سلام
از همه دوستان چه متاهل و چه مجرد میخوام به این سوال پاسخ بدن که 5 معیار مهم شون برای ازدواج چی هست. این معیارها میتونه شامل همه چی باشه از تیپ و قیافه و پول و موقعیت اجتماعی تا اخلاق و شخصیت و خانواده و تحصیلات و .... !
ازتون میخوام 5 تا از مهمترین معیارهاشون رو بگن.
هدف بررسی معیارهای مهم ازدواج در عصر حاضره و جمعبندی اینکه واقعا کدام یک از معیارها در زندگی مشترک اهمیت بیشتری داره.
ویرایش توسط diba95 : 01-21-2018 در ساعت 02:32 AM
اول از همه تحصیلات. من خودمم تازه وارد دانشگاه شدمولی با دختری که دانشگاه نرفته باشه هرچقدرم خوب باشه ازدواج نمیکنم
دوم قد و ظاهر. نگید اول خودتو تو اینه ببین.دیدم و با دختر قد کوتاه ازدواج نمی کنم. هرکی میگه ظاهر برای من معیار آخره دروغ میگه. ظاهر خیلی مهمه.هرکی با یکی مثل خودش
سوم علاقه. من تجربه زندگی مشترک رو نداشتم ولی با یکی یه مدت به طور جدی بودم.من از اینا نیستم که ازدواج میخوان بکنن میگن "زن میخوام" زن برای آشپزی و خونه داری نمیگیرم.انقد که من تو خونه کار میکنم مامانم کار نمیکنه. یکی رو که دوس داشته باشم همه زندگیمو براش میزارم.پس سوم علاقه باید دوسم داشته باشه
چهارم اخلاق
آخرم خونوادش
نمیدونم چیا رو جا انداختم
فعلا همینا به ذهنم رسید
سلام
1.ظاهر دلنشین
2.تلاش و پشتکار در کار و داشتن یه شغل مطمن و امن
3.اخلاق همسر و خانواده
4.صداقت و وفاداری
5.گذشت
دندانم شکست
برای سنگریزه ای که در غذایم بود
دردم گرفت
نه برای دندانم
برای کم شدن سوی چشم مادرم
سلام
1- ظاهر خوش و دلنشین
2- عاقل و منطقی( برا مشورت و نظر گرفتن نظر مستقل خودشو داشته باشه - اینجور نباشه که که بگه هر چی تو بگی یا بگه پدرم اینجور میگه )
3- باهوش
4- کمی اخلاق تند مایل به عصبانی( جدیت )
5- دارای خانواده شاد و فعال و دستگیر( توی سختیها کمک کنن یا حداقل گیرهای سه فاز ندن و سرزنش نکنن )
1- دوسش داشته باشم
2- دوسم داشته باشه
3- خدارو دوست داشته باشه
4- خانوادمو دوست داشته باشه
5- هرکاری میکنم دوست داشته باشه
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
برای خود من اخلاق همسرم و رفتارش، مثلا من از پسر کم رو و خجالتی بدم میاد. پسر استرسی هم همینطور
از پسر کم مطالعه و بدون مهارت و پسری که دست و پا چلفتی باشه هم بدم میاد.
هم چنین اعتماد به نفس باید داشته باشه.
به تمیزیش اهمیت بده. (از پسری که نظافت براش در درجه آخر باشه )
پسر باید مستقل باشه و بتونه توی شرایط سخت درست تصمیم بگیره.
از آدم های شکاک، دگم و بدخلق و بی اعتماد هم بدم میاد.
سلام
پس یعنی شما با یه دختر خوشتیپِ تحصیل کرده یِ خانواده دارِ خوش اخلاق که همدیگرو دوست داشته باشید ازدواج میکنید.
از لحاظ مالی چطور؟ اگر خانواده یه خانواده سطح متوسط از لحاظ مالی باشن؟
سلام
معیارهای خوبیه..
ممکنه شغل امن و مطمئن داشته باشه ولی درامدش یه درامد معمولی باشه؟ اونوقت چطور؟
نوشته اصلی توسط diba95
عزیزم نقل قول کن ببینیم منظورت دقیقا الان کیه!!!
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
اول از همه تحصیلات. من خودمم تازه وارد دانشگاه شدم
دوم قد و ظاهر. نگید اول خودتو تو اینه ببین.دیدم و با دختر قد کوتاه ازدواج نمی کنم. هرکی میگه ظاهر برای من معیار آخره دروغ میگه. ظاهر خیلی مهمه.هرکی با یکی مثل خودش
سوم علاقه. من تجربه زندگی مشترک رو نداشتم ولی با یکی یه مدت به طور جدی بودم.من از اینا نیستم که ازدواج میخوان بکنن میگن "زن میخوام" زن برای آشپزی و خونه داری نمیگیرم.انقد که من تو خونه کار میکنم مامانم کار نمیکنه. یکی رو که دوس داشته باشم همه زندگیمو براش میزارم.پس سوم علاقه باید دوسم داشته باشه
چهارم اخلاق
آخرم خونوادش
نمیدونم چیا رو جا انداختم
فعلا همینا به ذهنم رسید
سلام
پس یعنی شما با یه دختر خوشتیپِ تحصیل کرده یِ خانواده دارِ خوش اخلاق که همدیگرو دوست داشته باشید ازدواج میکنید.
از لحاظ مالی چطور؟ اگر خانواده یه خانواده سطح متوسط از لحاظ مالی باشن؟
سلام
معیارهای خوبیه..
ممکنه شغل امن و مطمئن داشته باشه ولی درامدش یه درامد معمولی باشه؟ اونوقت چطور؟
نقل قول کردم ولی سیستمم قاطی کرد .. دوباره دارم ثبت میکنم.
سلام
متوجه نشدم شما خانم هستید یا آقا . ولی از کامنتی که گذاشتید حس میکنم آقا باشید.
در هر دو صورت آیا مسئله مالی، تحصیلات، اصالت خانوادگی برای شما اهمیت نداره؟
1- دوسش داشته باشم
2- دوسم داشته باشه
3- خدارو دوست داشته باشه
4- خانوادمو دوست داشته باشه
5- هرکاری میکنم دوست داشته باشه
خسته نباشید
اگر زندگی فقط به دوست داشتن صرف بود الان همه خوشبخت بودن
خلاصه معیارها شما میشه:
اخلاق، مستقل و زرنگ، اعتماد به نفس بالا و مرتب و منظم
یه پسر داریم خیلی زبر و زرنگ و ترتمیز و با اخلاقه ولی با این وجود هنوز نتونسته شغل خوبی پیدا کنه و درامدی هم نداره، نظرتون چیه؟
خوب من که دیگه ازدواج کردم. پس احتیاجی به این فکر ندارمخلاصه معیارها شما میشه:
اخلاق، مستقل و زرنگ، اعتماد به نفس بالا و مرتب و منظم
یه پسر داریم خیلی زبر و زرنگ و ترتمیز و با اخلاقه ولی با این وجود هنوز نتونسته شغل خوبی پیدا کنه و درامدی هم نداره، نظرتون چیه؟
مشکلی نیست. آدم زرنگ بیکار نمیمونه و راهی برای نجات خودش از این شرایط پیدا میکنه. ولی آدم بی انگیزه و دست و پاچلفتی خیر
فقط اینو میدونم شخصیت پسر واسم اولویته که تعریف ادمام از شخصیت متفاوته و تعریف من اون تغریفی نیس که همه فک میکنن مرد متشخص کسی هست که صرفا درس خونده و مودب و از لحاظ اجتماعی بالا و پولدار باشه .تعریف من اینه با شخصیت من بتونه کنار بیاد .دوم هم اینکه از نظر ظاهری و قیافه هم هیچوقت با پسری ازدواج نمیکنم که از خودم کمتر باشه هر چند که شرایط دیگشم اوکی باشه .باید در حد خودم باشه نه بیشتر نه کمتر.
تحصیلاتم خیلی واسم مهم نیس چون خودم دارم درس میخونم و احتمالا در اینده هم سرکار برم.
ولی با وجود اینا به نظرم نمیشه معیار خیلی دقیقی تعین کرد.
ویرایش توسط saba95 : 01-21-2018 در ساعت 03:57 PM
ولی خداوکیلی خداوکیلی فکر میکنم متخصص های جهان باید بیان راز ازدیاد اعتماد بنفس مردا ی ایرانی رو تحقیق کنن و راجبش یه مقاله بدن.
پسره میاد طوری از ویزگی همسر ایندش میگه با خودت میگی الان خودشم باید خیلی سری به سراش باشه بعد که پسره رو میبینی سکته قلبی ناگهانی میکنی.
خوب من که دیگه ازدواج کردم. پس احتیاجی به این فکر ندارم
مشکلی نیست. آدم زرنگ بیکار نمیمونه و راهی برای نجات خودش از این شرایط پیدا میکنه. ولی آدم بی انگیزه و دست و پاچلفتی خیر
خیلی هم عالی
سلامت و سعادتمند باشید.
بله بسیاری از موارد و معیارهای مد نظر ادم میتونه تو شخصیت طرف مقابل خلاصه بشه..
به نظر من قضاوت اولیه از روی ظاهر شخصی اشتباهه.. بودن کسانی که در نگاه اول ظاهر کسی رو نپسندیدند ولی به مرور زمان و با اشنایی بیشتر با اخلاق و شخصیت طرف، ظاهر رو کاملا فراموش کردند.
متقابلا هم دخترانی داریم که همین خصلت رو دارند و به همین علت با وجود سن بالا همچنان مجردند .. چون بیش از انچه هستند از طرف مقابلشون توقع داشتند! علت مجرد بودن بیشتر دخترا و پسرا در این دوره به نظرم همینه که همه دنبال اون چیزی هستند که خودشون ندارند!
از قدیم گفتن کبوتر با کبوتر باز با باز!
درسته.ولی خانما شاید بیشتر درمورد ثروت و پول توقعی باشن که اونم خب حق هر دختریه بهتر از خونه پدرش تامین بشه اما اقایون درمورد ظاهر خیلی افراط میکنن مثلا خودشون ظاهرشون پر از نقصه ولی یه زن تمام کمال میخوان یه نگاه به همین تاپیک معمولی بندازین منظورمو متوجه میشین.متقابلا هم دخترانی داریم که همین خصلت رو دارند و به همین علت با وجود سن بالا همچنان مجردند .. چون بیش از انچه هستند از طرف مقابلشون توقع داشتند! علت مجرد بودن بیشتر دخترا و پسرا در این دوره به نظرم همینه که همه دنبال اون چیزی هستند که خودشون ندارند!
از قدیم گفتن کبوتر با کبوتر باز با باز!
بزار یه چیز تعریف کنم خیلی پیش اومده ولی من یه نمونه اش رو واست میگم خونه ما چندبار که واسه خواستگاری زنگ زدن امکان نداشته که در مورد یکسری ویژگی های ظاهری نپرسن مثلا گفتن دخترتون سفیده فلانه و من با وجود اینکه اون ویژگی ها رو داشتم ولی از این رفتار منزجر شدم چرا چون اگر این ویزگی های ظاهری رو نداشتم خداحافظی میکردن و نمیومدن!! بعد که از پسرش کلی تعریف کرده و اومدن خونه پسره رو دیدم دلم میخواست گریه کنم از بس که مردم خودشونو تحویل میگیرن .بعد وقتی با خود پسره حرف زدم پسره گفته من از نظر ظاهری شما رو پسندیدم ولی یکی نیست بهش بگه لامصب تو با این قیافت میخوای رو دختر مردم ایرادم بزاری؟
منظورم اینه مردای ایرانی قانع نیستن و همیشه میخوان لقمه ای بردارن که تو گلوشون گیر کنه اینو تو خاستگاری های سنتی و حتی تو فضای مجازی خیلی دیدم.
ولی در کل درسته کبوتر با کبوتر باز با باز.
درسته ولی مردا اینجوری هستن اول از ظاهر یکی خوششون میاد بعد راجب شخصیتش تحقیق میکنن.
البته مردای ایرانی و معمولا مردای شرقی.
الان با این اوضاع اقتصادی کلا به ازدواج فکر نمیکنم که معیاری داشته باشم نزدیک 30 سال زندگی کردیم نهایت یه 30 سال دیگه هم زنده ایم
یه سوال فرض یه نفرو خیلی دوست داشته باشی ولی با معیارهای شما یکی نباشه به گونه ای که بدونی اگر با این شخص ازدواج نکنی همیشه بهش فکر خواهید کرد آیا باهاش ازدواج میکنید یا نه؟ میخوام کلن کلمه دوست داشتن جا بیفته که میتونه یه معیار باشهخسته نباشید
اگر زندگی فقط به دوست داشتن صرف بود الان همه خوشبخت بودن
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
آقااااااااااااااااااااا هستمممم
مال و ثروت رو نمیشه در اولویت قرار داد
تحصیلات هم که نمیتونه ملاکی برا آگاه بودن باشه
اصالت خانوادگیو گفته بودم و بنظرم فقط یه خانواده اصیل و آگاه موقع سختیها کمک و دستگیری میکنه
دوس داشتن معیار نیستیه سوال فرض یه نفرو خیلی دوست داشته باشی ولی با معیارهای شما یکی نباشه به گونه ای که بدونی اگر با این شخص ازدواج نکنی همیشه بهش فکر خواهید کرد آیا باهاش ازدواج میکنید یا نه؟ میخوام کلن کلمه دوست داشتن جا بیفته که میتونه یه معیار باشه
نمیشه یه نفرو دوس داشت وقتی با معیارها مطابقت نداره
سلام
1-صداقت
2-اخلاق خوب
3-وفاداری
4-ظاهر دلنشین
5-خانواده خوب
باشه تو راست میگیدوس داشتن معیار نیست
نمیشه یه نفرو دوس داشت وقتی با معیارها مطابقت ندارهاین معیارا دیگه به سن ما نمیخوره این حرفا سوسول بازیه و فقط خواب و رویاس. در واقعیت هرچی هم معیار بزاریم همش به کتابا و تاریخ میپونده اخرش یا مجردی میمونیم یا یکی میشه که خودمونم نمیفهمم چی شد اصلن با این شد از کجا پیداش شد
باید از متاهلا این سوالو پرسید ایا با کسی ازدواچ کردی که با معیارات مطابق بوده یا نه
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
بله حتی اگر از متوسط هم پایین تر باشن
سلام
ممنون از دعوتتون آقا سعید
معیارهای من
اخلاق ( ایمان)
خانواده خوب
تحصیلات
شغل مناسب
سالم بودن و ظاهر معقول داشتن
همشون هم در یه حد برام مهمن...نمیتونم بگم کدوم اول باشه...
اگه یکیشون رو نداشته باشه و بقیه رو داشته باشه ممکنه قبول نکنم
خخخخخ الان این تیکه به من بود؟
چون تنها پسری که اینجا ویژگی های همسر آیندشو گفت من بودم فکر کنم
ازدیاد اعتماد به نفس نیست من از نظر اعتماد به نفس آدم نسبتا ضعیفی هستم
ولی واقعیت اینه که من قدم بلنده و نسبتا خوشتیپم و این تعریفی هست که از بقیه شنیدم
شایدم صرفا تعاریف باشه
خوبه منم همین چیزی که شما گفتی رو بگم راجع به دخترا؟
نه بدون معیار اصلاً ازدواج شدنی نیستباشه تو راست میگی
باید از متاهلا این سوالو پرسید ایا با کسی ازدواچ کردی که با معیارات مطابق بوده یا نه
البته پسرایی رو دیدم که 100 جا خواستگاری رفتن و همین که طرف یه دختره براشون کافی بود و در واقع نمیدونم اصلا چطور میتونن نسبت به همه احساس داشته باشن یا شایدم اصلا احساس ندارن به هیچکدوم
برای ازدواج باید یکیو پیدا کنی که فکر کنی با معیارات مطابقه و شبیه خودته( یعنی مثل خودت فکر میکنه یا واکنش نشون میده ) و بیشتر شبیه یه دوسته
ویرایش توسط Experience : 01-21-2018 در ساعت 11:29 PM
کاش به این راحتیا بود ولی میدونی مشکل همین معیارهاست تا جوونیم کلی برای خودمون معیار میچینیم فلان باشه چنان باشه و بعد از یه مدت میبینی تنهایی یهویی زیر همه معیارات میزنی یه معیار فقط برات بولد میشه عین دختر خالم تا 35 سالکی ازدواج نکرد همه خاستگارهای دکتر مهندسشو رد کرد بعد با یه پسر 10 سال کوچکتر از خودش ازدواج کرد.
البته من چون از ازدواج سنتی خوشم نمیاد شاید ازدواج برای من پیچیده باشه چون منم دقیقا دلم میخوات براساس معیارام ازدواج کنم ولی اون شخصه که مطابق معیارام باشه شاید هرگز سرراهم سبز نشه اونوقت چی ؟!!
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
تجو جواب بده اگه شوهره مطابق معیارام پیدا نشد اونوقت چیییییییییی خخخخخخخخخ قبول کن اخرش میرسی به یه معیار اونم دوست داشتنه که حرف من درست در میاد
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
یه سوال فرض یه نفرو خیلی دوست داشته باشی ولی با معیارهای شما یکی نباشه به گونه ای که بدونی اگر با این شخص ازدواج نکنی همیشه بهش فکر خواهید کرد آیا باهاش ازدواج میکنید یا نه؟ میخوام کلن کلمه دوست داشتن جا بیفته که میتونه یه معیار باشه
چون چنین موردی برای من پیش اومد و من فقط دوستش داشتم ولی به دید منطقی دیگه با هیچ معیار من جور نبود و من هر گز حاضر نشدم باهاش ازدواج کنم. الان هم که ازدواج کردم بهش فکر میکنم و خدا رو شکر میکنم که باهاش ازدواج نکردم
دوست داشتن یک معیار لازم هست ولی کافی نیست!
انشالله همیشه خوشبخت باشیدچون چنین موردی برای من پیش اومد و من فقط دوستش داشتم ولی به دید منطقی دیگه با هیچ معیار من جور نبود و من هر گز حاضر نشدم باهاش ازدواج کنم. الان هم که ازدواج کردم بهش فکر میکنم و خدا رو شکر میکنم که باهاش ازدواج نکردم
دوست داشتن یک معیار لازم هست ولی کافی نیست!
فقط یه سوال حالا که ازدواج کردید خب بالاخره یه معیارهایی داشتین ایا الان که با زمان قبل ازدواج ، مقایسه میکنید ایا همسرتون همون معیارها رو داره یا نه؟
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
الی جان سلامتجو جواب بده اگه شوهره مطابق معیارام پیدا نشد اونوقت چیییییییییی خخخخخخخخخ قبول کن اخرش میرسی به یه معیار اونم دوست داشتنه که حرف من درست در میاد
ببخشید من جواب دادم مخاطبت آقای تجربه بود
چون در مورد دوست داشتن گفتی من خواستم جواب بدمت چون واسه خودم پیش اومده
حقیقت امر اینکه
من نه تنها اون فرد رو دوس داشتم بلکه دیوانه وار عاشقش بودم
و حتی بخاطر اون اومدم تو این سایت اکثر بچهای قدیمی میدونن
ولی واقعا وقتی باهاش حرف میزدم افکارمون زمین تا آسمون بود
خیلی طول کشید تا تونستم ازش دل بکنم چون اصلا با منطقم جور در نمیومد و این تضاد عشق و عقل خیلی افسردم کرده بود
ولی خب واقعیت این هست که عشق نمیتونه تضمین کنه حتما فرد درستی رو انتخاب کردی
و نهایتا ازدواج باید عاقلانه باشه تا بتونی عاشقانه پیش بری...وگرنه عقل آب پاکی رو میریزه روی دست عشق و خدا نکنه کسی دیر متوجه این امر بشه
من از اون فرد گذشتم با تمام عشقی که بهش داشتم و اینکه از نظر خیلی ها آدم معقولی هست ولی من فقط دوسش داشتم هیچ شباهتی نداشت به اون فردی که من برای ازدواج میخاستم
دروغ چرا الانم گاهی دلتنگ میشم ولی مدام برای خودم یادآوری میکنم که چرا جدا شدم...تفاوت ها که فاحش باشه بهتره آدما رو از دور دوست داشت
خیلی ممنونم.
شاید کمی عجیب باشه ولی همسرم تقریبا 70 درصد معیارهای مد نظر من رو داشت.
اشنایی ما بصورت سنتی و معرفی بود. ولی ما حدودا 4 ماه با هم در ارتباط بودیم تا تونستیم تصمیم بگیریم برای ازدواج.
چند تا از مهمترین معیارهای من شخصیت و اصالت خانوادگی و شاغل بودن و تحصیل کرده بودن و مستقل بودن از لحاظ مالی بود. (چون این معیارها رو خودم داشتم و لازم بود همسرم حداقل همسطح خودم باشه که خب خدا رو شکر بود)
معیار مهم دیگه که خیلی هم روش بحث کردیم دیدکاه همسرم نسبت به زندگی مشترک و مهمتر از اون نقش زن تو زندگی بود.. به هیچ وجه نمیتونستم مردی رو بپذیرم که بخواد نقش اقا بالا سر رو بازی کنه و برای زنش بخواد محدودیت بذاره در کار و ادامه تحصیل و فعالیت های مورد علاقه ش و از این قبیل ... به عنوان مثال من قرار بود برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برم و این مورد رو شاید برای چند نفر مطرح کردم و هیچ کسی چنین چیزی رو نپذیرفت ولی ایشون با یکسری صحبت ها و استدلالات من پذیرفتند که اگر موقعیتش فراهم بشه مخالفتی نخواهند کرد.. من شاید هیچوقت به این سفر نرم ولی همینکه بدونم همسرم با این کار مخالفتی نداره برام با ارزش بود...
تیپ ظاهری برام مهم بود مثل همه دخترا دوست داشتم همسرم یه مرد خوش تیپ و خوش قیافه باشه
ولی به مرور زمان با اشنایی بیشتر با طرز فکر و اخلاق و شخصیتش کم کم انسان دیگری شد برای من .. اونقدر که الان هر چی فکر میکنم یادم نیست روز اول اون رو چه شکلی دیدم که ازش بدم اومد!
مادیات برام معیار نبود.. ولی برام مهم بود که همسرم بتونه مدیریت مالی یک زندگی رو بر عهده داشته باشه (البته یه ضعفهایی اینجا داره ).. به همین خاطر ما الان یک زندگی معمولی داریم مثل همه زوجهای جوان همسن و سالمون...
من همسرم رو وقتی تونستم دوست داشته باشم که دیدم با اون چیزایی که من برای همراه زندگیم تصور میکنم تا حدودی مطابقت داره و به همین دلیل به خودم اجازه دادم که دوستش داشته باشم.
ویرایش توسط diba95 : 01-22-2018 در ساعت 12:39 AM
سلام چند سطر برای بیان آین امر خیلی کمه،درسته چند تا رو میگیم ولی بقیه رو نميگيم و فقط ميشه گفت برای سرگرمی داریم میگیم خخ.
چند تا معیار که من ازش خوشم میاد :
همسر آینده که ایده آل باشه به نظرم همسری هست که :
1. درک و شعور خیلی بالایی داشته باشه تو وضعیت های مختلف اوضاع رو درک کنه آدما رو درک کنه.
2. پرستار باشه. يه پرستار واقعی. منظورم شغل پرستاری نیست ،نه ،هر زنی پرستار به دنیا میاد ،ولی ایده الم کسی هست که دلسوز و فداکار و مهربان باشه نه فقط با من بلکه با همه. چیزی باشه مثل خورشید ،ینی با همه مهربان و دلسوز باشه و همه اثرش رو تو زندگی ببینن .
3.بتونیم هدف های مشترکی داشته باشیم،با همدیگه هدف ها رو یکی کنیم ،سازگار باشیم و من و تو نداشته باشیم ،یک نفر باشیم در دو کالبد / آدم سخت کوشی باشه با یه اراده آهنین که هر چی مشکل سر راه بود برداره و تا زمانی که به هدف نرسیده از تلاش دست بر نداره .
4.لایق دوست داشته شدن نامحدود باشه ،به قول معروف ظرفیت ش رو داشته باشه که نا محدود کسی ایشون رو دوست داشته باشه .
فاصله بی نهایتی وجود داره بین زن و شوهری که عشق سطحی دارن و فقط میگن دوست دارم و زن و شوهری که با فقط بودن کنار همدیگه یه حس بينهايت خوبی ها رو تجربه میکنن . زن و شوهر یه اصطلاح هست ،در واقعیت میشه يا به بی نهایت رسيد و یا نرسید و معمولی بود مثل 99% مردم . ازدواج چیزی هست که باهاش میشه به این. بی نهایت رسید.
اگه فرد مورد نظرم رو پیدا نکردم ازدواج نمیکنم ،به همین سادگی .
ظاهر ? همه زن ها دوست داشتنی ان، یکی میگن ظاهرش خوب نیست ، برای من مهم نیست ،اين فقط نظر شخصی خودمه و برای خودم دلایلی دارم . قرار نیست وقتی یه زنی دیدم بگم این خوشگل تر بود .... نه چون فردی که انتخابش بکنم فردی هست که درک و شعورش خیلی بالاست و به ظاهر قضیه توجه نميکنه.
خلاصه 99% معيارام صفات غیر ظاهری هست .
نه به شما نگفتم حرفم کلی بود .چه توی دانشگاه چه توی خواستگاری سنتی و هر جای دیگه این موارد پیش اومده بود که گفتم .شما رو هم که اصن نمیشناسم که بخوام راجبتون نظری داده باشم چقدر خودتونو مهم فرض میکنید که فک میکنید من بیام فقط و فقط واسه خاطر شما کامنت انتقادی بزارم
درمورد کلا جامعه ایران گفتم.
ویرایش توسط saba95 : 01-22-2018 در ساعت 01:33 AM
من متاهلم و شدیدا با حرف شما موافقم.باشه تو راست میگی
باید از متاهلا این سوالو پرسید ایا با کسی ازدواچ کردی که با معیارات مطابق بوده یا نه
بذارید داستان زندگیمو تعریف کنم اینجا. من 21 ساله بودم که یک پسر از دوستانم از من خوشش اومد و ما رابطه ای رو شروع کردیم. من بچه بودم و خوب توی کل کل با دوستام که دلم میخواست کسی منو دوست داشته باشه. این رابطه بچگانه ما ادامه پیدا کرد. این پسر دقیقا مطابق رویاهای من بود. یعنی از خانواده از هیکل از قیافه همه چیش خوب بود. و رفتارمون دقیقا شبیه هم بود. من سه سال سعی کردم دوستش داشته باشم ولی نتونستم. هیچی کم نداشت همه میگفتن عالیه. خونواده هامونم اکی بودن. همه اون چیزی که من باید احساس می کردم، احساس می کردن. ولی من مثل سنگ شده بودم...ولی اونقدر بزدل بودم که می ترسیدم بهمش بزنم. می ترسیدم دیگه هرگز کسی پیدا نشه که اینطوری باشه و منو دوست داشته باشه. خلاصه بعداز کلی کلنجار رفتن با خودم، من اون رابطه رو بهم زدم. (بعد از بهم زدنم من خیلی خوشحال و شاد بودم ولی همه اطرافیانم بخاطر این کار من، شکست عشقی خورده بودن) من اون موقه 24 ساله بودم رفتم از ایران و فوقم رو خوندم و برگشتم. 26 ساله بودم که با همسرم آشنا شدم. همسرم خیلی از معیارهای قبلی منو نداره و منم برای اون همینطور. زندگی الان من 28 ساله، شاید خیلی هاتون در جریان باشید خالی از مشکل نیست و غصه هایی هم دارم. اما خوب همسرمو خیلیییی دوست دارم و دلم براش می تپه و اونم همین حس رو داره و از این احساس دو طرفه واقعا خوشحالیم. اما خوب خداروشکر که الان زندگی خوبی داریم. ولی واقعا همو دوست داریم تفاوت های همو شناختیم و حلش کردیم و دقیقا میدونیم چه موقع باید با چی هم کوتاه بیایم. امیدواریم که بعدا هم همینطور ادامه پیدا کنه.
دوستان اینو بدونید گاهی شباهت بیش از حد دونفر بهم باعث میشه که شما نتونید تحمل کنید. هیچکس توان تحمل رفتار خودش رو نداره.همیشه میگن تا میخوای به یکی ثابت کنی که رفتارش چقدر زشته مثل خودش باهاش رفتار کن.
دوستان خیلی رویایی فکر نکنید چون اگر همسرتون یک چیز دیگه غیر ایده ال هاتون بشه شدیدا سرخورده میشید.
ویرایش توسط ghm : 01-22-2018 در ساعت 09:49 AM
این که میگید شاید فرد مطابق معیارامون رو پیدا نکنیم آره ممکنه چنین حالتی پیش بیاد، برا حل این مشکل بهتره یه نگاه دوباره ای به معیارامون داشته باشیم و در صورت لزوم اصلاحشون کنیم
در کل معیارامون بهتره جوری باشه که با ازدواج یه دوستی شکل بگیره
مثلاً
بجای تحصیلات و مدرک، میتونیم آگاه بودن رو معیار قرار بدیم چون شخصی که تحصیلات داره اما وایسادن پشت چراغ قرمز رو برا خودش ننگ میدونه یه فرد خودخواه بدون درک و آگاهیه که مطمئناً به زن و بچشم اهمیت نخواهد داد و حتی دوست خوبی نمیتونه باشه
میتونیم بجای صرفاً باهوش بودن، در کنارش عاقل و منطقی بودن رو هم قرار بدیم چون کسی که عاقل نباشه، باهوش بودنش به سمت بدجنسی و حقه بازی و شرارت میره
من متاهلم و شدیدا با حرف شما موافقم.
بذارید داستان زندگیمو تعریف کنم اینجا. من 21 ساله بودم که یک پسر از دوستانم از من خوشش اومد و ما رابطه ای رو شروع کردیم. من بچه بودم و خوب توی کل کل با دوستام که دلم میخواست کسی منو دوست داشته باشه. این رابطه بچگانه ما ادامه پیدا کرد. این پسر دقیقا مطابق رویاهای من بود. یعنی از خانواده از هیکل از قیافه همه چیش خوب بود. و رفتارمون دقیقا شبیه هم بود. من سه سال سعی کردم دوستش داشته باشم ولی نتونستم. هیچی کم نداشت همه میگفتن عالیه. خونواده هامونم اکی بودن. همه اون چیزی که من باید احساس می کردم، احساس می کردن. ولی من مثل سنگ شده بودم...ولی اونقدر بزدل بودم که می ترسیدم بهمش بزنم. می ترسیدم دیگه هرگز کسی پیدا نشه که اینطوری باشه و منو دوست داشته باشه. خلاصه بعداز کلی کلنجار رفتن با خودم، من اون رابطه رو بهم زدم. (بعد از بهم زدنم من خیلی خوشحال و شاد بودم ولی همه اطرافیانم بخاطر این کار من، شکست عشقی خورده بودن
دوستان اینو بدونید گاهی شباهت بیش از حد دونفر بهم باعث میشه که شما نتونید تحمل کنید. هیچکس توان تحمل رفتار خودش رو نداره.همیشه میگن تا میخوای به یکی ثابت کنی که رفتارش چقدر زشته مثل خودش باهاش رفتار کن.
دوستان خیلی رویایی فکر نکنید چون اگر همسرتون یک چیز دیگه غیر ایده ال هاتون بشه شدیدا سرخورده میشید.
آره زیاد شبیه بودن خوب نیست
من خودم کم حرفم و ترجیح میدم همسرم پرحرف باشه چون اگه اونم کم حرف باشه توی خونه همش باید زل بزنیم به دیوار
اولا مهم هستمنه به شما نگفتم حرفم کلی بود .چه توی دانشگاه چه توی خواستگاری سنتی و هر جای دیگه این موارد پیش اومده بود که گفتم .شما رو هم که اصن نمیشناسم که بخوام راجبتون نظری داده باشم چقدر خودتونو مهم فرض میکنید که فک میکنید من بیام فقط و فقط واسه خاطر شما کامنت انتقادی بزارم
درمورد کلا جامعه ایران گفتم.
"برای شما" مهم نیستم ولی مهم هستم
دوما ما تو همه زبان ها یه چیزی داریم به نام قید
مردای ایرانی نه.بیشتر مردای ایرانی
شما چطور برای دخترای ایرانی میگین "بیشتر" ولی برای مردا میگین مردای ایرانی
همه مثل هم نیستن
نمیشه گفت همه مردا همه خانما هیچ وقت نمیشه اینطور گفت
سوما این خواستگاری که شما گفتید با این اعتماد به نفس احتمالا از ایناس که همه عمرشونو تو خونه گذروندن و بچه مامانی هستن که همیشه قربون صدقشون رفتش و به خیالشون آش دهن سوزی هستن
چون همچین چیزی که شما گفتین من به عمرم ندیدم! شما دلت از خواستگارات پره یا خواستگار خوب نداری نمی خواد اینجا انگشت متهم به سمت همه مردای ایرانی بگیری
براساس متنی که شما نوشتید شما میخواین یه نفر در حد افراط خوبو مهربون و درحد بینهایت دوستون داشته باشه اگه منظورتون این هست من خیلی موافق این موضوع نیستم
.به نظرم اعتدال باید وجود داشته باشه، در مهربونی در محبت در دوست داشتن ، وقتی یه رفتاری افراطی میشه و محبت از حد بگذره وظیفه تلقی میشه و کافیه یه روز به خاطر حال ناخوش و بالاخره یه اتفاق ناخوشایند یه لحظه فرد از کوره دربره و گذشت نکنه مهربون نباشه قهر کنه و... آدما کامل نیستن که بخوای اینقدر سطح توقع و انتظارت ازش بالا باشه . شما همسرتونو با مادرتون اشتباه گرفتید مادر تنها موجودی هست که یک محبت بینهایت به فرزندش میکنه ولی از نظر من همسر باید مثه یه دوست باشه نباید این انتظاروجود داشته باشه که هرچی من گفتم اونم بگه چشم و هرکاری کردم اونم تایید کنه بلکه باید باهم به یه تفاهم برسن و نظرهر دو باید لحاظ بشه
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
بنظرم امن بودن مهمتره
من خودم شوهرم اومد خاستگاریم یه ماشین ساده داشت بدون هیچ پس اندازی
و حقوق خیلی خیلی کم وزارت کار!
البته خانوادش مشکل مسکنمون حل کردن..
منم دوسش داشتم خانوادمم مادی نبودن اعتقاد داشتن به اخلاق باید تکیه کرد
خیلی همچیرو دست پایین گرفیتم
حلقه رینگی ساده مجلس ساده من حتی سرویس طلاهم نگرفتم بنظرم نیازی نبود
ما حتی ماشین عروسمونم ماشین ساده ی خودمون بود
الان راضی ام هزاربرابر چیزی رو که اونموقع گفتم نمی خوام بزور بعد چندسال برام گرفته
بنظر دخترا اگه از نظر مادی کوتا بیان و درک کنن همسرشونو خیلی مسئله در ازدواج کردن حل میشه
دندانم شکست
برای سنگریزه ای که در غذایم بود
دردم گرفت
نه برای دندانم
برای کم شدن سوی چشم مادرم
سلام ،بنده به این موضوع واقفم ،مادر جای خود داره و همسر هم جای خود .احساس نسبت به مادر با احساس نسبت به همسر فرق داره و بله اینو میدونم . من حسی که دارم راجب همسر ایده آل تقریبا میشه گفت مثل دو رفيق که خیلی بهم نزدیکن و خیلی شبیه هم هستن هست.
يه چیزی میخواستم بگم : دوست داشتن نامحدود = محبت کردن و دوست داشتن تا جایی که امکانش هست .
این که یه روز مثلا یکی از دو طرف حالش خوب نباشه و یا قهر کنه پس این نشون میده یه مشکلی هست ،ینی برای یه طرف مشکل پیش اومده و باید حل بشه .
اگه این ناراحتی از جانب یکی از دو طرف بود پس میشه گفت انتظارات یه طرف برآورده نشده و درک خوبي از نیاز های همدیگه ندارن .
زمانی میتونیم بگیم که یه شخصی رو خیلی دوست داریم که بتونیم به نیاز هاش هم توجه کنیم و بتونیم رفعشون کنیم .
اگه طرف مقابل ما درک و شعور که تو متن بالا گفتم داشته باشه دیگه نمیاد خواسته هاي غير واقعی بکنه و باعث ناراحتی خودش و طرف مقابلش نمیشه .
درک و شعور برای اینکه "وضعیت فعلی "رو درک کنه .
ولی طرف مقابلش هم تا حد ممکن بتونه نیاز هاش رو رفع کنه ،ولی نه به عنوان وظیفه.
به چشم دو رفيق که تا آخر هستن ببینیم اوضاع خیلی بهتر میشه تا این که صرفا زن و شوهر عادی ببینیم ،مثلا دیگه از وظایف صحبت نمیکنيم بگیم این وظیفه شماست که خونه تمیز باشه ! دو رفيق که قرار گذاشتن در کنار همدیگه و با کمک به همدیگه به موفقیت برسن.
قطعا میشه فهمید که با این طرز نگاه میشه خیلی بیشتر از یه صرفا نگاه زن شوهری طرف مقابل رو بیشتر دوست داشت و هر لحظه از زندگی لذت برد.
سلام ،بنده به این موضوع واقفم ،مادر جای خود داره و همسر هم جای خود .احساس نسبت به مادر با احساس نسبت به همسر فرق داره و بله اینو میدونم . من حسی که دارم راجب همسر ایده آل تقریبا میشه گفت مثل دو رفيق که خیلی بهم نزدیکن و خیلی شبیه هم هستن هست.
يه چیزی میخواستم بگم : دوست داشتن نامحدود = محبت کردن و دوست داشتن تا جایی که امکانش هست .
این که یه روز مثلا یکی از دو طرف حالش خوب نباشه و یا قهر کنه پس این نشون میده یه مشکلی هست ،ینی برای یه طرف مشکل پیش اومده و باید حل بشه .
اگه این ناراحتی از جانب یکی از دو طرف بود پس میشه گفت انتظارات یه طرف برآورده نشده و درک خوبي از نیاز های همدیگه ندارن .
زمانی میتونیم بگیم که یه شخصی رو خیلی دوست داریم که بتونیم به نیاز هاش هم توجه کنیم و بتونیم رفعشون کنیم .
اگه طرف مقابل ما درک و شعور که تو متن بالا گفتم داشته باشه دیگه نمیاد خواسته هاي غير واقعی بکنه و باعث ناراحتی خودش و طرف مقابلش نمیشه .
درک و شعور برای اینکه "وضعیت فعلی "رو درک کنه .
ولی طرف مقابلش هم تا حد ممکن بتونه نیاز هاش رو رفع کنه ،ولی نه به عنوان وظیفه.
به چشم دو رفيق که تا آخر هستن ببینیم اوضاع خیلی بهتر میشه تا این که صرفا زن و شوهر عادی ببینیم ،مثلا دیگه از وظایف صحبت نمیکنيم بگیم این وظیفه شماست که خونه تمیز باشه ! دو رفيق که قرار گذاشتن در کنار همدیگه و با کمک به همدیگه به موفقیت برسن.
قطعا میشه فهمید که با این طرز نگاه میشه خیلی بیشتر از یه صرفا نگاه زن شوهری طرف مقابل رو بیشتر دوست داشت و هر لحظه از زندگی لذت برد.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
