سلام ممنون که حرفامو میخونین
احساس میکنم که زندگیم خیلی بی روح و نکراریه.همش یا دنبال درس خوندن بودم یا ذهنم مشغول افکار تکراری
درس خوندن اصلا بد نیست الانم که یه خرده حالم خوبه مدیون درس خوندنم ولی کلا زندگی رو پوچ میبینم.
اخرش که چی؟کلا در قید و بند مادیات نیستم که بگم هدف زندگیم اینه فلان ماشینو بخرم ویلا و حساب بانکی و ........اینا اصلا واسم مهم نیست
تنها هدفی که میمونه واسم اینه که ارشدمو بگیرم و همین
دلمم نمیخواد دیگه برم سمت دخترا چون به این نتیجه رسیدم زندگی متاهلی و حتی رابطه دوستی اگه یک فایده داشته باشه هزار تا بدبختی داره نمیخوام خودمو بدبخت کنم
نمیخوام خودمو درگیر سختیای زندگی متاهلی کنم
نمیخوام وارد رابطه دوستی شم چون اخرش پوچیه
از منفعت طلبی ،دورویی،پول پرستی و .......متنفرم
دلم هیچی نمیخواد فقط میخوام تو سکوت محو شوم و از این هیاهوی تلخ دنیا رها شم.
چیکار کنم؟