بحث آزاد ：انسان ممکن الخطاست یا جایز الخطا

[ستیلا]

سلام دوستان

بدون درگیری کلامی در مورد این موضوع بحث کنید .

متشکرم .

[salvator]

خوب اینکه واضحه انسان ممکن الخطاست.

مگه میشه آدم اجازه خطا کردن داشته باشه؟

[پریماه.]

خب معلومه ممکن الخطاست

هیجا جای دنیا اجازه خطا نیست

[ستیلا]

بر کسی پوشیده نیست که هیچ قانون و قاعده ای به کسی این اجازه را نمی دهد که او در طول زندگی مجاز به انجام خطا و اشتباه و یا گناه باشد.
اگر این چنین مجوزی از سوی هر شخص و یا نهادی به انسان داده شود،
بهیقین نظم اجتماعی و حتی امنیت روحی و روانی جامعه در مخاطره و آسیب قرار خواهد گرفت.

با این بیان می توان این چنین گفت که هر چند درزبان عرف شنیده می شود که، انسان جایز الخطا است ولی،
این مطلب به هیچ وجه به معنای اعتقاد به جواز انجام گناه و خطا برای انسان نیست!
بلکه روح و ماهیت اصلی این کلام، در واقع همان ممکن الخطا بودن انسان را می رساند؛
به عبارت دیگر حتی اگر کسی جمله «انسان جایز الخطا است» را در گفتگو و محاورات خود مورد استفاده قرار می دهد،
معنایش این است که او معصوم نیست؟ و امکان خطا و اشتباه در کار و رفتار او وجود دارد.
در واقع غیر از اولیای الهی و صادقین که مصداق بارز ایشان انبیاء و امامان معصوم (علیهم السلام) می باشند،
همه انسان ها درصدی از خطا و اشتباه در کارها و امورشان وجود دارد. حال این خطا و اشتباه ممکن است
در امور روز مره و عادی زندگی باشد و یا اینکه در خصوص مسئولیت های اجتماعی و دینی.

[ستیلا]

خب معلومه ممکن الخطاست

هیجا جای دنیا اجازه خطا نیست

خوب اینکه واضحه انسان ممکن الخطاست.

مگه میشه آدم اجازه خطا کردن داشته باشه؟

ممنون میشم دلیل پاسختون رو هم بشنوم .

[salvator]

امکان خطا معمولا با سهوی بودن همراهه و یا با نادانی یا بی دقتی که تصادفات رانندگی میتونه مثال خوبی براش باشه.

اجازه خطا داشتن بیانگر اینه که میشه از روی عمد و آگاهی و در کمال عقل، کار خطایی رو انجام داد، مثلاً با خودروی سواریتون جمعی از دوستان از جمله بنده رو در کمال خونسردی زیر بگیرین خانم ستیلا.

[ستیلا]

امکان خطا معمولا با سهوی بودن همراهه و یا با نادانی یا بی دقتی که تصادفات رانندگی میتونه مثال خوبی براش باشه.

اجازه خطا داشتن بیانگر اینه که میشه از روی عمد و آگاهی و در کمال عقل، کار خطایی رو انجام داد، مثلاً با خودروی سواریتون جمعی از دوستان از جمله بنده رو در کمال خونسردی زیر بگیرین خانم ستیلا.

شما در مورد من چی فکر میکنید؟
اینقدر من خودم رو خشن جلوه دادم .

در حد زیر گرفتن عمدی انسان ها

[salvator]

شما در مورد من چی فکر میکنید؟
اینقدر من خودم رو خشن جلوه دادم .

در حد زیر گرفتن عمدی انسان ها

اینجوری نگید توروخدا، فقط یه مثال بود خواستم یکم خنده دار باشه.

[ستیلا]

كلمه « مِثْقَالَ» به معناى هر وسیله اى است كه با آن وزن ها را مى سنجند، و كلمه« ذَرَّةٍ » به معناى آن دانه هاى ریز غبار است، كه در شعاع آفتاب دیده مى شود، البته این كلمه به معناى مورچه هاى ریز نیز مى آید.

هر چند که خداوند متعال همه انسان ها را به نیرو و نعمت عقل، اندیشه، و هدایت الهی نصرت بخشیده است، ولی از آنجا که بر اساس منطق و آموزه های شیعی تنها عده ی خاصی همچون انبیاء و اولیای الهی و امامان معصوم (علیهم السلام) بهره مند از قوه عصمت و پاکی هستند، می توان این چنین ادعا نمود که سایر انسان ها در معرض انجام خطا و اشتباه در زندگی می باشند. چرا که همواره کشش ها و تمایلات نفسانی و هجمه های شیطان بیرونی، انسان را در معرض قرار می دهد.
بهترین شاهد و مدعای این کلام را می توان در عبارت قرآنی حضرت یوسف (علیه السلام) مشاهده کرد که، ایشان اذعان می دارد اگر مدد و راهنمایی الهی نبود حربه نفس و شیطان او را از خطا مصون نمی داشتند: «وَ مَا أُبَرِّىءُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّیَ إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛ [سوره یوسف، آیه53] من هرگز خودم را تبرئه نمى كنم، كه نفس (سركش) بسیار به بدیها امر مى كند مگر آنچه را پروردگارم رحم كند! پروردگارم آمرزنده و مهربان است».
این آیه شریفه ما را به این نکته رهنمون می سازد که، انسان همواره در معرض طغیان نفس و به تبع به اشتباه افتادن و به خطا رفتن می باشد. البته این موضوع به معنای اجازه خطا و اشتباه به انسان نیست چرا که؛ انسان در قبال هر رفتار و خطایی که از خود سر می زند باید فردای قیامت پاسخگو باشد؛ کما اینکه خداوند متعال در این خصوص می فرماید: «وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ؛ [سوره زلزله، آیه 8] و هر كس هموزن ذرّه اى كار بد كرده آن را مى بیند!»
حتی ذره ای خطا و اشتباه جایز نیست!