سلام
من با یه پسری که 23 سالشه تو دانشگاه آشنا شدم و خودم هم 23 سالمه. تو این مدت ما خیلی با هم درس میخوندیم و کارای مشترکمون عالی بود و عالی به نتیجه میرسید . رابطمون 6 ماه طول کشید و تو این مدت قضیه جدی شد برامون و خانواده ها در جریان قرار گرفتن تا اگه به درد هم میخوردیم ازدواج کنیم. اما دفعه آخر گفت که آماده نیست برای ازدواج و برای اینکه من موقعیت هامو از دست ندم می خواد همه چیرو تموم کنه و من با همه سختی هاش قبول کردم و تموم شد.حالا که بهم زدیم میگه که همچنان باهم همکاری علمیمونو ادامه بدیم. اما من نمیدونم که اگه این کارو بکنم ناراحتی حاصل از جداییمون هربار که میبینمش همچنان اذیتم میکنه یا نه؟ یا اینکه این با هم بودنه کممون باعث بشه که موقعیت های دیگمو برای ازدواج از دست بدم؟ یا اگر با هم همکاری میکنیم کاری کنم که این مشکلات پیش نیاد و روابطمون کاملا در 4 چوبه رسمی باشه. چکار کنم؟ (البته اینو هم بگم که با این سن هنوز مستقل نیستن و کاملا وابسته به پدر و مادرشونن و افکارشون هم در خیلی از موارد بچه گونست)