انسان ها از نظر ویژگی های شخیصتی وابسته به دوتیپ مختلف شخصیت تیپ A و شخصیت تیپ B هستند.

محققان کانادایی تلاش می کنند که از علم روانشناختی برای اصلاح رفتار پرخاشگرانه رانندگان و رانندگی تهاجمی استفاده کنند و علی رغم این که این طرح هنوز در مراحل اولیه است اما پتانسیل تأثیر آن بسیار قابل توجه است.

کریستین ویکنز از مرکز اعتیاد و سلامت روانی در تورنتو و همکارانش در دانشگاه یورک تحقیق درباره عاملهایی را آغاز کردند که موجب رانندگی تهاجمی می شود و در جریان این تحقیقات به عاملهای انسانی و عاملهای موقعیت برخورد کردند.

این تحقیق نشان می دهد که رانندگان جوان که معمولا دارای ویژگی های شخصیتی رقابت جو " تیپ A" هستند که احساس می کنند اطلاعات احساسی ورودی آنها را در خود غرق کرده بیشتر در گروه رانندگان پرخاشگر و تهاجمی قرار می گیرند.

انسان ها از نظر ویژگی های شخیصتی وابسته به دوتیپ مختلف شخصیت تیپ A و شخصیت تیپ B هستند. شخصیت تیپ A روحیه پرانرژی، پرخاشگری، تهاجم، جاه طلبی، سخت کوشی، فعالیت زیاد، کم حوصلگی، تمایل به شرکت در فعالیت های رقابـت آمیـز، عهده دار بـودن مشاغلی که فشـار زیـاد بـه آنان می آورد تـا بیـشتـر تـولیـد کننـد و مسئولیت های فراوانتری را متحمل شوند، سخن های آنها پرجوش و پرحرارت است و در رفتار آنها بی قراری، حرکات ناگهانی دست با مشت های گره شده، حرکات صورت با پوست کشیده مشاهده می شود.
عوامل مرتبط با محیط چون جاده های شهری غیر منظم و رانندگی تهاجمی سایرین در ایجاد استرس راننده نقش داشته و در نهایت به رانندگی تهاجمی فرد منتهی می شود.
ویکنز طی مقاله ای که در مجله "مسیرهای کنونی در علوم روانشناختی" منتشر شده نوشته است که برنامه هایی که دارای تمرکز درمانی دارند می توانند به رانندگان تهاجمی و پرخاشگر کمک می کند تا آنها محرک اصلی را شناسایی کرده و خطاهای شناختی موثر را تشخیص دهند و از تکنیکهای تمدد اعصاب برای ممانعت از احساس پرخاشگری در خیابان استفاده کنند.
علاوه بر این برخی از شرکتهای بیمه تلاش می کنند با نصب یک دستگاه ردگیری در اتومبیل مشتریان آنها را ترغیب به رانندگی مناسب و مثبت کرده تا در این صورت در پرداخت بیمه به آنها تخفیف دهند.