؟؟بسته به شرایط متغیره
چه بسیار سرباز هایی که دوران خدمت رو بهترین دوران زندگیشون میدونن
از بحث منحرف نشیم دوباره هم میگم فقط یک مثال بود
مسئله بعدی اینکه شما این دلایل رو که به من گفتی و من قانع شدم رو به پسرتون گفتید ؟
متاسفانه یکی از بزرگترین مشکلات پدر مادرها هماهنگ نبودن استدلال هاشون هست با فرزندان
یعنی فرزند جوان با استدلال خاصی (سرگرم بودن کارها، لذت داشتن ، دیدن هم سن ها ، و..) فکر میکنن در حالی که پدر مادر با استدلال خاصی ( آینده مالی و تحصیلی ، مسیر عاقلانه زندگی ....) به مسائل فکر میکنن
این برخورد استدلال ها مطمعنا بی نتیجه است
مثل این میمونه که دانشجوی رشته مهندسی عمران بیاد با یک دانشجوی رشته روانشناسی مناظره علمی بزاره و بخواد اونو متقاعد کنه
هم شما باید درک کنید که اون داره با استدلال مختص به سنش فرهنگ هم سناش و ژنتیکش و . صدتا معیار ریز و درشت دیگه به مسائل نگاه میکنه
هم ایشون باید درک کنند که شما هم با استدلال مختص به سن و ......به مسائل نگاه میکنید
بالاخره یکی باید موضعش رو تغییر بده و اوضاع از دید طرف مقابل ببینه و حس کنه
اینجوری ی ارتباط خیلی هموار و زیبا و لذت بخش بین فرزندان و والدین به وجود میاد ....
بله فرمایش شما درسته.هماهنگی باید باشد ولی باید از بچه شانس بیاوری اینهمه بچه مثل آدم سرشان رو پایین انداختند و درس میخوانند چه بگویم والا
فعلا خانمم از یک مشاور وقت گرفتند تا ببینیم چطور میشود.
کاش دستم میشکست و به اون شکل نمیزدم کاملا میبینم روحیه ش خوب نیست.کسی تجربه داره میداند باید چکارکنیم بهتر شود؟جز خریدن کادو اون رو گرفتیم پیشنهاد سفر هم رد کرده.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
بله فرمایش شما درسته.هماهنگی باید باشد ولی باید از بچه شانس بیاوری اینهمه بچه مثل آدم سرشان رو پایین انداختند و درس میخوانند چه بگویم والا
فعلا خانمم از یک مشاور وقت گرفتند تا ببینیم چطور میشود.
کاش دستم میشکست و به اون شکل نمیزدم کاملا میبینم روحیه ش خوب نیست.کسی تجربه داره میداند باید چکارکنیم بهتر شود؟جز خریدن کادو اون رو گرفتیم پیشنهاد سفر هم رد کرده.
بهترین کار صحبت های عاطفیه چون منطقی نمیتونید باهاش صحبت کنید ....
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Reepaa
بهترین کار صحبت های عاطفیه چون منطقی نمیتونید باهاش صحبت کنید ....
چه چیزی مثلا ؟چه حرفی ؟ سخته کمی
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
به نظرم در آغوش بگیرینش و بهش بگین خیلی دوسش دارین . من وقتی پدرم باهام یکم لحنش خشن میشه منم قهر میکنم همیشه همینکارو میکنه منم سریع میبخشمش |blushsmiley|
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
چه چیزی مثلا ؟چه حرفی ؟ سخته کمی
واقعا حرف قشنگی بود
یعنی اعتراف قشنگی بود
سخته کمی
مشکل 99 درصد پدر مادر های ایران رو گفتید
سخته صحبت عاطفی بکنن با فرزندانشون
صحبت عاطفی هم یعنی ایجاد کانال عاطفی برای رد و بدل کردن احساس
یعنی از احساسات خودتون بگید تا از احساسات خودش بهتون بگه
اولش ممکنه گیج بشه یا عکس العملی نشون نده ولی بالاخره این ارتباط عاطفی ایجاد میشه
صحبت از موقعیت های احساساتی گذشتتون ، داستان های جوونیتون ، راز ها و احساسات شخصیتون ،...
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
سلام
حقیقتا نتونستم صحبت خاصی فعلا با پسرم داشته باشم ولی رفتم توی اتاقش سر و صورتش رو بوسیدم. گفتم برای دانشگاه هرچی خواستی بگیری به من یا مادرت بگو.
الان خوشحاله یخش باز شده با ما صحبت میکنه .به مادرش گفته چندروز دیگه تولد باباست چی میخواهی برایش بگیری من یک چیزی دیدم اون رو میگیرم|smilingsmiley|
به مادرش گفته بابا با اون کمربند که من برایش هدیه گرفتم من رو زده.
اونموقع کتکش زدم توجه ام به این مسئله نبود چون دم دستم بود در خاطرم نبود اون گرفته بود.خلاصه اینکه شرمندگیش برایم باقی مونده.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام
حقیقتا نتونستم صحبت خاصی فعلا با پسرم داشته باشم ولی رفتم توی اتاقش سر و صورتش رو بوسیدم. گفتم برای دانشگاه هرچی خواستی بگیری به من یا مادرت بگو.
الان خوشحاله یخش باز شده با ما صحبت میکنه .به مادرش گفته چندروز دیگه تولد باباست چی میخواهی برایش بگیری من یک چیزی دیدم اون رو میگیرم|smilingsmiley|
به مادرش گفته بابا با اون کمربند که من برایش هدیه گرفتم من رو زده.
اونموقع کتکش زدم توجه ام به این مسئله نبود چون دم دستم بود در خاطرم نبود اون گرفته بود.خلاصه اینکه شرمندگیش برایم باقی مونده.
باور کنید با خط به خط این کامنت اشک ریختم|worry|
چقدر حس پدریه شما قشنگه
خدا همیشه شمارو برای پسرتون و خانواده ی محترمتون حفظ کنه ایشالا
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
yasamanH
باور کنید با خط به خط این کامنت اشک ریختم|worry|
چقدر حس پدریه شما قشنگه
خدا همیشه شمارو برای پسرتون و خانواده ی محترمتون حفظ کنه ایشالا
سپاس. جدی میفرمایید؟ خدا کنه در نظر پسرم و دخترم هم اینطوری باشه.
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سپاس. جدی میفرمایید؟ خدا کنه در نظر پسرم و دخترم هم اینطوری باشه.
مطمئن باشید همینطوره . من هم تو کامنت اولمم از لفظ " پدر مهربون " استفاده کردم چون واقعا این مهربونی و دلسوزی تو نوشته هاتون مشخصه .
ان شالله به مرور درست میشه |smilingsmiley|
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
پژمان
ولی پدر من فکر میکنه کار درستی کرده و اصلا معذرت خواهی نکرد
حتی من جرات قهر هم ندارم
اگر قهر کنم یا ناراحت شم باز منو میزنه
پژمان جان من عذرخواهی نکردم کلامی نمیتونم
بوسیدمش یعنی همان دیگه .قهر کردن نداره آدم باوالدینش قهر نمیکنه من روانشناس نیستم ولی به گمانم یک سلسله رفتارهای آموزشی نباز داری اول رفتارها و برخوردهای شخص خودت باید اصلاح شه بعد روی رفتارها با پدرت کارکنی
عرض کردم فکری به این حالی که داری بکن سئوالت رو اینجا مطرح کن یا مشاوره انجام بده
بر روی لینک پایین هر پست کلیک کنی آدرس وشماره مشاوره ها رو نوشته من شماره یکی رو به خانمم دادم اونکه سمت ما بود
تا دیر نشده یه فکری کن
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
love
مطمئن باشید همینطوره . من هم تو کامنت اولمم از لفظ " پدر مهربون " استفاده کردم چون واقعا این مهربونی و دلسوزی تو نوشته هاتون مشخصه .
ان شالله به مرور درست میشه |smilingsmiley|
متشکرم. نوشتار و لطف شما و دوستان راهگشای خوبی برای من بود خیلی کمک شد ممتون از همه
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
siavash_en
سلام خدمت همه بزرگواران
من یک پدر 38 ساله هستم و دارای دو فرزند پسرو دختر هستم.رابطه ما در خانواده خوب هست بالاخص با همسرم و دخترم.رابطه من و پسرم با وجودعلاقه ای که به او دارم چندان رضایت بخش نیست.
تا آنجایی که چندروز قبل تر برای کار نافرم و اشتباه پسرم او را به شدت کتک زدم و از این بابت بسیار ناراحتم.همسرم و دخترم منزل نبودند و من روی برخوردم کنترل نداشتم با کمربند به شدت کتکش زدم بطوری که زیر دست و پاهای من افتاده بود گریه میکرد میگفت بابا غلط کردم.از یادآوریش اعصابم داغون میشود خیلی عصبانی بودم.
از آن روز کمتر با من و مادرش صحبت میکند خصوصا با من اصلا توی صورتم نگاه نمیکند وقت غذا خوردن با ما یا خودش رو سرگرم میکند یا سریع غذایش را میخورد و میز را ترک میکند.البته پسرم بچه بسیار خوبیست سالم و پر انرژی مربیگری شنا انجام میدهد.
از قبل سر یک مواردی مشکلات داشته با من و مادرش یکی این بود میخواست سربازی برود ما نپذیرفتیم و خواستیم ادامه تحصیل بده.رتبه بسیار خوبی هم در کنکور آورده فراتر از انتظارمان چون بیشتر ورزش میکرد تا اینکه سرش توی کتاب و درس و مشق باشد.
الان از این فاصله گرفتن فرزندم از من دلگیر شدم و میخواهم حالتش عادی باشد مثل سابق.
البته قبلا پیش آمده بود تنبیهش کنم ولی نه به این شدت ایندفعه زیاده روی کردم.کار درستی نکردم لطفا سرزنشم نفرمایید فقط راهکار بدهید چکاری بهتر است انجام دهم.
همسرم از این بابت از من دلخور است.من در همه این سالها هرچه در توان داشتم برای خانواده ام کم نگذاشته ام و توانستم رفاه خوبی برای آنها تهیه کنم بطوری که مثال برای دیگران شدیم.حالا در این مشکل و کارهای پسرم مانده ام.
......
-
پاسخ : پسر 18 ساله ام رو کتک زدم
عذرخواهی زبنی برای یه پدر جالب نیست ولی با رفتارتون و محبت کردن ، سعی کنید غیرمستقیم بفهمونید که پشیمونید
