کیا هنوز ماهی گلی عیدشونو دارن؟؟؟
کیا تونستن از ماهیاشون خوب مراقبت کنن تا زنده بمونن؟
اصن کیا براشون مهمه که این ماهیا تو تنگ روی میز باشن یا نباشن؟
کیا از حس مسئولیتشون یکمشو حاضرن خرج این ماهیای بی پناه کنن؟
یه مستند جالب درمورد اسفند و ماهی گلیا و اتفاقایی که براشون میفته پیدا کردم
نکته های خیلی جالبی داشت فکر کردم شاید شمام دوست داشته باشین بدونید....
اول یه خلاصه میذارم برای کسایی که حوصله ی متن طولانیو ندارن بعدم متن اصلی .
تک جمله های کلیدی.
1.عمر ماهی قرمز ها میتواند به چندین سال حتی تا 20سال هم برسد در حالی که بسیاری از انها فرصت تمام کردن سال اول زندگی خود راهم از دست میدهند.
2.دلایل مرگ تعداد بسیاری از ماهی ها در ایام عید و اسفند ماه شرایط بد نگهداری، اب ها یا ظرف های الوده ، بی اطلاعی خریداران و فروشندگان از نحوه صحیح مراقبت ، بیماری های قارچی و انگلی، سکته های جدی یا خفیف به خاطر تکان های موقع حمل یا استرس های زندگی کنار ادماست
3.اندکی تأمل شاید نگاه و دید ما را نسبت به این موضوع عوض کند اگر حدود ۱۰ ميليون خانوار ايراني تصميم به خريد ماهي قرمز بگيرند و به طور میانگین هر خانواده دو تا ماهي بخرد، حدود چند ده ميليارد تومان پول جهت خريد ماهي قرمز توسط مردم در سال هزينه ميشود. و بعد از گذشت کمتر از ده روز سرنوشتی سیاه در انتظارشان می باشد ......
4.سالانه بیش از ۲۵میلیون قطعه ماهی قرمز برای مراسم نوروز در سطح كشور پرورش داده می شود.از این رقم بین چهار تا پنج میلیون قطعه آنها از اواسط اسفند تا پایان تعطیلات نوروزی جان خود را از دست می دهند.
متن اصلی.
سرنوشت ماهی قرمز ...
یکی دو سال است گروه ها و انجمن های حمایت از جیوانات و محیط زیست در ایران کمی پر رنگ تر شده اند و فضایی برای جولان و گفتگو پیدا کرده اند...که البته گاهی فقط گفتگوست و هیچ کاری انجام نمیشود ولی همین را هم باید قدر دانست و به امید روزی بود که حرف ها عملی شوند...مدتی است که برای "نخریدن" ماهی قرمز تبلیغ میشود و تراکت پخش میشود و یا بین اقوام و فامیل این صحبت ها دهان به دهان میچرخد که ماهی سنت ایران نیست "نخرید "ماهی از چین آمده و ....
تحقیقات چندتا از دوستان رو مطالعه کردم و دیدم ماهی پیشینه ی قدیمی دارد در ایران....ولی باز هم دلیل محکمی برای خریدن و نابود کردن این "جان" وجود ندارد ...جانی که موقع فروش پرورش دهنده شاید 100 -200 تومان بیشتر ارزش نداشته باشد و موقعی که به دست من و شما میرسد هم نهایت 1000-2000 تومان باشد....ماهی حتی اگر نماد زندگی و زایندگی در سفره هفت سین ایرانی باشد باز هم به خاطر سرنوشتش بیشتر به نظر میرسد نماد مرگ را بر سر سفره هفت سین میگذاریم....مدتهاس که خیلی از مردم سیر و سیب و تخم مرغ های پلاستیکی و سفالی رو بر سر سفره هاشون پذیرفتن و فقط به شکل نماد از انها استفاده میکنند ولی به چه دلیل حاضر نیستن ماهی سفالی و مصنوعی رو جایگزین کنند هنوز برای من جای سوال دارد....گذشته سبزه نماد سبزی و ریشه خانواده بود و باید در خانه سبز میشد و ریشه میداد سال ها گذشت و خرید سبزه آماده جای ان را گرفت....یعنی رسم و سنت کمی تغییر داده شد!در مورد ماهی هم میتوان این کار را کرد حتی اگر نماد زندگیست به شکل نمادین بر سر سفره ها باشد نه به شکل واقعی....
به قول یکی از دوستان ماهی قرمز کوچولو برای خوشگل شدن هفت سین وارد تنگی میشود که به سلیقه خانم خانه باشد و اندازه اش اصلا مهم نیست و بعد از تمام شدن عید اگر هنوز نمرده باشد انقدر برایشان دست و پاگیر است که هر روز ارزوی مردنش را میکنند یا تا جوی ابی میبنند ماهی نگون بخت را مثلا رها سازی میکنند...کاش ماهی قرمز ها انقدر زیبا بودند که در آکواریوم ها جایی داشتند و آنقدر ارزان نبودند که زیر دست و پا و ازحام شب عید زیر پاهای مردم بمانند....
بخشی از گزارش تصویری .tabnak.ir
گاراژِی در کرمان که تمام سال شاهد تراش سنگ قبر است، در یک ماه مانده به عید به یاد بهار، تبدیل به فروشگاه ماهی قرمز می شود.....
Click here to view the original image of 510x340px.
Click here to view the original image of 800x533px.
Click here to view the original image of 800x533px.
گزارشی ازvista.ir:
......
.سالانه بیش از ۲۵میلیون قطعه ماهی قرمز برای مراسم نوروز در سطح كشور پرورش داده می شود.از این رقم بین چهار تا پنج میلیون قطعه آنها از اواسط اسفند تا پایان تعطیلات نوروزی جان خود را از دست می دهند.
مهرناز عطری دارای دكترای محیط زیست از دانشگاه لندن و مدیر گروه غیردولتی مهرایران كه سالها درباره آبزیان از جمله ماهی قرمز، لاك پشت، مارماهی و... تحقیق كرده است در این باره برای مان توضیح داد: هر سال وقتی به ماه پایانی سال نزدیك می شویم فعالیت جدی پرورش دهندگان ماهی قرمز در حوضچه ها و استخرهای خاكی و غیر استاندارد، غیربهداشتی و با آب های آلوده آغاز می شود. با نزدیك تر شدن به نوروز زمان انتقال ماهی ها از اطراف شهرهای بزرگ به محل توزیع اصلی آنها در شهرها فرا می رسد. این حیوانات از محیط خود با استفاده از كیسه ها، جعبه ها و دبه های آلوده به كود یا سم و وانت هایی كه پشت آنها با استفاده از نایلون به صورت حوضچه درآمده به شهر منتقل می شوند.
ماهی ها به دلیل شرایط نادرست پرورش و نقل و انتقال و تكان های شدید اغلب سكته كرده و بیمار می شوند. تعداد قابل توجهی از آنها در راه می میرند. ماهی های باقیمانده نیز هنگامی كه به محل های توزیع می رسند از پشت وانت ها تخلیه شده و افرادی با سرعت اقدام به جداسازی آنها براساس رنگ و اندازه می كنند. رفتار ناخوشایند اغلب فروشندگان و توزیع كنندگان با ماهی ها در مرحله دوم باعث مرگ تعداد دیگری از ماهی های قرمز می شود.
رعایت نكردن شرایط بهداشتی در زمان پرورش، انتقال و عرضه نادرست، تحمیل استرس به ماهی، تعویض نكردن به موقع آب و... از عواملی هستند كه باعث زخمی و بیمار شدن یا سكته و مرگ ماهی های قرمز می شوند.
در مرحله سوم ماهی های بیمار و سكته كرده و تعداد معدود دیگری كه خوش شانس بوده و آسیبی ندیده اند به خانه های مشتریان می رسند. ماهی های قرمز بیمار و سكته كرده در روزهای نخستین حضورشان در منزل مشتریان جان خود را از دست می دهند. ماهی های سالم نیز سرنوشت چندان متفاوتی ندارند. برخی از ماهی ها اسیر خانواده هایی می شوند كه رفتار مناسبی با آنها نداشته و مرگ را برای آنها به ارمغان می آورند.
ماهی های خوشبختی كه تعدادشان نیز بسیار كم است به دست خانواده های مهربان و مسئولیت پذیری می افتند كه از آنها به خوبی نگهداری می كنند. این ماهی ها اغلب می توانند از نعمت عمر بیشتری برخوردار شوند ولی آمار نه چندان دقیق نشان می دهد كه این ماهی ها به طور میانگین بیش از یك سال عمر نخواهند كرد. دلیل آن نیز می تواند دستكاری های ژنتیكی، دور بودن از محل طبیعی زندگی، استرس داشتن ماهی حتی هنگام شنیدن صدای بلند، آگاهی كامل نداشتن خریداران از شرایط درست نگهداری و... باشد.