چگونه مدارس باعث بازماندن کودکان ما از پیشرفت می شود.

چگونه مدارس باعث بازماندن کودکان ما از پیشرفت می شود.


یادگیری به شرط هوشیاری هر روز اتفاق می افتد .
اما تحصیل هر ساله و در مدارس برای کودکان و نوجوانان اتفاق می افتد.
البته شروع سال جدید با خود تغییرات خوشایند زیادی مانند دوباره دیدن دوستان.
شرکت در فعالیت های فوق برنامه مانند فوتبال و یادگیری چیزهای جدیدی مانند زبان اسپانیولی.
که می تواند جرقه های خلاقیت را رقم بزند به ارمغان می آورد.
اما برخی کودکان دارای سابقه مشکل آفرینی در مدرسه.
به ویژه مسائل قلدری از شروع سال تحصیلی جدید وحشت داشتند.

وقتی دانیل فیتزپاتریک به سن سیزده سالگی رسید.
به مدارس وابسته به کلیسا در بروکلین نیویورک رفت.
او قرار بود وارد کلاش هشتم شود .
اما نمی توانست سال جدید با قلدری های بی امان دیگر کودکان روبرو شود.
اما هفته گذشته تصمیم گرفت خودکشی کند.
او از یادداشت های با جزییات نوشته شده ای از القاب توسط قلدرها .
و همچنین چشم پوشی آشکار مسئولین مدرسه از نیاز او به کمک رها شد.
فوران حمایت و عواطف از این خانواده بسیار با عظمت و به طرز ملموسی رقت انگیز بود.
اما به من سه روش را یادآور می شود که مدارس اغلب آن ها را از کودکان ما دریغ می کنند.

آنها شامل:
http://forum.moshaver.co/imported/20...270Large-1.jpg

پیشگیری از قلدری:

• هر مدرسه ای هیچگونه خط مشی برای قلدری ندارد.
• اما عملاً چکار می کنند؟
• آیا معلمان و مدیران دستورها را اجابت می کنند؟
• یا آنها به دانش آموزان می گویند "شما عالی هستید". این ها می گذرند.
• در کودکان بسیار حساس کتک خوردن و توسری خور بودن از سوی قلدرها .
• با سوءاستفاده هیجانی روانی و گاهی اوقات فیزیکی عجین است.
• من در مورد کودکان سردسته گروه داستان هایی شنیده ام .
• که بچه های دیگر را در توالت می انداختند.
• و فحش های بسیاری زشتی را می گفتند.
• که اینجا نمی توانم به زبان بیاورم.
• بنابراین به عنوان یک آموزشیار، والدین و متخصص وقت آن رسیده است.
• تا وارد عمل شویم و به این بیماری مسری مهلک پایان دهیم.

آموزش هیجانی:
به نظر ریچارد دیویدسون عصب شناس.
بزرگترین پیش بین موفقیت در زندگی هوش هیجانی است.
اکثر مدارس در زمینه یادگیری بازی های هیجانی مفید مذاکره می کنند.
اما در عمل چه پیش می آید؟
آیا پسر یا دختر مدرسه ای شما به دیگر دانش آموزان برای آرام ماندن.
تمرکز خود را دوباره حفظ کردن و خودآگاهتر شدن کمک می کند؟
اگر نه، با توجه به شناخت خود از رشد هیجانی فرزند خود، آنها چه کار می کنند؟

یک داستان موفق داستان تحصیل رابرت دبلیوکلمن در غرب بالتیمور است .
که کودکان خرابکار را به "اتاق مراقبه" می فرستاد.
جایی که در آن کودکان نحوه خودآرامی و مواجهه سازنده با استرس را می آموختند.
همچنین شاگردان هر روز خود را با تمرین نفس کشیدن آغاز می کردند .
که زیر نظر سیستم (طرح عمومی) PAاست .
و خبرهای خوب حکایت از واقعاً مؤثربودن این روش دارد.
سال 2014-2013 سال تحصیلی نقطه شروع کاهش چشمگیر اینگونه مزاحمت های مجرمانه بود.



مهارت های زندگی:
همانند آموزش هیجانی ما باید مفهوم سرسختی آنجلا داکورث .
یا آنچه من "اطمینان درونی" می نامم را در کودکان خود ترویج کنیم.
پیشرفت زندگی در دنیای دائم التغییر امروزی نیاز به شخصی آهنین و محکم دارد.
و این توانایی برای استقامت یا تلاش های ناموفق به گفته تاویس اسمایلی فوق العاده باارزش است.
جیمز کندل معلم آمریکایی دانش آموزان سومالی تبار می گوید:

• تا وقتی که به کودکان خود شکست و پذیرفتن شکست .
  
• درس گرفتن از شکست را الگوسازی کنیم.
  
• آنها خودبخود از شکست خواهند ترسید."

http://forum.moshaver.co/imported/20...57542406-1.jpg



طریقه رفتار در مقابل شکست
این تفکری است که مدارس باید آن را در برنامه های درسی بگنجانند.
تا کودکان بتوانند طریقه رفتار کردن در مقابل شکست را همزمان.
با پشت سر گذاشتن موانع روبه سوی موفقیت یاد بگیرند.

شما ممکن است فکر کنید که دلیل تمرکز بر این سه حیطه من "دبی داونر" هستم.
سه حیطه ای که عموماً مدارس مانع از تقویت آن را در کودکان ما می شوند.
اما درست نیست.
من به طور باور نکردنی خوش بین هستم.
اما معتقدم که ما می توانیم هر آنچه را که دقیقاً می بینیم تغییر دهیم.
من فراگیری قلدری در آمریکا را مطرح کردم بلکه به نقطه تحولی برسیم.
نقطه ای که ما لاجرم باید در آموزش آموزشیاران تغییراتی اعمال کنیم.
و بر زنگ های تفریح نظارت کنیم.
در نهایت کودکان را آنگونه هدایت کنیم .
که آنها اینگونه زنجیره درد ناکی مانند قلدری را بیش از این ادامه ندهند.

• یکی از راههایی که من به سهم کوچک خودم انجام می دهم.
  
• آموزش برنامه SEL جدید (یادگیری هیجانی و اجتماعی).
  
• بذرهای شادی به عنوان مؤلفه ای مفید برای درک چیستی کودکان.
  
• از قلدری و چرایی یک تصمیم عاقلانه نبودن است.
  
• این همان آموزش هیجانی است، دومین حیطه تمرکزم .
  
• که در آن مدارس فرصت خوبی برای تأثیرگذاری مثبت بر اذهان و دل های کودکان دارند.
  
• تا آنها بتوانند بهترین خود برای آینده باشند.
  
• ازهمه اینها گذشته، آیا این همان خواسته قبلی ما نیست که ما می خواهیم؟