من١٩سالم و همسرم ٢٧ساله هست .دوساله عقد كرديم و دوماه ديگه عروسيمون هست .من اون مثل بچه ها سر هر موضوعي باهم سر جنگ داريم .هركدوممون ميخوايم حرف خودمونو به كرسي بشونيم .در خيلي مواقع من كوتاه ميام .ولي دارم ميبينم روز به روز داريم بدتر ميشيم .جلوي غريبه و اشنا يا جلو پدر مادرامون هم باهم بحث ميكنيم .من خيلي حساسم اخر اين بحثا هرچقدر هم موضوع خاصي نباشه گريم ميگيره ولي اون بي تفاوته .من واقعه كلافه شدم .شايد اخلاقامون نميسازه .ترديد دارم براي عروسي .احساس ميكنم منو بچه حساب ميكنه و به نظرش حرفاي خودش درست تره .نميدونم چرا اين اتفاق ميوفته
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط Haniyerostami
همیشه احساس می‌کنند فردی که اشتباه کرده، طرف مقابل است و موقعی که پرخاشگری‌ها و سرزنش‌ها برای ایجاد تغییر در طرف مقابل مفید واقع نمی‌شود، بیشتر احساس درماندگی و عجز می‌کنند و پرخاشگری آن‌ها شدید‌تر می‌شود. موقعی که همسرتان عصبانی است از شما انتقاد می‌کند. این انتقاد‌ها شما را ناراحت می‌کند و احساسی شبیه طرد به وجود می‌آورد و ممکن است به شدت حالت دفاعی به خود بگیرید. متاسفانه در بیشتر مواقع همسران برای حل اختلاف از راهکارهای نامناسبی استفاده می‌کنند که به تشدید اختلاف و بدتر شدن شرایط می‌انجامد.
