نمایش نسخه قابل چاپ
سلام من ی پسر 14 ساله ام در حال تحصیل در مدرسه ی نمونه دولتی شهید فهمیده ی تبریز هستم .
هر وقت که نمرهی بدی میگیرم مادرم منو خوار میکنه و فرزندای همکاراشو واس من مثال میزنه باید چیکار کنم؟
هر وقتم این کارو میکنه بعد اون نمیتونم درس بخونمو سرم در میگیره
کمکم کنید|sadsmiley||sadsmiley||sadsmiley|
الهیییییییییی ...عزیزم یاد خواهر زادم افتادم .نقل قول:
نوشته اصلی توسط omidgh
از دست این مامانا ...من که همش با خواهرم سر این بچه دعوا دارم ..اونم همش سر نمره بچرو اذیت میکنه .همسن توعه .
مامانای الان همشون اینجورین باور کن ...مامانای دوروبر من که بچه های همسن و سال تو دارن که همه اینجورین ...تمام دغدعغشون شده که کلاس ششم تیزهوشان قبول شن ..اگر نشن هی باید سرکوفت بشنون ...قبولم شدن هی سر نمره دعوا دارن ...هم خودشونو اذیت میکنن هم بچه هارو ..
خودتو اذیت نکن ...مادرن دیگه ...همشون همینطورن ..فک نکن فقط مامان تو اینجوریه ...دوست داره باعث افتخارشون بشی و تو جامعه موفق بشی و کسی بشی برا خودت ؛فقط روش ابراز کردن این علاقشو بلد نیست و ناچار مقایسه میکنه .مقایسه اصلا خوب نیست ولی تو هم ازش دلگیر نشو ..چون دوست داره اینکارو میکنه .
کسی راه حلی نداره؟
اولا خوارت نمی کنه. چون جلوی خودت مثال میزنه نه اینکه جلوی دیگران. ادم هیچوقت بچش رو خوار نمی کنه. خودت بچه دار شدی میفهمی. مامانت دوست داره با این حرفا تو پیشرفت کنی. تو باید بجای ناراحت شدن باید با بچه ی همکارانش رقابت کنی. مادرت میخواد تو رو وارد رقابت کنه. رقابت رو باید از همین الان شروع کنی. هیچ مادری از بچش بدش نمیاد و همه عاشق بچه هاشونن و دوسش دارن. حتی تو بدترین پسر دنیا باشی واسش بازم دوست داره چون بچشی و از خودشی و مال خودش. اصلا مامانا به اینکه بچشونو ناراحت کنن فک نمی کنن و همیشه فکر بچشونن . همه ی فکر و ذکرشون بچشونه و پدرا کمتر اینجورین. البته این روش روی تو تاثیر نداره و باعث میشه که ناراحت بشی اما نباید ناراحت بشی. بهس بگو ایندفه جبران می کنم. مامانت دوست داره پیشرفت کنی. اینو شاید الان متوجه نشی اما بعدا متوجه میشی. شک نکننقل قول:
نوشته اصلی توسط omidgh
...........
.........
مقایسه کردن بدترین کاریه که هرکسی در قبال هرکس دیگری حتی خودش می شه انجام داد.
مخصوصا بدرومادر که فرزنداشون رو با دیگران مقایسه می کنن. این در اکثر مواقع خیلی می تونه سمی باشه.
چون انوقت کودک احساس حقارت و کمبود عزت می کنه. و در آینده باعث از بین رفتن استعداد. طرزفکر منفی. و مقایسه کردن خودش با دیگران و ناآرامی ذهنی و ... . خیلی از اختلالات رفتاری می شه.
اینو گفتم تا بدونی این یه امر طبیعی هستش که شما با این کار مادرتون احساس بدی بهتون دس می ده.
همه آدما با هم فرق دارن. و هرکسی قراره یه مسیری رو بره. نه اینکه همه مثل هم باشن.
اما این طرف قضیه خود شما هستید. که باید آگاهی تون را بالا ببرید. تا نزارید این حرفها و مقایسه های بوچ شما را برنجونه.
این یه واقعیته و به این فک کنید که واقعا مادرتون خوبی شما رو می خواد ینی واقعا قصدش خوار کردن شما نیست اما نمی دونه چطوری رفتار کنه و داره چه کاری رو انجام می ده. فقط داره یه سری افکار بوچ رو به زبان میاره.
اون نمی دونه که آینده شما به درس وابسته نیست. داشتن آینده درخشان اگر چه مستلزم سواد هست. اما داشتن بستر مناسب هم شرطه و شما ازنظر یادگیری هیچ فرقی با هیچ کسی ندارید.
اما شما باید بدونید و صبر داشته باشید. بحث رو عوض کنید. بهشون توضیح بدین که من همینی ام که هستم و خلاصه نزارید حرف ها و حدیث ها باعث ضعف شما بشه.
و سعی کنید که در کار و علم اندوزی به دنبال علاقه تون باشید تا بتونید معنی واقعی زندگی رو بچشید. این اصل زندگیه.
مامانت اگه مقایسه میکنه
ب این دلیل نیست که بخاد خوارت کنه
یحتمل میخاد ی چیزایی برات روشن شه
میخاد حس رقابتو ب وجود بیاره
ک متاسفانه روشی ک انتخاب کرده اشتباهه
درضمن
همه مامانا همینطورن
والا منم دانش اموز بودم همین جور بود
با عالم و ادم درس خوندنمو مقایسه میکرد
الانم ک درسم داره تموم میشه بازم مقایسه میکنه درسمو
حتی اشپزی و خونه داریو :4:
این تو ذات ماماناس
پس دلگیر نباش از مامانت |winksmiley|
بعدشم
ی روز بشین
خیلی ریلکس
اروم
منطقی
باهاش صحبت کن
بگو مامانه من
وقتی شما منو مقایسه میکنی
من اعصابم خورد میشه
همه ک مث هم نیستن
استعدادا
تواناییا
درک ادما
باهم فرق میکنه
من تلاشمو میکنم
سعی میکنم بهترین باشم
ک باعث افتخار شما باشم
و و و .....
موفق باشی |rolleyessmileyanim|
سلام آقا پسر گل.
خب مقایسه شدن واسه هرکسی اذیت کنندس... ولی میشه حلش کرد ...
به نظرم یک بار خیلی صمیمانه و دوستانه توی عالم مادر و پسری با مامانت صحب کن، کاملا مودبانه، صمیمانه و محترمانه. بهشون بگو این مقایسه اذیتت می کنه و بذار بدونه تو همه تلاشت رو می کنی و دوست داری با خودت مقایسه بشی نه دیگران. و اگه وقتی هم نمره پایین شد، بهشون توضیح بده ممکنه هرکسی وقتی درگیری فکری داشته باشه و یه وقت این اتفاق بیفته...
خوشبختانه این نمره محوری داره توی ایران کم کم کمرنگ و کمرنگ تر میشه و این مشکلات هم حل میشن ، شما با مامانت دوستانه صحبت کنی احتمالا نتیجه خوبی بگیری
نقل قول:
نوشته اصلی توسط a girl
تو چقد زود بزرگ شدی دختررررر|grlim|
درست برعکس من ...تو این سن و وضعیت هنوزبچه ام
...........
همه ی اینکارا که شما میگید انجام دادم الان نمیدونم باید چیکار کنم دارم دیوونه میشم|worry||worry||worry||worry|
............
ببینید من هم یه مادرم .
انتظاری که از پسر بزرگم دارم از بقیه ندارم .
دوست دارم اون موفق باشه .شاید احساس میکنم میتونه الگوی خوبی برای بقیه باشه .
ایشون یه مادره قطعا خیر شما رو بیشتر میخواد .
شاید روشش اشتباه باشه .
یه نامه کوتاه براش بنویس وبزار تو کیفش .
پیامک هم گزینه خوبیه
میتونی حرف دلت رو بهش بگی .
شاید متوجه نیست که با این مقایسه و سرکوفت زذن چطور به شما ضربه میزنه
ان شاالله که تجدید نظر کنه در رفتارش .
امان از این روزگار من الان بیست سالمه و دانشجوی یه دانشگاه دولتی ام.خانوادم وقتی سیزده چهارده سالم بود اصلا به درس و رفت و آمد و هیچیم زیاد کاری نداشتن.کاش این توجه و سخت گیری ها بود تا الان از هر نظر وضعیت بهتری داشته باشم.