مشاعره

[love]

همه روز گویی چو گلست یارم
چه کنی گلی را که بقا نباشد
مگریز ای جان ز بلای جانان
که تو خام مانی چو بلا نباشد

نسترن

یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن...
ترسم که بوی نسترن مست است و هوشیارش کند ...
پیراهنی از برگ گل از بهر یارم دوختم...
از بس لطیف است آن بدن... ترسم که آزارش کند...
ای آفتاب آهسته نه... پا در حریم یار من ...
ترسم صدای پای تو ...خواب است و بیدارش کند...
پروانه امشب پر نزن... اندر حریم یار من...
ترسم صدای شه پرت قدری دل آزارش کند...

نازنین

[Mohammad313]

یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن...
ترسم که بوی نسترن مست است و هوشیارش کند ...
پیراهنی از برگ گل از بهر یارم دوختم...
از بس لطیف است آن بدن... ترسم که آزارش کند...
ای آفتاب آهسته نه... پا در حریم یار من ...
ترسم صدای پای تو ...خواب است و بیدارش کند...
پروانه امشب پر نزن... اندر حریم یار من...
ترسم صدای شه پرت قدری دل آزارش کند...

نازنین

هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد
سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد
حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد
دهان تنگ شیرینش مگر ملک سلیمان است
که نقش خاتم لعلش جهان زیر نگین دارد
لب لعل و خط مشکین چو آنش هست و اینش هست
بنازم دلبر خود را که حسنش آن و این دارد

شقایق

[love]

هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد
سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد
حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد
دهان تنگ شیرینش مگر ملک سلیمان است
که نقش خاتم لعلش جهان زیر نگین دارد
لب لعل و خط مشکین چو آنش هست و اینش هست
بنازم دلبر خود را که حسنش آن و این دارد

شقایق

ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد.

سراب

[Mohammad313]

ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد.

سراب

گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است
سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

زیتون

[Esmiz]

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید نامت نهند آدمی

فرستاده شده از E2333ِ من با Tapatalk

[ستیلا]

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید نامت نهند آدمی

فرستاده شده از E2333ِ من با Tapatalk

یکی قطره باران زابری چکید.....خجل شد چو پهنای دریا بدید .

که جایی که دریاست من کیستم ...گر او هست حقا که من نیستم .

مطربی

[ستیلا]

گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است
سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

زیتون

والتین والزیتون...

سوگند به انجیر وزیتون ...

دوستان شعر بلد نبودم .

درثانی این مشاعره موضوعی نام دیگرش معاشقه با کلماته .

عشقم کشید ایه قران بزارم .

هر چه فکر کردم ایه ای زیباتر از این به ذهنم نرسید .

قران

[ستیلا]

والتین والزیتون...

سوگند به انجیر وزیتون ...

دوستان شعر بلد نبودم .

درثانی این مشاعره موضوعی نام دیگرش معاشقه با کلماته .

عشقم کشید ایه قران بزارم .

هر چه فکر کردم ایه ای زیباتر از این به ذهنم نرسید .

قران

صبح خیزی وسلامت طلبی چون حافظ ....هر چه دارم همه از دولت قران دارم .

[Mohammad313]

والتین والزیتون...

سوگند به انجیر وزیتون ...

دوستان شعر بلد نبودم .

درثانی این مشاعره موضوعی نام دیگرش معاشقه با کلماته .

عشقم کشید ایه قران بزارم .

هر چه فکر کردم ایه ای زیباتر از این به ذهنم نرسید .

قران

خیلی هم عالی

[Mohammad313]

والتین والزیتون...

سوگند به انجیر وزیتون ...

دوستان شعر بلد نبودم .

درثانی این مشاعره موضوعی نام دیگرش معاشقه با کلماته .

عشقم کشید ایه قران بزارم .

هر چه فکر کردم ایه ای زیباتر از این به ذهنم نرسید .

قران

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است که بدرود کنی زندان را
حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی
دام تزویر مکن چون دگران قرآن را

تطاول

[love]

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است که بدرود کنی زندان را
حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی
دام تزویر مکن چون دگران قرآن را

تطاول

آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد

وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت
هم تواند کرمش داد من غمگین داد

شاهکار

[Mohammad313]

آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد

وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت
هم تواند کرمش داد من غمگین داد

شاهکار

به اختیار گرو برد چشم یار از من
که دور از او ببرد گریه اختیار از من
به روز حشر اگر اختیار با ما بود
بهشت و هر چه در او از شما و یار از من
سیه تر از سر زلف تو روزگار من است
دگر چه خواهد از این بیش روزگار از من
به تلخکامی از آن دلخوشم که می ماند
بسی فسانه شیرین به یادگار از من
در انتظار تو بنشستم و سرآمد عمر
دگر چه داری از این بیش انتظار از من
به اختیار نمی باختم به خالش دل
که برده بود حریف اول اختیار از من
گذشت کار من و یار شهریارا لیک
در این میان غزلی ماند شاهکار از من

ترانه

[love]

به اختیار گرو برد چشم یار از من
که دور از او ببرد گریه اختیار از من
به روز حشر اگر اختیار با ما بود
بهشت و هر چه در او از شما و یار از من
سیه تر از سر زلف تو روزگار من است
دگر چه خواهد از این بیش روزگار از من
به تلخکامی از آن دلخوشم که می ماند
بسی فسانه شیرین به یادگار از من
در انتظار تو بنشستم و سرآمد عمر
دگر چه داری از این بیش انتظار از من
به اختیار نمی باختم به خالش دل
که برده بود حریف اول اختیار از من
گذشت کار من و یار شهریارا لیک
در این میان غزلی ماند شاهکار از من

ترانه

باز باران بی ترانه با غم و درد فراوان
می خورد بر بام خانه
من به زیر رعد تنها ایستاده
در گذرگاه جوی کوچه غرقه در سیل

خانه

[Mohammad313]

باز باران بی ترانه با غم و درد فراوان
می خورد بر بام خانه
من به زیر رعد تنها ایستاده
در گذرگاه جوی کوچه غرقه در سیل

خانه

شاعرش کیه؟

[love]

شاعرش کیه؟

نمیدونم تو نت بود منم کپیش کردم

[Mohammad313]

باز باران بی ترانه با غم و درد فراوان
می خورد بر بام خانه
من به زیر رعد تنها ایستاده
در گذرگاه جوی کوچه غرقه در سیل

خانه

خونه تو خونه من این حریم پاک و روشن
قبله گاه و سنگر من تکیه گاه و باور من
خونه ای که از من و تو تا ابد میمونه باقی
خونه ای از گلشن و یاس گل مریم و عقاقی

برگ

[love]

به اختیار گرو برد چشم یار از من
که دور از او ببرد گریه اختیار از من
به روز حشر اگر اختیار با ما بود
بهشت و هر چه در او از شما و یار از من
سیه تر از سر زلف تو روزگار من است
دگر چه خواهد از این بیش روزگار از من
به تلخکامی از آن دلخوشم که می ماند
بسی فسانه شیرین به یادگار از من
در انتظار تو بنشستم و سرآمد عمر
دگر چه داری از این بیش انتظار از من
به اختیار نمی باختم به خالش دل
که برده بود حریف اول اختیار از من
گذشت کار من و یار شهریارا لیک
در این میان غزلی ماند شاهکار از من

ترانه

دلیل شعر و ترانه، دلیل بودن من
به بغض نشسته گلو، بی نشانه بیا

[love]

خونه تو خونه من این حریم پاک و روشن
قبله گاه و سنگر من تکیه گاه و باور من
خونه ای که از من و تو تا ابد میمونه باقی
خونه ای از گلشن و یاس گل مریم و عقاقی

برگ

اگر باد بودم
گونه هایت را لمس می کردم
بی آنکه ببیند کسی و با آن عشق می کردم


مثل عشق باد و برگ
وقتی در هم می پیچند،
با هم می رقصند
بدون آنکه از کسی یا چیزی بهراسند

دوست

[Mohammad313]

اگر باد بودم
گونه هایت را لمس می کردم
بی آنکه ببیند کسی و با آن عشق می کردم


مثل عشق باد و برگ
وقتی در هم می پیچند،
با هم می رقصند
بدون آنکه از کسی یا چیزی بهراسند

دوست

این دلاویزترین حرف جهان را همه وقت
نه به یک بار و به ده بار، که صد بار بگو
«دوستم داری؟» را از من بسیار بپرس
«دوستت دارم» را با من بسیار بگو

"فریدون مشیری"

کمان

[love]

این دلاویزترین حرف جهان را همه وقت
نه به یک بار و به ده بار، که صد بار بگو
«دوستم داری؟» را از من بسیار بپرس
«دوستت دارم» را با من بسیار بگو

"فریدون مشیری"

کمان

عدو با جان حافظ آن نکردی
که تیر چشم آن ابرو کمان کرد

قطره

[mohammad365]

وای بر من دیوانه
زندگی را کرده ام تازیانه
جان من را، داد من را کی کند راه چاره
"mohammad365"

[love]

وای بر من دیوانه
زندگی را کرده ام تازیانه
جان من را، داد من را کی کند راه چاره
"mohammad365"

آقا محمد این مشاعره موضوعیه ، یعنی باید با اون کلمه ای که آخر میگیم شعر بگید .

[mohammad365]

آقا محمد این مشاعره موضوعیه ، یعنی باید با اون کلمه ای که آخر میگیم شعر بگید .

مگه کلمه اخر "و"نبود؟

[love]

مگه کلمه اخر "و"نبود؟

حرف آخر نه .

آقا محمد آخر شعرش گفت کمان

شما هم باید با کمان شعر میگفتید .

الانم نفر بعدی با قطره ( که من اخر پستم نوشتم ) شعر میگه .

[mohammad365]

حرف آخر نه .

آقا محمد آخر شعرش گفت کمان

شما هم باید با کمان شعر میگفتید .

الانم نفر بعدی با قطره ( که من اخر پستم نوشتم ) شعر میگه .

ببخشید مهم نیست اول اون کلمه بیاد یا وسط یا آخر؟

[love]

ببخشید مهم نیست اول اون کلمه بیاد یا وسط یا آخر؟

نه اصلا مهم نیست ، هرکجای شعر باشه مشکلی نیست .

[Mohammad313]

عدو با جان حافظ آن نکردی
که تیر چشم آن ابرو کمان کرد

قطره

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد
سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد

قلب

[love]

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد
سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد

قلب

مرحبا ای یار، من مستم ز چشمانت یقین
می برد قلب مرا یاد تو ای زیبا ترین

هم سرای قلب من، سر زن و هم دل جا گذار
جسم من قربان تو، وا کن دلُ و بر جان نشین

سینه پُر درد است و درمانش نگاهی از نگار
یار من شو ناز کن، دل باز کن، عشق است چنین

اینچنین هر لحظه ام، یادت به رویا ساز شد
دل به غم دمساز شد، برخیز و رخسارم ببین

یک شبی بر تخت رویای تو باید رخنه شد
رخت و تختت را به هم پیچیده و دل در کمین

من به یادت عادت دیرینه دارم دلبرم
یاد تو مشروب و من هم ساقیِ مستم، همی

دهان

[Mohammad313]

مرحبا ای یار، من مستم ز چشمانت یقین
می برد قلب مرا یاد تو ای زیبا ترین

هم سرای قلب من، سر زن و هم دل جا گذار
جسم من قربان تو، وا کن دلُ و بر جان نشین

سینه پُر درد است و درمانش نگاهی از نگار
یار من شو ناز کن، دل باز کن، عشق است چنین

اینچنین هر لحظه ام، یادت به رویا ساز شد
دل به غم دمساز شد، برخیز و رخسارم ببین

یک شبی بر تخت رویای تو باید رخنه شد
رخت و تختت را به هم پیچیده و دل در کمین

من به یادت عادت دیرینه دارم دلبرم
یاد تو مشروب و من هم ساقیِ مستم، همی

دهان

حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
آری به اتفاق ،جهان می‌توان گرفت
افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع
شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت
زین آتش نهفته که در سینه من است
خورشید شعله‌ایست که در آسمان گرفت
می‌خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست
از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت
آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم
دوران، چو نقطه، عاقبتم در میان گرفت

نوش

[love]

حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
آری به اتفاق ،جهان می‌توان گرفت
افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع
شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت
زین آتش نهفته که در سینه من است
خورشید شعله‌ایست که در آسمان گرفت
می‌خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست
از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت
آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم
دوران، چو نقطه، عاقبتم در میان گرفت

نوش

ای نوش کرده نیش را بی​خویش کن باخویش را
باخویش کن بی​خویش را چیزی بده درویش را

آفتاب

[mohammad365]

ای نوش کرده نیش را بی​خویش کن باخویش را
باخویش کن بی​خویش را چیزی بده درویش را

آفتاب

این از خودتونه؟خیلی نامردین من میخوام فکر کنم چه شعری بگم سریع یکی میگین

[love]

این از خودتونه؟خیلی نامردین من میخوام فکر کنم چه شعری بگم سریع یکی میگین

میدونم خیلی ضایع بود شعرش ولی نه از نت بود

هم از خودت میتونی بگی هم نت .

[Mohammad313]

ای نوش کرده نیش را بی​خویش کن باخویش را
باخویش کن بی​خویش را چیزی بده درویش را

آفتاب

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت
ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

نامه

[mohammad365]

میدونم خیلی ضایع بود شعرش ولی نه از نت بود

هم از خودت میتونی بگی هم نت .

نه من فقط میخوام از خودم بگم من فقط به خودم متکی هستم

[love]

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت
ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

نامه

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار
کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را

رنگین

[love]

نه من فقط میخوام از خودم بگم من فقط به خودم متکی هستم

باشه از خودت بگو . با رنگین هم میتونی بگی .

[Mohammad313]

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار
کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را

رنگین

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها
به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

صدق

[mohammad365]

باشه از خودت بگو . با رنگین هم میتونی بگی .

فرصت نمیدین دیگه همی میخوام یک مصرع بسرایم یکی جواب میده

[love]

فرصت نمیدین دیگه همی میخوام یک مصرع بسرایم یکی جواب میده

بگو

[Mohammad313]

منتظریم بسرای دیگر...

[Mohammad313]

تا ده میشمرم بسرای اگه نسرایی دوباره میشمرم

[love]

فکر کنم رفت .

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

پلک

[Mohammad313]

فکر کنم رفت .

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

پلک

نرگس دریده چشم به دیدار او ولی
دیدار آفتاب به چشم دریده نیست
در بزم او که خفته فرو پلک چشمها
غیر از دل تپیده و رنگ پریده نیست

زلال

[love]

نرگس دریده چشم به دیدار او ولی
دیدار آفتاب به چشم دریده نیست
در بزم او که خفته فرو پلک چشمها
غیر از دل تپیده و رنگ پریده نیست

زلال

تو در کنار فراتی ندانی این معنی
به راه بادیه دانند قدر آب زلال

دانش

[mohammad365]

پلک من باز نشود
زندگی رنگ نشود
هیچ سرابی آب نشود😂😂
تمرکزمو ازدست دادم خب
رنج


Sent from my E6833 using Tapatalk

[Mohammad313]

تو در کنار فراتی ندانی این معنی
به راه بادیه دانند قدر آب زلال

دانش

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

مداد گلی

[love]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

مداد گلی

مداد گلی چیه ?!

دست دست رنگ رنگ

بکن با مدادگلی رنگای قشنگ

پتو

[Mohammad313]

مداد گلی چیه ?!

دست دست رنگ رنگ

بکن با مدادگلی رنگای قشنگ

پتو

هوا بس ناجوانمردانه سرد است
پتویم را بگیرید از او که نامرد است

املت

[mohammad365]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

مداد گلی

فاصله هایم را پرکنم با مداد گلی
رنگ قرمز را دوست دارم بر هر گلی
محبت و عشق را دوست دارم از هر رولی
مهربانی سادگی بی آلایشی 😂😂😂😘😘😘
دندان

Sent from my E6833 using Tapatalk

[love]

هوا بس ناجوانمردانه سرد است
پتویم را بگیرید از او که نامرد است

املت

شلوار پاره مد شد

آخه املتم غذا شد ؟؟؟؟؟!!!!!!!

رستوران