سلام به کاربران محترم سایت
من دختری ۲۰ ساله هستم. از زمانی که به یاد دارم، من و مادرم با هم اختلاف داریم. یعنی با هم ناسازگار هستیم و ارتباط مادر و فرزندی که همیشه در ذهنم بعنوان ایده آل بوده رو نداشتیم. بعضی اطرافیان میگن که ما دونفر خیلی از نظر اخلاقی شبیهیم، ولی خودم حس میکنم رفتار ما باهم مثل دو دختر دبیرستانی هست، پر از سوء تفاهم و قهر های نسبتا طولانی. گاهی من با عذرخواهی موضوع رو فیصله میدم ولی این حقیقت که مادرم رفتارش شبیه به دخترای هم سن من هست و گذشت و صبر زیادی نداره رو هیچوقت نتونستم بپذیرم.
از طرفی ما سالهاست به این درد دچاریم و هر حرف یا حرکت طرف مقابل که اندکی ناراحتمون بکنه، با دید منفی نگاه میکنیم، و ذهنیتمون به دیگری کاملا مغرضانه و منفیه. چاره چیه؟
نظرت چیه؟
