با سلام
از همگی بخاطر اینکه جوابم را دادین و وقت گذاشتین ممنونم.
حرفاتون خیلی خوب و موثر بود.
اگه میشه بخاطر موارد امنیتی نگم
اما شغل فنی آزاد و پردرآمدی هست. دولتی هم اگه بخوام برم به راحتی میتونم. فقط باید درسم تمام بشه.
اتفاقا از همین مورد ترس دارم!!! ازدواجهای داشجویی خیلی زیاد شده و خودم به کرات دیدم. میترسم دست رو دست بگذارم دو روز دیگر بیایند بگویند عقد فلانی است...
دقیقا حرفتون درست است. قبول دارم.
اما اگر به من فرصت بدهند که درسم تموم بشه خودم رو خیلی زود اثبات میکنم! و وضع مالیم را خوب میکنم. مطئمن هستم که میتونم! تازه اگر خود دختر هم در جریان باشه من دارم بخاطر اون تلاش میکنم انگیزهام بیشتر هم خواهد شد.
فکر نمیکنم رابطه ی دوستی به قصد ازدواج را قبول کنند. طرف هم آشناس شاید فکر بد بکنند و بدتر شود.
به نظر خودم اگر رسمی باشد و نامزد یا عقد کنیم و بهم فرصت بدهند بهتر باشد.
میشه بیشتر راهنمایی کنید؟ غیرمستقیم چطوری؟ مثلا خواهرم بره باهاش صحبت کنه؟ اگه خودم بگم خیلی بد میشه؟
نه من اصلا قصد ارتباط پنهان و ... ندارم.
فقط دلم میخواست قبل اینکه به پدر یا مادرم بگم که قضیه رو بطور رسمی مطرح کنند نظر خود دختر خانم را بدونم... که اگر اصلا به دلش نیستم اقدامی نکنم و کسی هم نفهمه.
اگر هم گفت نظری ندارم و... بلافاصله توسط خانوادم اقدام کنم.
اینو مطمئن هستم که بخاطر شرایط مادی و یا ... ردم نمیکنن و بهم فرصت میدن تا خودمو بکشم بالا... اما خب باید علاقه ای هم وجود داشته باشه.
یکی دیگه از دلیل هایی که این تاپیک را زدم این بود که نظرات مختلفی از افراد مختلفی شنیده ام و حسابی گیجم کرده اند..
مثلا یکنفر میگه اگه بصورت مستقیم به دختر بگی بدش میاد و بی احترامی میدونه!
و یکنفر میگه اگه بهش نگی و مامان باباتو بفرستی جلو دختر فکر میکنه بی عرضه هستی و جنم نداری!!
در این مورد هم اگه میشه نظرات خودتون را اعلام کنید. مخصوصا خانم های گروه. دوست دارین خواستگارتون چطوری بهتون پیشنهاد ازدواج بده؟؟
البته در مورد من باید فامیل بودن هم در نظر گرفت!!!
در کل با نظرات دوستان فکر میکنم باید از طریق خانواده بصورت رسمی اقدام کنم.
باز هم از همگی ممنونم