سلام. من یه پسر 17 ساله ام که احساس میکنم خیلی متفاوت از بقیه ام.
البته این تاپیک و واسه این زدم که دلم بدجوری میگیره هر روز ولی فقط مشکل این نیست و شاید بخاطر همون مشکلات دیگه دلم میگیره.
من یه پسر خجالتی و کمی ساده ام که تو این دنیا خیلی دردا رو کشیده. البته منظورم دردای روحی و فکریه
که به همین خاطرم موهای سرم بیشتر از هم سن و سالام ریخته و اوضاعمم الان بدجوری خرابههههه ......
زیاد اهل بیرون رفتن و دوست بازی نیستم و میتونم بگم که هیچ دوستی ندارم :/
البته به جز دوست های موقتی کلاس :/ :/
همین الانم که دارم اینارو مینویسم دلم بدحووووووووووووری گرفته و واقعا واقعا نمیدونم چی شده ولی دو سه روز قبلو فقط به مدت دو روز احساس کردم دارم زندگی میکنم یعنی میتونم بگم بعد 8-9 سال دوباره این حسو به دست اوردم و اون حس افسردگی که همیشه دارم و نداشتم....
یه چیزی هم بگم از خود تعریفی نباشه ولی تو درس بهتر از بقیه ام و بخاطر آیندم که میشینم درس میخونم از خیلی چیزا میگذرم حتی از کوچکترین دلخوشی ها .....................
یه دلیل هم واسه این که همیشه دپرس و غمگینم شاید همینهههههه
همیشه تو هر جمعی هستم همه دور همن ولی من یه جایی خودم تنهام با خودم!
خیلی وضع بدیه اصلا احساس میکنم زنده نیستم ......
میتونم بگم 17 ساله که تو این دنیام ولی به خاطر خجالتی بودن و این مشکلات خیلی از جاهای شهرمون حتی نزدیک ترین جاها به محلمون رو هم نمیشناسم ولی همسنام و حتی کوچیکتر از اونا کل شهرو زیرو رو میکنن ://////////////////////////////
میدونم این خصوصیات واسه یه پسر بده خیلی بدددددددددددددددد
احساس میکنم دارم میمیرم((((((((((
اوضام خرابهههههه
احساس میکنم انسان نیستم و فقط یه دل و یه مغز هستم که فقط اومده اینجا تا عذاب بکشه به جان خودم هرکی جای من بود تا الان صد دفعه میمرد :/
لطفا اینو که میخونید حداقل حداقلش یه کامنت کوچیک بزارین چون اینجا تنها جاییه که میتونم این حرفه رو بگم و تا حالا به کسی نگفتم و نمیتونم بگم ...................................
الانم خیلی حالم بده احساس میکنم دیگه دنیا واسم تموم شده لطفا یه چیزی بگید یه امیدی بدید شاید بهتر شدم
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط bande_kgoda8899
