هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شودنوشته اصلی توسط Mohammad.
وارهد از حد جهان بی حد و اندازه شود
هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود
وارهد از حد جهان بی حد و اندازه شود
آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
چشم می گون،لب خدون،دل خرم با اوست
گر چه شیرینی دهنان پادشهانن ولی
او سلیمان زمان است که خاتم با اوست
درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم
سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند
همدم گل نمیشود یاد سمن نمیکند
من یاد خوش دوست به دنیا ندهم
لبخند خوشش به حور رعنا ندهم
من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو پیش من جز سخن شهد شکر هیچ مگو
وه که شهر بی تو مرا حبس می شود
آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست
تا ز گل آتشیه مشک بوی
شسته ز شبنم به چمن دست و روی
یه دل میگه برم برم
یه دلم میگه نرم نرم
طاقت نداره دلم دلم
بی تو چه کنم؟
می ترسم امشب واژه ها هم عاشقت باشند
تصویر هر بیتم فقط بوس و بغل باشد
دل بی تاب من با دیدنت آرام می گیرد
اگر دوری ز آغوشم نگاهم کام می گیرد
در سیاهی هایِ بی تو روزگارم ناخوش است
حاضرم با جانِ خود شمع شبستانت شوم
من از می چشمان سیاهت مستم
گفتم بنویسم که به یادت هستم
می خواهمت آن قَدْر که اندازه ندانم
پیش دو جهان عرضه توان کرد کجا را
آنان که جان فدای نگاری نکرده اند
همکارشان مباش که کاری نکرده اند
الهی باشی و بسیار باشی
به شرط آنکه با ما یار باشی
می خواهمت آن قَدْر که اندازه ندانم
پیش دو جهان عرضه توان کرد کجا را
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفر کرده پیامی داری
ای گل بیا بهارست بر تخت سبزه بنشین
تا بر تو گل فِشانم در حال بوسه باران
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
نقش بند جان که جانها جانب او مایلست
عاقلان را بر زبان و عاشقان را در دلست
سایت واسم هنگیده یه پستم دوبار ارسال شد
اشکال نداره ما هم دو بار الف دادیم
تا کی در انتظار قیامت توان نشست
برخیز تا هزار قیامت به پا کنی
یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت
تو گذشتی و چو دیدم ، رخ چون ماه تو را ...
دل وامانده دمی ، عاشق آن روی تو شد ...
تا سحر شمع و من و پروانه با هم سوختیم
آن که بر مقصود نائل شد سحر پروانه بود
دردا که فراق ناتوان ساخت مرا
بر بستر ناتوانی انداخت مرا
در نماز و در رکوع و در سجود / سر بجنبد دل نجنبد این چه سود
در صبحدم عشرت همدوش تو، مى رفتم
در شامگه غربت بالین سرم بودى
یک نفر هست صمیمانه تو را می خواهد
مثل یک عاشق دیوانه تو را می خواهد
یک دست جام باده و یک دست جـــَعــد یار
رقصی چنین میانه میدانم آرزوست
ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﺍﺑﺪ ﺍﺳﯿﺮ ﺍﻫﻮﯾﻢ ﮐﺮﺩ...!!
ﻣﻦ،ﺷﺎﻋﺮ ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﺭﺑﺎﻋﯽ ﺑﻮﺩﻡ...
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻏﺰﻝ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﺮﺩ...!!
دیگران را اگر از ما خبری نیست چه غم
نازنینا ، تو چرا بی خبر از ما شده ای ؟
دوست آن است که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی
یادگاری از تو مونده چهار تا گلدونه زرشکی
روی گلدونا نوشته تا ابد تو خود عشقی
یارب کجاست محرم رازی که یک زماندل شرح آن دهد که چه گفت و چه ها شنید
ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻣــﺮﺍ ﺑﯽ ﺧﺒـــﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺁﺧﺮ
ﺩﯾــــﻮﺍﻧﻪ ﺷــﺪﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺁﺑﺎﺩ ، ﮐﺠﺎﯾﯽ؟
یک جهان بر هم زدم وز جمله بگزیدم تو را
من چه می کردم به عالم گر نمی دیدم تو را
این روزها چه قدر هوای تو می کنم
حتی غروب، گریه برای تو می کنم
مرحبا ای یار، من مستم ز چشمانت یقین
می برد قلب مرا یاد تو ای زیبا ترین
نهم پا در رکابی تا ، رسم بر کوی آن دلبـر
بگردم تا بجویم یار خود را ، پو به پو امشب
بوسه بر عکست زنم
ترسم که قابش بشکند
قاب عکس توست اما
شیشه ی عمر من است
تا تو مراد من دهي كشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسي، من به خدا رسيده ام
ماه در روی کسی غیر تو دیدن ممنوع
ناز چشم کسی جز تو خریدن ممنوع
تابلویی بر سر دروازه ی قلبم زده ام
که ورود احدی جز تو اکیدا ممنوع
ﻋﻤﺮﯼ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﻮﯼ ﻭ ﮔﺬﺭ ﮔﺸﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ، ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ
مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما
به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم
عاقبت یک روز، مغرب محو مشرق می شود
عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق می شود
چه متن قشنگی
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
من همونم که یه روز میخواستم دریا بشم میخواستم بزرگترین دریایی دنیا بشم
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
در حال حاضر 2 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 2 مهمان ها)
نظرت چیه؟