سالهاست که با خانمی بیسواد ازدواج کردم و خودم دانشجوی دکترام. از همون روزای اول.در زندگی تنها شدم ولی زندگی رو ادامه دادم اما الان کم اوردم و لی هیچ وقت تنهایی و زجرح را ابراز نکردم نمیخام زندگیش تباه بشه.ولی از طرفی خودم میسوزم تصمیم دارم برای کامل شدن شدن زندگیم پزشکی مطلقه ازدواج کنم چون ارزوی من بوده ولی پیدا نمیکنم. باید چکار کنم و ایا اصولا با شرایط من این نوع ازدواج منجر به خوشبختی من میشه یا اینکه همش غمیگن بمونم