عدم اعتماد به نفس در نوجوانان

سلام
چندوقتیه متوجه شدم پسر 14 ساله ام رفتارش عوض شده و مثل قبل نیست اوایل فکر کردم بخاطر بلوغش و مشکلات و بحران های سنشه اما یک روز متوجه شدم پسر دوستم که 11سالشه درواقع همسایمونم هستن به پسرم زور گویی میکنه و پسرم علاوه بر اینکه از اون بزگتره از لحاظ قدوهیکل هم کوتاه یا کوچیک نیست هیچ واکنشی نشنون نمیده یبار خودم شاهد بودم وقتی خونمون بودند به هر بهانه ایی روی پسرم دست بلند میکرد یبارم دیدم توی حیاط دوچرخشو بزور گرفت.من باید دخالت بکنم؟ یا صرفا یه مشاجره بچه گونه اس و باید بهش اهمیت ندم؟
جوری شده که هروقت پسر دوستم اراده کنه پسرم حتی اگه کار مهمی هم داشته باشه با اون میره بازی یا میرن توی کوچه.به نظرتون طبیعیه؟
با پسرم چندبار حرف زدم البته غیرمستقیم تویه حرفاش همش از پسر دوستم تعریف میکنه مثلا میگه فلان چیزارو داره درحالیه که خودشم داره مثلا دوچرخه یا موبایل یا هرچیز.انگار اونو بالاتر از خودش میدونه.
ما شرایط مالیمون خوبه حواسمم هست چیزی براش کم نزارم پیش مشاور رفتیم چندبار البته به بهونه مثلا درس تا متوجه نشه مشاور گفت فقط بخاطر دورانه بلوغشه ولی خیلی نگرانشم.
چه راهکاری پیشنهاد میدین بهم؟

سلام خانوم
من مشاور نیستم اما مربی بچه ها هستم
اینکه بازگو کردید پسرتون از دوستش تعریف میکنه و در عمل نمیتونه واکنش درستی نشون بده به زورگویی پسر همسایه
میتونه نشون دهنده این باشه که اعتماد بنفس کمی داره پسرتون و شاید چون فکر میکنه اون از خودش بالاتره اعتماد بنفسش پایین اومده
حالا چون شما میگید چیزی ازون پسر کم نداره میتونه دلیلش این باشه که اون پسر اعتماد بنفس خیلی زیادی داره ولی پسر شما نه
بنظر من باهاش مستقم صحبت کنید بگید اونروز یه لحظه احساس کردم فلانی بهت زور میگفت ولی فکر کنم اشتباه کردم نه؟
چون پسر من قوی تر ازین حرفهاست که بزاره کسی بهش زور بگه
بهش القا کنید که قویه
هربار که از پیش دوستش میاد ازش سوال کنید چه کارایی کردن و بفهمید پسرتون چه ویژگی تو این پسر دیده که غبطش رو میخوره
به پسرتون مسئولیت بدید این باعث مشه اعتماد بنفسش زیاد بشه
سپردن مسئولیت موضوع خیلی خیلی مهمیه البته بای توجه داشته باشید
وقتی اون مسئولیت به پسرتون سپردید کاملا بهش اطمینان کنید
وقتی کار خوبی انجام میده تحسینش کنید
ازش مشورت بگیرید حتی مثلا برای خرید وسایل خونه !
بهش قدرت بدید سعی کنید اعتماد بنفسشو ببرید بالا

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

دفتر قیطریه:

۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه

کارشناسان بر این باورند علت بسیاری از رفتارهای غلط نوجوانان مانند پرخاشگری، اضطراب، بزهکاری، مصرف سیگار، افت تحصیلی و... ریشه در کمبود یا ضعف اعتماد به نفس آنها دارد. درواقع اگر نوجوان از خودباوری و عزت نفس مطلوبی برخوردار باشد از موقعیت و کارآمدی بالاتری نیز برخوردار بوده و از آسیب های روانی و اجتماعی مصون خواهد ماند...

باید گفت اعتماد به نفس از دوران کودکی، توسط والدین و اطرافیان شکل می گیرد. به عنوان نمونه اگر کودکی در محیطی پر از ترس بزرگ شود، یاد می گیرد که بترسد یا اگر در محیط پر از تشویق بزرگ شود، به خوبی می آموزد که اعتماد کند. درواقع عزت نفس کودکان به نوع نگرش و رفتاری که دیگران نسبت به او دارند، برمی گردد و رفتارهایی مانند طرد، عدم محبت، عدم توجه، غفلت، جدی نگرفتن، توجه به نکات منفی، گوش ندادن، عدم احترام، تحقیر، تمسخر، سرزنش، تهدید، مقایسه، انتظار بیش از حد و بد رفتاری با کودک باعث کاهش عزت نفس او در همه مراحل رشد به ویژه دوران نوجوانی می شود. از طرف دیگر رفتارهایی چون پذیرش، احترام، محبت، توجه، جدی گرفتن، احساس تعلق، تشویق، حمایت، تحسین، احساس ایمنی و انتظارات مناسب، افزایش عزت نفس در کودکان و نوجوانان را به همراه دارد.

● اولین پله، سخت ترین حرکت

نوجوانان باید آنچه را که هستند، بپذیرند و احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند تا با رسیدن به اعتماد به نفس مطلوب به فرد بهتر و ایده آل تری تبدیل شوند. نوجوانی که اعتماد به نفس مناسبی ندارد، خود را در حدی نمی بیند که بتواند پیشرفت کند و خیلی زود سرخورده و گوشه گیر خواهد شد. درواقع اولین پله برای افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان این است که یاد بگیرند به خودشان احترام بگذارند و خود را دست کم نگیرند.

پذیرش محدودیت ها و توانمندی ها در کنار هم نکته ای است که نباید آن را نادیده گرفت چرا که هر فردی حداقل یک یا چند نقطه ضعف دارد اما مهم این است که نوجوان نقاط ضعف خود را بدون نگرانی و ناراحتی بپذیرد و از آنها احساس گناه و شرمساری نکند چرا که هیچ فردی نمی تواند انسانی کامل باشد. درواقع یک نوجوان موفق با آگاهی و پذیرش نقاط مثبت و ضعف خود احساس رضایت و خوشنودی می کند و اجازه نمی دهد تا محدودیت ها و نقاط ضعف جلوی موفقیت های او را بگیرد چرا که همواره درصدد برطرف کردن نقاط ضعف خود است.

● نقش والدین در افزایش اعتماد به نفس نوجوانان

اگر فرزند نوجوانی دارید باید یاد بگیرید که انتظارات بیش از حدی از وی نداشته باشید. در عین حال، همواره توانایی ها و موفقیت های کوچک نوجوان باید مورد تشویق و تحسین خانواده قرار گیرد و از فعالیت های سازنده و عواطفش حمایت شود. البته این به آن معنا نیست که همه رفتارهای نادرست نوجوان را نادیده بگیرید تا دچار اعتماد به نفس کاذب شود بلکه باید با او به گفت وگو بنشینید و با تکیه بر منطق و خرد نکردن شخصیت فرزندتان، مشکلات را حل کنید و مراقب باشید اعتماد به نفسش تخریب نشود. از طرفی شما به عنوان والدین باید بدانید گوش کردن به حرف های نوجوان و تایید عقاید مثبت و کوچک نشمردن او در جمع، تاثیر بسزایی در افزایش اعتماد به نفس او دارد. کافی است یک بار امتحان کنید تا نتیجه بگیرید.

● از کجا متوجه شویم نوجوان مان اعتماد به نفس مناسبی دارد؟

دکتر ادوارد مور، روان پزشک کودک و نوجوان و عضو انجمن علمی نوجوانان بریتانیا معتقد است نوجوانی که از اعتماد به نفس مطلوبی برخوردار است همواره مستقل عمل می کند، مسوولیت پذیر است و متکی به فرد خاصی نیست. یک نوجوان با اعتماد به نفس مطلوب از حضور در یک جمع غریبه و ناشناس احساس ترس نمی کند، گوشه گیر و پرخاشگر نیست و همیشه نسبت به پیشرفت هایش افتخار می کند و دامنه وسیعی از هیجان ها و احساسات را بروز می دهد. در عین حال، ناکامی را نیز به راحتی می پذیرد و خیلی راحت عقایدش را با منطق در جمع مطرح و از آن دفاع می کند. در مقابل، نوجوانی که اعتماد به نفس پایینی دارد همیشه توانمندی های خود را دست کم می گیرد، احساس درماندگی می کند و به آسانی تحت تاثیر دیگران قرار می گیرد. این نوجوان، دامنه محدودی از احساسات و عواطف را بروز می دهد و از موقعیت های جدید و تازه دوری می کند و همواره نقاط ضعف خود را می بیند و خودش را سرزنش می کند.

● رابطه میان خجالت و اعتماد به نفس در نوجوانان

بروز هرگونه اضطراب و نگرانی موقع قرار گرفتن در محیط های اجتماعی و گروه های فامیلی، تعریف مناسبی برای واژه خجالت کشیدن است و بروز این حس در نوجوانان به دوران کودکی آنها باز می گردد. کودکی که در مقابل پرسش های دیگران، پاسخی نمی دهد، تمایلی به شرکت در فعالیت های گروهی مهدکودک ندارد یا به مکان هایی مانند زمین بازی مدرسه نمی رود مگر اینکه از طرف یکی از والدین یا دوستان نزدیک مورد حمایت قرار بگیرد، در نوجوانی نیز با حس کم رویی و خجالت مواجه خواهد شد. البته بسیاری از کودکان در بعضی از موقعیت ها مانند مهدکودک یا پیش دبستانی خجالتی هستند. در این بین نباید فراموش کرد یک شخصیت درون گرا، خود به تنهایی مشکلی به وجود نمی آورد اما زمانی یک رفتار خجالتی می تواند آزار دهنده باشد که او را از داشتن دوست ، شرکت در بازی و دیگر فرصت های یادگیری دور می کند که این موضوع خود می تواند مشکل ساز باشد و از یک کودک خجالتی، یک نوجوان خجالتی و با اعتماد به نفس پایین بسازد.

● خجالتی بودن می تواند ژنتیکی باشد

بررسی های اخیر محققان دانشگاه هاروارد روی ۵۵۰ نوزاد نشان می دهد که میل به کم رویی ممکن است ژنتیکی باشد اما محیطی که کودک در آن رشد می کند نیز تاثیر شگرفی در خجالتی یا اجتماعی شدن یک نوجوان دارد. درواقع میل به کم رویی یا خجالتی بودن با توجه به شرایط خانه نظیر بی ثباتی در تربیت فرزند ، اختلافات خانوادگی، انتقاد تند و اقتدار خواهر و برادر بیشتر خواهد شد. البته والدینی که فرزندان خود را باور دارند و همواره از آنها حمایت می کنند، باعث می شوند تا نوجوان در تعاملات اجتماعی و خانوادگی خود راحت تر برخورد کند، اعتماد به نفسش تقویت شود و به یک نوجوان خجالتی تبدیل نشود. در عوض، دست انداختن و مسخره کردن کودک ، بیان کردن نقاط ضعف، اشتباهات، عقاید و احساسات شخصی او در جمع ، تاکید بر خجالتی بودن نوجوان و تحمیل ارتباطات اجتماعی چاره ساز نخواهد بود و کمکی به رفع این مشکل در دوران نوجوانی او نخواهد کرد.

● آدم خجالتی چه شکلی است؟!

نباید فراموش کرد افراد خجالتی از نظر فیزیولوژیک خصوصیاتی دارند که در اعمال و رفتار آنها ظاهر می شود و تشدید ضربان قلب، سرخ شدن چهره، اختلالات تنفسی، تغییرات صدایی هنگام صحبت و... از جمله این عوامل است. در این میان برخی از رفتارهای اضطرابی، بیشتر در نوجوانان دیده می شود. مخفی کردن خود از اطرافیان و آشنایان و فرار کردن از جمع، به لکنت افتادن، مضطرب و دستپاچه بودن، با انگشتان خود بازی کردن، با لباس خود ور رفتن، از این پا به آن پا شدن، سر را خم کردن و عدم برقراری ارتباط بصری مستمر و طبیعی با دیگران، خودتوجهی بیش از حد، ضعف اعتماد به نفس، عدم برخورداری از ابتکار عمل و خلاقیت های ذهنی از جمله این رفتارها در میان نوجوانان است و اگر این مشکل در دوران نوجوانی حل نشود ممکن است فرد تا پایان عمرش خجالتی باقی بماند.

در این بین، یکی از احساسات ناخوشایندی که به نوجوانان خجالتی منتقل می شود احساس تنفر و بیزاری بی دلیل از افراد دیگر یا خودکم بینی و حسادت نسبت به آنهاست که باید این گونه افکار را شناخت و به کمک روش های گفته شده نسبت به حل آنها اقدام کرد. ترس از شرکت در فعالیت های اجتماعی، یکی از عوامل مهم بروز خجالت در نوجوانان و ایجاد این حس تنفر در آنهاست بنابراین مهم ترین راهکار این است که به نوجوان کمک کنیم در یک فعالیت گروهی مانند یک باشگاه ورزشی ثبت نام کند و با افراد مختلفی آشنا شود تا به مرور زمان احساس خجالت او از بین برود و با تقویت نقاط مثبت شخصیت خود به اعتماد به نفس مطلوبی دست یابد. البته باید در نظر داشت شیوع خجالتی بودن به ویژه در دوره بلوغ از سایر مراحل دیگر رشد بیشتر است و این وظیفه خانواده و کادر آموزشی مدرسه است که اعتماد به نفس نوجوان را تقویت کنند و به او بیاموزند اعتماد به نفس از جمله مهارت های زندگی و کلید طلایی رسیدن به موفقیت است و هیچ وقت هم برای به دست آوردن اعتماد به نفس مثبت دیر نیست.

● خداحافظی با خجالت دوران نوجوانی

روش های مفید و متعددی وجود دارد تا والدین بتوانند مانع از خجالتی شدن نوجوان شان شوند یا به فرزندشان کمک کنند تا از فردی خجالتی به فردی با اعتماد به نفس بالا تبدیل شود. باید به عنوان والدین نوجوان، یاد بگیرید تا از فرزند خود در محیط های نا آشنا حمایت کنید ، تنهایش نگذارید و اجازه بدهید قبل از شرکت کردن در جمع آن را به دقت بررسی کند . حتی می توانید نمایش های خانوادگی ترتیب دهید و گفتن و انجام دادن کارهایی که برای کودک یا نوجوان شما سخت به نظر می رسد را با او تمرین کنید اما فعالیت هایی را مشخص کنید که فرزند شما از عهده آن بر می آید . در عین حال باید به بچه ها کمک کنید تا کارهایی را در زمانی که افراد خانواده یا دوستان دور هم هستند، انجام دهند. به عنوان نمونه کودک یا نوجوان شما می تواند در حضور میهمانان وسایل میز شام را بچیند تا به اصطلاح خجالت اش بریزد.

از طرفی باید اجازه بدهید فرزندتان برخی مشکلات و مسایل اش را خودش حل کند حتی اگر به سختی آن را انجام دهد. در این بین باید اطمینان خود را به توانایی فرزندتان برای رویارویی با مشکلات و پیدا کردن راه حل مناسب نشان دهید تا با اعتماد به نفس لازم، به بهترین نتیجه ممکن برسد .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط حناء

سلام خانوم
من مشاور نیستم اما مربی بچه ها هستم
اینکه بازگو کردید پسرتون از دوستش تعریف میکنه و در عمل نمیتونه واکنش درستی نشون بده به زورگویی پسر همسایه
میتونه نشون دهنده این باشه که اعتماد بنفس کمی داره پسرتون و شاید چون فکر میکنه اون از خودش بالاتره اعتماد بنفسش پایین اومده
حالا چون شما میگید چیزی ازون پسر کم نداره میتونه دلیلش این باشه که اون پسر اعتماد بنفس خیلی زیادی داره ولی پسر شما نه
بنظر من باهاش مستقم صحبت کنید بگید اونروز یه لحظه احساس کردم فلانی بهت زور میگفت ولی فکر کنم اشتباه کردم نه؟
چون پسر من قوی تر ازین حرفهاست که بزاره کسی بهش زور بگه
بهش القا کنید که قویه
هربار که از پیش دوستش میاد ازش سوال کنید چه کارایی کردن و بفهمید پسرتون چه ویژگی تو این پسر دیده که غبطش رو میخوره
به پسرتون مسئولیت بدید این باعث مشه اعتماد بنفسش زیاد بشه
سپردن مسئولیت موضوع خیلی خیلی مهمیه البته بای توجه داشته باشید
وقتی اون مسئولیت به پسرتون سپردید کاملا بهش اطمینان کنید
وقتی کار خوبی انجام میده تحسینش کنید
ازش مشورت بگیرید حتی مثلا برای خرید وسایل خونه !
بهش قدرت بدید سعی کنید اعتماد بنفسشو ببرید بالا

---

سلام عزیزم
روم نمیشه بهش بگم مثلا بهت زور میگن اخه مشاورش گفت که بهش نگید.
بهش اعتماد بنفس میدم ولی انگاری کنترلش دست اونه.
بهش مسولیت بدم؟ اخه هنوز بچه اس چه مسولیتی؟
ممنون عزیزم|heart|

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sahar.b

سلام عزیزم
روم نمیشه بهش بگم مثلا بهت زور میگن اخه مشاورش گفت که بهش نگید.
بهش اعتماد بنفس میدم ولی انگاری کنترلش دست اونه.
بهش مسولیت بدم؟ اخه هنوز بچه اس چه مسولیتی؟
ممنون عزیزم|heart|

---

روتون نمیشه ؟ اخه مشاوره بهتون گفته واسه بلوغشه وعادیه همین؟! این که نشد مشاوره
بنظر من اینجوری غیر مستقیم بهش بگید بهتره!
مسئولیتهای کوچیک الان از 4 سالگی باید به بچه ها مسئولیت داد!! برای اعتماد بنفسشون
مثلا بهش بگید تو مسئول اینی که هرشب ساعت 9 اشغالارو بزاری دم در!!اگه یروز یادش رفت خودتون اینکارو نکنید!
بزارید خونه بو بگیره و عواقب عدم مسئولیت پذیریشو ببینه ..
ازش بخواید یکسری وسیله رو براتون جابجا کنه و بعدش قربون صدقش برید که انقدر قویه
از پدرش بخواید وقتی داره میره بیرون به پسرش بگه مراقب مامانت باش،بگه وقتی من نیستم مرد خونه تویی
میدونید چقدر تو روحیش و اعتماد بنفسش تاثیر میزاره ؟

چگونه باید وظایف خانه را به عهده کودکان گذاشت؟

کارهای منزل از نظر والدین کارهایی کوچک و تکراری هستند که همیشه در خانه انجام می شوند، اما در نظر بسیاری ازکودکان این کارها بسیار مشکل و ناخوشایندند و معمولا با بحث و جدل های زیادی همراه است. برای واگذاری کارهای منزل به کودکان تان نکات زیر را در نظر بگیرید.

۱ - کودکان را دست کم نگیرید:

اغلب والدین کارهایی را که کودکان قادر به انجام شان هستند پایین تر از حد واقعی در نظر می گیرند. آن ها حتی ممکن است کارهایی را برای کودکانشان انجام دهند که خود آن ها به خوبی قادر به انجامش هستند.

۲ - وظایفی را واگذار کنید که مناسب سن کودکان باشد:

اگر وظیفه ای که به او می دهید برای سنش مشکل باشد، ناامید و دلزده خواهد شد. اما اگر کارها طوری باشند که کودک از عهده انجام آن ها به خوبی برآید، به این ترتیب تشویق می شود و می خواهد کارهای بیشتری انجام دهد.


۳ - به خاطر داشته باشید کلید کار «سادگی» است:
کودکان خردسال عادت دارند به محدوده کوچکی توجه کنند. بنابراین انجام کارهایی را به او بسپارید که در یک محدوده کوچک باشد تا او را خسته نکند.

۴ - دقیقا مشخص کنید انتظار دارید چه کاری انجام دهد:
در واقع به او نشان دهید چگونه این کار را انجام دهد.


۵ - تا جایی که ممکن است کارهای او را اصلاح نکنید:
تصحیح کردن، ناخودآگاه این پیام را به کودک منتقل می کند که تلاشش به اندازه کافی خوب نبوده است. بنابراین به جای توجه به مقدار کاری که انجام داده است، به تلاشش توجه کنید و از سرزنش کردن او نیز بپرهیزید. سرزنش کردن سبب می شود کودک تصور کند هرگز نمی تواند شما را راضی نگه دارد بنابراین دست از تلاش بر می دارد. به یاد داشته باشید با گذشت زمان، کودک در کارهایش مهارت پیدا می کند، بر آن ها مسلط می شود و از عهده انجام کارها بهتر بر می آید.

۶ - به جای جملات منفی از جملات مثبت استفاده کنید:
مثلا به جای «اگر لباس های مهمانی را در نیاوری...» از این عبارت استفاده کنید «اگر میخواهی بازی کنی اول باید لباس های مهمانی را در آوری.» بدین ترتیب اگر چند بار این جملات را تکرار کنید، انجام این کارها برای کودک به شکل عادت در می آید و دیگر نیازی نیست کارها را مرتب به او یادآوری کنید.

۷ - عواقب اشتباه یا سهل انگاری را بپذیرد:
کودک باید از انتخاب خود درس بگیرد. بنابراین کاری کنید عواقب سهل انگاری یا اشتباهش را بپذیرد. به عنوان مثال اگر کودک از جمع کردن اسباب بازی هایش در اتاق پذیرایی سر باز می زند، اسباب بازی ها به مدت دو روز از دسترس او دور نگه داشته شوند، اگر لیوان شیر را می ریزد، به او دستمالی برای تمیز کردن داده شود یا اگر به خاطر اتلاف وقت سرویس را از دست می دهد، با اتوبوس به مدرسه برود.


۸ - در هر شرایطی خونسردی خود را حفظ کنید:
بروز خشم و عصبانیت فقط کارها را دشوارتر می کند. اگر فرزندتان تمایل ندارد کاری را انجام دهد، به طور واضح و فقط یک بار دیگر کاری را که قرار بوده انجام دهد به او یادآوری کنید. بهتر است این یادآوری نیز همراه با شوخی باشد. مثلا بگویید «لباس های ریخته شده کف اتاق صدات می کنند. کی می خوای جواب شون رو بدی؟!» در مواقعی نیز که فرزندتان کارها را با شلوغ کاری انجام می دهد، به جای بروز خشم، برای او مشخص کنید این شلوغ کاری ها فقط برای یک بار قابل تحمل اند و برای بار دوم تنبیه در پی خواهند داشت.

۹ - تأکید کنید در قبال انجام کارهایش پاداشی دریافت نمی کند: کودک باید بداند مانند دیگر اعضای خانواده وظایفی دارد که باید انجام بدهد، بدون این که انتظار پاداشی داشته باشد. البته تشویق های کلامی را فراموش نکنید و رفتارهای پسندیده فرزندتان را جلوی خودش به زبان بیاورید. این کار باعث می شود با شور و شوق بیشتری دوباره آن کار را تکرار کند و در خاطرش ماندگار شود.

۱۰ - با همسرتان هماهنگ باشید: اگر تصمیمی گرفتید و از فرزندتان خواستید کاری را انجام بدهد، قاطعیت به خرج دهید و درباره قوانین خانه و انتظارات تان از کودک، به صورت شفاف و واضح با او صحبت کنید.

۱۱ - فراموش نکنید که خودتان الگوی خوبی برای آن ها باشید: اگر از فرزندتان می خواهید وسایلش را سر جایش بگذارد، خودتان باید در منزل این کار را انجام دهید و وسایل تان را دور و بر خانه پرت نکنید!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Aamir2020

بانو من هم نوجوان بودم همینطور بودم...
البته من هیچ حمایتی نمیشدم و اون افراد هم تا خواستند منرو تحقیر و خورد کردن|worry|
کنار پسرتان باشید.
راستی در مدرسه چی؟ اذیتش نمیکننند؟
منرو که خیلی آزار میدادن |wacsmiley||wacsmiley|

---

نه تو مدرس مشکلی نیست چنبار دنبالش رفتم رابطه اش با دوستاش خوبه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط حناء

روتون نمیشه ؟ اخه مشاوره بهتون گفته واسه بلوغشه وعادیه همین؟! این که نشد مشاوره
بنظر من اینجوری غیر مستقیم بهش بگید بهتره!
مسئولیتهای کوچیک الان از 4 سالگی باید به بچه ها مسئولیت داد!! برای اعتماد بنفسشون
مثلا بهش بگید تو مسئول اینی که هرشب ساعت 9 اشغالارو بزاری دم در!!اگه یروز یادش رفت خودتون اینکارو نکنید!
بزارید خونه بو بگیره و عواقب عدم مسئولیت پذیریشو ببینه ..
ازش بخواید یکسری وسیله رو براتون جابجا کنه و بعدش قربون صدقش برید که انقدر قویه
از پدرش بخواید وقتی داره میره بیرون به پسرش بگه مراقب مامانت باش،بگه وقتی من نیستم مرد خونه تویی
میدونید چقدر تو روحیش و اعتماد بنفسش تاثیر میزاره ؟

---

میدونیدفقط باهمین پسردوستم اینجوریه شوهرم همهمیشه حرف شمارومیزنه میگه بهش مسولیت بدیم اتفاقاهمین تابستونم فرستادیمش کارکنه...