پرخاشگری و جواب دادن بیش از اندازه فرزندم

با سلام و احترام
دختر بنده 16 ساب دارد که بنده در سن 3 سالگی ایشان از همسرم بدلیل اعتیاد و عدم مسئولیت جدا شدم بعد از گذشت چند سال دخترم از هفت سالگی پیش بنده است و هر کارکع در توانم باشد انجام دادم ولی متاسفانه ایشان خیلی داد میزند و خیلی لجباز و پاسخگو است . مثلا دیروز که بهش گفتم بریم تئاتر گفت نمیام گفت اوکی پس بشین درس بخون وقتی داشتم میرفتم گوشیش ازش گرفتم که درس بخونه ولی متاسفانه داد زد که گوشیم میخوام بعد که من رفتم بیرون پشت سر بنده از خونه بدنبال من اومده بود وقتی دیدده بود نیستم برگشته بود و چون کلید برنداشته بود 5 ساعت تو پله ها نشسته بود وقتی برگشت از اینکه جواب میداد و عصبی بودم زدم تو صوتش وبعد از چند دقیقه داد میزند بهش گفتم اکه یکی از افراد ساختمان تو رو بزور میبرد خونه میدونی چه اتفاقی میفتد ولی اون فقط حرف خودش میزد تو وقتی میرفتی من نیومدم تو میگفتی که معلوم نیست چه غلطی میخواد بکنه را گفتی این شد من اومدم که بیام پارک ولی کلا خیلی داد میزنه خیلی جواب میده واقعا نمیدم چه کنم در حال با افت تحصیلی روبروو با توجه به اینکه انتخاب رشته داره نمیدونم چه کنم اگه مرکزی در تهران را به بنده معرفی کنید جهت مشاوره ممنون میشم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فاطمه راه پیما

با سلام و احترام
دختر بنده 16 ساب دارد که بنده در سن 3 سالگی ایشان از همسرم بدلیل اعتیاد و عدم مسئولیت جدا شدم بعد از گذشت چند سال دخترم از هفت سالگی پیش بنده است و هر کارکع در توانم باشد انجام دادم ولی متاسفانه ایشان خیلی داد میزند و خیلی لجباز و پاسخگو است . مثلا دیروز که بهش گفتم بریم تئاتر گفت نمیام گفت اوکی پس بشین درس بخون وقتی داشتم میرفتم گوشیش ازش گرفتم که درس بخونه ولی متاسفانه داد زد که گوشیم میخوام بعد که من رفتم بیرون پشت سر بنده از خونه بدنبال من اومده بود وقتی دیدده بود نیستم برگشته بود و چون کلید برنداشته بود 5 ساعت تو پله ها نشسته بود وقتی برگشت از اینکه جواب میداد و عصبی بودم زدم تو صوتش وبعد از چند دقیقه داد میزند بهش گفتم اکه یکی از افراد ساختمان تو رو بزور میبرد خونه میدونی چه اتفاقی میفتد ولی اون فقط حرف خودش میزد تو وقتی میرفتی من نیومدم تو میگفتی که معلوم نیست چه غلطی میخواد بکنه را گفتی این شد من اومدم که بیام پارک ولی کلا خیلی داد میزنه خیلی جواب میده واقعا نمیدم چه کنم در حال با افت تحصیلی روبروو با توجه به اینکه انتخاب رشته داره نمیدونم چه کنم اگه مرکزی در تهران را به بنده معرفی کنید جهت مشاوره ممنون میشم

---

سلام

متاسفم عزیز از انچه که خواندم, ولی شما همه دسته گلها رو به آب دادید و کارها رو خراب کردید و حالا میگید چه کنم!!!!؟؟

همسر کسی شدید که به قول خودتون نه مسئولیت زندگی رو به درستی قبول میکردند و احتمالا همان زمان نیز اعتیاد داشتند! سپس یارداری و فرزندتان سه ساله بوده اند که جدا شدید و فرزندتان با شما بوده و از اصول و قوانین تربیتی درست هم که هیچ گونه اطلاعی نداشته و ندارید( دختر 16 ساله , گرفتن موبایل, حبس در خانه, کتک زدن و.....!!!!!!!!!!!!!!).

خوب مشخصه که این طفلک اگر تازه زمینه ژنتیکی اختلالات روانی رو نداشته باشه در اثر این آسیبها دچار حداقل خشم و عصبانیت و پرخاشگری باشه!!

حالا نیز فعلا مسئله درس و تحصیلاتش مطرح نیست در وحله نخست فعلا باید فقط به فکر درمان خود و ایشان باشید همین . سپس تحصیل و......

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

دفتر سعادت آباد:

۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه

موفق باشید

سپاس
دکتر

سلام
تا اونجایی که من نظر روانشناس ها و کارشناس ها رو خوندم در سن نوجوانی این پرخاشگری ها طبیعیه و شما به عنوان یک مادر باید صبر داشته باشید.
آرامش داشته باشید و به دخترتون آرامش بدید
در این سن احتمال تصمیم های اشتباه از سوی بچه ها زیاده و این خانواده است که با صحه صدر و رفتارهای سنجیده رفاقت رو بین خود و بچه ها زیاد کنند.
وظیفه شما خیلی سنگین تره چون پدری نیست.
مخصوصا دختر که باباییه و به پدر به چشم یه بزرگ و یه پشتیبان نگاه میکنه و الان که نیست شما باید این وظیفه رو انجام بدید نه با تندی و خشونت.
گوشی گرفتن و زور کردن برای نوجوان نتیجه عکس داره و باعث دلزدگی میشه
بزارید بخاطر رفاقت و دوستی که بینتون هست به حرفتون گوش کنه نه بخاطر ترس از تندی و ...

در پناه یکی که همیشه هست

حاضرجوابی یا به اصطلاح زبان درازی، یعنی پاسخگویی و واكنش سریع، گاه بی ادبانه و شرورانه كودك نسبت به بزرگترها. زبان درازی شكلها و سطوح متفاوتی دارد و از مثلاً: «من از اسفناج خوشم نمی یاد، آشغاله!» گرفته تا «بابای بد!» زبان درازی محسوب می شود. حتی سرپیچی از انجام كار مانند «من حالشو ندارم، خودت اتاقم رو تمیز كن» هم مصداق حاضرجوابی یا زبان درازی در كودكان به حساب می آید.
انتظارات واقعی
ـ ممكن است بچه متوجه نباشد كه اینطور جواب دادن او زبان درازی و بی ادبی محسوب می شود. شاید فكر می كند فقط دارد عقیده خود را در مورد یك موقعیت خاص بیان می كند. گاهی اوقات، بچه ها دلیل خوبی برای اینگونه رفتارها دارند اما راه مناسبی برای ابراز آن بلد نیستند.
ـ زبان درازی معمولاً روشی عادی برای كسب اعتماد به نفس در كودكان است. آنها به تجربه زبانی و شناخت محدودیت های آن به منظور یادگیری زبان و مهمتر از آن روش به كارگیری مهارتهای زبانی نیاز دارند.
ـ بچه هایی كه در محیطی زندگی می كنند یا درس می خوانند كه اینگونه حرف زدن عادی است و بچه های دیگر هم نسبت به بزرگترهای خود بی احترامی می كنند، این كار را به سادگی یاد می گیرند.
ممكن است زبان درازی نشانه اضطراب، احساس دلسردی یا ناراحتی كودك باشد.
ـ در صورتی كه كودك با والدین یا بزرگترهای خود احساس امنیت و راحتی كند، آنها را با رفتارهایی مانند زبان درازی آزمایش می كند. گاه، زبان درازی كودك نشاندهنده این است كه كودك اطمینان دارد بزرگترها علی رغم رفتارهای او، وی را دوست دارند.


روشهای برخورد با زبان درازی كودك
۱ـ رفتارهای جایگزین
رفتار كودك و تأثیر منفی حاضرجوابی او را بر بزرگترها و اساساً دیگران، با خونسردی و آرامش كامل برای او توضیح دهید و عبارات جایگزینی را برایش مثال بزنید. اگر كودكتان آشفته وعصبانی به نظر می رسد، حرفهای او را برایش تكرار كنید و به او نشان دهید منظور او را می فهمید. مثلاً «فكر می كنم از اینكه باید اسباب بازیهایت را جمع كنی عصبانی شده ای.» درباره احساس او و خودتان با هم صحبت كنید و تأثیر رفتار بی ادبانه او را صادقانه توضیح دهید. به او بگویید به جای این رفتار، مثلاً می توانست بگوید: «الان كمی خسته هستم اما چند دقیقه دیگر آنها را جمع می كنم»؛ وقتی هم كه كودكتان از عبارات مؤدبانه استفاده می كند و رفتارهای بی ادبانه قبلی را پس می زند، حتماً او را تشویق كنید.

۲ـ اجازه دهید بین «رفتاری تند» و «پیشنهاد شما» یكی را انتخاب كند
وقتی رفتار بی ادبانه ای از بچه سر می زند، با قاطعیت اما كاملاً خونسر و آرام به او بگویید: «یا مؤدبانه حرف بزن یا اصلاً با تو صحبت نمی كنم.» به بچه بگویید اگر باز هم بخواهد زبان درازی یا بی احترامی كند، اتاق را ترك خواهید كرد و هنگامی به حرفهایش گوش خواهید داد كه او مؤدبانه و آرام صحبت كند. بعد از اینكه مدتی بچه را تنها گذاشتید تا خوب آرام شود، مؤدبانه از او بپرسید آیا برای درست صحبت كردن آماده است یا خیر؛ هرگز فراموش نكنید كه در همه حال و همیشه، باید عشق و محبت خود را به كودكتان نشان دهید.

۳ـ زبان درازی او را نادیده بگیرید
بچه ها محتاج جلب توجه والدین هستند. اگر نتوانند این توجه را از طرق مثبت به دست آورند، آن را از روشهای منفی هم كه شده به دست خواهند آورد؛ بنابراین وقتی بچه برای جلب توجه شما « زبان درازی » می كند، این كار را نادیده بگیرید. اگر پیامد «بد حرف زدن كودك» را به او نشان ندهید، (به عبارتی به او در جواب زبان درازی اش توجه نشان دهید، حتی اگر عكس العمل شما منفی باشد) در این صورت كودكتان این كار (زبان درازی كردن ) را دوباره تكرار خواهد كرد؛ اما اگر در این گونه مواقع به او هیچ توجهی ـ نه مثبت و نه منفی ـ نداشته باشید، او از تكرار آن پرهیز می كند.

۴ـ فقط بگویید «نه»!
از كودك خود بخواهید زبان درازی را متوقف كند و محترمانه حرف بزند. از «نه» گفتن به كودك نهراسید و این كار را تا وقتی ادامه دهید كه كودك تغییر رفتار مثبتی از خود نشان دهد. اینكه به كودك اجازه دهید با شما یكی به دو كند اصلاً به نفع كودك نیست. بچه، بی ادبی را به سرعت یاد می گیرد و تغییر دادن این رفتار در كودك در آینده بسیار دشوار خواهد بود. اگر امروز به او یاد دهید چگونه با عصبانیت خود كنار بیاید و به روشی مناسب و مؤدبانه سخن بگوید، در درازمدت نتیجه بهتری خواهد داشت تا اینكه فقط بخواهید عصبانیت او را فرونشانید.

۵ـ كمك گرفتن از دیگران
از دیگران كمك بخواهید اگر:
ـ پس از تلاشهای شما و آزمودن دست كم دو راه از راههای پیشنهادی فوق، كودك پیشرفتی از خود نشان نداد و یا پیشرفت بسیار ناچیزی نشان داد.
ـ تا سن چهار سالگی روی رفتارهای خشن خود كنترل مناسب و كافی نداشته باشد.
وقتی پای خانواده و كودكتان به میان می آید، شما بهترین متخصص خانواده خود هستید. اگر خیلی نگران رفتارهای كودكتان هستید، از یك متخصص كودكان، مشاور خانواده، متخصص مغز و اعصاب، مربیان و مشاوران كمك بخواهید. به هیچ وجه لازم نیست كه بدون یاری گرفتن از دیگران، دائماً نگران باشید!

7 مشکل اصلی کودکان که نیاز حتمی به روانشناس دارند

دختر شما عموم این مشکلات را داره این از قواعد کلی مراجعه به مشاوره برای فرزندان و کودکان هست. که با این توضیحات بهتر هست کسی را انتخاب کنید که باب میلش باشه و بهش اعتماد بکنه. میتونید با صمبمت و دوستی بخوایین که برای تمام شدن این اختلافات و یا حتی برطرف کردن این گیرها و سرزنش هایی که توسط شما بهش میشه میخواهید به پزشک مراجعه کنید. و بخوایین از بین دکترها و پزشک هایی که موجوده یکی رو انتخب بکنه. باهم در اینترنت سرچ کنید و دکتر مورد پسندش را انتخاب کنید و هرچه سریعتر اقدام به حل این مشکلات در ذهن دخترتون بشید. در این سایت میتونید حتی از خود پزشکان هم سوال بپرسید و به جای اقدام و مشورت با افراد غیر مطلع که راه های متفاوتی پیشنهاد میدهند.از طریق اینترنت و رایگان سوال کنید که در فلان اتفاق چه رفتاری مناسب هسست تا هر چه زودتر اتفاقات بدتری همچون افسردگی برای دختران پیش نیاد.: در سایت خانه پزشکان قابلیت ارتباط و تبادل نظر با روانشناس کودک خوب وجود داره.

1)مشکلات کودک در مدرسه ،خانه و ....: وقتی کودک شما با احساساتش دست و پنجه نرم می کند رفتارهای بدی در مواجه با دیگران از خود نشان می دهد و بیان می کند که نمی تواند در مدرسه با معلم و همکلاسی های خود ارتباط برقرار کند به صحبت های مربی گوش دهد.
2) انزوا و گوشه گیری کودک : ناگهان خود را از دوستانش جدا میکند و به انزوا طلبی روی می اورد، دوستی ها به مرور تغییر می کند و برخی بچه ها از همنشینی با دوستان بزرگتر از خود لذت میبرند ،اما اگر از همه دوستان کناره گیری کنند یک خطا محسوب می شود و یا از جملاتی مثل "همه از من متنفرند" یا "من یک بازنده هستم" یا "من هیچ دوستی ندارم"را به کار می برند.3) او رنج می برد و افت می کند: چیزی که در اینجا وجود دارد این است که کودکان زمانی که یک تغییر بزرگ در زندگیشان روی می دهد مانند تولد یک بچه جدید در خانواده ،مهاجرت یا طلاق بین والدینشان با افت رفتاری مواجه شده و رنج می برند.اما رفتارهایی مانند خستگی مفرط،رفتار خجالتی ،آه و ناله،ترس و اضطراب با تغییر ناگهانی همراه نیستند و یا اینکه بیش از یک ماه پس از یک تغییر بزرگ روی دهد باعث ایجاد مشکل می شود.4)او واقعا غمگین و نگران است: همه بچه ها در نهایت نگران هستند و گریه می کنند این بخشی از دوران کودکی است اما این نگرانی وجود دارد که اگر به توانایی های او برای رفتن به مدرسه و مراقبت از خود آسیب بزند نگران کننده خواهد بود5)عادت های خواب یا اشتها ،غذایش تغییر کرده است: علائم نگران کننده شامل زیاد خوابیدن یا کابوس،خوردن بیش از حد یا کم اشتهایی و سردرد بیش از حد است.6) رفتارهای خودسرانه کودک : این می تواند شما را دچار مشکل کند زیرا گاهی کودکان سر خود را در مقابل چیزهای مختلف قرار می دهند بدون اینکه قصد آسیب رساندن به خودشان را داشته باشند بنابراین رفتارهای خودسرانه یک رفتار تکراری است.اگرچه عادت ناخن کشیدن بر روی پوست و بریدن و خراش دادن عمدی پوست و دردکشیدن یک مساله بسیار مهم و نگران کننده است.

7)او درباره مرگ صحبت کند و یا درباره آن بارها فکر میکند: اینکه کودک شما درباره مرگ و چگونگی مردن و پی بردن به مفهوم آن یک پدیده طبیعی به نظر می رسد اما بحث مداوم درباره مرگ یک اخطار جدی است.مراقب باشید صحبت درباره خودکشی و کشتن دیگران بسیار نگران کننده است و بلافاصله پس از شنیدن این جملات باید به پزشک متخصص مراجعه شود.