دارایی روفقط مادیات ندون..اگرتمام پولای دنیاروداشته باشی اماسطح فکرت پایین باشه پس فقیری
درواقع فقرفرهنگ بیشترتورفتارواعمال اثرداره تافقرمادی
هرروزخوشبخترین انسان روی زمین ازخواب برمیخیزم
ببین پریماه جون الان مسئله این نیست که همه فقیرا میرن بهشت همه ثروت مندا جهنم میگیم کدومشون زودتر وراحتتر میره بهشت
اینم که میگید عرضه داشته کار کرده پس پولداره مخالفم هستن بعضیا که کار میکنن اما هشتشون گرو نهشونه اونم باشرایط اقتصادی الان
اما این افراد باید توکل داشته باشن امید داشته باشن زیر بار ظلم وستم خمیده نشن تواین شرایط عزت داشته باشن خدا خودش کمک میکنه رزق دست خداست وکاملا موافقم باهات که باید صبور بود وهمچون سرو ایستادگی کرد.
اگه بیت و المال نباشه
اگه دست رنج و حاصل زحمات خودش باشه مال خودش
بعدشم من دارم. راجب ادم های جامعه صحبت میکنم نه کله گُنده ها
کسی که کار میکنه خودش خودش پول درمیاره
میتونه با پول خودش تصمیم بگیره که. مقدار پولش کمک فقیرا کنه یا نه
من میگم اگه کمک نکنه گناهی نکرده
ولی اگه کمک کنه. ثوابش برا خودش
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
با سلام وادب
از کلیه دوستان بابت نظرات ارزشمندشون چه + و چه _ تشکر میکنم ؛ که به این زیبائی بحث رو پیش میبرن (( آخرش همه به یک قضاوت نسبی و هم جهت خواهیم رسید ))
در بحث اسرار خلقت ؛ در راستای جبر و اختیار و حوادث ؛ نگرشی رو به دوستان عرضه کردم که طبق اون بر اساس تصمیم و اراده ای که ما انسانها میگیریم ؛ خداوند مارو
در مسیری از زندگی قرار میده که پس از قرار گیری در اون مسیر ؛ بر اساس مقتضیات و مفروضات اون مسیر تحت امتحان قرار میگیریم ودر خصوص بحث جاری هم
میتونیم در مسیر دارا بودن و یا در مسیر نداری قرار بگیریم !!
اما فارغ از اینکه کسی سعی وتلاش کرده یا نکرده ؛ لیاقت به خرج داده یا نداده ؛ به هر تقدیر الان میتونیم دو نفر رو مجسم و تصور کنیم که یکی دارا و یکی نداره
و در مسیر زندگی سوت شروع زده شده و در انتها ؛ هرکدوم باید از مسیری که رفتند ؛ دست آوردی داشته باشند تا به خداوند و در روز محشر ارائه بدن و مجوز ورود به بهشت رو
دریافت کنند
حالا قابل تصور هست که بتونیم پیشگوئی کنیم هر کدوم از این افراد چه کاری میتونند انجام بدن و چه کاری هم نمی تونند انجام بدن و در مواردی هم علی السویه است
یعنی هر دو مشترکند و ربطی به دارائی ونداری نداره اما کنترل و مهار اونا در مسیر انتخابی برای هرکدوم ؛ مستقلا" سخت خواهد بود مثلا" خود داری از خود فروشی
برای یک ندار خانم همون قدر سخته که یک دارا با دارائیش نخواد افرادی رو مورد تجاوز قرار نده
نظرتون بسیار ارزشمنده وقتی خرد نگری کنیم ؛ این بحث کلی نگره و باید هم از کلیات نتیجه بگیریم تا با اون بتونیم خرد نگری روهم جوابگو باشیم
در مالکیت ؛ زیاد داشته باشی یا کم ؛ کله گنده باشی یا کله کوچیک ؛ احساس مالکیت از نظر روانشناسی ؛ یکیه !! حتی افراد یکه مال نامشروعی رو از جائی کسب میکنند
به دلیل نسیان ؛ بعد ازمدتی همون مال نامشروع رو جزو قلمرو و مالکیت مطلق خودشون فرض میکنند !!
و درنهایت درسته که خودش کار میکنه و در آمد هم مال خودشه ولی در قوانین حکومتی و امروزی؛ در آمد طبق قواعدی و بصورت مالیات از مردم گرفته میشه تا فاصله طبقاتی
حفظ بشه و در مواردی 50 الی 70 درصد افراد بعنوان مالیات ازشون گرفته میشه ؟!
و خداوند هم برای کنترل فاصله طبقاتی ؛ خمس ؛ زکات و انفاق و نیکوکاری رو عرضه کرده و توجه داشته باشید که مثل قوانین حکومتی ؛ اجباری نیست
و دقیقا کلیدهای حل معما در همه امور در این راز نهفتس که هیچ اجباری در هیچ راهی که خدا پیشنهاد میده وجود نداره ؟؟؟!!و حتی در خود دین که میگه لا اکراه فی الدین ؛
چه بربسه در امور جزئی اون مثل کمک به دیگری ؛ اما یادمان نرود شتر سواری دلا دلا هم نمی شو د
دوستان همیشه یه موضوع رو بدو نتیجه گیری رها میکنید ؟؟
لا اقل درخواست کنید جواب رو بگم
جواب چی را
خواهش میکنم
بفرمایید جواب را بگید
حضرت محمد(ص) فرمودند:
برای هر چیزی قلبی است و قلب قران سوره یس است.
جواب:
در آیه 26 از سوره رعد ؛ خداوند می فرماید غنی بودن و فقیر بودن همه به امر خداست و افرادی از بهره دنیوی بیشتر که برده اند شاد شده اند در حالی که بهره اخروی بهتر است .
در اینجاهم اول باید توجه نمود که غنی باشی یا فقیر هرکدام یک مسیر برای زندگی و امتحان پس دادن است اما سوال اصلی در اینجاست که کدام مسیر مارا بهتر به مقصد اخروی
خواهد رساند ؟؟
در طول چند روز هرکس نظری داد ؛ بعضا خیلی دور و بعضا هم خیلی نزدیک
اما باتوجه به این اهم که وقتی به سمت دارائی میرویم ؛ همواره مسئولیت ما نیز بیشتر میگردد (( خمس ؛ زکات ؛ انفاق ؛ نیکوکاری ؛ همسایه گرفتار ؛ فامیل گرفتار و..... ))
از همینرو مسیر ((دارا بودن ))از بابت شادی و استفاده بیشتر از فرصتهای زندگی ؛ خوب است ولی به دلیل غفلت از دیگران ؛ محیا شدن فرصت بیشتر برای گناه مثل
انواع پارتی ؛ اصراف ؛ ایجاد حسادت در دیگران ؛تحقیر دیگران ؛ فخر فروشی و غرور که از خطر ناکترین گناهان است و خدا هیچ فرد مغروری را عاقبت به خیر نخواهد کرد
در مقابل(( یک دارا )) کسی که ندار است نه تنها افعال و گناهان صدر الذکر را مرتکب نمی شود ؛ بلکه طلبکار هم هست چون همانقدر که یک دارا ؛ تحقیر کرده ؛ یک ندار تحقیر شده
همانقدر که یک دارا دیگران را تحریک به حسادت کرده ؛ به همان اندازه یک ندار مجبور شده تا حسادت کند اما توجه داشته باشید مجبور شده وگناه کسی که مجبور به عملی شده با
کسی که آزادی عمل داشته یکسان و برابر نیست و اگر نداری موجب کفر و بی ایمانی نشود ؛
کم خطر تر از دارائی برای رسیدن به آخرت است .
کسی که دارا میشود ؛ خود بخود مسئولیت افراد دیگری را به عهده میگیرد (( از مسئولیت کلفت ونوکر تا کارگران کارخانه و محل تجاری ))و در این مسئولیتی که به عهده میگیرد
اگر کوچکترین ظلمی به کسی از زیر دستان شود ؛ علاوه بر اعمال شخصی باید مظلومیت و اجهاف آنها را هم در آخرت پاسخگو باشد ؛؛ اما یک ندار فقط و فقط پاسخگوی اعمال خود
است و بس و اگر از علما راه فقر را پیشه کرده اند و ائمه هم سعی شدید در انفاق داشته اند ؛ برای این بوده که با کم شدن دارائی ؛ تکلیف هم کمتر میشده است .
و توجه داشته باشید که در ابتدا عرض کردم ؛ وقتی در مسیر غنا و به امر الهی قرار بگیری مثل چشمه جوشان ؛ هرچقدر هم انفاق کنی ؛ جایش پر میشود (( حاتم طائی که
هر روز از چهل دروازه خیرات می نمود ))و اگر دچار خود خواهی شوی ؛ تنها در آن صورت است که خداوند لذت دارائی را هم از انسان میگیرد (( قارون و گنج کزائی که خودش
نیز خیری از آن نبرد ))
خدایا به اندازه ای به ما بده که محتاج دیگران نباشیم و هیچگاه از یاد تو غافل نشویم .
اگر مطلب به تنهائی کفایت نمیکند اعلام شود تا موضوع مبسوط تر شود
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)