نوشته اصلی توسط
مامان آنیسا
با سلام.من دختر 3ساله ای دارم که بسیار باهوش و پرجنب و جوش است.بعد از 2سال نیمگی دخترم شروع به کار کردم و دخترم پیش مادرم می ماند.من در کل آدم عصبی هستم ولی این عصبانیتم را به هیچ کس غیر از پدر و مادرم بروز نمی دادم.تا اینکه به دخترم هم بروز دادم.از همان بدو تولدش گهگاهی سرش داد می زدم که کم کم تبدیل به زدن های جزئی روی دست شد ولی نه پیش کسی غیر از خودمون دوتا.ولی رفته رفته زدن های من بیشتر شد و جلوی همسرم پدر و مادرم و حتی غریبه ها هم او را می زنم.من مثلا فوق لیسانس دارم شرایط کاریم هم اصلا سخت و استرس زا نیست.هر بار که او را می زنم بلافاصله پشیمان می شوم و از او عذر خواهی می کنم ولی حس خجالت از خودم و عذاب وجدان همواره با من است.می خواهم این کار را ترک کنم تصمیم می گیرم و شروع می کنم ولی وقتی در یک شرایطی قرار می گیرم که مثلا بیخودی گریه و بدقلقی می کند نمی توانم خودم را کنترل کنم و دوباره ناخودآگاه او را می زنم.خواهش می کنم بفرمائید چگونه باید این کار را ترک کنم.
نظرت چیه؟
