شرطی سازی در تبلیغاتشرطی سازی به صورت کلی عبارت است از"ارتباط دادنِ یک محرک ِ کاملن خنثا بارویدادی که از لحاظ ِ زیستی اهمیت دارد" که برای اولین بار توسط ایوان پاولف، فیزیولوژیست روسی مورد مطالعه قرار گرفت.
خوب! این تعریف به نظر کمی پیچیده می آید اما به صورت ساده تر، با این مثال می توان آن را توضیح داد که آژیر ِ خطر بمباران ِ هوایی در ابتدا صرفن یک نت موسیقایی و بدون بار معنایی بوده.
اما کم کم با شنیده شدن آن پیش از صدای بمباران و تخریب، دیگر تنها یک صدای بی معنی نیست. بلکه هنوز هم برای تمام کسانی که ارتباط این دو را به یاد دارند شنیده شدن آن موجب بالا رفتن ضربان، تنش و اضطراب خواهد شد.
در حالی که شنیدن آن توسط کودک هفت ساله ای که خاطره ای از ارتباط این صدا با امید برای زنده ماندن ندارد هم چنان شنیدن یک نت موسیقایی بی معناست.
شرطی سازی به مااین امکانرا می دهد تا به سرعت و غیر مستقیم بتوانیم عاملی را که پشت این محرک وجود دارد پیش بینی کنیم. امروزه از این شیوه در برندینگ و تبلیغات استفاده ی گسترده ای به عمل می آید.
یکی از نمونه های آن در ایران تیزر های تلویزیونی همراه اول هست. همراه اول با تعریف دو رنگ سازمانی خود در ذهن عموم، توسط تبلیغات در رسانه های مختلف، مخاطب را به گونه ای شرطی سازی کرد تا در تیزرهای تلویزیونی خود این امکان را به شما بدهد که با آغاز تیزر، بدون دیده شدن لوگو یا حتا لو رفتن داستان، تنها با دیده شدن دو کد رنگ آبی و نارنجی در کنار رنگ ها و اشیای دیگر، به کشف محرک پشت آن برسید و با احساس غرور و موفقیت از این کشف به تماشای پایان تیزر بنشینید!
نظرت چیه؟