سلام، یه مشکل دارم میخواستم با شما مشورت کنم.
موضوع اینه که من احساس میکنم از هر نظر نیاز دارم که ازدواج کنم. درسم تموم شده، سربازی هم تموم شده مشکل اساسی اینه که بیکارم. من اعتقاد شخصیم اینه که کسی که کار نداره غلط میکنه بره
خواستگاری فکر میکنم یجور توهین هم بخود آدمه هم به دختر مردم. از طرفیبه هیچ وجه دوست ندارم دستم تو جیب بابام باشه. خانوادم میگن تو ازدواج کن ما ساپورتت میکنیم تا کارت درست بشه میگن ماهی سه تومن بهت میدیم تا کار پیدا کنی تازه کارم که پیدا کردی باز حمایتت میکنیم میگن الان که بخوای تصمیم بگیری تا به ازدواج ختم بشه زمان میبره تو هم به این زمان نیاز داری برای رفت و آمد و آشنایی، ولی بعد از کار دیگه فرصت نمیکنی با دختره مردم رفت و آمد کنی. ماشین هم برات میخریم. ولی خونه اگه بخوام بخرم دو سه سال طول میکشه اونم به اینصورت که خودم چهل تومن گذاشتم بانک مسکن تا یه وام هشتاد تومانی بگیرم اگه همسر آیندم هم همین کارو بکنه میتونیم به یه خونه بخریم نصف نصف. خانوادم هم جایگاه اجتماعی بالایی دارن و میدونم که بعیده کسی جواب رد بده تیپم هم خوبه. فقط مشکل همین بیکاری هست و اعتقادی که دارم خودم اگه دختر بودم با آدم بیکار ازدواج نمیکردم از اساس با این کار مخالفم ولی خانوادم یه چیز دیگه میگن. گیج شدم. نظر شما چیه؟