سلام دوستان
من چندین ماه قبل در محیط کار و دانشگاه به دختری علاقه مند شدم، معیارهای اصلیم این بود که تا حد خوبی مذهبی باشه تو زندگی پشتوانم باشه و رفتارهای سنگین و اخلاق خوبی داشته باشه و برای خودشو ایندش ارزش قائل بشه. چیزی که در ظاهر میدیدم اینطور به نظر میرسید تا اینکه یه روز خودش به من گفت که اون هم به من علاقه منده و درواقع اغاز این رابطه خودش بود
همه چی داشت خیلی خوب پیش میرفت که فهمیدم رابطه جنسی داشته با پسر دیگه ای اولش جا خوردم تنها چیزی بود که اصلا بهش نمیخورد بعد یکم فکر به این نتیجه رسیدم که با توجه به اینکه خودش اول اومده جلو و میگه که عاشقه بهش فرصت بدم و فراموش کنم گذشت تا اینکه مجددا فهمیدم که تو دعوای جدایی با اون پسر بوده که با منم دوست شده. چند ماه گذشت تا اینکه فهمیدم خیلی از معیار هایی که فکر میکردم داره یا خودش میگفت داره دروغ بوده
فهمیدم به غیر از من با دوتا پسر رابطه دوستی عاطفی داشته و با تعداد زیادی پسر هم رابطه دوستی معمولی در این حد که باهاشون دست میداد بیرون میرفت و ... در صورتی که در ابتدا دوستی من ازش پرسیده بودم این سوالارو که برای من مقید بودن به یه سری مسائل مهمه و خودش ادعا میکرد منم همینطوری هستم و اینکارایی که میگی رو انجام نمیدم
سر این مسائل دعواهامون شدید شد سر هر دعوا خواسته یا ناخواسته منو با رابطه قبلیش مقایسه میکرد یا میگفت بخاطر تو از اکیپ هایی که با هم بیرون میرفتیم دور شدم و پیش اونا خوشحال بودم ولی بعدش که آشتی میکردیم معذرت خواهی میکرد
در واقع تو همون ۳-۴ ماه اول بود که تا حد خوبی مطمین بودم انتخاب و تصمیمم به کلی اشتباه بوده ولی از نظر عاطفی وابسته بودم وفکر میکردم جدا شم دو طرف ضربه میبینن
تا اینکه بعد چند ماه یه روز که خیلی دعوا ها شدید شد ازش خواستم تا چند وقت رابطمون رابطه کاری باشه تا بیشتر فکر کنیم قبول کرد ولی چند روز بعد بهم گفت یه پسر دیگه ای رو دوست داره و میخاد باهاش عقد کنه
چیزی که مشخص بود این بود که اواخر رابطه ما با این پسر هم رابطه داشته که انقد سریع علاقشون شکل گرفته و حالا به ادعا خودش قرار خواستگاری هم گذاشتن و دلیلش این بود چون از من خواستگاری کرده پس من رو میخاد درصورتی که من بهش گفته بودم تا چند ماه صبر کنه من یه سری مشکلات رو حل کنم و مشکلات خودمونم حل بشه اقدام میکنم
این داستان من بود. پیش مشاوره هم رفتم و خب طبق این چیزایی که تعریف کردم خیلی منطقیه که خوشحال باشم از تموم شدن این رابطه یه زندگی بهتر با یه تجربه ای که بدست اوردم رو شروع کنم ولی خب مشکل اینه خیلی بهم هر از گاهی فشار روحی وارد میشه که چندین ماه اعتماد کنی چندین ماه فکر کنی با وجود همه مشکلات شاید اتفاق بهتری بیفته و حالا شاید یکم هم وابسته شده باشی ولی اون خیلی راحت بتونه بره با کس دیگه و بدترین چیز که همون خیانته اتفاق بیفته. درسته این رابطه درش تعهدی نیست ولی در هرصورت از اعتماد من سو استفاده کرده
من شرایطم برای ازدواج محیاست ولی خب هم تا حدی بدبین شدم و هم بخاطر این اشتباه یکی دو سال هم باید صبر کنم
دوست دارم نظرات شما رو هم بخونم، من پست های بقیه رو که مشکلات مشابهی رو داشتن رو میخوندم تا حد خیلی خوبی آروم میشدم دوست دارم شما هم نظراتتون رو بگید
ممنون
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط storm
