دوراهی انتخاب در ایجاد رابطه

[sajad0017]

سلام.
نمیدونم چقدر بتونم کامل توضیح بدم و مفهوم حرفم رو برسونم تا مشاوره بهتری از دوستان بگیرم اما سعی می‌کنم ساده و صریح حرفم رو بزنم.(سعی میکنم زیاد ایهام وار حرف نزنم خخخ چون اینم یکی از مشکلاتمه)
من دانشجو ام و 22 سال سن دارم از نظر شخصیتی تیپ ‌‌b و درونگرا هستم. تا حدودی احساسی اما به نظر خودم معقول و کمی خیال پرداز
این رو هم بگم که خودم رو تا حدودی میشناسم و میدونم چی ‌میخوام اما بالاخره هر کسی سر یه دو راهی گیر می‌کنه.
با مشاوره حضوری هم مشکل ندارم اما مشاور خوبی رو توی شهر خودم نمیشناسم اگه در رابطه با مشکل من مشاوری رو می‌شناسید ممنون میشم معرفی کنید.(شهر من قزوین)
تقریبا یک سال و شیش ماهه از یکی خوشم اومده البته شاید براتون جالب باشه بگم از دو نفر خوشم اومده که هر کدوم نکته های مثبت خودشون رو دارن(و البته منفی)
ساده بخوام بگم سر این که یه رابطه ایجاد کنم یا نه دچار تردید شدم. البته تاالان تونستم احساساتم رو مهارکنم اما الان واقعا سرکش شده انقدر که 4.5 نمیره افت معدل داشتم و میدونم دلیل اصلیش اینه که نمی‌تونم قدرت تمرکزم رو حفظ کنم.
میدونم که در حالت کل رابطه با جنس مخالف مخربه، میدونم که بهتره رابطه عاطفی نداشته باشم، میدونم که ممکنه مشکلات زیادی پیش بیاد و البته این رو هم میدونم که تا اندازه ای تکامل پیدا کردم که بتونم یه رابطه رو مدیریت کنم این رو هم بگم که با هیچ دختری رابطه نداشتم و به نوعی این اولین بارمه.
امیدوارم تونساه باشم یه سری اطلاعات پایه ای بهتون داده باشم
اما اصل سوالم:
1. چیکار کنم که باز هم عواطفم رو کنترل کنم تا شرایط ازدواج برام پیش بیاد؟
2.پیشنهاد می‌کنید که باهاشون آشنا بشم و اگه شرایط خانوادگیشون اجازه داد توی این سن(البته خودم فکر می‌کنم کافی باشه) خانواده ام رو بفرستم جلو؟
3. پیشنهاد می‌کنید یه رابطه محدود ایجاد کنم و مثل خیلی از هم سن های من با هم باشیم؟
4. یه سوال کلی: همه توی سن من احساس کمبود رابطه می‌کنند یا من فقط دچار این مشکلم؟
ممنون میشم اگه روز جوابم رو بدید میدونید من الان مثل آدمی میمونم که سر امتحان جواب یه سوال رو نوشته اما دو دل شده که درسته یا غلط و میخواد یکی مطمئنش کنه. من چند تا جواب برای خودم دارم اما اگه کسی دلم رو محکم کنه روی یکیشون بهتره.
مرسی

[merina]

ببینید چند و چون یک رابطه رو کسی نمی تونه تعیین کنه مثلا شما از یکی خوشتون میاد و میرید باهاش دوست می شید و بعد می فهمید که اصلا بدرد این نمی خورده که حتی باهاش دوست باشید یا مثلا فلان اخلاقتون خیلی در تضاده و ترجیح می دید زود کاتش کنید.
یه زمانیم با یکی دوست می شید و سالها دوست می مونید اما می خواید که ازدواج کنید یه چی پیش میاد و همه چی به هم می خوره و اخر می رید با یکی که اصلا نمی شناختید ازدواج می کنید.
به نظر من داشتن یه دوستی ساده چیزی نیست که بخواهید انقدر بابتش سختی بکشید
شما بدون هیچ منظوری دوستی رو شروع کنید و به زندگی اجازه بدید که خودش مسیر و نشونتون بده.

[ملکه شیشه ای]

سلام
به نظر منم شما خیلی دارین سخت میگرین
اصلا نیازی نیست این همه ریز مسائلو بسنجی
رابطه ی عاطفی ام به اون وحشتناکی که شما میگی نیست بعدشم بعضی چیزا جز جدا نشدنی زندگیه
شاید بتونی خودتو ازشون خلاص کنی اما بهاش اینه که زندگیت غیرعادی میشه و دیگه نرمال نیست.
به نظر من یه دوستی ساده داشته باشین تا بعدش ببینید چی میشه

[sajad0017]

ببینید چند و چون یک رابطه رو کسی نمی تونه تعیین کنه ....

مرسی بابت جوابتون.
این که می‌فرمایید«

دوستی ساده چیزی نیست که بخواهید انقدر بابتش سختی بکشید» درسته و من قبولش دارم اما مثل بعضی چیزها که اعتقاد داریم ولی نمی‌تونیم بهش عمل کنیم می‌مونه؛ نمی‌تونم بهش عمل کنم و نمی‌دونم چرا!!!
شاید یه دلیلش این باشه که تاحالا بین رابطه هام حالا چه خانوادگی و چه دوستی یه خط فاصله بی مورد گذاشتم برای خودم فاصله هایی تعریف کردم که نیاز نبوده. به هر حال
و اما مرسی بابت این که فرمودید«چند و چون یک رابطه رو کسی نمی تونه تعیین کنه...»: یه عاملی که باعث دو دلیم میشه همینه که نمی‌دونم اگه بعد رابطه به هر دلیلی به هم نخوردیم گناهی(نه از نظر دینی بلکه به مفهوم اجتماعی) به گردن من هست یا نه؟ یعنی من تاثیر بدی[هر چقدر هم کم] روی یه نفر دیگه گذاشتم یا نه ؟ از خودم میبینم که رابطه رو مدیریت کنم اما میترسم

[sajad0017]

سلام
به نظر منم شما خیلی دارین سخت میگرین...

مرسی بابت جوابتون.
من میدونم که شخصیتم ایراد های زیادی داره یه نمونه اش هم همینیه که میفرمایید«

اصلا نیازی نیست این همه ریز مسائلو بسنجی» ؛

امیدوارم بتونم در‌آینده اصلاحش کنم. به هر حال؛
فرمودید که«

زندگیت غیرعادی میشه و دیگه نرمال نیست. »

میشه بفرمایید یعنی چی؟ این که نرمال نباشه خوبه یا بد؟ من چون هیچ تجربه ای نداشتم نمی‌دونم چی میخواد بشه و میترسم که اولی بدترینش باشه. بد از این نظر که موفق نباشه که هیچ باعث دردسر دیگران هم بشم.

[farokh]

سلام.
نمیدونم چقدر بتونم کامل توضیح بدم و مفهوم حرفم رو برسونم تا مشاوره بهتری از دوستان بگیرم اما سعی می‌کنم ساده و صریح حرفم رو بزنم.(سعی میکنم زیاد ایهام وار حرف نزنم خخخ چون اینم یکی از مشکلاتمه)
من دانشجو ام و 22 سال سن دارم از نظر شخصیتی تیپ ‌‌b و درونگرا هستم. تا حدودی احساسی اما به نظر خودم معقول و کمی خیال پرداز
این رو هم بگم که خودم رو تا حدودی میشناسم و میدونم چی ‌میخوام اما بالاخره هر کسی سر یه دو راهی گیر می‌کنه.
با مشاوره حضوری هم مشکل ندارم اما مشاور خوبی رو توی شهر خودم نمیشناسم اگه در رابطه با مشکل من مشاوری رو می‌شناسید ممنون میشم معرفی کنید.(شهر من قزوین)
تقریبا یک سال و شیش ماهه از یکی خوشم اومده البته شاید براتون جالب باشه بگم از دو نفر خوشم اومده که هر کدوم نکته های مثبت خودشون رو دارن(و البته منفی)
ساده بخوام بگم سر این که یه رابطه ایجاد کنم یا نه دچار تردید شدم. البته تاالان تونستم احساساتم رو مهارکنم اما الان واقعا سرکش شده انقدر که 4.5 نمیره افت معدل داشتم و میدونم دلیل اصلیش اینه که نمی‌تونم قدرت تمرکزم رو حفظ کنم.
میدونم که در حالت کل رابطه با جنس مخالف مخربه، میدونم که بهتره رابطه عاطفی نداشته باشم، میدونم که ممکنه مشکلات زیادی پیش بیاد و البته این رو هم میدونم که تا اندازه ای تکامل پیدا کردم که بتونم یه رابطه رو مدیریت کنم این رو هم بگم که با هیچ دختری رابطه نداشتم و به نوعی این اولین بارمه.
امیدوارم تونساه باشم یه سری اطلاعات پایه ای بهتون داده باشم
اما اصل سوالم:
1. چیکار کنم که باز هم عواطفم رو کنترل کنم تا شرایط ازدواج برام پیش بیاد؟
2.پیشنهاد می‌کنید که باهاشون آشنا بشم و اگه شرایط خانوادگیشون اجازه داد توی این سن(البته خودم فکر می‌کنم کافی باشه) خانواده ام رو بفرستم جلو؟
3. پیشنهاد می‌کنید یه رابطه محدود ایجاد کنم و مثل خیلی از هم سن های من با هم باشیم؟
4. یه سوال کلی: همه توی سن من احساس کمبود رابطه می‌کنند یا من فقط دچار این مشکلم؟
ممنون میشم اگه روز جوابم رو بدید میدونید من الان مثل آدمی میمونم که سر امتحان جواب یه سوال رو نوشته اما دو دل شده که درسته یا غلط و میخواد یکی مطمئنش کنه. من چند تا جواب برای خودم دارم اما اگه کسی دلم رو محکم کنه روی یکیشون بهتره.
مرسی

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

دفتر قیطریه:

۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه

دفتر سعادت آباد:

۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه

دفتر شریعتی:

۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

[ملکه شیشه ای]

مرسی بابت جوابتون.
من میدونم که شخصیتم ایراد های زیادی داره یه نمونه اش هم همینیه که میفرمایید«

اصلا نیازی نیست این همه ریز مسائلو بسنجی» ؛

امیدوارم بتونم در‌آینده اصلاحش کنم. به هر حال؛
فرمودید که«

زندگیت غیرعادی میشه و دیگه نرمال نیست. »

میشه بفرمایید یعنی چی؟ این که نرمال نباشه خوبه یا بد؟ من چون هیچ تجربه ای نداشتم نمی‌دونم چی میخواد بشه و میترسم که اولی بدترینش باشه. بد از این نظر که موفق نباشه که هیچ باعث دردسر دیگران هم بشم.

خواهش میکنم
من حس می کنم شما چون تا این سن این قضه رو جلوشو گرفتید الان که دارید بهش فکر می کنید انتظار دارید همه چیز خیلی ایده ال باشه . یه جورایی تو این قضیه کمال گرا شدین. کمال گرایی افراطی همیشه به ضرر ادما تموم میشه. اصلا امکان نداره همه چیز اونجوری که شما می خواین باشه. امکان نداره تو دفعه ی اول بهترین اتفاقا براتون بیفته چون دفعه ی اول برای تجربه کردن و اشتباه کردنه. اصلا انتظار نداشته باش از خودت که به این سرعت بتونی یه رابطه رو کنترل کنی اونم اگه شناختی از دخترا نداری. به نظر من تو این قضیه باید توقعتو بخصوص از خودت بیاری پایین و بری ببینی چی برات پیش میاد. بی گدار به آب نزن اما منفعلم نشو. اگه امادگیشو نداری فعلا همه چیزو جدی کنی برو یه رابطه ی دوستانه ی معمولی باهاشون داشته باش. مهم اینه که یه حسی توی خودت داری که بهت میگه باید یه کاری انجام بدی و توام اصلا نباید بهش بی توجهی کنی. الان ترس و انفعالت همه از توقعت زیادت ریشه میگیره. به نظر من باید خودتو برای اتفاقای بد اماده کنی و توقعتم کم کنی تا ترستم از بین بره

[sajad0017]

خواهش میکنم

دوباره ممنون. میدونید این که آدم نظر دیگرن رو توی یه موضوعی بدونه خیلی خوبه. متاسفانه نمی‌تونم به اطرافیانم راجع به این مورد حرف بزنم و نظرشون رو بخوام اما اینجا خیلی خوبه و نظر دیگران رو میخونم. به حر حال؛
به طور کلی از فرمایشات شما اینطور برداشت کردم که بد نیست رابطه ای رو ایجاد کنم و از خراب شدنش هم نترسم اما جانب احتیاط رو هم رعایت کنم و سطح توقعم رو هم بیارم پایین.
خخخخخخ بعضی وقت ها آدم دوست داره جوابی رو که دلش می‌خواد رو بشنوه مرسی بابت جوابت.
اما اینطوری بگم بهتره[شاید قبلا بد منظورم رو رسوندم] اصلا دنبال ایده آل نیستم و یا از این که به اصطلاح ضایع بشم و یا جواب رد بشنوم نمی ترسم. اما اصولا آدم محافظه کاری ام به هرحال حرف رابطه انسان با اون همه پیچیدگی های رفتاریه دوست ندارم تاثیر بدی در اطرافم داشته باشم
تاحالا خیلی کمک شد بهم با نظراتتون تقریبا به این نتیجه رسیدم یه رابطه ایجاد کنم اما هنوز یه جاهایی هست باید برام روشن بشه تا بتونم تصمیم گیری کنم.
مثلا این که ممکنه این رابطه به ازدواج برسه یا ماهیتش کوتاه بودنه؟ میدونید که من دو سال باید خدمت کنم!
یا این که اگه بعد از یه سال با هم بودن به هر دلیلی بنا بر ادامه ندادن باشه مشکل بزرگی بوجود میاد و یا کسی آسیب می‌بینه؟

[sajad0017]

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

دفتر قیطریه:

۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه

دفتر سعادت آباد:

۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه

دفتر شریعتی:

۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

ممنون بابت لطفتون

[ملکه شیشه ای]

دوباره ممنون. میدونید این که آدم نظر دیگرن رو توی یه موضوعی بدونه خیلی خوبه. متاسفانه نمی‌تونم به اطرافیانم راجع به این مورد حرف بزنم و نظرشون رو بخوام اما اینجا خیلی خوبه و نظر دیگران رو میخونم. به حر حال؛
به طور کلی از فرمایشات شما اینطور برداشت کردم که بد نیست رابطه ای رو ایجاد کنم و از خراب شدنش هم نترسم اما جانب احتیاط رو هم رعایت کنم و سطح توقعم رو هم بیارم پایین.
خخخخخخ بعضی وقت ها آدم دوست داره جوابی رو که دلش می‌خواد رو بشنوه مرسی بابت جوابت.
اما اینطوری بگم بهتره[شاید قبلا بد منظورم رو رسوندم] اصلا دنبال ایده آل نیستم و یا از این که به اصطلاح ضایع بشم و یا جواب رد بشنوم نمی ترسم. اما اصولا آدم محافظه کاری ام به هرحال حرف رابطه انسان با اون همه پیچیدگی های رفتاریه دوست ندارم تاثیر بدی در اطرافم داشته باشم
تاحالا خیلی کمک شد بهم با نظراتتون تقریبا به این نتیجه رسیدم یه رابطه ایجاد کنم اما هنوز یه جاهایی هست باید برام روشن بشه تا بتونم تصمیم گیری کنم.
مثلا این که ممکنه این رابطه به ازدواج برسه یا ماهیتش کوتاه بودنه؟ میدونید که من دو سال باید خدمت کنم!
یا این که اگه بعد از یه سال با هم بودن به هر دلیلی بنا بر ادامه ندادن باشه مشکل بزرگی بوجود میاد و یا کسی آسیب می‌بینه؟

خواهش
میدونم که شرایطت جوریه که خیلی وقت نداری و خود سربازی رفتن خیلی از رابطه ها رو خراب میکنه و ادما از هم دور میشن و بعدم کم کم خاطرات بدش فقط میمونه اما من فکر میکنم زندگیت فراز و نشیبای اینجوریو داشته باشه خیلی بهتر از اینه که منتظر بمونی تا همه چیز مساعد باشه بعد شروع کنی. چون شما الان جوونید چند سال دیگه که سربازیتون تموم میشه شور و حال الانو ندارید. به اندازه ی جوون 22 ساله برای رابطت انرژی نمیذاری.
درسته که اونموقع تجربت بیشتره اما از کجا معلوم اونوقت سدای بزرگتری سر راهت نباشه.
در مورد اینکه گفتی بعد یکی دوسال رابطت به ازدواج میرسه یا نه به این بستگی داره که رابطتون چطوری پیش بره اصلا نمیشه الان حرفی زد.
درمورد اینم که گفتی شاید اسیب ببینید بله قطعا همینطوره. اما گزینه هایی که الان برای انتخاب داری تنها موندن یا تجربه کردنه. نه اسیب دیدن یا اسیب ندیدن.

[sajad0017]

خواهش
میدونم که شرایطت جوریه که خیلی وقت نداری و خود سربازی رفتن خیلی از رابطه ها رو خراب میکنه و ادما از هم دور میشن...

حرفتون درست بود شاید اگه الان که احساس نیاز می‌کنم احساسم رو سرکوب کنم بعدا مثل خیلی ها که به 30-35 سالگی میرسن و دیگه میل به ازدواج ندارن بشم و فکر کنم زیان اون موقع بیشتر از الان باشه.
به هر حال تصمیم گرفتم شروع کنم ممنون بابت کمکتون.
[خخخخخخ من انقدر بی دست و پا بار اومدم توی این موضوع که فکر کنم تاپیک بعدیم از کجا شروع کنم باشه!!!]

[ملکه شیشه ای]

نه این حرفا چیخ این سوالا برای همه هست طبیعیه
خیلی خوبه موفق باشی