اول از همه اینکه تنهایی طبیعی ترین حس همه انسانهاس.
دوم اینکه اگر تو همین دوره این حسو هی دنبال خودت بکشی ، هی سرزنش کنی ، مشکلات پزشکی زیادی در آینده ( فکر کنم 10 15 سال ) بعد برات پیش میاد و افسردگی و همچنین زوال جسمی.
سوم اگه از دوستات کسی همش منفی بافی میکنه ، یا مشکل روانی داره ، بهتره قطع رابطه کنی چون خیلی سریع تو هم مثل اون میشی.
چهارم تو گوگل تمریناته مدیتیشن سرچ کن و عمل کن ( من خودم عمل نمیکنم
) ولی تو فکر خودت باش
پنجم ورزش کن ، شاید اول سخت باشه ولی 1 هفته اولشه بعد میوفتی رو ریل و اعتماد به نفست میره بالا و بهترین داروس.
ششم تو 100% باید خودت بخوای که خوب شی وگرنه بهترین روانشناس جهان هم نمیتونه برات کاری کنه.
هفتم
بعد از اینکه خودت خواستی هر بار حس بدی میاد سراغت روی کاغذ بنویس و بعد مقابلش سعی کن دیده مثبتی براش بنویسی.
هشتم این مشکلو همرا خودت نداشته باش هر چی بگذره فقط و فقط خودت ضررشو میبینی نه کسه دیگه ای.
نهم شاید این حس دوره ای باشه ، هر کسی این دوره رو داره اما برای بعضیا موندگاره.
دهم نماز بنظر من خودش آخره مدیتیشنه آخره روانشناسیه آخره هیپنوتیزمه
( اینا رو من نمیگم اینارو آخرین دکتری که رفتم بهم گفته )منم مثل تو هستم.
موفق باشی.