با سلام
خانمی هستم حدود 32 ساله که در سن 27 سالگی شوهرم در اثر بیماری فوت کرد و به رحمت خدا رفت و من در اون زمان دارای دو فرزند یک دختر و یک پسر بودم. از اون به بعد تلاش خودم رو کردم و این بچه ها رو زیر بال و پر خودم گرفتم تا بزرگشون کنم و اصلا هم به ازدواج فکر نمیکردم . کسی هم اگه ازم میپرسید میگفتم که قصد ازدواج ندارم. اما بعد از مدتی که بچه ها کم کم بزرگ تر شدن تنهایی و فشار زندگی اذیتم میکرد تا اینکه حدود شش ماهه قبل با آقایی آشنا شدم که ایشون هم از زندگی اولش شکست خورده اما بچه و فرزندی نداره
ولی به علت اینکه خانومش دارای بیماری صعب العلاجی هست فعلا نمیتونن جدا بشن یکی از دلایلش حس تعهدی که بهش داره و اینکه درست نیست در این وضع خانومش رو تنهت بذاره
من هم از لحاظ اعتقادی به یه چیزیی پایبندم و دوست نداشتم که دیدار ها و ملاقات ما گناهی داشته باشه این بود که باهاش مخفیانه و به طور موقت به مدت یکسال عقد کردم... همه چی خوب بود تا اینکه خانوتدم به طور اتفاقی از قضیه آگاه شدن و منو متهم کردن
تموم آزادی های منو گرفتن و یه جورایی در بند شدم
من اون خیلی دوس دارم و یه جورایی دیوانه وار میپرستمش ولی خانوادم دیگه اجازه ازدواج با اونو بهم نمیدن و میگن اون کلاهبرداره
در صورتی که این صورتی که اینطور نیست من صفر تا صد زندگی اونو میدونم و در این مدت کوتاه قدمهای بزرگی رو واسه من و توی زندگیم واسم برداشته
بچه هامو دوس داره و تنها کسی هست که حاضر شده اونا رو قبول کنه
لازمه بگم که قبل از این هر چی خواستگار داشتم به دلیل شرایطی که پدرم واسه ازدواجم گذاشته مجبور شدم رد کنم
شرایطش اینه که اون مرد مسن نباشه بچه نداشته باشه و بچه های منو قبول کنه با تموم مخارجشون
حالا که یه همچی فردی پیدا شده میگه تو یه دختر 15 ساله توی خونه داری و اون مرد غریبه میاد توی خونتون درست نیست و اینکه اون مرد نقشه برای مال و اموال تو کشیده
در صورتی که اون آقا خودش از لحاظ مالی تامینه و منم در حد متوسطی هستم
لطفا راهنمایی کنید تا چطوری دل خانوادم رو به دست بیارم تا اون آقا بیاد خواسنگاری
نظرت چیه؟
