فشار قبر چیست؟

فشار قبر چیست؟
استاد الهی قمشه ای اینگونه میفرماید: که مرگ واقعی چگونه است و فشار قبر چیست؟ آیا فشار قبر واقعیت دارد؟
جدا شدن روح از بدن هنگام مرگ قطعی، در کسری از ثانیه انجام می شود. این لحظه چنان سریع اتفاق می افتد که حتی کسی که چشمانش در لحظه مرگ باز است و فرصت بستن آن را نمی کند. یکی از شیرین ترین تجربیات انسان دقیقا لحظه جدا شدن روح از جسم می باشد. یک حس سبک شدن و معلق بودن. اطلاعات زندگی دنیوی اوست شروع به مرور زندگی از بدو تولد تا لحظه مرگمی کند و تصاویر به صورت یک فیلم برای روح بازخوانی می شود. شاید گمان کنیم که این اتفاق زمانبر است. زمان در واقع قرارداد ما انسانهاست. این ما هستیم که هر دقیقه را 60 ثانیهقرارداد می کنیم. اما زمان در واقع فراتر از این تعاریف است. با مرور زندگی روح اولین چیزی که نظرشبه آن جلب می شود، وابستگیهای انسان در طول زندگی می باشد. برخی از این وابستگیها در زمان حیات حتی فراموش شده بود ولی در این مرحله دوباره خودنمایی می کند. میزان وابستگی دنیوی برای هر کس متغیر است. روح از بین خاطراتش وابستگیهای خود را جدا می کند. این وابستگیها هم مثبتند و هم منفی. مثلا وابستگی به مال دنیا یک وابستگی منفی و وابستگیمادر به فرزندش هم نوعی دلبستگی و وابستگی مثبت محسوب می شود. ولی به هر حال وابستگیست. این وابستگیها کششی به سمت پایین برای روح ایجاد می کند که او را از رفتن به سمت هادی یا راهنما جهت خروج از مرحله دنیا باز می دارد. یعنی روح بعد از مرگ تحت تاثیر دو کشش قرار می گیرد. یکی نیرویوابستگی از پایین و دیگری نیروی بشارت دهنده به سمت مرحله بعد. اگر نیروی وابستگیها غلبه ذاشته باشد باعث می شود روح تمایل پیدا کند که دوباره وارد جسم گردد. چون توان دل کندن از وابستگی را ندارد و دوست دارد دوبارهآن را تجربه کند. به همین جهت روح فه سمت جسم رفته و تلاش می کند جسم مرده را متقاعد کند که دوباره روح را بپذیرد. فشاری که به "روح" وارد می شود جهت متقاعد کردن جسم خود در واقع همان فشار قبر است. این فشار به هیچ وجه به جسم وارد نمی شود. چون جسم دچار مرگ شده و دردی را احساس نمی کند. پس فشار قبر در واقع فشار وابستگیهاست و هیچ ربطی ندارد که شخص قبر دارد یا ندارد.این فشار هیچ ربطی به جسم زمینی ندارد و می تواند از لحظه مرگ شروع گردد. یکی از دلایل تلقین دادن به فرد فوت شده در واقع این است کهبه باور مرک برسد و سعی در برگشت نداشته باشد. بعد از مدتی روح متقاعد می شود که تلاش او بیهوده است و فشار قبر از بین می رود. وابستگیها باعث می شود که روح، شاید سالها نتواند از این مرحله بگذرد. بحث روحهای سرگردان و سنگین بودن قبرستانها به دلیل همین وابستگیهاست. گاهی تا سالها فرد فوت شده نمی تواند وابستگی به قبر خود و جسمی که دیگر اثری از آن نیست را رها کند.
به امیدی اینکه بتوانیم به درک این شعر برسیم:
دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ
بگذار و بگذر ،ببین و دل مبند چشم بینداز و دل مباز که دیر یا زودباید گذاشت و گذشت .....
نگذارید گوشهایتان گواه چیزی باشد که چشمهایتان ندیده،نگذارید زبانتان چیزی را بگو ید که قلبتان باور نکرده ...
"صادقانه زندگی کنید"
ما موجودات خاکی نیستیم که به بهشت می رویم . ما موجودات بهشتی هستیم که از خاک سربرآورده ایم.

خیلی خیلی خیلی عالی و درست بود |heart|

ممنون... توضیح کامل و بجایی بود

چه غمگین|sadsmiley|

استاد الهی قمشه ای...حتی نگاه کردن به رفتار و گفتار و سَکنات این آدم هم لذت بخش و پر از درسه...

چنین انسانهایی شایسته ی جاودانگییَن...به صلاح دنیا نیست که اونهارو از دست بدن...

موقع تشیع جنازه
وقتی مرده رو به طرف قبرستان میبرن
بعضی طابوت انقدر سنگین حرکت میکنه که هر 10 قدم حرکت باید طابوت رو بزارن زمین
بعضی هاشون انقدر سبک میره که باید پشت سرش دوید
آدم وقتی این چیزا رو میبینه چند روز تو شوک میمونه( من به شخصه این جوریم)

باشد که رستگار شویم :106:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رزمریم

چه غمگین|sadsmiley|

---

سلام
خوب عاقبت همه ما همین است کل نفس ذائقه الموت باید ببینیم برای دیگران چه کرده ایم جقدر مفید بوده ایم عبادت به جزء خدمت خلق نیست

سلام کاملا موافقم و خودم همین نظر رو دارم
وکتابهای زیادی در مورد جدا شدن روح از بدن وهمینطور تجربیات کسانی که مرگ رو تجربه کرده بودند خوندم.همه اونا حس مشترک سبک بودن وتونل تاریکی که انتهای اون روشن بود وبه سمتش میرفتن رو داشتن.حس میکنم مرگ خیلی شیرینه