بحث ازاد:در مورد علاقه و حسادت و نفرت

[دختر شاد]

سلام
من چندین سال با یکی از دوستانم صمیمی بودم و تقریبا 24 ساعت با هم بودیم و خیلی وابستگی داشتیم. نهایتا حدود یکسال پیش با آقایی آشنا شد که فعلا با هم دوست هستن و این موضوع برای روحیه من خیلی سنگین بود و به هیچ وجه نتونستم هضمش کنم تا اینکه ارتباطم رو با دوستم به خاطر اینکه به تنش کشیده شده بود کاملا قطع کردم.
مدتی طول کشید تا از افسردگی ناشی از این موضوع رها بشم و به آدم شاد و سرزنده و شلوغ و موفق و محبوبی که قبلا هم بودم تبدیل بشم و شدم. الان خیلی موفقم و از زندگیم راضی ام و دیگه هیچی نه ازون و دوست پسرش میشنوم نه میبینمشون و خیلی راحتم و فکرم آزاده اما مسئله ای که آزارم میده اینه که انگار من اونها رو نبخشیدم و گوشه ای از ذهنم به خاکشون سپردم ولی از بین نرفته. به تازگی از یکی از دوستان مشترکمون که چون میخواستم دیگه هرگز اون دوستمو نبینم اونا رو هم فراموش کردم ازم در مورد اونها سوال شده. از به یاد آوردن این وقایع احساسات تلخی دارم و با وجود اینکه اونها رو فراموش کردم هنوز هم اگه جایی مثلا فیس بوک تصادفی چشمم به عکس اون دوستم یا دوست پسرش بخوره حسابی خونم به جوش میاد و دست و پام میلرزه و عصبی میشم و حس حسادت دوباره سر باز می کنه.
لطفا اگه تجربه مشابه مواجه شدن و رفع این حسادت و نفرت رو دارین یا تخصصی در این زمینه دارین منو راهنمایی کنید که از شر این افکار و احساسات منفی که انگار همیشه و همیشه تو این یک سال گذشته یه جایی گوشه ذهنم به قول کامپیوتریا داره cpu میسوزونه رها بشم.

[دختر شاد]

البته انتظار نداشتم فوری چنتا صفحه پر بشه اما یعنی واقعا هیچیییییییییییییییییییی؟

[reza1]

سلام دوست عزیز

خب حق دارین از دست دوستتون یکم گله داشته باشین ، به هر حال زمانی دوست همدیگه بودین و برای همدیگه وقت میگذاشتین ، به احترام گذشته حداقل نباید اینقدر بی تفاوت ازتون دوری میکرد ....
حس حسادت هم به خاطر اینه که شما رو ترک کرده و وقتش رو با کس دیگه ای گذرونده ( فرقی نمیکنه جنس چیه ) اما خب شما رو جایگذین کرده .
به هر حال مسیری بوده که خودش انتخاب کرده .....

حتی تو ما پسر ها هم هستن که بعد یک عمر دوستی میرن دنبال انتخاب هاشون و مجبوریم که راهمون رو جدا کنیم ، وگرنه باید ما هم مثل اونا بشیم .
بهتره که سعی کنین ازشون بگذرین ، اما این گذشت به معنی این نیست که شما بخواین کنارشون باشین ، به این معنیه که از انتخاب های خودتون راضی هستین و اونا رو رها کردین تا مسیر خودتون رو ادامه بدین .


اگه لازمه دیگه محیط های قرار نگیرین که باهم برخود داشته باشین ( مثلاً فیس بوک نرین )
قرار هم نیست شما دوستتون رو برای همیشه فراموش کنید ، به فراموش کردن فکر نکنید
وقت و انرژی تون روی چیز های مثبت متمرکز کنید

[دختر شاد]

احساس می کنم این حس حسادت زندگیمو تحت تاثیر قرار داده
مثلا چون دوست پسر اون براش این کار و اون کارو می کنه دوست پسر منم باید همون کارارو بکنه! یا اگه دوست پسرش این شکلیه دوست پسر منم باید همون شکلی باشه و ... یا از نظر تحصیلات همونطور باشه یا ...
الان واسه این ارتباطمو باهاشون قطع کردم که دیگه هیچ اطلاعاتی ازشون نداشته باشم مثلا نفهمم دوست پسرش اونو برده فلان پارک یا جای تفریحی یا براش فلان هدیه رو خریده چون این میشه یه حس آزاردهنده گوشه ذهنم که پس باید دوست پسر منم همونکارو انجام بده و ... این موضوع تو سایر جنبه های زندگیم حسادت برانگیز نیست فقط توی روابطش با دوست پسرش اینطوریه
یعنی فقط این شخص خاص باعث حسادت من میشه
اوایل که با هم آشنا شده بودن این حس حسادت بود که باعث نفرت من میشد. البته حسادت نسبت به هردوشون هم نسبت به اون آقا که حالا جای منو گرفته بود و با دوستم دوست بود و توجهشو و علاقشو به خودش جلب کرده بود. هم نسبت به دوستم که یه دوست پسر خیلی ایده آل پیدا کرده بود.
من واقعا از این حس ناراحتم چون وقتی دیدم حضورم باعث آزار همه ما میشه ارتباطمو باهاشون کاملا قطع کردم هرچند برام خیلی خیلی سخت بود که از دوست به اون عزیزی بگذرم.
الان خوشحالم که اونا راحتن و دارن به زندگیشون میرسن و حضور من اذیتشون نمیکنه اما خودم انگار هنوز رها نشدم و هنوز این حس داره آزارم میده. به نظر شما باید چیکار کنم؟
چه کار عملی و امکانپذیری وجود داره که من انجامش بدم و از شر این حس حسادت رها بشم؟
ضمنا ندیدن جواب نداده چون بیشتر از 6 ماهه که ازشون کوچیکترین اطلاعی هم ندارم. فکر می کردم خوب شده باشم اما باز دوباره توی فیس بوک که چشمم به عکس پسره افتاد تمام اون حسای منفی برگشت چونکه عکس توی جایی بود که مطمئن هستم با دوست من رفتن اونحا و دوستم اون عکسو ازش گرفته.

[sam127]

[sam127]

چرا ناراحت شدی که با یه آقا دوست شده ؟؟؟؟ ربطش به تو رو متوجه نمیشم ؟؟؟

[دختر شاد]

چرا ناراحت شدی که با یه آقا دوست شده ؟؟؟؟ ربطش به تو رو متوجه نمیشم ؟؟؟

اصلا هدف همین بوده که شما متوجه نشید.

[sam127]

آخیییییییییی

[hatorihanzo]

من همین تجربه داشتم ولی راحت فراموش کردم. دوست صمیمیم رفتارش عوض شد یهو و باهام سرد شد و هروقت کار داشت زنگ می زد. الان با دوستای جدیدش خوشه. من کاری که کردم این بود :
از تمام مسنجرا و فضای مجازیم پاکش کردم.
بهش گفتم از چی ناراحتم و دوستیمونو خراب کرده و اون بهونه آورد. حرف دلمو زدن و حس راحتی کردم.
دیگه درباره اش حرف نمیزنم فک نمیکنم. به دوستای مشترکمم گفتم درباره اش به من چیزی نگن.
بعد از اون با آدمای جدید آشنا شدم و کم کم فراموش شد. الان دوستای جدید دارم و مشکلی ندارم از بابتش. اون ازم عذرخواهیی کرد گفت مشکلی داشته که این رفتارو کرده و عید رو بهم تبریک گفت ولی من حرفشو باور نکردم و البته جواب تبریکشو کاملا ریلکس دادم.

[drcivil]

...

[پریماه.]

اصلا رفیق کیلو چن بیخیال بابا

[دختر شاد]

اصلا رفیق کیلو چن بیخیال بابا

عاشقتم عشقم

[پریماه.]

عاشقتم عشقم

من عشق همه هستم

[دختر شاد]

من عشق همه هستم

نه دیگه قرار شد من آقا پلیسه رو از سر راه بردارم بشم نفر اول

[sam127]

دختر شاد در میانسالی

[دختر شاد]

دختر شاد در میانسالی

این چیه؟
باز تو عکس سلفبتو گذاشتی تو تاپیک من؟

[دختر شاد]

من همین تجربه داشتم ولی راحت فراموش کردم. دوست صمیمیم رفتارش عوض شد یهو و باهام سرد شد و هروقت کار داشت زنگ می زد. الان با دوستای جدیدش خوشه. من کاری که کردم این بود :
از تمام مسنجرا و فضای مجازیم پاکش کردم.
بهش گفتم از چی ناراحتم و دوستیمونو خراب کرده و اون بهونه آورد. حرف دلمو زدن و حس راحتی کردم.
دیگه درباره اش حرف نمیزنم فک نمیکنم. به دوستای مشترکمم گفتم درباره اش به من چیزی نگن.
بعد از اون با آدمای جدید آشنا شدم و کم کم فراموش شد. الان دوستای جدید دارم و مشکلی ندارم از بابتش. اون ازم عذرخواهیی کرد گفت مشکلی داشته که این رفتارو کرده و عید رو بهم تبریک گفت ولی من حرفشو باور نکردم و البته جواب تبریکشو کاملا ریلکس دادم.

عالی بود جوابت
آره این دوست منم دقیقا همین طوری بود هروقت یهم احتیاج داشت زنگ می زد. چند بارم منو به خاطر همون پسره پیچوند. منم دیگه نتونستم تحمل کنم. به خودش همه حرفامو زدم که چرا ازش ناراحت شدم اما به اون پسره نه! شاید واسه همینه که هنوز مثه یه خار توی زخمم مونده. باید توی یه فرصتی تمام حرفامو بهش بزنم.

[ghazal1]

عالی بود جوابت
آره این دوست منم دقیقا همین طوری بود هروقت یهم احتیاج داشت زنگ می زد. چند بارم منو به خاطر همون پسره پیچوند. منم دیگه نتونستم تحمل کنم. به خودش همه حرفامو زدم که چرا ازش ناراحت شدم اما به اون پسره نه! شاید واسه همینه که هنوز مثه یه خار توی زخمم مونده. باید توی یه فرصتی تمام حرفامو بهش بزنم.

بزار بهت بگم که چن سال دیگه حس حسادت الانت برات مسخره مییشه و بیشتر از خودت متنفر میشی که چرا یه سال یا چن سال رو حسادت های الکی داشتی و به چه چیزای مسخره ای فکر میکردی ..
اخه دختر مگه قرار بود اون دوستت تا ابد دوستت باقی بمونه ؟اون تو قصه هاست یا شاید به ندرت پیدا بشه ...اون دوستت به هر حال یروزی ازدواج میکرد و دقیقا حس الانو بهش پیدا میکردی ..چون با ازدواج اونقدر مشغله فکریش زیاد میشد که دیگه فرصت راضی نگه داشتن دوست حساسی مثل تو رو پیدا نمیکرد ..پس مطمینا با همون ازدواجش بینتون فاصله میفتاد حالا بماند که بعدش بچه دار میشد و گگرفتار تر و ...
من خودم دوستای فوق صمیمیم 12 سال باهم مدرسه رفتیم ولی از دانشگاه دیگه کم کم فاصله افتاد بینمون و هیچکدومم فرصت نکردیم همو قانع کنیم که گرفتاریم یا بی معرفت ...پس این دلایل ومشکلات فکریت از خودت نشات میگیره نه دوستت ..دوستت یه روال طبیعی رو طی کرده ..دوست پسرش مشغله فککریش شده و فرصت نکرده که تو رو راصی نگه داره
حالا اینکه تو نسبت بهش حس تنفر و حسادت پیدا کردی خنده داره بعدها برای خودت ...هیچوقت هم ظاهر زندگی دیگران رو با باطن زندگی خودت مقایسه نکن ...اگر میبینی چهار تا عکس توپ دارن اون رو بیای با باطن روابط خودتون مقایسه کنی ..بی خیال ..تو که دختر شادی دیگه چرا !!!

[sam127]