مشکل روحی من

با سلام من 12 سال سن دارم (پسر هستم) یه مشکل دارم و ازتون میخوام من رو راهنمایی کنید:
حدودا یکسال پیش تبلت خریدم و باهاش بازی میکردم اما بعد از چند وقت مدام به سرم میزد برم و عکس های جنازه و جنایت و... رو ببینم راستش میرفتم و میدیدم اما بعد خیلی خیلی پشیمون میشدم الان هم بعضی اوقات عکسای حوادث +18 رو میبینم ولی حالم خیلی بدمیشه نمیخوام ببینم ولی دست خودم نیست از بس دیدم افسردگی گرفتم قبلا تو تیم فوتبال بودم اما از وقتی این اتفاق برام افتاده از تیم هم به خاطر اضافه وزن و ورزش نکردن انداختنم بیرون.ترو خدا رانماییم کنید و زندگیمو نجات بدید .انشاالله پیش خدا پاداش بزرگی خواهید داشت.باتشکر

سلام پسرم. امیدوارم بتونی این مرحله از زندگیت رو که بهش نوجوانی و استقلال طلبی و نیاز به تجربه نادیده ها و ناشنیده هاست رو بگذرونی. این مرحله از زندگی مثل پایه ریزی یک ساختمون می مونه که اگه بهش اهمیت ندی و بد بنا بشه همه زندگیت رو در آینده خراب خواهد کرد. ببین من به عنوان کسی که 3 برابر تو سن داره و سعی کرده همه چی رو در نوجوانی تجربه کنه باهات صحبت می کنم. در 15 سالگی برای اینکه از محدودیتهای دین رها بشم سراغ نهج البلاغه، قرآن و اصول کافی رفتم تا بتونم یه گافی چیزی پیدا کنم و دین رو کنار بذارم و راحت بشم و هرکار دلم خواست انجام بدم. اما هرچه جلوتر رفتم بیشتر جذب شدم و هر چه بیشتر عمل کردم زندگیم شیرینتر شد. قرآن رو کامل حفظ کردم و الان می تونم مطمئن بهت بگم بدون خدا کسی نمی تونه خوشبختی رو تجربه کنه، آرامش رو احساس کنه و به دیگرون عشق بورزه . تو هم همین کار رو بکن و مطمئن باش نماز بخونی، با خدا حرف بزنی و ازش کمک بخوای برات هیچی کم نمی ذاره و به خواسته هات می رسونه. من هم برات دعا می کنم که دیگه تبلتت رو روشن نکنی. حیف نیست جای فوتبال، شنا و ورزشهای دیگه بری اعصاب خودتو خورد کنی؟

ببین عزیزم تو توی سنی هستی که روحیت خیلی لطیفو ارامه ودیدن این جور چیزها افکارتو به هم میریزه.عزیزم تو دنیای ما اینگونه حوادث طبیعیه و هرروزه اتفاق میفته ولی دنبال کردنو نگاه کردنه این حوادث نه تنها هیچ کمکی به ادم نمیکنه حتی یه ترسه کاذبی بهت دست میده که نکنه من الان از خونه برم بیرون یک حادثه ای شبیه اون حادثه که تو تبلت دیدم برام اتفاق میفته در نتیجه تو مدام دچار ترس هستی و از انجام کارهای جدید حتی چه بسا مفید مثله ورزش کردن هم دوری میکنی بنابراین تنها درسی که از این گونه حوادث تا الان گرفتی اینه که سعی کنی همه جا در حد توان نه بیشترو وسواسگونه مراقبه خودت باشی وتوکل بر خدای خودت داشته باشی ومابقیش چه خواهد شد تا حدودی دیگه به منو تو ربطی نداره عزیزم .پس در درجه اول از دیدن صحنه هایی که تو رو دچاره تنش میکنه صددرصد دوری کن.کارهای بهتری که میپسندی همانند ورزش، موسیقی، درس، مطالعه وهر کارو یا هرچیزه مفیدی که دوست داری رو جایگزینه این افکار کن در اخر بعد یه مدته کوتاه ذهنت به طوره خودکار افکاره مغشوشو تو ذهنت کمرنگ میکنه واز اولویت های فکریت درمیاره وافکاره جدیدی که تو دربارشون فکر کردی که خوبه رو جایگزین میکنه وتو شادو سره حال به زندگیت میپردازی.سوالی داشتی حتما ازم بپرس عزیزا.

سلام پسرم. امیدوارم بتونی این مرحله از زندگیت رو که بهش نوجوانی و استقلال طلبی و نیاز به تجربه نادیده ها و ناشنیده هاست رو بگذرونی. این مرحله از زندگی مثل پایه ریزی یک ساختمون می مونه که اگه بهش اهمیت ندی و بد بنا بشه همه زندگیت رو در آینده خراب خواهد کرد. ببین من به عنوان کسی که 3 برابر تو سن داره و سعی کرده همه چی رو در نوجوانی تجربه کنه باهات صحبت می کنم. در 15 سالگی برای اینکه از محدودیتهای دین رها بشم سراغ نهج البلاغه، قرآن و اصول کافی رفتم تا بتونم یه گافی چیزی پیدا کنم و دین رو کنار بذارم و راحت بشم و هرکار دلم خواست انجام بدم. اما هرچه جلوتر رفتم بیشتر جذب شدم و هر چه بیشتر عمل کردم زندگیم شیرینتر شد. قرآن رو کامل حفظ کردم و الان می تونم مطمئن بهت بگم بدون خدا کسی نمی تونه خوشبختی رو تجربه کنه، آرامش رو احساس کنه و به دیگرون عشق بورزه . تو هم همین کار رو بکن و مطمئن باش نماز بخونی، با خدا حرف بزنی و ازش کمک بخوای برات هیچی کم نمی ذاره و به خواسته هات می رسونه. من هم برات دعا می کنم که دیگه تبلتت رو روشن نکنی. حیف نیست جای فوتبال، شنا و ورزشهای دیگه بری اعصاب خودتو خورد کنی؟

خیلی ممنونم ازتون انشا... صحبت های شما میتونه درونم تاثیر بگذاره.سپاسگذارم

بسیار ممنونم ازتون .چشم حتما میپرسم