سلام دوستای عزیز
دخترم، 28 سالمه و مجردم. چندتا مشکل جسمی دارم که در کل خطری برای سلامتیم نداره و با دارو کنترل میشه، ولی به لحاظ روحی بعضی وقتا اذیتم میکنه. اول اینکه کم کاری تیروئید دارم و مدت 14 ساله که قرص میخورم. تحت کنترل هست ولی مشکلات دیگه ای هم ازش ناشی میشه، مثلا اضافه وزن دارم و به راحتی نمیتونم وزن کم کنم، تنبلی تخمدان و قاعدگی های نامنظم دارم، از چند روز قبل از قاعدگی دردهای شدیدی شروع میشه و تو این مدت خیلی عصبی میشم مخصوصا وقتی با تاخیر باشه. یه کیست درموئید دارم که چند روز دیگه قراره عمل کنم حداقل از شر این یکی راحت میشم، چند ساله پوست سرم خارش میگیره و شوره میزنه، اوایل پوسته هم میزد، چند بار دکتر رفتم ولی درمان ها موقتی بود، این اواخر که دکتر رفتم گفت پزوریازیس دارم که تا آخر عمر همرامه ولی خطری برام نداره، ولی خارش ها و جدیدا پوسته شدن یه قسمت کوچکی جلوی سرم اذیتم میکنه، داروها موقتی خوب میکنن ولی دوباره شروع میشه و به گوشم هم میزنه، پوست دستم حساسه، همه اینا با دارو کنترل شده ست ولی بعضی وقتها همشون باهم درگیر میشن و عصبی میشم. خسته شدم از بس باید قرص بخورم و آزمایش بدم و دردای شدید تحمل کنم و کرم ها و لوسیون ها و شامپوهای مختلف استفاده کنم. مشکل دیگه که بعضی وقتا ذهنمو درگیر میکنه اینه که الان تو این سن آمادگی و تمایل به ازدواج دارم ولی حتی در حد پیشنهاد هم هیچ موردی پیدا نمیشه، بعضی وقتا نگران آینده م میشم، این که تو سنی ازدواج کنم که دیگه خبری از شادابی و ذوق جوونی نباشه، نگران اینم که سنم بالا بره و مخصوصا با توجه به مشکل تنبلی تخمدان که ممکنه رو ناباروری تاثیر بذاره برای بچه دار شدن به مشکل بربخورم. حتی تو اقوام دور هم که میبینم ، موردی پیدا نمیشه. اکثرا ازدواج کردن یا از من کوچکترن. خیلی احساس تنهایی میکنم.
میدوونم هر کسی با توجه به ظرفیت تحملش یه سری مشکلات خاص خودش رو داره،
پیشاپیش ممنون از راهنماییتون
نظرت چیه؟
.همیشه خونه سوت و کوره.تک و تنهام تا 8 عصر که شوهرم بیاد خونه.بارها خواستم یه بچه به فرزندی قبول کنم اما شوهرم راضی نشد.میگه بچه ، حیوون خانگی نیست بیاری . بعد مشکلاتتت اضافه شه و برش گردونی پرورشگاه.
مثل خودم.واسه ازدواجتم نترس.هیچوقت حال خودت رو به خاطر آینده نیامده خراب نکن.کسی از فرداش خبر نداره عزیزم
نوشته اصلی توسط saraa
