با عرض سلام و خسته نباشید خدمت همه دوستان عزیز و محترم
من مائده هستم
18 سالمه و امسال کنکور دارم.
4 سالی هست که با پسری دوستم
(یه چیزی توی پرانتز. دوستی ما متفاوته. یعنی خانوادشون میدونن و منم مامانم میدونه که فقط همچین شخصی رو دوست دارم. ولی نمیدونه در ارتباطیم)
حدود دو سال پیش در عرض چند ماه اتفاقات بد و زیادی برام افتاد
یکی از اونا فوت پدرم بود
بعد از اون من آدم سابق نشدم
اخلاقم عوض شد
حساس و کمی لوس تر شدم
راستش تا امسال اصلا احساسش نکرده بودم
امسال من تحت فشارای زیاد هستم و خب متاسفانه خیلی به هم ریخته ام
تحت فشار درس
فشار خانواده
فشاری که از طرف دوستام وارد میشه (با چند تاشون مشکل دارم و اذیت میشم)
کلا همه اینا منو به یه آدم بد اخلاق بی حوصله تبدیل کرده. (حتی حس میکنم افسرده شدم! چون خیلی گریه میکنم و بی انگیزه ام!)
این روند رو پیش گرفتم تا چند باری با دوست پسرم دعوام شد
کم کم من اذیتش میکردم و خب چون سرکار و دانشگاه و اینا داشت نمیتونست تحمل کنه
کلا هیچی برام جذابیت نداره
هیچ چیزی خوشحالم نمیکنه
اگرم خوشحالم کنه زود گذره
دعواهای من و دوست پسرم منجر به سرد شدن من شد
اون هرکاری برام میکنه
کادو میخره، از راه دور میاد منو ببینه، هرکاری که فکرش رو بکنید
ولی من اون اشتیاق و عشق قبلی رو ندارم
(اشتیاق منظورم ذوق و شوق و تپش قلب و این چیزا که آدم عاشق داره)
البته وقتی ازش دورم واقعا دلتنگش میشم
من میخوام حالم بهتر بشه
هم رابطه ام بهتر بشه
هم با دوستام خوب بشم
هم انگیزه بگیرم برای کنکور
لطفا پیشنهاد جدا شدن ندید بهم
جدا شدن موقتی قبوله
ولی من واقعا میخوام رابطم رو درست کنم
اصلا به جدایی فکر نمیکنم
شرمنده از اینکه زیاد نوشتم خواستم کامل باشه جای ابهامی نباشه
مرسی از دوستان 🙏❤
(در ضمن من خیلی گشتم و موضوع مشابه پیدا نکردم. اگر موضوعی قبلا بوده و من ندیدم شرمنده 🙏)