نامزد داشتن همسرم

[bahar1992]

سلام
من دختری 24 ساله هستم
حدود 3 ماهه شخصی از من خاستگاری کرده و من ازش زمان خواستم تا هم بیشتر با هم اشنا بشیم هم اون شرایطش رو برای ازدواج مهیا کنه
همون روز اول بهم گفت که قبلا شخصب رو میخواسته که مطلقه بوده و بچه کوچیکی داشته و حدود 5 سال هم از نامزد من بزرگتر بوده
با تمام این تفاسیر چون دلش میسوخته براش و فکر میکرده ازدواج با اون یعنی جوونمردی در حق یه زن تنها جلو رفته که با کخالفت خیلی شدید خانوادش مواجه شده
حتی مدتی رو با خانوادش قهر کرده
ولی بعد دختره خودش کنار میکشه و ایشون هم کوتاه میاد
حالا بعد از گذشت 1 سال اومدن با من
خیلی منو دوست داره خیلی زیاااد
ولی جدیدا فهمیدم که چون اون دختر خیلی مومن بودن با هم محرم بودن یعنی صیغه بودن
وقتی بهش گفتم نگرانم گفت این موضوع تموم شده و با اینکه بازم بهم زنگ میزنه من جواب نمیدم!!!!!!
این یعنی اون خانوم بازم زنگ زدن به نامزد من!!!!
شماره اون خانومو به من داد گفت من جوابشو نمیدم اگه شک داری بهش زنگ بزن و از خودش بپرس
حالا من موندم که زنگ زدن به اون خانوم درسته؟ اصلا زنگ بزنم چی بگم؟ اینجوری هم همش تو شکو 2دلی و تردیدم......
ممنون از شما

[talieh]

بعید میدونم خواستگارتون کاملا اون خانم رو از زندگیش حذف کرده باشه. که اگه اینجور بود دلیلی نداشت شماره شو تو گوشیش داشته باشه یا اون خانم همچنان بهش زنگ بزنه!!!
خانواده خواستگارتون تا چه حد در جریان این موضوع بودن؟ از صیغه خبر داشتن؟
تا از اصل قضیه مطمئن نشدین جوابی به ایشون ندین چون بحث یک عمر زندگیه. و این خانم اگه تکلیفش معلوم نباشه سایه ش تا ابد رو زندگیتون سنگینی میکنه.

[ghazal1]

سلام
دست نگه دار
به هیچ وجه نامزدیتو رسمی نکن
شما در این سن و شرایط حاضرت مجبور نیستی وارد رابطه ای بشی که از ابتدای کار پای کس دیگه ای ،اصلا هر مدلی ،وسطه ...
شما مجبور نیستی وارد رابطه ای بشی که از همون بنای کار استرس بهت وارد میشه و سوالها و ابهامات زیادی برات داره .

اینم بدون تمااااام اایون بدون استثنا خیلی قشنگ یبلدن روزها و ماه های اول خیییلی زیاد دوست داشته باشن ...پس لطفا خانوم ها محترم این یک مورد و فاکتور بگیرین که خیلی دوسم داره و خیلی دوسش دارم .

وقتی هنوز به مرحله ازدواج نرسیدین فاصلا هارو حفظ کنین تا با بوجود اومدن علاقه عاطفی و وابستگی ، جلوی تصمیم و تفکر منطقی رو نگیرین.

ازدواج باید حاصل انتخابی احساسی و منطقی باشه .
اینم هزار بار !!!!

پس به هیچ وجه عجله نکن و من اگر جای شما بودم با کمال احترام و بدون دلخوری این رابطه رو کات میکردم .
چون مجبور نیستم

[bahar1992]

سلام... بله خبر داشتن.
صحبت کردن با اون خانوم تاثیری داره اصلا؟
حس میکنم خودمو کوچیک میکنم با این کارم...

[bahar1992]

سلام... بله خبر داشتن.
صحبت کردن با اون خانوم تاثیری داره اصلا؟
حس میکنم خودمو کوچیک میکنم با این کارم...

بعید میدونم خواستگارتون کاملا اون خانم رو از زندگیش حذف کرده باشه. که اگه اینجور بود دلیلی نداشت شماره شو تو گوشیش داشته باشه یا اون خانم همچنان بهش زنگ بزنه!!!
خانواده خواستگارتون تا چه حد در جریان این موضوع بودن؟ از صیغه خبر داشتن؟
تا از اصل قضیه مطمئن نشدین جوابی به ایشون ندین چون بحث یک عمر زندگیه. و این خانم اگه تکلیفش معلوم نباشه سایه ش تا ابد رو زندگیتون سنگینی میکنه.

سلام... بله خبر داشتن.
صحبت کردن با اون خانوم تاثیری داره اصلا؟
حس میکنم خودمو کوچیک میکنم با این کارم...

[bahar1992]

سلام
دست نگه دار
به هیچ وجه نامزدیتو رسمی نکن
شما در این سن و شرایط حاضرت مجبور نیستی وارد رابطه ای بشی که از ابتدای کار پای کس دیگه ای ،اصلا هر مدلی ،وسطه ...
شما مجبور نیستی وارد رابطه ای بشی که از همون بنای کار استرس بهت وارد میشه و سوالها و ابهامات زیادی برات داره .

اینم بدون تمااااام اایون بدون استثنا خیلی قشنگ یبلدن روزها و ماه های اول خیییلی زیاد دوست داشته باشن ...پس لطفا خانوم ها محترم این یک مورد و فاکتور بگیرین که خیلی دوسم داره و خیلی دوسش دارم .

وقتی هنوز به مرحله ازدواج نرسیدین فاصلا هارو حفظ کنین تا با بوجود اومدن علاقه عاطفی و وابستگی ، جلوی تصمیم و تفکر منطقی رو نگیرین.

ازدواج باید حاصل انتخابی احساسی و منطقی باشه .
اینم هزار بار !!!!

پس به هیچ وجه عجله نکن و من اگر جای شما بودم با کمال احترام و بدون دلخوری این رابطه رو کات میکردم .
چون مجبور نیستم

سلام حق با شماس... ولی منم دوسش دارم. دوست دارم اگه قرار بر کات کردن با دلیلی باشه که بعدا حسرت نخورم... که شاید اون خانوم واقعا نبوده باشه و من اشتباه کردم... میخوام اگه قراره برم جوری باشه که هیچ وقت برنگردم باز پشت سرمو با حسرت نگاه کنم

[ghazal1]

سلام حق با شماس... ولی منم دوسش دارم. دوست دارم اگه قرار بر کات کردن با دلیلی باشه که بعدا حسرت نخورم... که شاید اون خانوم واقعا نبوده باشه و من اشتباه کردم... میخوام اگه قراره برم جوری باشه که هیچ وقت برنگردم باز پشت سرمو با حسرت نگاه کنم

ببین عزیزم
یه چیزیو باید بدونی
البته اگر چنروز همینجا بمونی و کلی پست بخونی دستت میاد
من میگم این دوست داشتن نیست ! اگر هم هست اشتباهه!

نباید یک پسر و دختر در زمان اشنایی که باید حدال شش ماه باشه به مرز دوست داشتن و عدم توانایی برای جدا شدن برسن!

دوست داشتن ،جلوی پذیرش واقعیت هارو میگیره ،یا طرفین رو مجبور به پذیرش میکنه،البته همراه با کلی استرس و عدم آرامش!

پس باید با حفظ فاصله به شناخت برسین!

شما دارین مهمترین انتخاب زندگیتون رو انجام میدین و انتخاب شما ینی تضمین اینده شما!

اینکه مجبور به پذیرش بعضی شرایط بشین که فقط دوسش دارین نمیشه!
من میگم چرا اصلا باید در این حد دوسش داشته باشین!!!
شما باید کاری کنین که بتونین هم علاقتونو درک کنین و هم تصمیم منطقی بگیرین.

انتخاب باید به این طریق باشه که در وهله اول اون فرد به دل شما بشینه و بعد با حفظ حد و حریم و ...باهاش اشنا بشین تا هر موقع دیدین که نمیتونین به عنوان همسر اینده بپذیرینش یا اون حس ارامش خاطر رو بهتون نمیده و اعتماد کامل بهش ندارین ، بهش پاسخ منفی بدین.

ینی تا پایان زمان مشخص شده برای اشنایی ، نباید طرف مقابل جواب مثبت از شما بگیره.

ایشون خاستگارتونن!!!فقط خواستگار
پس در همین حد بزارین بمونن و به شناخت برسین!

اینجا انقدرررر تایپیک میزنن که حداقل چهار پنج سال دوست یودن و سه سال هم نامزدی و الان بعد از عروسی میگن ما با هم تفاهم نداریم.

فک میکنین دلیلش چیه؟؟؟؟
دلیلش اینه توی تمام این مدت یک وابستگی بینشون بوود میاد که چشماشون رو روی واقعیت میبندن و چون قبول مسیولیت نکردن هنوز ،با هم کنار میان .
ولی بعد از عروسی تازه با قبول مسیولیت ها مشکلاتشوت سر باز میکنه .

من تنها کمکی که میتونم بهتون بکنم اینه که دور دوست داشتن رو خط بکشید ببینید میتونین بدون دلواپسی و استرس بهشون اعتماد کنین برای یک عمر یا نه؟

به ایشون به چشم یک خاستگار نگاه کنین که جواب مثبت یا منفی شما سرنوشتتون رو مشخص میکنه.

اگر هم قرار شد باهاش ازدواج کنین دیگه باید چشم و گوشتون رو رو گذشتش و هر انچه بوده ببندین و با دیدی باز و قلبی ارام زندگیتون رو شرو کنید .

پس خوب فکر کنید و توانایی خودتون رو در قبول هر کدام از راهها بسنجید .
فقط ایتو بدونین شما مجبور نیستین شرایط هیچ خواستگاری رواجبارا بپذیرید .
بلکه شما حق انتخاب اگاهانه دارید تا با علاقه و ارامش قبول کنید نه با اجبار.

[bahar1992]

ببین عزیزم
یه چیزیو باید بدونی
البته اگر چنروز همینجا بمونی و کلی پست بخونی دستت میاد
من میگم این دوست داشتن نیست ! اگر هم هست اشتباهه!

نباید یک پسر و دختر در زمان اشنایی که باید حدال شش ماه باشه به مرز دوست داشتن و عدم توانایی برای جدا شدن برسن!

دوست داشتن ،جلوی پذیرش واقعیت هارو میگیره ،یا طرفین رو مجبور به پذیرش میکنه،البته همراه با کلی استرس و عدم آرامش!

پس باید با حفظ فاصله به شناخت برسین!

شما دارین مهمترین انتخاب زندگیتون رو انجام میدین و انتخاب شما ینی تضمین اینده شما!

اینکه مجبور به پذیرش بعضی شرایط بشین که فقط دوسش دارین نمیشه!
من میگم چرا اصلا باید در این حد دوسش داشته باشین!!!
شما باید کاری کنین که بتونین هم علاقتونو درک کنین و هم تصمیم منطقی بگیرین.

انتخاب باید به این طریق باشه که در وهله اول اون فرد به دل شما بشینه و بعد با حفظ حد و حریم و ...باهاش اشنا بشین تا هر موقع دیدین که نمیتونین به عنوان همسر اینده بپذیرینش یا اون حس ارامش خاطر رو بهتون نمیده و اعتماد کامل بهش ندارین ، بهش پاسخ منفی بدین.

ینی تا پایان زمان مشخص شده برای اشنایی ، نباید طرف مقابل جواب مثبت از شما بگیره.

ایشون خاستگارتونن!!!فقط خواستگار
پس در همین حد بزارین بمونن و به شناخت برسین!

اینجا انقدرررر تایپیک میزنن که حداقل چهار پنج سال دوست یودن و سه سال هم نامزدی و الان بعد از عروسی میگن ما با هم تفاهم نداریم.

فک میکنین دلیلش چیه؟؟؟؟
دلیلش اینه توی تمام این مدت یک وابستگی بینشون بوود میاد که چشماشون رو روی واقعیت میبندن و چون قبول مسیولیت نکردن هنوز ،با هم کنار میان .
ولی بعد از عروسی تازه با قبول مسیولیت ها مشکلاتشوت سر باز میکنه .

من تنها کمکی که میتونم بهتون بکنم اینه که دور دوست داشتن رو خط بکشید ببینید میتونین بدون دلواپسی و استرس بهشون اعتماد کنین برای یک عمر یا نه؟

به ایشون به چشم یک خاستگار نگاه کنین که جواب مثبت یا منفی شما سرنوشتتون رو مشخص میکنه.

اگر هم قرار شد باهاش ازدواج کنین دیگه باید چشم و گوشتون رو رو گذشتش و هر انچه بوده ببندین و با دیدی باز و قلبی ارام زندگیتون رو شرو کنید .

پس خوب فکر کنید و توانایی خودتون رو در قبول هر کدام از راهها بسنجید .
فقط ایتو بدونین شما مجبور نیستین شرایط هیچ خواستگاری رواجبارا بپذیرید .
بلکه شما حق انتخاب اگاهانه دارید تا با علاقه و ارامش قبول کنید نه با اجبار.

حق با شماس... دارم عجولانه تصمیم میگیرم به علاوه که در رابطه با این موضوع با خاستگارمم صحبت نمیکنم بیشتر داره اذیتم میکنه... یعنی میخوام تنهایی حلش کنم که واقعا نمیتونم... نمیدونم صحبت کردن با اون خانوم کمکی بهم میکنه یا نه... یا حتی حرف زدن با نامزده خودم کمکی بهم میکنه یا نه؟
این که اون شخص قبلا کسیو دوس داشته اذیتم نمیکرد چون فکر میکردم تموم شده... ولی حضور اون شخص داره تمام سلولای بدنمم میخوره... این که اون زنگ زده... حتی اگه جواب نداده باشه حتی اگه سربالا جواب داده باشه بازم برام اذیته... که چرا باید یه فردی ک قبلا حسی بینشون بوده بازم با نامزده من در ارتباط باشه داره اذیتم میکنه... به نظرم حرف زدن با کسی که یه مدت طولانی بینشون حس بوده باشه غیر ممکنه بازم یه حسی رو تو ادم ایجاد نکنه... وقتی اون شخص زنگ میزنه مسلما کلی حسایی که باهم داشتن باز زنده میشه... اینا رو نمیتونم تحمل کنم... تو این 2.3 ماه هیچ مشکلی نداشتم تا این که یکی از دوستان مشترک به موضوع صیغه بودن اشاره کرد... و اینکه تا اون موقع من نمیدونستم که این خانوم بازم زنگ میزنه... و وقتی به نامزدم گفتم که شما صیغه بودید تازه گفت اره زنگ زده واسه یه کاری بهم... منم گفتم تو هستی و دیگه زنگ نزنه باور نداری بهش زنگ بزن... اصلا بحث خیانت رو وسط نمیکشم ولی اینکه بعد 10 سال زندگی هم یهو این خانوم زنگ بزنه میدونم که زندگیم دچار چالش میشه. حضور یه شخص غریبه داره اذیتم میکنه

[نازنین00]

سلام ،
عزیزم به نظر من لزومی نداره که با این خانوم تماس بگیرید ، سعی کنید در این رابطه بدون احساس و کاملا عقلانی تصمیم بگیرید ، خواستگار شما هم اگه تمایل به ادامه نداشته باشن با یک خط عوض کردن و رفتارهای منطقی شون به شما میتونستن اعتماد شما رو جلب کنن نه اینکه باعث دو به شک شدن تون بشن.
هیچ کسی در راه خدا نمیاد یک عمر زندگی شو تباه کنه ، مطمئن باش علاقه ای در کار بوده ، البته شما عمیق تر راجع به این موضوع تحقیق کن ، خوانواده ی خودتونم در جریان باشن بهتره .
انشالله که موفق باشی

[bahar1992]

سلام ،
عزیزم به نظر من لزومی نداره که با این خانوم تماس بگیرید ، سعی کنید در این رابطه بدون احساس و کاملا عقلانی تصمیم بگیرید ، خواستگار شما هم اگه تمایل به ادامه نداشته باشن با یک خط عوض کردن و رفتارهای منطقی شون به شما میتونستن اعتماد شما رو جلب کنن نه اینکه باعث دو به شک شدن تون بشن.
هیچ کسی در راه خدا نمیاد یک عمر زندگی شو تباه کنه ، مطمئن باش علاقه ای در کار بوده ، البته شما عمیق تر راجع به این موضوع تحقیق کن ، خوانواده ی خودتونم در جریان باشن بهتره .
انشالله که موفق باشی

ممنونم.... پس وقتی علاقه ای بوده الانم با زنگ زدنش شاید دوباره ایجاد بشه.... باید با خوده نامزدم صحبت کنم

[نازنین00]

من فک میکنم شما خودتون به خواستگارتون علاقه دارید و خیلی براتون مهمه که ایشون بتونن شما رو توجیه کنن ، که اگر هم این طور باشه بهتره که گذشته شون و برای همیشه فراموش کنید چون اگر این طور نباشه این دو دلی و دلواپسی ممکنه گاهی به سراغتون بیاد .

[bahar1992]

من فک میکنم شما خودتون به خواستگارتون علاقه دارید و خیلی براتون مهمه که ایشون بتونن شما رو توجیه کنن ، که اگر هم این طور باشه بهتره که گذشته شون و برای همیشه فراموش کنید چون اگر این طور نباشه این دو دلی و دلواپسی ممکنه گاهی به سراغتون بیاد .

دقیقا همینطوره