بلاتکلیفی

باسلام،من با یکی ازهمکلاسیهای دوره ارشد دردانشگاه آشنا شدم رابطه خوبی داشتیم من ۷ سال بزرگترم وقتی به خانواده ش مطرح کرد که بیاد خواستگاری شدیدا با مخالفت خانواده وعموش روبرو شد وکلا نظرش عوض شد ولی ما تا پایان دوره ارشد باهم بودیم بعداز تموم شدن پایان نامه من دوروز بعدش کلا دیگه پیام نداد وارتباطمون قطع شد الان ۴ ماهه ولی من حدود ۳ هفته پیش بهش پیام دادم بهش گفتم براش ارزش ندارم گفت صادقانه میگم خیلی برام باارزش بودی وهستی ولی خواهش میکنم سختش نکن وخداحافظی کرد نمیدونم چکارکنم منم مثل اون بیخیالش بشم وفراموشش کنم حال روحیم خوب نیست چون واقعا ازصمیم قلب دوستش دارم واین اولین آشنایی من بایک مرد هست لطفا بهم کمک کنید

سلام...شما چند سال دارید؟؟ همشهری هستید با آقا؟ خب شما هم سعی کنید فراموش کنید چون همین اختلاف سن معکوس به احتمال زیاد مشکل ساز بشه

من ۳۵ سال دارم بله داخل یک شهرهستیم ولی من متولد یه شهردیگه هستم ۱۰ سال اومدم به این شهر

خب نظر خانواده شما فک میکنید که چی باشه در مورد این رابطه احتمالی؟؟

من باخانواده م مطرح نکردم فقط خواهر کوچکترم میدونه

من شما رو کاملا درک میکنم سخته که بعد از اینهمه سال عشقو پیدا کنی اما بهم بخوره...بهتره کمی به خودتون فرصت بدید و تلاشی برای فراموش کردنم نکنید...نمیدونم شاغل هستید یا نه ولی یک مدت خودتونو مشغول امور دیگه ای کنید تا یکم بار عاطفی کمتر بشه...شاید خانواده آقا هم دلیل های خودشونو برای مخالفت داشتن ولی چرا کلا قطع رابطه کردید؟؟

من قطع رابطه نکردم چون ایشون میگفت امکان ازدواج بین مانیست ومنم ازاینکه بایک مرد درارتباط بودم ابراز ناراحتی میکردم واحساس گناه میکردم وازش خواستم تکلیفمون مشخص بشه وایشون گفت همه چیز رو قبلا گفتم امکان ازدواج بین مانیست ویکشب که بهش پیام دادم جوابمو نداد ومنم دیگه پیامی ندادم اونم ازمن هیچ خبری نگرفت تابعداز تقریبا ۳ ماه دوباره من چندبارپیام دادم وجوابمو داد وازم خواهش کرد سختش نکنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط elham.e

من قطع رابطه نکردم چون ایشون میگفت امکان ازدواج بین مانیست ومنم ازاینکه بایک مرد درارتباط بودم ابراز ناراحتی میکردم واحساس گناه میکردم وازش خواستم تکلیفمون مشخص بشه وایشون گفت همه چیز رو قبلا گفتم امکان ازدواج بین مانیست ویکشب که بهش پیام دادم جوابمو نداد ومنم دیگه پیامی ندادم اونم ازمن هیچ خبری نگرفت تابعداز تقریبا ۳ ماه دوباره من چندبارپیام دادم وجوابمو داد وازم خواهش کرد سختش نکنم

---

سلام
من یه سوال ازتون داشتم
وقتی میگید بلاتکلیف! این یعنی شما نمیتونید برای خودتون تصمیم بگیرید و منتظرید ببینید دیگران چی میگن درسته؟

سلام
من یه دانشاموز 16ساله هستم که تو مدرسه تیزهوشان درس میخونم.راستش من هیچ وقت مثل بقیه دوستام که تو فاز تست زدن و خرخونی هستن نبودم اما خب حالا کمی به خاطر هوش و بیشتر به خاطر این که سرکلاس خوب گوش میدم جزؤ دانش اموزای خوب محسوب میشم اما الان دیگه سال دهم هستم و دوسال دیگه باید کنکور بدم به احتمال زیاد.
درصورتی که من تو تست زدن خیلی ضعیفم و از طرفی به خاطر این که اعتماد به نفسمو از دست دادم حال درسخوندن هم ندارم و در هر روز شاید دو ساعت هم درس نخونم همه اینا به کنار من عاشق المپیادم امسال با المپیاد سلول های بنیادی اشنا شدم و با انگیزه فراوون براش تلاش کردم اما وقتی مدرسه ها شروع شد ؛ قرار شد برامون مدرسه سمپاد پسروونه کلاس بزارن و نزدیک 4ماه مارو تو خماری گذاشتن و کلاس برگذار نکردن و بعد اون مافهمیدیم کلاس گذاشتن اما به ما نگفتن خلاصه که حسابی ناراحت شدم منی که خودم تنهایی چقد مقاله رو با هزار سختی خوندمو برا فهمیدن خط به خطش به هزار سایت ایرانی و خارجی سرزدم ... ولی اخرش یه مشت ادم که همه سرمایه ای در اختیارشونه به همه چی میرسن و تو هیچ
من عاشق مغز و اعصابم و به تازگی فهمیدم یه المپیاد هست به اسم دانش مغز .من خودم فکر میکنم که الان برا این که من بخوام برا کنکور و ازمونا تلاش کنم تو نامیدیم بیشتر فرو میرم چون خیلی از بقیه عقبم از طرفی به این کار هم علاقه چندانی ندارم و به طور واقعی عاشق شرکت کردن تو این المپیادم و به خاطر تجربه قبلیم این دفه دیگه رو هیشکی حساب باز نمیکنم ولی برا شروع انگیزه کافی یاشاید بهتره بگم انرژی ندارم .
ازتون میخوام بهم کمک کنید که توی این راه چطور اولا باید قدم بزارمو شروع کنم دوما این که چطور ادامه بدم
ببخشید که خیلی زیاد شد اما شما اخرین راهی بودین که به ذهنم رسید ممنون میشم اگر به من کمک کنید.
با تشکر
زهر علی یانی