مشکلات ازدواج دانشگاهی

[chap]

سلام دوستان خسته نباشید
اول از همه بگم که من پسرم
23 سال سن دارم
چهار سال پیش بعد از کنکور اولم با یه دختر خیلی خوب تو فضای مجازی آشنا شدم(نوجوون بودیم دیگه) خیلی از هم خوشمون اومده بود اون خیلی مهربون بود باهام و خیلی هم خوشگل(هنوزم هست) و تو خیلی چیزا تفاهم داشتیم
مخصوصا تو سلیقه ها(ببخشید میدونم این چیزا رو جامعه ما مورد پذیرش نیست ولی گفتم نوجوون بودیم کاریه که شده)
من کنکور رو خراب کرده بودم و خیلی عصبانی بودم و با خودم لج کرده بودم که بزنم هر رشته و دانشگاهی که شده
ولی ایشون منو متقاعد کردن که یه سال دیگه هم امتحان بدم
اگر الان اینجام همش رو مدیون ایشون هستم
قرار گذاشتیم این ده ماه رو ارتباط نداشته باشیم تا سال بعد بعد از امتحان من
با یه مشاور قابل اعتماد صحبت کردم و ایشون فضای صمیمی ایجاد کردن ک من روم شد مسئله رو دقیق براشون شرح بدم
گفت احتمال قبول نشدنت 80 درصده چون اون فکرت رو مشغول میکنه
راست میگفت
خیلی خیلی شانس آوردم که قبول شدم تهران واقعا شانس آوردم
یکی از آخرین قبولی ها بودم
راستی نگفتم که ایشون دو سال از من کوچیک تر هستن و اهل تهران
شهر من با تهران خیلی خیلی فاصله داره

و. خیلی خوشحال شدیم وقتی قبول شدم
ایشون همون سال اول قبول شدن البته یه رشته دیگه
و الان همدیگه رو تو دانشگاه میبینیم

چند ماه بیشتر نیست که وارد دانشگاه شدن
هفته ای حداکثر 5 ساعت همدیگه رو میبینیم ولی ازش نهایت استفاده رو میکنیم
ایشون خیلی رک احساسشونو نسبت به من بیان میکنن منم همینطور و هرچی بیشتر زمان میگذره بیشتر به ایشون وابسته میشم

اون روز میخواستم برم محل کار پدرشون تا باهاشون صحبت کنم و اجازه بگیرم برای خواستگاری با خونواده بریم منزل
نگفتم که هنوز هیچکدوم از خونواده ها خبر ندارن
اومدم با خودم فکر کردم
من چی دارم؟ پول؟ نه
خونه؟ نه ولی میتونم یه جا رهن کنم
کارت پایان خدمت!!!!!! نه هنوز


نمیخوام تا با پدر ایشون صحبت نکردم چیزی به خونوادم بگم

ولی این سوالات..!!!!
خوشبختانه رشته ای که توش در حال تحصیل هستم آینده شغلی خیلی خوبی داره و همینطور علاقه زیادی که به این رشته دارم باعث میشه فکر کنم تو این رشته موفق میشم
ولی باید حداقل دو سال دیگه بخونم و بعدشم که.... خدمت!!!!

هردو داریم خسته میشیم و دوست داریم حداقل نامزد کنیم فعلا

ببخشید اگر طولانی شد
سوال من از شما
من کار ندارم
ولی دارم بینایی سنجی میخونم
و بزودی صاحب یه کار خوب میشم
ایشون به من دخترشو میده؟

چه سوال بچگانه ای!!! آدم داریم تا آدم
ببخشید
ولی فکرم خیلی مشغوله
شما بگید

[یلدا 25]

سلام دوست عزیز
من مشاور نیستم ولی از دید شخصی خودم بخوام نظرم رو بگم این هست که
به نظرم دو تا راه هست که البته قبل هر اقدامی بهتره اول خونواده ی این دختر خانوم و شرایط و روحیات خونواده و به خصوص پدرمادرشون روبشناسید و چون شما با دخترشون در ارتباطید این خیلی آسون هست و میتونید از خود ایشون کمک بگیرید که مسیر رو براتون روشن کنند

یه راه اینه که میتونید یه مقدار دیگه صبر پیشه کنید که خدمتتون درست بشه و یه کار تضمینی براتون ایجاد بشه که بتویند پس انداز و پشتوانه ی قوی تری داشته باشید که اینا هم باعث میشه خونواده این خانوم بیشتر به شما توجه کنن و به خواسته تون چون این برداشت رو میکنند که شما بزرگ شدین و در خواستتون از روی احساس نیست بلکه همراه با عقل هست

راه دیگه هم این هست که اگه خونواده شون موافق باشن میتونید ارتباط رو علنی کنید ولی تا زمانی که شرایطتتون بهتر نشده برای ازدواج دست نگه دارید.
اما نی نکته رو یادتون باشه به خصوص تو این زمان که شرایط مالی خیلی مهم تر شده هر چقدر شرایط مالیتون برای ازدواج بهتر باشه هم زندگی بهتری خواهید داشت و هم اینکه دغدغه های خودتون هم کمتر میشه و از زندگی لذت بیشتری میبرید.

[کیفسان]

سلام دوستان خسته نباشید
اول از همه بگم که من پسرم
23 سال سن دارم
چهار سال پیش بعد از کنکور اولم با یه دختر خیلی خوب تو فضای مجازی آشنا شدم(نوجوون بودیم دیگه) خیلی از هم خوشمون اومده بود اون خیلی مهربون بود باهام و خیلی هم خوشگل(هنوزم هست) و تو خیلی چیزا تفاهم داشتیم
مخصوصا تو سلیقه ها(ببخشید میدونم این چیزا رو جامعه ما مورد پذیرش نیست ولی گفتم نوجوون بودیم کاریه که شده)
من کنکور رو خراب کرده بودم و خیلی عصبانی بودم و با خودم لج کرده بودم که بزنم هر رشته و دانشگاهی که شده
ولی ایشون منو متقاعد کردن که یه سال دیگه هم امتحان بدم
اگر الان اینجام همش رو مدیون ایشون هستم
قرار گذاشتیم این ده ماه رو ارتباط نداشته باشیم تا سال بعد بعد از امتحان من
با یه مشاور قابل اعتماد صحبت کردم و ایشون فضای صمیمی ایجاد کردن ک من روم شد مسئله رو دقیق براشون شرح بدم
گفت احتمال قبول نشدنت 80 درصده چون اون فکرت رو مشغول میکنه
راست میگفت
خیلی خیلی شانس آوردم که قبول شدم تهران واقعا شانس آوردم
یکی از آخرین قبولی ها بودم
راستی نگفتم که ایشون دو سال از من کوچیک تر هستن و اهل تهران
شهر من با تهران خیلی خیلی فاصله داره

و. خیلی خوشحال شدیم وقتی قبول شدم
ایشون همون سال اول قبول شدن البته یه رشته دیگه
و الان همدیگه رو تو دانشگاه میبینیم

چند ماه بیشتر نیست که وارد دانشگاه شدن
هفته ای حداکثر 5 ساعت همدیگه رو میبینیم ولی ازش نهایت استفاده رو میکنیم
ایشون خیلی رک احساسشونو نسبت به من بیان میکنن منم همینطور و هرچی بیشتر زمان میگذره بیشتر به ایشون وابسته میشم

اون روز میخواستم برم محل کار پدرشون تا باهاشون صحبت کنم و اجازه بگیرم برای خواستگاری با خونواده بریم منزل
نگفتم که هنوز هیچکدوم از خونواده ها خبر ندارن
اومدم با خودم فکر کردم
من چی دارم؟ پول؟ نه
خونه؟ نه ولی میتونم یه جا رهن کنم
کارت پایان خدمت!!!!!! نه هنوز


نمیخوام تا با پدر ایشون صحبت نکردم چیزی به خونوادم بگم

ولی این سوالات..!!!!
خوشبختانه رشته ای که توش در حال تحصیل هستم آینده شغلی خیلی خوبی داره و همینطور علاقه زیادی که به این رشته دارم باعث میشه فکر کنم تو این رشته موفق میشم
ولی باید حداقل دو سال دیگه بخونم و بعدشم که.... خدمت!!!!

هردو داریم خسته میشیم و دوست داریم حداقل نامزد کنیم فعلا

ببخشید اگر طولانی شد
سوال من از شما
من کار ندارم
ولی دارم بینایی سنجی میخونم
و بزودی صاحب یه کار خوب میشم
ایشون به من دخترشو میده؟

چه سوال بچگانه ای!!! آدم داریم تا آدم
ببخشید
ولی فکرم خیلی مشغوله
شما بگید

سلام اولا بهتون تبریک میگم که تونستین تو اون شرایط دانشگاه قبول بشین و رشته ی خوبی هم بیارین،به نظر من شما هنوز برای ازدواج خیلی جوون هستین بیشتر وقت بذارین بیشتر با هم آشنا بشین شما که قصد ازدواج دارین قصد دیگه ی ندارین که خسته بشین،اگه نه واقعا دیگه خسته شدین شما میتونین به صورت غیر رسمی با خونواده شون این مساله رو در میان بذارید مثلا به صورت خصوص با مادرشون صحبت کنین شرایط خودتونو توضیح بدین از تجربه هاشون استفاده کنین،ببنید ایشون نظرشون چیه،آیا صبر میکنن تا شما خدمتتون تموم بشه درستون تموم بشه،البته الان که بعد یکسال هر دو خسته شدین،انتظار نداشته باشین دو سال یا سه سال دیگه پای شما وایسه،اما اگه عقد کنین قضیه فرق میکنه

[کیفسان]

سلام دوست عزیز
من مشاور نیستم ولی از دید شخصی خودم بخوام نظرم رو بگم این هست که
به نظرم دو تا راه هست که البته قبل هر اقدامی بهتره اول خونواده ی این دختر خانوم و شرایط و روحیات خونواده و به خصوص پدرمادرشون روبشناسید و چون شما با دخترشون در ارتباطید این خیلی آسون هست و میتونید از خود ایشون کمک بگیرید که مسیر رو براتون روشن کنند

یه راه اینه که میتونید یه مقدار دیگه صبر پیشه کنید که خدمتتون درست بشه و یه کار تضمینی براتون ایجاد بشه که بتویند پس انداز و پشتوانه ی قوی تری داشته باشید که اینا هم باعث میشه خونواده این خانوم بیشتر به شما توجه کنن و به خواسته تون چون این برداشت رو میکنند که شما بزرگ شدین و در خواستتون از روی احساس نیست بلکه همراه با عقل هست

راه دیگه هم این هست که اگه خونواده شون موافق باشن میتونید ارتباط رو علنی کنید ولی تا زمانی که شرایطتتون بهتر نشده برای ازدواج دست نگه دارید.
اما نی نکته رو یادتون باشه به خصوص تو این زمان که شرایط مالی خیلی مهم تر شده هر چقدر شرایط مالیتون برای ازدواج بهتر باشه هم زندگی بهتری خواهید داشت و هم اینکه دغدغه های خودتون هم کمتر میشه و از زندگی لذت بیشتری میبرید.

به نظرم درسته اگه شرایط مالیشون بهتر باشه دغدغه هاشونم کمتر میشه اما صد در صد تضمین کننده زندگی بهتر نیست

[آرش67]

سلام دوستان خسته نباشید
اول از همه بگم که من پسرم
23 سال سن دارم
چهار سال پیش بعد از کنکور اولم با یه دختر خیلی خوب تو فضای مجازی آشنا شدم(نوجوون بودیم دیگه) خیلی از هم خوشمون اومده بود اون خیلی مهربون بود باهام و خیلی هم خوشگل(هنوزم هست) و تو خیلی چیزا تفاهم داشتیم

مهم اینه که دختر خانم با شرایط فعلی شما کنار میاد یا نه به نظرم اگه ایشون تمایل دارن برید خواستگاری و ازدواج کنین

یه چیز دیگه که به ذهنم رسید اینکه قبل از اینکه با پدرشون صحبت کنین با خود دختر خانم هماهنگ کنین چون ممکنه که هم رسم و رسوم خاصی داشته باشن هم می تونن از شما پیش خونواده بگن و یه ضمینه ای رو آماده کنن

[chap]

سلام
از همگی ممنون
بله حق با شماست
هردو از پنهان کاری خسته شدیم

پس کاری رو میکنم که شما گفتید
بازم ممنون بابت وقتی که گذاشتید