عشق در نگاه اول درست یا غلط؟

[Mohammad313]

سلام به همگی
راستش کم کم دارم نزدیک میشم به سن ازدواج، بیست و هفت سالم تموم شده، کوچکتر که بودم یکی دو مورد پیش اومد که با یه نگاه عاشق شدم ولی چون شرایطش نبود و سنم کمتر بود چند روز افسردگی میگرفتمو و همه چی تموم میشد، الان خانوادم دختر یکی از دوستان خونوادگیمون رو پیشنهاد دادن، چندین بار دیدمش از نزدیک اما تو نگاه اول هیچ کشش و جذابیتی برام نداشت و علاقش به دلم نیفتاد ولی یه سری خوبیا داره مثلا خانواده خوبی داره که خیلی مهمه یا اینکه دختر چشم و دل پاکیه و بقول معروف آفتاب و مهتاب ندیده هست که اینم خیلی مهمه ولی میگم تو نگاه اول مهرش به دلم نیفتاد، هرچند خوشگلی خودشم داره ولی خب نتونستم قدم پیش بذارم، حالا سوالم اینه بنظرتون برا ازدواج آدم باید تو نگاه اول دلشو ببازه یا نه اینا داستانه و علاقه کم کم شکل میگیره؟ خودم همیشه فکر میکردم باید تو نگاه اول عاشق شد ولی الان به دو راهی رسیدم.

[Experience]

آره درسته ولی مختص یه نفر نیست.

ممکنه یه ظاهر خاصو دو نفر داشته باشن(شبیه هم باشن) اما یکی اخلاقش خوب باشه و اون یکی اخلاقش بد.

[پریماه.]

سلام ربطی به نگاه اول نداره

اولین شرط شروع رابطه تو دل هم نشستن هرچند ایشون از نظر خودتون زیبا باشن ولی مهرش تو دل شما ننشسته البته بخشی از دل نشسته شدن رفت و امد و هم صحبت شدن ولی خب باید یه ریشه اولی زده باشه یا نه

عشق تو نگاه اول اصلا اعتقاد ندارم ولی ممکن بار اول خوشت بیاد

[Mohammad313]

سلام ربطی به نگاه اول نداره

اولین شرط شروع رابطه تو دل هم نشستن هرچند ایشون از نظر خودتون زیبا باشن ولی مهرش تو دل شما ننشسته البته بخشی از دل نشسته شدن رفت و امد و هم صحبت شدن ولی خب باید یه ریشه اولی زده باشه یا نه

عشق تو نگاه اول اصلا اعتقاد ندارم ولی ممکن بار اول خوشت بیاد

دقیقا مشکل من همینه که ریشه اول زده نشده از طرفی هم میگم شاید با یه مدت رفت و آمد ریشه بزنه، ولی نمیدونم با این اوصاف اقدام برای رفت و آمد درسته یا نه؟ خونواده هامون بیست ساله همو میشناسن میترسم یه مدت باهاش رفت و آمد کنم و بازم ازش خوشم نیاد و رفاقت بیست سالمون به هم بخوره شایدم چون از بچگی میشناسمش برام جدید نیست که به دلم نیفتاده. چهار سال از خودم کوچکتره، نزدیک سی سانتم قدش کوتاهتره. تنها چیزی که دو دلم کرده همین پاک بودنشه که صد در صد بهش مطمئنم و خانواده خوبش.

[love]

سلام

به نظر من اون به دل نشستن اولیه بهتره بوجود بیاد ، اگر با دیدار اول کششی بهش پیدا نکردید یا الان میگید بهش کششی ندارید یکی دو دیدار دیگه داشته باشید و ایندفه به چشم کیس ازدواج بهش نگاه کنید شاید تا الان فقط یه دوست خانوادگی بودن .

اینکه نگرانید دوستیه چندسالتون از بین بره اگه طبق گفته ی خودتون خانواده ی منطقی و موجهی باشن اینو میدونن که امکان داره دو نفر شرایط همو نپذیرن یا معیاراشون با هم جور در نیاد و این دوستیه بیست ساله دلیل نمیشه که دختر و پسر دو خانواده حتما معیاراشون با هم یکی باشه و با هم ازدواج کنن .

شما حق انتخاب دارید همینطور که این دختر حقه انتخاب داره و امکان داشت قضیه برعکس میشد و شما خواهان بودی و اون معیاراشو در شما نمیدید یا به دلش نمینشستید اونوقت جواب رد میداد به خواستگاریتون .

پس حق انتخاب دارید .

یا اینکه اگه به دلتون ننشست یه بهونه بیارید که فلان شرایط رو نمیتونم بپذیرم یا یه بهونه ی دیگه .

یه بعد از زندگی احساسه که باید تغذیه و ارضا بشه ، همش منطق نیست پس غافل نشید ازش و خودتون رو فدای دوستیه خانوادگی نکنید .

[saba95]

سلام . نگران سن ازدواج نباشید.به نظرم به دل نشستن اولیه خیلی مهم هست چه بسا به قول خودتون خیلی هم طرف ممکنه زیبا باشه ولی به دل اون شخص نشینه .این به نظرم مهم میتونه باشه البته ملاک های دیگر هم مطرحه اما این مسئله هم مهمه.من خودم برام مهمه طرفم به دلم بشینه چون بعدا ممکنه با مشکل مواجهه بشم.اما ملاک های دیگه در اولویت هستند اول پاکی طرف هست تا مطمئن بشید اولین و اخرین فردی هستید که همسرتون عشقش را با شما شریک میشه دوم شخصیت طرف (که شامل اخلاق،ادب و..)سوم معیار های ظاهری هست اونم نه ظاهر یک ارم بی عیب و نقص در حدی که به دل طرف بشینه.چهارم تطابق فرهنگی هست این اولویت بندی از نظر شخصی من هست اما اگر طرف همه ی این ویژگی ها رو تمام و کمال داشت اما ظاهرش برام معمولی بود رد نمیکنم .

[miss eli vrn]

من به شخصه به عشق و علاقه خیلی برام مهمه
اما به عشق در نگاه اول اعتقادی ندارم چرا که نمیشه اسمش رو عشق گذاشت بیشتر به هیجانات دوره ایی که به قول خودتون بعد از یه دوره افسردگی فراموش میشه شبیه هست نه عشق
عشقی عشق واقعی هست که هیچ وقت کم رنگ نشه برامون عاشق وجود اون شخص شده باشیم
شما از کجا میدونید شاید با یه مدت تعامل با اون دختر خانم زیر نظر خانواده هاتون اون حس و علاقه بینتون به وجود نیاد یا بیاد تا وقتی باهاش آشنا نشده باشید نمیشه نظر قطعی راجع به احساساتتون بدید
این نکته را هم در نظر داشته باشید امکان داره در دید همه و خودمون فردی برای ما کامل باشه اما اون حس کشش و علاقه رو بهش نداشته باشیم معمولا توی همچین شرایطی اطرافیان میگن برند زیر یه سقف درست میشه در صورتی دارند صورت مسئله رو پاک میکنند و اسم این دیگه نمیشه علاقه
در نهایت بهترین کسی که میتونه این حس رو ارزیابی کنه و تصمیم گیرنده باشه خود شمایی..

[eli2]

من به عشق در نگاه اول اعتقاد دارم ولی این عشق به تنهایی نمیتونه ضامن خوشبختی باشه واگر زمانی که فرد از یکی خوشش بیاد بتونه بر احساساتش مسلط بشه و سعی کنه براساس شناخت و عقل تصمیم بگیره اونموقع میشه به این انتخاب اطمینان کرد
ولی احتمالشم هست که فردی همون اول تو دلش نره ولی بعد از صحبت ها و شناخت تفکرات و عقاید طرف مقابلش کم کم ازاون طرف خوشش بیاد و گاهی هم ممکنه حتی بعد از ازدواج هم از طرف خوشش نیاد .
پس همه ی اینا احتمال هست رخ بده و هیچ وقت نمیشه خوشبختی آینده رو پیش بینی کرد .
ولی اینکه گفتین سن ازدواجتون داره بالا میره دلیل خوبی برای ازدواج نیست چرا که هدف از ازدواج رسیدن به تکامله واینکه با شخصی زندگی کنید که در کنارش به آرامش برسید حالا در چه سنی با این شخص آشنا بشید مهم نیست مهم اینه که انتخاب درستی داشته باشید (البته نه زیاد وسواسی و نه اینکه صرفا به عشق اکتفا کنید وعجولانه تصمیم بگیرین)
دومین مورد اینکه گفتین این دختر خانم چشم دل پاکه و یا خانواده خوبی داره تضمین کننده خوشبختی شما نیست چرا که ممکنه عقایدشون با ظاهرشون خیلی متفاوت باشه و مهم اینه که چقدر با هم تفاهم دارید و همو درک میکنید
در رابطه با این مورد به نظرم اگر فقط به اینکه که صرفا تو دلتون نرفته اکتفا کنید ممکنه بعدا پشیمون بشید و همیشه این علامت سوال براتون باشه که آیا با این شخص خوشبخت میشدم یا نه پس بهتره ببینید تا چه اندازه طرز تفکر و اعتقادات و... شبیه هم هست و آیا احتمال داره به مرور با شناختشون ازش خوشت بیاد یا نه . من فکرمیکنم اعتقادات و درک متقابل نقش موثری در ایجاد عشق و تداومش داره ولی اینکه قبلا ایشونو میشناختین و یه جور روابط خانوادگی دارین تا حدی ازشون شناخت دارید و به قول خودتون بیست ساله دیدینش پس تصمیم گرفتن براتون راحتره تا شخصی که اصلا ندیدین و نمیشناسین .
(من مثالی میزنم برای خودم خاستگاری اومد که به دلم ننشسته بود ولی مذهبی و حافظ قران بودن به گونه ای که حتی استادهای دانشگاه به شدت از ایشون تعریف میکردن ولی خب تو دله من نرفته بود و همش دودل بودم که به خاطر مذهبی بودنش پا روی دلم بزارم یا نه . اما تصمیم گرفتم از عقایدشون باخبر بشم و متوجه شدم اصلا عقایدشون با من جور نیست وازینکه با شناخت و دلیل ردشون کردم خیلی راضیم و هیچ وقت پشیمون نیسم چون میدونم با ایشون خوشبخت نمیشدم )

[Mohammad313]

بچه ها از همتون ممنونم که برام وقت گذاشتید.

[omidd]

انگار دیر اومدن!!

عشق در نگاه اول عشق به ظاهر طرف میشه دیگه که قیافه و اندام طرف یهوی دل ادم می بره!! حالا ممکنه خوب یا بد باشه اونم به باطن و رفتار و طرز فکر طرف ربط داره....

بر عکس اش هم هست از نظر اخلاقی و رفتاری و... خوب باشه ولی از نظر ظاهر پسند نباشه بازم بد هستش....

فکر کنم بهتر ادم ظاهر طرف اش به دل که نشست در مورد اش تحقیق کنه باطن اش هم باهاش جور بود موضوع جدی بگیره و براش هزینه کنه...