افسردگی شدید

[moferfery]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

[رزمریم]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

چقدر دردناکه عشق آدم برای یکی دیگه خوشبختی بیاره

[توسکا2016]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

با اون دخترخانوم دوست بودین؟

[JOY]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

خب ب نظرم دوباره شروع کنید حتما اون خانم همسر واقعى شما نبوده مسلما همسرتون رو در آينده خواهيد ديد همون کسى که يار واقعى تون هست ممکنه ادم از يک نفر خيلى خوشش بياد يا حتى عاشقش باشه اما اون يار واقعيش نباشه ...

[Miss tarsa]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

سلام.واقعا دردناک بود.درسته ک شما ب زندگی امید نداری شاید به کسی از عزیزانت علاقه نداریو ازشون فراری هستی اما اونا که مثل شما نیستن.اونا دوستون دارن و براشون از جون عزیزتری.مگه قراره اگه ادم ب عشقش نرسه و یکی لباس عروسی یا دومادی تن کنه اون یکی خودشو کفن کنه؟اشتباه ترین فکر شماست.اگر بهش نرسیدین بهتون اطمینان ۱۰۰درصد میدم که بدونید اون دختر که عروس شد،قسمت و همسر اینده شما نبوده(هرچند شما دوسش داشتی)و اونی که همسراینده و تقدیر شماست هنوز تو راهِ گذر زمان هست تاببینیدش.ومطمئن باشین قسمت شما هرکی باشه صدبرابر ببشتر از این خانومی ک عروس شده دوسش خواهید داشت .اونقدر که شایدبیشترازعلاقه ای ک به این نوعروس داشتین ،بهش علاقه مند شین،شاید شما الان ب خاطر این خانم از زندگی سیری و بخاطر اطرافیانت دست ب خودکشی نمیزنی،اما باور داشته باشین اونی ک قسمتتون باشه اونقدر دوسش خواهید داشت ک دیگه اگه یه روز بخواین خودتونم براش بکشین و فدا بشین دیگه ب اطرافیان و دیگران فکر نمیکنید.و بدونید تاهروقت باشه به حرف بنده میرسین.و بنظرم برای تعادل وضع روحیتون حتما به یک مشاور مراجعه داشته باشین.و بدونین غم و شادی باهمه.و غم ها هم میگذره.و خوبیش ب همینه ک میگذره و زمان دردشو خوب میکنه وگرنه ادما دووم نمیاوردن.با ارزوی موفقیت.

[Miss tarsa]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

سلام.واقعا دردناک بود.درسته ک شما ب زندگی امید نداری شاید به کسی از عزیزانت علاقه نداریو ازشون فراری هستی اما اونا که مثل شما نیستن.اونا دوستون دارن و براشون از جون عزیزتری.مگه قراره اگه ادم ب عشقش نرسه و یکی لباس عروسی یا دومادی تن کنه اون یکی خودشو کفن کنه؟اشتباه ترین فکر شماست.اگر بهش نرسیدین بهتون اطمینان ۱۰۰درصد میدم که بدونید اون دختر که عروس شد،قسمت و همسر اینده شما نبوده(هرچند شما دوسش داشتی)و اونی که همسراینده و تقدیر شماست هنوز تو راهِ گذر زمان هست تاببینیدش.ومطمئن باشین قسمت شما هرکی باشه صدبرابر ببشتر از این خانومی ک عروس شده دوسش خواهید داشت .اونقدر که شایدبیشترازعلاقه ای ک به این نوعروس داشتین ،بهش علاقه مند شین،شاید شما الان ب خاطر این خانم از زندگی سیری و بخاطر اطرافیانت دست ب خودکشی نمیزنی،اما باور داشته باشین اونی ک قسمتتون باشه اونقدر دوسش خواهید داشت ک دیگه اگه یه روز بخواین خودتونم براش بکشین و فدا بشین دیگه ب اطرافیان و دیگران فکر نمیکنید.و بدونید تاهروقت باشه به حرف بنده میرسین.و بنظرم برای تعادل وضع روحیتون حتما به یک مشاور مراجعه داشته باشین.و بدونین غم و شادی باهمه.و غم ها هم میگذره.و خوبیش ب همینه ک میگذره و زمان دردشو خوب میکنه وگرنه ادما دووم نمیاوردن.با ارزوی موفقیت.

[؛آیسان؛]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

چیزی که زیاده دختر. اون نشد یکی دیگه سخت نگیر. همه خانومها سر و ته یه کرباسیم غصه نداره که.

[فرشته مهربان]

خیلی دردناکه
ولی باید بلاخره بلند شید باغصه خوردن چیزی عوض نمیشه عمرتونو هدر ندید با غصه

[mamadiiiiii]

سلام دوست خوبم
خودت را راضی کن که حتما یه دلیلی داشته که بهم نرسیدین
اون خانوم ممکنه لیاقت شما رو نداشته باشه یا اینکه اگر باهم ازدواج میکردید خدایی نکرده زندگیتون مثل جهنم می شد
ما ادما مشکلمون اینه که اتفاقات بد رو از بدشانسی میدونیم و اتفاقات خوب رو از لطف خدا
حالا اگه اتفاقات بد رو به فال نیک بگیریم و بگیم که یه حکمتی توش بوده اصلا این مشکلات روحی و روانی بوجود نمیاد
شما باید زندگیتون رو تغییر بدین
هنوز 21 ساله هستید و واسه ی مرگ هنوز خیلی زود هست
خودتون رو از غم و غصه بیرون بکشین
اهنگ شاد گوش بدین
با دوستاتون شاد باشین و تفریح کنین
میدونم تمام این چیزایی که گفتم انجام دادنشون سخته ولی به خدا توکل کن
ایشالا زندگیت بهتر میشه
موفق باشی

[fateme.68]

هعی مرد خوبی؟
بزا نظر همرو بگم!
1-ولش کن
2-ارزش نداره
3-بیخیال
4-آدم نبوده
5-فراموش کن
6-فلان بهمان
این شالوده و چکیده همه حرفای دوستان!
منتهی تا آدمی نکشه نمیفهمه دوسدارم تک تکشون این طوری بشن بعد من بیام اینجا بگم فراموشش کن آدم نیست ببینم قیافه اش چه ریختی میشه!
چنتا آیه دهن پرکنم واست میارم مهر میکنن رو صورتت!
پاشو مردونه انجامش بده من 17 سالم بود دسمو با تیغ موکت بری پاره پوره کردم انقدر خون ازم رفت تا ولوو شدم کف حموم!
الانم از اون روزام با غرور یاد میکنم و اگه بازم فرصت داشته باشم اون کارو انجام میدم.
اگه میتونی یا علی اگه نه به توجیحات دوستان عمل کن

راه را نشون نداده چاه را نشون نده


یا علی مدد

[شهرام2014]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..
مشکلی دارم ممنوم میشم کمکم کنید
هیچ امیدی به زندگی ندارم ازهیچ چیزی خوشم نمیاید
بیشتر اوقات دوس دارم تنها باشم و کسی منو نبینه
ازبودن با حتی عزیزانم فراری هستم
کارم شده غصه خوری
ازنصیحت متنفرم
ازکسی که بهم گیربده یاایراد بگیره بدم میاد
یه ادم گوشه گیر شدم
البته چون هیچ وقت چنین رفتاری رو تو دانشگاه یا بیرون نشون نمیدم همه منو ی فرد شاد میشناسن که باجمع خوشه و...
تازگی ها صبرهم دیگرندارم
هرروز بدترازدیروز
هیچ انگیزه ای ندارم
واین ها اززمانی شروع شد که دختری که میخواستمش عروس شد
من این مدت خیلی خودمو اروم کردم اصلا به روی خودم نیاوردم ولی ذره ذره ازبین رفتم الان من با چهارسال پیشم ده سال فاصله دارهم هم ازلحاظ قیافه هم ازلحاظ روحی
درست ازروزی که اون عروس شد من تموم شدم وفقط بخاطر اطرافیان زندگی میکنم چهارساله ازته دل نخندیدم همش غمگینم شادیام ظاهریه قلبم ماتم سراست
اصلا امیدی ندارم هیچ انگیزه ای ندارم همه ارزوهام با عروس شدنش برگل نشست
هیچکسی هم نتونست جای اونو تو قلبم بگیره
زندگی نمیکنم فقط درانتظار مرگم
هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

سلام

جالبه شما عزیز میدونی درد داری و نیاز به متخصص و درمان داری ولی اقدام نمیکنی !!!!!!؟؟؟

شما گلم نیاز به دارو و مشاوره داری تواما با هم

پس اگر حالت از این حالتی که داری داره بهم میخوره و زجر میکشی رجوع کن سریعا

با ارزوی بهترینها

سپاس

دکتر

[امید دارم]

همش ختم میشه دوستی نامشروع دختر و پسره
خب عاشق نمیشدی مگه مجبورت کردن

[kah]

سلام.من نه روانشناسم نه عضو فعال سایت.فقط به پیشنهاد یکی از دوستان این پستو خوندم.
حیف دونستم تو این بحث شرکت نکنم چون یه دردی از همین عشق و عاشقی کشیدم که نپرس.
اول در جواب به(Aamir2020)گمونم شمارو خدا خیلی میخوادت که هنوز چاههای زندگیو بهت نشون نداده،شایدم نشون نمیده چون میترسه دیگه جای سالم رو بدنت نمونه...
همدرد عزیز(moferfery)شما21سالته ولی من بسلامتی دیگه رفتم تو31.اگه بیس مشکلت نقل دوست بازیه که من فقط میگم هرکی خربزه...
ولی چون بهش علاقه داشتی ادامه میدم.
دوست عزیزم من یه مشکلی 3سال پیش برام پیش اومد که شرح کامل واقعه تو آدرس زیر هست و پیشنهاد میکنم حتما بخونی،اونجا گفتم که موهای سرم شروع به سفید شدن کرد،به قرآن همین طور شد از بس دوستش داشتم قید عزت خودمم زدم و پیش همه ی افراد خانوادش سرخم کردم...تمام آشناهای خودمم بهم میگفتن داری اشتباه میری اون دوست نداره منم تا اینو میشنیدم میخواستم خرخرشونه بجوم ولاه قسم گاهی اوقات تو خلوتم گریه میکردمو میگفتم مثل اون دیگه پیدا نمیشه(همون که مرتضی پاشایی خدا بیامرز می گفت).چیکار داری 3سال از عمرمو پای افکار بچگونه نیست کردم آخرشم فهمیدم اون همونی بود که من میخواستم اگه، منو،علاقمو،شخصیتم و از همه مهمتر غرورمو بهش اهمیت میداد و نمیذاشت اینا نه واسه اطرافیام بلکه واسه خودم نابود بشه. اینم بگم اگه مورد شما عروس شد،مورد من هنوز جلو چشامه.(گفتم مورد و نگفتم عشق به همون دلیل که توضیح دادم)خلاصه مرد عزیز عمری که من حروم کردمو شما نذار حروم بشه و بگرد اونیو پیدا کن که بخاطرت از یسری خواسته هاش بگذره نه اینکه همه چیز تورو فدای خواسته های خودش کنه، که منم چند ماهه دارم همین کارو میکنم.یه چیز میگم قبلش از خانمهایی که این متنو میخونن میخوام ناراحت نشن،بعضی خانمها سمبل خودخواهی و بی احساسین ویسری از همین بعضیا شدیدا درمقابل اصلاح مقاومن که باید بذاری چاله چوله های زندگی اصلاحشون کنه...
انشاالله یروز جلو آینه سفره عقد خودتو تو لباس دامادی در کنار عروسی ببینی که زندگیشی و زندگیته

http://forum.moshaver.co/f83/%D9%BE%...1%DB%8C-26286/

[سعید62]

یکی از بستگانم عاشق شد علیرغم مخالفت والدینش با او ازدواج کرد 16سال هر چه همسرش او را اذیت کرد دم برنیاورد همسرش معتاد بود بد دهن بود به هر حال از عشق به او تمام بدیها را تحمل میکرد پس 16 سال تحملش سرآمد و از او جداشد دو سه سال بعد از جداشدنش تازه فهمید عشقش از ابتدا اشتباه بوده و باعث بدبختی او شده حالا اگرچه مجبور به سختی کار کند تا خرج فرزندانش را بدهد ولی الان از آنوقتی کهعاشق بود ییشتر احساس خوشبختی می کند فقط افسوس میخورد که چرا این همه سال خودش بیخود اسیر عشقی موهوم کرده بود. این داستان نبود حقیقت یکی از خویشاوندانم بود حالا جنابعالی خوب فکر کن ارزش دارد عمرت با این احساسات هدر بدهید عقل خدا به آدم داده تا بتواند احساساتش کنترل کند پس با تفکر صحیح و امید به آینده زندگی ات از سر بگیر.

[moferfery]

خیلی ممنون که اومدین واین متن رو خوندین
بابت نظراتتونم ممنون
من فکر میکردم مشاورا میان جواب میدن نه کاربرای عزیز
چون مشکل من با نصیحت حل نمیشه
وگرنه من بقدری ادم دوروبرم عشق نصیحت هستن
ازلطف بسیارودلسوزیتون ممنون
درمورد عزیزانی که گفتن برو مشاوره عزیزجان شما برو مشاوره اونم دوران دانشجویی برا یه ساعت نزدیک صدتومن هزینشه
البته منظورم مشاور خوبه نه مشاورمفتی که دانشگاها میارن و دانشجو ازاون بیشتر میفهمه
اعتراض به هزینش هم نکنین خودم رفتم......
ولی چندین وقت بهم داددیگه نتونستم هزینشوجورش کنم نرفتم
حالم خوبه بابت لطفتون ممنون
ارزوم اینه
کسایی که تجربه ندارن هیچ وقت به چنین دردی گرفتارنشن
فقط کاش نام سایت رو همدرد .کو بزارن تا مشاور.کو
یاشایدم بدون نقطش صحیحه مشاورکو؟؟؟
کارمیکنم میرم پیش مشاوره..

[رزمریم]

باسلام جوانی 21ساله هستم دانشجو..

هرروز که میاد منتظر فرداشم .........

دوست عزیز

افسردگی بیماری ای هست که خود فرد باید تلاش کنه تا به واقعیت برگرده

معمولا آدمای افسرده یا در گذشته ی از دست رفته سیر میکنن

یا در اضطراب روزهای آتی به سر میبرن

و چون هیچکدوم از اونها تحت کنترلشون نیست روحیشون فرسوده و کسل میشه

حالا این وسط قرص و مشاور میتونه فرد رو کمک کنه

اما اونچیزی که واقعا فرد رو نجات میده اراده خود فرد و بینشش نسبت به اطراف هست

شما باید این مسئله رو بپذیرید که اون خانم هرچی که بوده الان همسر کس دیگه ای هس و زندگی خودش رو داره

اگه میخواست غصه شما رو بخوره نمیرفت عروس کس دیگه ای بشه

پس شما هم باید خودت کمک کنی به حال و روزت

اگه اون زندگی خودشو داره شما هم باید زندگی خودت رو داشته باشی

غمگین بودن شما مگه چه چیزی رو عوض میکنه؟؟؟؟ جز اینکه هر روز بیشتر و بیشتر فرسوده میشی؟؟؟؟

میتونی بری زندگیش رو بهم بزنی؟؟؟؟

پس به واقعیت بیا و زندگی رو بپذیر همینجوری که هست

این حرفایی که میزنم شاید به نظرت مسخره بیاد

اما اینو از کسی بشنو که داره برای کنکور بالینی میخونه

تا وقتی خودت اراده نکنی و دست به زانو نزنی کسی نمیتونه بلندت کنه

هرچقدر هم دیگران بگن شما میگی نمیشه

اما اگه خودت بگی میشه هیچکس نمیتونه جلوت رو بگیره

من خودمم مشکلی مشابه شما داشتم

یه شب تمام قرصای افسردگی و... رو ریختم تو سطل زباله

گفتم خودم میخوام خوب بشم

از اون روز به بعد دیگه حس وابستگی به چیزی رو ندارم

خودم بلند شدم و قبول کردم اشتباهاتمو و مسئولیت زندگیمو پذیرفتم

پس بلند شو و یه دستی به زندگیت بکش

شما هنوز بعد از عروس شدنش زنده ای

این یعنی زندگی جریان داره چه بخوای چه نخوای

وقتی نمردی از دردی...پس بدون اون درد میتونه قوی ترت کنه

شما کلی فرصت پیش روت داری

اگه کسی از زندگی ما میره فقط یه معنی داره ... اون به زندگی ما تعلق نداشته!!!متعلق به دیگری بوده برای تعلقات دیگران غصه نخور

فک نکن از روی سرخوشی اینا رو میگمت...هم درسش رو خوندم هم تا عمق وجودم این روزا رو سپری کردم

من تونستم...خیلی های دیگه هم مثه من تونستن...پش شما هم میتونی

باور کن زندگی فقط به اراده خودت بستگی داره

ناراحت شدی؟ غصه خوردی؟ عزا گرفتی؟؟؟ خب دیگه بسه...وقتی این چیزا شرایط رو تغییر نمیدن باید دست به کار دیگه ای بزنی

یه بار واسه همیشه این داستان رو برای خودت تموم کن

حالا دیگه میل خودته که بخوای بعد از اینت رو چطوری سپری کنی

موفق باشی

[رزمریم]

خیلی ممنون که اومدین واین متن رو خوندین
بابت نظراتتونم ممنون
..

این کلیپ رو هم ببینید به دردتون میخوره

http://forum.moshaver.co/f125/%D8%B3...F%DB%8C-27292/

خب شما گفتی بهتون نگیم برو مشاوره

و نصیحت هم نکنیم

اما چیزی که هست اگه واقعا فک میکنی خودت نمیتونی به خودت کمک کنی و افسردگیت شدیدتر از اون چیزی که در توانت باشه

تنها راهش مراجعه به یه روانشناس بالینی مجرب که در صورت لزوم و نیاز به دارو درمانی ایشون شما رو به روانپزشک ارجاع بدن

ولی باور کن این دردی که شما داری درد خیلی از جوونای ماست و درمانش هم اینکه واقعیت رو قبول کنی

و بپذیری که اگه اونی که میخواستی رو به دست نیاوردی معنیش این نیست کل زندگیت رو به باد بدی