پس چرا درمورد انتخاب همسر خانواده ها خلافش عمل میکنن
قرآن مجید نسخه شفابخش جانهاى دردمند، از جانب خداوند سبحان است
(و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین و لا یزید الظالمین الاّ خساراً1) كه توسط پیامبرى مهربان و فداكار، بر جانهاى حقیقت طلب و عاشق، رسانده شد.
در بحران روحى فراروى انسان كه باعث خستگى، سرگشتگى، افسردگى و دلتنگى او مىشود، انگیزه ادامه حیات را از او مىستاند و او را تا مرز پوچى و پوچگرایى پیش مىبرد، داروهاى روان گردان، به نوعى آرامبخش اویند و او را تسكین مىدهند و فضایى ایجاد مىكنند كه انسان در آن فضا، از دغدغهها، خستگىها و...، براى مدتى رهایى مىیابد؛ در حالى كه این درمان، دائمى نیست و شاید در درازمدت، به تغییر نوع داروى آرامبخش و نیز استفاده از مقدار بیشترى مواد آرامبخش بینجامد و این آرامش ساختگى، پس از مدتى به طوفانى سهمگین بدل شود و تمام زندگى این بیمار را هدف قرار دهد.
در كتاب مقدس مسلمانان - قرآن مجید - دو داروى آرامبخش تجویز شده است كه در نوع خود، بىنظیرند؛ هم آرام بخشند و هم درمانگر.
1. یاد خدا
«الا بذكر الله تطمئن القلوب؛ با یاد خدا، قلبها آرام مىگیرند».2
در نگاه یك مسلمان، خداوند سبحان، قدرت مطلق و صاحب همه ملك و ملكوت است و تمامى نظام هستى، سربازان اویند؛ هیچ قدرتى، جز قدرت او نیست؛ هیچ كس، نمىتواند بدون اذن الهى، ضررى برساند و همه هستى، فرمانبردار اویند. صاحب و مؤثر در هستى، فقط خداست؛
«لا اله الا هو»3، «لا مؤثر فى الوجود الا الله»، «لله جنود السموات و الارض»4 و «و ان من شىء الا یسبح بحمده».5 پس، تنها اوست كه قدرت و مالكیت دارد و به هر كس كه بخواهد، مىبخشد و از هر كس كه بخواهد، مىستاند؛ «قل اللهم مالك الملك تؤتى الملك من تشاء و تنزع الملك ممن تشاء و تعزّ من تشاء و تذل من تشاء».6
نكته دیگر این كه تمامى گرفتارىها، دلتنگىها، تردیدها، بیمها و امیدهاى بشر، در دو چیز نهفته است:
الف) از دست دادن چیزى یا كسى.
ب) به دست نیاوردن چیزى یا كسى.
اگر به طور دقیق به تمامى دغدغه ها و نگرانىهایمان - از كودك، نوجوان، جوان و... - بنگریم، از این دو حال بیرون نیست؛ یا نگران آنیم كه آن چه داریم، از مال و جان و فرزند و موقعیت اجتماعى و...، از دستمان برود و یا اندوهناك آنیم كه آن چه در آرزوى آن بودیم و برایش روز و شب تلاش كردیم، به دست نیاوریم و یا مانعى پدید آید و ما از رسیدن به مطلوب و مقصود، باز مانیم.
چه بسیارند افرادى كه با این دو نگرش، شب و روز در ترس، دلهره، خستگى و افسردگى به سر مىبرند و ساعتها، عمر شریف را به بیهودگى و بطالت مىگذرانند كه شاید... .
اسلام با كلام وحى، بشارت مىدهد كه نگران نباشید و ترسى نداشته باشید. اگر رابطه درست با صاحب نظام هستى برقرار كرده اید، بر او توكل كنید و نگران نباشید؛
چون همه هستى در ید قدرت اوست و «حتى برگ درختى، بىاذن او نمىافتد»7 و او «هر آن چه را در آسمانها و زمین است، مىداند» و حتى «آن چه را در دلها پنهان و نهان است، مىداند»8 و «نگاه خیانتكار را مىشناسد و به خیانت نگاه هم داناست».9
قطرهاى از جویبارى مىرود
از پى انجام كارى مىرود
پس انسان با یاد این همه عظمت، قدرت و رحمت بیكران، بخشندگى بىانتها، غفران، آمرزندگى و پوشاندن عیبها و خطاها، توبه پذیرى و فرصت سازى، پاك كنندگى و تبدیل سیئات به حسنات، امیددهى و جبران سازى، آرام مىگیرد و امید را از دست نمىدهد؛ توان دوباره مىیابد؛ دل به او مىسپارد و آرام آرام به ساحل نجات دست پیدا مىكند.
2. همسر
دومین آرامبخش كه در قرآن مجید به آن اشاره شده و از نشانه هاى خداوند به شمار مىآید، چیزى جز همسر آدمى نیست.
در قرآن چنین آمده است:
«و من آیاته اَن خلق لكم من انفسكم ازواجاً لتسكنوا الیها و جعل بینكم مودة و رحمة».10
دوره جوانى، دورهاى است كه انسان، حس استقلال طلبى و شخصیت پیدا مىكند و مىخواهد دوستداشتنى باشد و دیگران را دوست بدارد؛ حس عجیبى در خود احساس مىكند و نمىداند چه خواهد شد.
از یك طرف، میل او به غیرهمجنس، فزونى مىیابد و از جانبى دیگر، احساس شخصیت و استقلال، باعث اندكى جدایى از بافت دوره كودكى و نوجوانى، در خانه و خانواده مىشود؛ هم گرایش او به سمت و سویى دیگر است و هم علاقهاش به كسب اعتبار و جایگاه تازه.
اسلام عزیز، در جهت آرامش بخشى، ازدواج را راهكار مناسبى در نظام آفرینش مىداند. انسان در دوران جوانى، نیازمند رسیدن به همدم و مونسى است تا ادامه مسیر را با او رهسپار گردد. دوستىها، هیچ گاه و براى هیچ كس، آرامبخش نیستند؛ بلكه خود عرصهاى تازه در ایجاد دغدغه ها، نگرانىها، خستگىها و... مىباشند؛ اگر چه به ظاهر، هیچ كدام از دو طرف، بدان اعتراف نكنند.
بنابراین، آرامبخش دوم در قرآن، همسر نام دارد كه در كنار وى، انسان از خستگىها رهایى مىیابد و احساس مىكند كه جهانى جدید شكل گرفته است. دو شخصى كه با هم هیچ حس خاصى نداشتهاند، چنان شیفته و دوستدار هم مىشوند كه حتى ساعتى بدون هم را نمىتوانند تحمل كنند؛ بدون هم، احساس خستگى مىكنند؛ براى هم بىتابى مىكنند؛ به هم هدیه مىدهند و خالصانهترین محبتها را نثار هم مىكنند.
پس باید با یاد خدا، براى جهانى پر از امید و آرزوهایى زیبا و زندگى و سرزندگى و بندگى، اندیشید و همسرى برگزید كه تا بهشت برین، همدم و مونس و همراه انسان باشد.
1. اسراء، آیه 82.
2. رعد، آیه 28.
3. بقره، آیه 255.
4. فتح، آیه 7.
5. اسراء، آیه 44.
6. آلعمران، آیه 26.
7. انعام، آیه 59.
8. غافر، آیه 19.
9. همان.
10. روم، آیه 21