وجود برخی شکایات جسمانی مانند سردرد، دل درد، تهوع، استفراغ، هنگامی که کودک می خواهد از فرد مورد دلبستگی اش جدا شود.

اضطراب جدایی، گونه ای از اضطراب است که به طور طبیعی در نوزادان ۸ ــ ۹ ماهه اتفاق می افتد؛ وقتی کودک با جدا شدن از مادر بی قراری می کند یا با دیدن غریبه ها نگران و مضطرب می شود و به گریه می افتد، این حالات طبیعی و نتیجه ی رشد کودک است. اما در برخی کودکان، در سنین بالاتر هم ممکن است این علائم دیده شود که طبیعی نیست. از علائم اضطراب جدایی غیر طبیعی در کودکان می توان به این موارد اشاره کرد:
  • ناراحتی مفرط کودک هنگام جدا شدن از مادر یا اشخاص مورد دلبستگی.
  • در کودک نگرانی مفرط در مورد احتمال وقوع جدایی یا از دست دادن فرد مورد علاقه وجود دارد.
  • کودک به شدت از روی دادن اتفاقاتی که منجر به دور شدن از افراد مورد علاقه اش می شود نگران است مثلاً دزدیده شدن یا گم شدن.
  • امتناع از رفتن به مدرسه یا مهد یا جای دیگری که قرار است برود، به دلیل ترس از جدا شدن از مادر یا فرد مور دلبستگی.
  • مقاومت و ترس شدید از اینکه در خانه تنها بماند.
  • ترس و خود داری کودک از خوابیدن بدون حضور فردی که کودک به او دلبسته است.
  • دیدن کابوس های مکرر در مورد جدایی از فرد مورد دلبستگی.
  • وجود برخی شکایات جسمانی مانند سردرد، دل درد، تهوع، استفراغ، هنگامی که کودک می خواهد از فرد مورد دلبستگی اش جدا شود.

البته همه ی کودکان مبتلا به اضطراب جدایی، همه ی این علامت ها را با هم نشان نمی دهند، بلکه در ملاک های تشخیصی، حداقل سه علامت برای مدت زمان مشخص مد نظر قرار گرفته می شود.
اختلال اضطراب جدایی، با دعوا و بحث و تنبیه بر طرف نمی شود و بهتر است برای درمان به موقع آن به سراغ یک متخصص بالینی کوک بروید، هر چه زودتر هم بهتر؛ تا قبل از اینکه به روابطش با شما و دوستانش و موفقیت تحصیلی اش آسیبی وارد شود.