نمایش نتایج: از 1 به 15 از 15

موضوع: توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

20880
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    ۵ خط قرمز در این ارتباط همان نیازهای نوجوان است. نیازهای اساسی او را بشناسیم و سعی نکنیم جلوی آن ها را بگیریم، بلکه کمک کنیم راه بهتری را انتخاب کند.





    بالا رفتن سن ازدواج به طور طبیعی پیامدها و تبعاتی در پی دارد که هم دامن فرد را می گیرد، هم اطرافیان او را. در این بین یکی از حساس ترین و مهم ترین آثار این مسئله، فاصله سنی قابل توجه والدین و فرزندان است.امروزه شاهدیم کودکان خردسال در آغوش مادران بالاتر از ۳۰ سال قرار می گیرند، کودکانی که دوره نوجوانی خود را در دوره میانسالی والدین شان خواهند گذراند، یعنی زمانی که تحرک، هیجان و انرژی فراوان آن ها همراهی شورانگیز پدر و مادر را می طلبد معمولا با بی حوصلگی والدین روبه رو می شوند!

    دکتر علی پژوهنده، روان شناس تربیتی و مشاور نوجوانان با اشاره به این نکته که اگر نوجوان را مانند یک دستگاه فرض کنیم، کاربری که با این دستگاه می خواهد کار کند باید شرایط خاصی داشته باشد، گفت: البته باید دانست این شرایط خاص بیشتر نرم افزاری است، یعنی فردی که با نوجوان تعامل و ارتباط دارد باید به دانش و مهارت هایی مجهز باشد که بتواند با این دستگاه خوب کار کند، در غیر این صورت هم به دستگاه آسیب می رساند و هم خودش عصبانی و ناکام می شود، گرچه تشبیه یک نوجوان به دستگاه یک اشتباه بزرگ است زیرا او یک موجود هوشمند است که می تواند واکنش نشان بدهد، منفعل نیست و واکنش های او قابل برنامه ریزی نیست.

    او درباره رفتار ما فکر می کند و بعد واکنش نشان می دهد.وی ادامه داد: در این جا ۲ مسئله وجود دارد؛ یکی خصوصیات کاربر است یعنی کسی که قرار است با نوجوان در ارتباط باشد و دیگر این که فرد چه پیشینه و چه تاریخچه زندگی دارد و چه واکنشی به اتفاقات و رفتارها نشان می دهد.به صورت کلی نوجوان شرایط بی ثباتی دارد و ممکن است هر روز یک عقیده و رفتار متفاوت از او ببینیم. این بی ثباتی هیجانی و شناختی، نشان دهنده مرحله گذار از کودکی به بزرگسالی است که هنوز هیجانات و اعتقادات محکم و ثابت نیست.
    نیازهای نوجوان را بشناسیم


    این متخصص افزود: افراد بسیاری را در بین استادان، مدیران یا افراد دیگر می بینیم که با وجود سن زیاد به خاطر برخورداری از مهارت های ارتباطی بالا، نوجوانان زیادی را به سوی خود جذب کرده اند ولی نکته مهم و قابل توجه این است که گاهی می بینیم همین افراد که با نوجوانان ارتباط خوبی برقرار می کنند با فرزند نوجوان خود دچار مشکل می شوند!این امر نشان می دهد که این فرد مهارت ارتباطی دارد ولی یک مشکل شخصی وجود دارد که نمی تواند از آن مهارت در ارتباط با فرزند خود استفاده کند.در واقع او دچار نوعی بازداری می شود و تمام مهارت هایش را کنار می گذارد و به احساسات خودش توجه می کند و براساس آن ها عمل می کند. باید توجه داشت که این احساسات مانند تیغ دولبه است که ممکن است گاهی رابطه را محکم کند و گاهی آن را زخمی سازد.

    روان شناس تربیتی در ادامه به والدین توصیه کرد: برای برقراری ارتباط خوب با نوجوانشان و ایجاد تغییر در او این اصل مسلم را بپذیرند که نمی توان یک آدم و سبک زندگی او را کنترل کرد مگر آن که خود او بخواهد تغییر کند.برای فهمیدن این که چه طور می توان در دل نوجوان نفوذ کرد؟ باید بدانیم فرزندان ما در هر سنی به ویژه دوره نوجوانی نیازهای خاصی دارند که رفتارهایشان را هدایت می کند، البته باید مراقب باشیم از خط قرمز رابطه هایمان عبور نکنیم، یعنی با توجه به این که نیاز به عشق و تعلق در او زیاد است، مراقب باشیم به دوستانش توهین نکنیم و به آن ها برچسب نزنیم. این کار باعث ایجاد فاصله می شود، زیرا اگر کسانی که مورد علاقه او هستند، برای ما منفور شده اند، به این ترتیب ما هم در فهرست سیاه او قرار می گیریم.


    ۵ خط قرمز نوجوان

    پژوهنده سپس به ۵ خط قرمز در ارتباط با نوجوان اشاره کرد و افزود: ۵ خط قرمز در این ارتباط همان نیازهای نوجوان است. نیازهای اساسی او را بشناسیم و سعی نکنیم جلوی آن ها را بگیریم، بلکه کمک کنیم راه بهتری را انتخاب کند.

    این نیازها عبارت است از:


    ۱- نیاز به عشق و تعلق

    ۲- نیاز به آزادی

    ۳- نیاز به قدرت

    ۴- نیاز به سرگرمی

    ۵- نیاز به بقا

    برای به دست آوردن اطلاعات جامع تر در این باره خواندن کتاب «نظریه های انتخاب» اثر «گلاسر» ترجمه دکتر علی صاحبی، می تواند کمک کننده باشد.
    به صورت خلاصه عشق و تعلق، نیاز به ارتباط و دوست داشتن و دوست داشته شدن است که در ارتباط با پدر و مادر، دوست و ... در نوجوان ایجاد می شود.نیاز به آزادی، همان است که فرد دوست دارد تصمیم گیرنده نهایی باشد و کسی او را کنترل نکند.نیاز به قدرت در واقع نیاز به پیشرفت و احساس ارزشمندی است این که فرد بتواند برای خود برنامه ریزی کند، مسائل جدید را یاد بگیرد و امور خود را کنترل کند.نیاز به سرگرمی، لذت بردن از زندگی است.نیاز به بقا هم به مسائل سلامت و بهداشت بستگی دارد و هر چیزی که به این موضوع ربط پیدا کند مثل مسائل مالی و ...اما دو نیاز از اهمیت ویژه ای برخوردار است و آن عشق و آزادی است.بسیار مهم است که مانند بچه با او رفتار نشود، اگر والدین به این ۵ نیاز به ویژه عشق و آزادی توجه کنند، می توانند ارتباط مطلوبی با نوجوان برقرار کنند.

    اندازه واقعی اختلاف سنی والدین و نوجوان!


    این مشاور ادامه داد: به لحاظ تئوریک می گویند اگر فاصله سنی والدین و نوجوان زیاد باشد، نمی توانند او را درک کنند. در قرن اخیر فاصله سنی ۱۰ سال به معنای تفاوت نسلی است، یعنی مسائل و تغییراتی که در این ۱۰ سال رخ می دهد شاید به اندازه تغییرات طی ۵۰ سال در قرن گذشته یا به اندازه مثلا ۲۰۰ سال در ۲ قرن گذشته باشد.امروزه به خاطر وسعت دنیای اطلاعات و ارتباطات، انسان ها تفاوت های زیادی پیدا می کنند، کسی که یک ساعت در اینترنت به سر می برد نسبت به کسی که این کار را نمی کند، بسیار جلوتر است، حال در نظر بگیرید والدینی که ۳۰ سال با فرزند نوجوان خود فاصله سنی دارند.به خصوص اگر به روز نباشند و خود را با مسائل دنیای جوان آشنا نکنند، چقدر از آن ها عقب می مانند. دنیای مجازی، رایانه و نرم افزارهای مختلف و بسیاری فضاهای دیگر که نوجوان را در معرض اطلاعات جدید زیادی قرار می دهد که والدین از آن ها بی خبرند، فاصله نوجوان با والدین را بیشتر می کند که این امر مشکلات زیادی به وجود می آورد.پژوهنده مشکل دیگر را سرعت رشد عاطفی نوجوانان امروز دانست و چنین توضیح داد: مراحل رشد روانی- عاطفی در دنیای نوجوان امروز سریع تر طی می شود به همین علت امروز بچه ها در سنین پایین تر معنای عشق را درک می کنند و درگیر ارتباطات خارج از خانه می شوند.یک دلیل عمده آن تهاجم فرهنگی، ارتباطات مجازی و شبکه های اجتماعی است، دلیل دیگر وسعت آزادی بچه هاست که ارتباطات زیادی در خارج از خانه و بدون اطلاع خانواده ها دارند.والدین ممکن است احساس کنند که بچه های این زمانه جری تر و گستاخ تر شده اند و فکر می کنند باید در برابر فرزندشان بایستند و مانع او بشوند ولی باید توجه کنیم و بدانیم که نباید با او مقابله کرد، بهتر است برای نزدیک شدن و مراقبت از او راه دیگری انتخاب کرد.


    منبع:خراسان

    ویرایش توسط R e z a : 08-03-2013 در ساعت 01:36 PM

  2. 2 کاربران زیر از R e z a بابت این پست مفید تشکر کرده اند


  3. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    نکـاتی در رابطه با استفاده از اینـترنــت

    وب سایت‌های مورد علاقه آنها را در بخش نشانک یا Bookmark قرار دهید تا برای پیدا کردن آنها نام سایت را اشتباه تایپ نکرده و از سایت “بد” سر در نیاورد.
    به فرزندان خود بیاموزید که:
    • قبل از کلیک کردن به این فکر کنند که: با چه کسی در حال گفت‌وگو (chat) یا نامه‌نگاری هستند، در حال گفتن چه مطلبی هستند و از چه لحن و شیوه‌ای برا گفتن آن استفاده می‌کنند؟ آیا شخصی که در سمت دیگر این گفتگو قرار دارد متوجه شوخیهای آنها می‌شود؟
    • قبل از واکنش نشان دادن به موضوع آنلاینی که موجب ناراحتی آنان شده است، میز کامپیوتر را ترک کرده و چند نفس عمیق بکشند.
    • از شایعه پراکنی، همکاری در اذیت و آزار دیگران و دادن اطلاعات خصوصی و گفت‌وگوهای خودمانی در اینترنت خودداری کنند.
    • قانون طلایی فضای مجازی را رعایت کنید: هرگز کاری را که در زندگی واقعی انجام نمی‌دهید، در اینترنت هم انجام ندهید.
    خودتان هم موارد ایمنی را رعایت کنید:
    • نرم‌افزار ضد spyware و adware را بر روی کامپیوتر خود نصب کنید.
    • از سلامت و به روز بودن firewall خود اطمینان حاصل کنید.
    • یک نرم افزار ضدویروس بر روی رایانه نصب کرده و آنرا به طور منظم به روز نمایید.

    نکات ایمنی در سنین دبستان
    زیر هشت سال

    • از فناوری‌های فیلترینگ یا کنترل والدین parental control استفاده کنید. به جای فیلتر کردن سایت‌های “بد” هر موردی که با آن موافق نیستید را مسدود کنید.
    • درباره اینکه آیا فرزندتان واقعا به داشتن یک آدرس ای-میل یا سیستم‌های پیام رسانی نیاز دارد، فکر کنید. اگر پاسخ مثبت است، تمام ارتباطات به غیر از فهرست گیرندگان و فرستندگان مورد تایید خود را فیلتر کنید و مراقب باشید که فهرست دوستانش، طولانیتر از رقم سنش نباشد و شما همه آنها را در زندگی واقعی، بشناسید.
    • وب سایت‌های مورد علاقه آنها را در بخش نشانک یا Bookmark قرار دهید تا برای پیدا کردن آنها نام سایت را اشتباه تایپ نکرده و از سایت “بد” سر در نیاورد.
    • از موتورهای جست‌وجوی کودکان مانند Yahooligans و Ask Jeeves استفاده کنید.
    • زمان حضورشان در اینترنت را به نیم ساعت در روز محدود کنید، مگر اینکه در حال انجام دادن یک برنامه خاص درسی باشند.
    • فعلا اجازه اسفاده از بازی‌های اینتراکتیو (interactive) مانند X-Box Live یا شبکه آنلاین (Playstation) را به آنها ندهید. در عوض به سایت‌هایی چون Toontown بروید.
    • تا جایی که می‌توانید در کنارشان بنشینید و ببینید که در اینرنت به کجا می‌روند، چه چیزی برایشان جالب است و هر سوالی که فکر می‌کنید بپرسید و به تمام سوالات او پاسخ دهید.
    • به آنها بگویید که قبل از فرستادن هر مطلبی اعم از مشخصات شخصی یا مطالب دیگر از طریق ایمیل، IM یا قرار دادن آن در بلاگ و وب سایت، نظر شما را جویا شوند.
    • در اوغات فراغت به دنبال سایت‌های سالمی بگردید که بتوانید به او معرفی کنید. فهرستی از این سایت‌ها در WiredKids.org موجود است.

    ۸ تا ۱۰ سال
    • اگر فرزندتان نمی‌تواند وارد سایت‌هایی که از طرف مدرسه معرفی شده یا سایت‌های مناسب با سن خود شود، میزان فیلترینگ کامپیوتر را کاهش دهید.
    بعضی از وب سایت‌ها مانند MSN دارای این امکان هستند که هر صفحه برای باز شدن به اجازه والدین نیاز دارد و به این منظور ای-میلی به نشانی آنها می‌فرستد و در صورت پاسخ مثبت، صفحه را باز می‌کند.
    • اگر سرویس پیام فوری یا IM را فعال کرده اید، فهرست فرستندگان پیام را به اشخاص آشنا محدود کنید.
    • از یک برنامه ضد pop-up یا نوارابزاری مانند گوگل استفاده کنید.
    برنامه ضد ویروس و منهدم کننده نرم افزارهای جاسوس را نصب و فعال کنید زیرا دانلودهای پر ویروس از همین سنین آغاز می‌شود.
    • موتورهای جست‌وجو را تغییر نداده و همچنان از Yahooligans و Ask Jeeves استفاده کنید.
    • مطمئن شوید که آنها به خوبی متوجه هستند چه اطلاعاتی قابل قراردادن در اینترنت هستند و کدام اطلاعات نباید در اختیار دیگران قرار بگیرند.
    • گفت‌وگوی آنلاین را با آنها تمرین کنید تا بیاموزند با غریبه های حاضر در فضای مجازی چگونه برخورد کنند.
    • درباره استفاده از نرم افزارهای نظارت فکر کنید. به این وسیله میتوانید آنچه انجام می‌دهند را بررسی کنید.
    • علاوه بر تهیه Back up از فایل‌ها، برنامه ضد جاسوسی کامپیوتر را مدام چک کنید. ممکن است فرزندتان هنگام کار اشتباها آن را پاک کرده یا از کار انداخته باشد.
    • گذشته از موارد درسی، زمان حضور او در اینترنت را با احتساب پیام‌ها و ایمیل‌ها به کمتر از ۱ ساعت در روز محدود کنید.

  4. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    نیازهای دوره نوجوانی را بشناسیم

    خانواده و در سطح گسترده‌تر اجتماع با کاربست شیوه‌ها و برنامه ریزیهای مناسب ، بهداشت دوران نوجوانی را فراهم آورده و زندگی و شخصیت سالم‌تری را برای وی رقم می‌زند.

    اهمیت توجه به نیازهای نوجوانی



    نوجوانی مرحله تغییرات اساسی است. تغییراتی که در ابعاد مختلف جسمی ، روانی و اجتماعی نمود پیدا می‌کنند. وجود این تغییرات نیازهای جدیدی را برای وی بوجود می‌آورد. برآورده شدن مناسب این نیازها به نوبه خود سازگاری سریعتر و بهتر او را با آنها میسر می‌سازد. در کنار بحران و تحولی که نوجوان در این دوره سنی تجربه می‌کند، عدم برآورده شدن این نیازها به شیوه مناسب مشکلات افزون‌تر را موجب می‌شوند. از این لحاظ توجه به شناخت این نیازها قدم اساسی در کمک به نوجوان در گذر از این دوران است. خانواده و در سطح گسترده‌تر اجتماع با کاربست شیوه‌ها و برنامه ریزیهای مناسب ، بهداشت دوران نوجوانی را فراهم آورده و زندگی و شخصیت سالم‌تری را برای وی رقم می‌زند.

    نیازهای زیستی دوره نوجوانی


    رشد جسمی ویژگی بارز تغییرات دوران بلوغ است. به دنبال رشد قد ، وزن ، رشد عضلات و حجم قلب و تغییرات متابولیکی ، نیازهای تغذیه‌ای وی تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد. در دوران نوجوانی نیازهای غذایی نوجوان هم از لحاظ کمیت (به علت ازدیاد سرعت رشد) و هم از لحاظ کیفیت قابل اهمیت است. رشد بافتهای عضلانی احتیاج به رژیم غذایی سرشار از مواد پروتئینی دارد. پس از دوازده سالگی احتیاجات غذایی دختر و پسر متفاوت می‌شود. بنابراین دستورالعمل درست تغذیه آنها نیز دیگر نمی‌تواند یکسان باشد. دختران نوجوان به 2500 کالری و 80 تا 100 گرم پروتئین نیاز دارند که تقریبا 15% کالریهای لازم باید از طریق پروتئینها ، 25 درصد از طریق چربیها و 60 درصد از طریق گلوسیدها و مواد قندی تامین شوند. تغذیه درست دختر نوجوان آماده ساختن او برای توانایی مادر شدن است.

    در حدود بلوغ ، افزایش وزن پسران با پراشتهایی و سیری ناپذیری آنها نمود پیدا می‌کند. حتی با یک فعالیت طبیعی مصرف کالری نوجوان پسر به اندازه احتیاجات یک بزرگسال که کارهای سنگین انجام می‌دهد، خواهد بود. احتیاجات غذایی ، نیاز به کلسیم و پروتئین و مواد معدنی به علت بالا رفتن سرعت رشد نسبت به دیگر دوران افزایش چشمگیر پیدا می‌کند. عدم ارضا نیازهای تغذیه‌ای نوجوان صدمات و آسیبهای جدی می‌تواند به بار آورد. مقاومت این نوجوان در برابر بیماریهای عفونی معمولا کمتر است. توان انجام کارهای سنگین را ندارد و دختران به هنگامی که زن جوانی شده و باردار می‌شوند، شرائط بارداری را به سختی تحمل می‌کنند.


    نیازهای عاطفی مرحله نوجوانی



    • رشد احساسات و عواطف بخش اصلی ویژگی دوران نوجوانی را تشکیل می‌دهد. شناخت ویژگیهای این تحولات عاطفی کلید اصلی حل مشکلات عاطفی این دوره است. با توجه به این که در این دوران بیداری هیجانات زندگی عاطفی نوجوان را دربر می‌گیرد، وی با نیاز شدید به دوست داشتن و دوست داشته شدن مواجه است. گاه این نیاز به صورت برقراری پیوندهای دوستی و گاه در خیالپردازیها و رویاهای نوجوان نمود پیدا می‌کند.

      بر این اساس و با توجه به نیاز مبرم نوجوان به تامل و تفکر و درونی شدن احساسات وی ، لازم است فرصتهای کافی برای اینکه پاره‌ای از ساعات با خود خلوت کند و به اندیشه فرو رود، در اختیار وی قرار گیرد و والدین و مربیان آگاهانه و ناآگاهانه خلوت مورد نیاز او را بر هم نزنند و با این عمل علاوه بر ارضا نیاز طبیعی او ، اعتماد او را نسبت به خود سلب ننمایند. با این حال با توجه به سرکش بودن عواطف نوجوان و نیاز به کنترل و نظارت بزرگترها ، این نظارت نباید به صورت سختگیرانه و بی‌توجه به نیازها و شرائط نوجوان صورت گرفته و از حد اعتدلال خارج شود.



    • با توجه به بی‌ثباتی عاطفی این دوران و زود رنجی ، نوجوان نیاز دارد که همواره تکیه گاه مطمئنی برای خویش داشته باشد، به بزرگترها اعتماد کند و در مواقع ناامیدی و نگرانی به این پناهگاه مطمئن پناه ببرد.



    • نوجوانان شدیدا نوجو و تازه طلب هستند. نیاز به تجارب جدید و متنوع دارند. این نیازها نیز با توجه به شرائط فرهنگی و اعتقادی باید به شیوه مناسب مورد توجه قرار گیرند. از نمودهای این ویژگی تمایل به مدلهای جدید لباس ، آرایش و ... است.



    • ماجراجوئی ویژگی مهم دیگر این دوران است که باید مورد توجه قرار گرفته و نیازهای نوجوان و شرائط و امکانات سالم برای ارضا این نیاز وی فراهم گردد. فراهم کردن امکانات مناسب از قبیل رمانهای سالم و مهیج ، فیلمها ، ورزشهای خاص می‌تواند بطور سالم نیاز وی را برآورده کند.



    • برخلاف تصوری که خود نوجوان از رشد فکری خود دارد، آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، این است که هنوز تفکرات او رشد کامل و پخته‌ای نیافته است. ارائه کمکهای فکری و راهکارهای پیشنهادی برای کمک به تصمیم گیری را به عنوان یک نیاز باید از نظر دور داشت.



    نیازهای اجتماعی نوجوان


    تمایل به برقراری پیوندهای اجتماعی ، عضویت در گروههای خاص ، پیدا کردن شغل و جایگاه مناسب اجتماعی بسیار مورد توجه نوجوان است. او نیاز دارد در میان دوستان و همسالان باشد، در گروههای ویژه‌ای جایگاه و نقشی برای خود داشته باشد و استقلال مالی را تجربه کند. خانواده و جامعه باید به این دسته از نیازهای نوجوان ارج نهاده و با راهنمایی و نظارت خود نیاز او را به صورت سالم برآورده سازند. در غیر این صورت عضویت در پیوندهای اجتماعی نامناسب و مصرانه به دنبال جایگاه جمعی بودن مضرات فراوانی می‌تواند به بار آورد.
    ویرایش توسط R e z a : 08-15-2013 در ساعت 04:54 PM

  5. بالا | پست 4

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    چطور پسر موفقی تربیت کنید؟

    به پسرتان بگویید که هر وقت میخواهد و علی رغم هر اشتباهی که مرتکب شده است، نزد شما بیاید؛ به او قول دهید که قبل از هر گونه قضاوت راجع به کارهایش، خود را به جای او گذاشته و تا حدّ نیاز و امکان به او کمک خواهید کرد.
    [replacer_img]


    پدران محترم : خود را به جای پسرتان گذاشته و در این جهت، نُه گام بردارید. که البته یکی از گام ها را در این مقاله و بقیه را در مقالات بعد توضیح خواهیم داد.

    اگر شما کتاب را بیش از اندازه به چشمانتان نزدیک کنید، فقط ماهیچه های چشمتان را خسته کرده اید و اصلاً قادر به خواندن نخواهید بود. لازم است بین پدر و پسر هم فاصله یی وجود داشته باشد تا پسر بتواند رشد کرده و عاقل ترین باشد!
    1- دوست او باشید.
    2- فرصت عرضه ی بیشتری به او بدهید.
    3- او را مستقل بار بیاورید.
    4- از او یک «قهرمان» بسازید.
    5- کتاب های خوب بخوانید.
    6- دوستان خوبی برای خود برگزینید.
    7- از اشتباهات او چشم پوشی کنید.
    8- برای او وقت بگذارید.
    9- خود را جای او قرار دهید.
    پسر شما دارایی شماست و – مثل هر دارایی و موجودی دیگر – اگر از آن «حفاظت نکرده و تشویقش نکنید،» بعید نیست که به بدهی تبدیل خواهد شد. به همین سادگی!

    اینکه پسرتان ثروت شما باشد یا قرض و بدهی، 70 درصد آن به شما بستگی دارد .طبیعاً ما قصد داریم تا در این مقاله، راجع به این 70 درصد حیاتی صحبت کنیم.
    مطالعات و بررسی های من در مورد ارتباط «پدر- پسر» مرا به این نتیجه رسانده است که، شما باید خود را به جای پسرتان بگذارید، هر روز و در هر زمانی! آیا تا به حال به خودتان شکایت کرده اید که چرا پسرتان شما را درک نمیکند دفعه ی بعد پسرتان را در این حال تصوّر کنید که به خودش میگوید: چرا پدر مرا نمیفهمد پس در این میان، یک شکاف ارتباطی وجود دارد. ما نیز برآنیم در این باره صحبت کنیم که شما باید چه طور بر روی آن پل بزنید و آن را مرتفع سازید.

    و من برای بازگرداندن برق شادی به چشمهای پسرتان- که شما یک ربع قرن پیش، این جرقه را در چشم های خودتان داشتید- قصد دارم چندین گام را به شما پیشنهاد کنم... لطفاً خود را به جای پسرتان بگذارید، هم به خاطر خودتان و هم به خاطر او!
    به پسرتان بگویید که هر وقت میخواهد و علی رغم هر اشتباهی که مرتکب شده است، نزد شما بیاید؛ به او قول دهید که قبل از هر گونه قضاوت راجع به کارهایش، خود را به جای او گذاشته و تا حدّ نیاز و امکان به او کمک خواهید کرد.

    دوست او باشید


    بکوشید ترس او را از بین ببرید؛ مستقیم یا غیرمستقیم به پسرتان اطمینان دهید که هرگاه دچار دردسر شده و یا تردیدی داشته باشد، شما حضور داشته و دستش را خواهید گرفت. باید به او اطمینان دهید که هیچگاه به شکّ و تردیدها و یا تفکرات بچه گانه اش نخواهید خندید و نه تنها در آن موقعیت تنهایش نخواهید گذاشت، بلکه به قوّت بخشیدن به افکارش نیز کمک خواهید کرد. او باید به یقین برسد که می تواند روی شما حساب کند و شما قادرید تمام ترس و هراس?هایش را از بین ببرید.

    به پسرتان بگویید که هر وقت میخواهد و علی رغم هر اشتباهی که مرتکب شده است، نزد شما بیاید؛ به او قول دهید که قبل از هر گونه قضاوت راجع به کارهایش، خود را به جای او گذاشته و تا حدّ نیاز و امکان به او کمک خواهید کرد. به او بگویید که او پسر شماست و هر اتفاقی بیفتد و تحت هر شرایطی باز هم پسرتان باقی خواهد ماند، خواه یک سرباز پیاده باشد و یا رئیس جمهور؛ خواه فقیرترین فرد روی زمین باشد و یا ثروتمندترین ثروتمندها. این عزّت نفس و اعتماد برای زندگی در محیط اجتماعی و پیچیده ی روزمرّه ضروری و حیاتیست.


    شما قهرمان او و رویاهایش هستید. این نکته را همواره به خاطر داشته باشید. همچنین، به یاد داشته باشید که خداوند بزرگترین و بهترین دستگاه ثبت و فیلمبرداری را در ذهن پسرتان کار گذاشته است. دستگاه ثبت و فیلمبرداری او تنها صدای شما را ضبط نمیکند - به طور مثال: وقتی در پشت تلفن دروغ میگویید- بلکه حرکات چشم و بدن شما را نیز به ثبت میرساند. آن طور که شما با والدین خود، کارمندان، مشتریان و یا شرکایتان رفتار میکنید، همه و همه ضبط و ثبت شده و بعداً برای شما به نمایش گذاشته خواهد شد!

  6. بالا | پست 5

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    شماره عضویت
    25
    نوشته ها
    2,627
    تشکـر
    52
    تشکر شده 531 بار در 311 پست
    میزان امتیاز
    13

    توصیه هایی برای شما تا نوجوانتان دین زده نشوند

    تفکر مذهبی، تقوا، فضیلت، شجاعت و پرهیزکاری، ایمان، اخلاق، کمال، دفاع از محرومین و جهاد در راه خدا را باید عملا به آنها آموزش داد و از طریق ارائه الگوهای صحیح به آنان آموخت که از هر پوچ و کهنه‌ای دست بردارند و عملا به کردارها و رفتارهای ارزنده برسند.
    [replacer_img]


    1- والدین و مربیان نقش بسیار با اهمیتی در ایجاد اعتقادات مذهبی صحیح و جهت‌دهی نوجوانان و جوانان در پیروی از اصول مذهبی و اخلاقیات پسندیده ایفا می‌نمایند.
    روابط آموزشی- مذهبی می‌بایست براساس انس و الفت، دوستی و محبت، اطلاع و آگاهی و استدلال منطقی صورت گیرد.
    عقاید و آرای مذهبی باید طوری منظم، هدفدار، هماهنگ و هدایت کننده و قابل اجرا به آنها عرضه شود که زمینه را برای اختلاف و تضاد و درگیری فراهم نسازند. ضمنا باید آنها را به تفکر با شیوه درست آشنا نمود و اعتقاد به مبانی دینی و جهان‌بینی توحیدی و خداشناسی، نبوت، معاد ، امامت و رهبری و عدالت را براساس تفکر و برهان عقلی و بینش مذهبی در آنها به‌وجود آورد و نیز کتب مناسبی را که جوابگوی سوالات و اشکالات نوجوانان و جوانان با اصول استدلالی و منطقی باشد به آنان معرفی کرد، زیرا آنها تشنه اطلاعات در زمینه‌های فوق می‌باشند ، و با این عمل خلاء مذهبی در آنها پر خواهد شد و دچار ویرانی فکر و اندیشه نمی‌شوند.
    طرز ارائه مسائل مذهبی به نوجوانان و جوانان بسیار اهمیت دارد زیرا مسائلی را در این دوره باید برای آنها گفت که از دین زده نشوند ، و در عین حال باید آن مسائل را با زندگی تطبیق داد.
    2- طرز ارائه مسائل مذهبی به نوجوانان و جوانان بسیار اهمیت دارد زیرا مسائلی را در این دوره باید برای آنها گفت که از دین زده نشوند ، و در عین حال باید آن مسائل را با زندگی تطبیق داد.
    این موضوعات باید طوری ارائه شود که آنها احساس کنند امور مذهبی قابل پیاده شدن در زندگی روزمره می‌باشد و حتی گاهی می‌توانند احتیاجات روانی خود را نیز با این امور برطرف نمایند. تنها موعظه کردن از طریق والدین، مربیان و با علمای دین در خانه و مدرسه و مسجد کافی نیست، باید مسائل دینی را با تجربه و عمل توام نمود تا به این زودی‌ها از فکر نوجوان خارج نشود و اثرش در رفتار او ثابت بماند.

    تفکر مذهبی، تقوا، فضیلت، شجاعت و پرهیزکاری، ایمان، اخلاق، کمال، دفاع از محرومین و جهاد در راه خدا را باید عملا به آنها آموزش داد و از طریق ارائه الگوهای صحیح به آنان آموخت که از هر پوچ و کهنه‌ای دست بردارند و عملا به کردارها و رفتارهای ارزنده برسند.

    3- باید دین و علم را با هم به نوجوانان و جوانان آموزش داد و تذکر این امر برای آنها لازم است که این دو از یکدیگر جدا نیستند ، بلکه زوجی هستند که باید یکدیگر را درک کنند، و باید به آنها آموخت که دین و علم و عقل با هم هماهنگ هستند و مطالب دینی، عقلی و بعضا علمی است.

    4- نوجوان نیازمند یک تکیه گاه نیرومند و قوی می‌باشد ، تکیه گاهی که در همه حوادث بتواند به آن پناه ببرد ، از او کمک بخواهد و به اتکای او آرام و مطمئن زندگی کند. اگر تکیه گاه و پناهگاه او والدین ، مربیان ، دوستان، سیاستمداران و حتی بزرگان دینی باشند ، با از بین رفتن آنها و یا سقوط آنها نوجوان هم سقوط خواهد کرد ، بنابراین به وجود آوردن این اعتقاد عمیق که تنها تکیه گاه قوی خداوند قادر است که هرگز سقوط نخواهد کرد و باید به او متصل شد و او را انتخاب نمود، باعث می‌گردد که نوجوان خود را در زندگی نبازد ، دچار شکست و تزلزل نشود ، از انحرافات و لغزش‌ها دور بماند ، شخصیت و معنویت خویش را از دست ندهد و خود راه کمال را در پیش گیرد. وابستگی و پذیرش این غایت و مقصودی که ورای این عالم مادی، جامعه، اجتماع و محیط می‌باشد ، خود معنای عمیق و با ارزشی برای زندگی کردن به او می‌بخشد و در مصیبت‌ها و حوادث‌ ناگوار، او دارای چنان قوت روحی مخصوص و شکیبایی خواهد بود که مجال همه گونه تدبیر را به وی خواهد داد.
    کسانی که در مورد دین با نوجوانان و جوانان صحبت می‌نمایند ، خود باید الگوی واقعی دین باشند و به آنچه که می‌گویند عمل نمایند.
    5- کسانی که در مورد دین با نوجوانان و جوانان صحبت می‌نمایند ، خود باید الگوی واقعی دین باشند و به آنچه که می‌گویند عمل نمایند ، ایمان و اعتقاد قوی به مذهب داشته باشند ، به خصوص معلمین دینی باید از بین شخصیت‌های لایق و عالم انتخاب شوند و احاطه علمی کافی به آنچه که می‌باید گفته شود داشته باشند و اعمال خود را با اهداف مذهبی تطبیق دهند، توانایی پاسخ دادن به سوالات نوجوانان را داشته باشند و بتوانند خرافات را از نظریات صحیح دینی جدا کرده، به دانش‌آموزان ارائه دهند ، از نظر اخلاقی، خود الگوی اخلاق باشند، با اخلاص، مهربان، انسان دوست و علاقه‌مند به کار خود باشند، سعه صدر و وسعت نظر داشته باشند ، بر نفس خود غالب باشند و از اعتدال در امور خارج نشوند ، با حوصله ، صبور و با تدبیر باشند و از نظر ظاهر نیز آراسته و تمیز و مرتب باشند که دانش‌آموز قطعا تحت تاثیر چنین معلمی قرار خواهد گرفت.


    6- فلسفه اصول عبادی را برای نوجوانان و جوانان باید به خوبی و به طور مطلوب و جذاب بیان نمود و در مواقع دعا، دلیل علمی و روانی این درخواست‌ها و توسلات را باید گفت، و نیز اثری را که این درخواست‌ها در اعمال ما می‌گذارند ، توضیح داد. باید برای نوجوان تفهیم شود که دعا عامل س************ و بی‌تحرکی و ایستادن نیست، دعا عامل فریب و تخریب نیست، بلکه برعکس عامل حرکت است و او را به مقصد راهنمایی می‌کند و راه را به او نشان می‌دهد، هدف را معین می‌کند و امید‌بخش است، روح و روان انسان را صفا و جلا می‌دهد و او را به نیکی و سلامت می‌کشاند و مسیر حرکت و رفتن و جریان داشتن و شدن را به وی می‌نمایاند.
    بردن نوجوانان و جوانان به مجالس مذهبی که مطالب مطرح شده در آن مجالس در خور سن و سال و فهم و دانش آنها باشد.
    7- بردن نوجوانان و جوانان به مجالس مذهبی که مطالب مطرح شده در آن مجالس در خور سن و سال و فهم و دانش آنها باشد و همچنین دیدار افراد سلیم النفس و پاک دل، مومن و متقی و عالم باعث می‌گردد که روح دینی و فطرت مذهبی آنها پرورش یابد.

    8- و بالاخره عبور دادن منطقی نوجوانان و جوانان از احساسات خام مذهبی به بینش مذهبی که با تعقل و تفکر همراه باشد و کمک کردن به ایجاد ارتباط آنها با خدا، ارتباط آنها با خودشان، ارتباط آنها با دیگران، ارتباط آنها با جهان هستی و کشف حقایق ناشی از این ارتباطات که با چون و چرا و سوال و جواب به دست می‌آید، یکی از وظایف سنگین مربیان است.


    والدین عزیز راه سختی در پیش دارید اما با توکل به خدا و سعی و تلاش حتما موفق می شوید و فرزندتاناز نوجوانی به سلامت عبور خواهد کرد.



  7. بالا | پست 6

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Aug 2015
    شماره عضویت
    21182
    نوشته ها
    1,442
    تشکـر
    764
    تشکر شده 1,211 بار در 755 پست
    میزان امتیاز
    10

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    شماره تلفن های مرکز جهت مشاوره تلفنی در این مبحث کدامند ؟لطفا برام بزارید

  8. بالا | پست 7

    عنوان کاربر
    کاربر محروم
    تاریخ عضویت
    Sep 2015
    شماره عضویت
    21877
    نوشته ها
    2,577
    تشکـر
    2,345
    تشکر شده 1,788 بار در 1,138 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    نقل قول نوشته اصلی توسط ghazal1 نمایش پست ها
    شماره تلفن های مرکز جهت مشاوره تلفنی در این مبحث کدامند ؟لطفا برام بزارید
    الان که بیاد بگه خانوم این تاپیک مال 3سال پیش لطفا تاپیک های قدیمی بالا نیارید !!!!

  9. بالا | پست 8

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Aug 2015
    شماره عضویت
    21182
    نوشته ها
    1,442
    تشکـر
    764
    تشکر شده 1,211 بار در 755 پست
    میزان امتیاز
    10

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    چی شد این شماره ها ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

  10. بالا | پست 9

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jun 2016
    شماره عضویت
    28828
    نوشته ها
    40
    تشکـر
    5
    تشکر شده 2 بار در 2 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    رشد اخلاق در نوجوانان و جوانان
    تحقيقات نشان مي دهند ۷۰ درصد رشد شخصيت فرد تا سن ۶ سالگي شكل مي گيرد. ولي بيشتر خانواده ها تصور مي كنند كه فرزندشان تا زماني كه در سن كودكي به سر مي برد، چيزي متوجه نمي شود و به اصطلاح مي گويند: «بچه است» و متأسفانه تربيت وي را به سنين نوجواني موكول مي كنند كه آن زمان بسيار دير است.
    در واقع اصلي ترين و اساسي ترين نهادي كه در پرورش و رشد اخلاقي، تربيتي و شخصيتي فرد نقش دارد خانواده است كه توجه تام والدين به اين موضوع از ضروريات است. رشد اخلاقي به معناي دروني كردن قواعد، قوانين، هنجارها و ارزش هاي مرتبط با چگونگي رفتار و تعامل فرد بين خود و ديگران است و اينكه فرد خوب و بد، بايد و نبايد را بياموزد، ضروري است كه نوجوان اخلاقي فكر كند، حس كند و اخلاقي عمل كند كه در اين ميان خانواده نقشي اساسي دارد.محققين بر اين باورند كه از دوران كودكي چنانچه احساس همانندي با والدين در فرد تقويت شود، هر گاه مرتكب خطايي شود خود را ملامت كرده و مي كوشد از تكرار خطا اجتناب كند. نوع الگويي كه والدين به كودك ارائه مي كنند و نوع نظم و انضباطي كه توسط والدين اعمال مي شود بر چگونگي شكل گيري هويت و وجدان كودك، نوجوان و جوان مؤثر است. روانشناسان معتقدند وجدان اخلاقي و رشد اخلاقي نه تنها متأثر از ديگران است بلكه ناشي از پويايي دروني شخص، خصوصيات خلقي و تعامل ويژگي هاي دروني با تأثيرات بيروني است.
    رشد اخلاق در نوجوان و جوان از طريق ارائه الگوهاي بحث و گفت وگوي والدين و مربيان با فرد است. روانشناسان بر اين باورند: از طريق بحث و گفت وگوها است كه فرد مي تواند سطح رشد اخلاقي را به سطح والاتري ارتقاء دهد.
    والدين و مربياني كه داراي مهارت هاي گفت وگو در مسائل ارزشي و اخلاقي با نوجوان و جوان هستند، تأثيرات شگرفي بر رشد وجدان اخلاق آنان بر جاي مي گذارند.
    رشد اخلاقي در نوجوان و جوان، در خانواده و در ارتباط عاطفي والدين شكل مي گيرد و گذشت كردن و احساس همدردي با آنها تأثير مثبتي بر رشد اخلاقي آنها خواهد گذاشت. وقتي رفتار بزرگسالان همراه با فداكاري باشد، زمينه خوبي براي ايجاد احساس اخلاق مثبت در آنها فراهم مي شود. به طور معمول افراد در سنين ۱۰ تا ۱۲ سالگي در آستانه نوجواني به افراد ديگر بخصوص بيماران، معلولان و افراد محروم و ستمديده جامعه احساس همدردي پيدا مي كنند و تمايل به كمك و ياري رساندن به آنها دارند، اين احساس اگر توسط والدين و مربيان مورد تقدير و ستايش قرار گيرد، در ادامه جواني و زندگي آينده تشديد شده و زمينه ساز انديشه هاي انسان دوستانه قرار مي گيرد.
    از سوي ديگر گذشت كردن كه يك تمايل غيرخودخواهانه و از سر انسان دوستي نسبت به ديگران است تأثير مثبتي بر رشد اخلاقي نوجوان و جوان مي گذارد.در شرايطي كه نوجوان ها عموماً خود مركزبين و تا اندازه اي خود خواه هستند وقتي كه رفتار بزرگسالان همراه با فداكاري باشد، زمينه خوبي براي ايجاد احساس اخلاقي مثبت در آنان فراهم مي كند. بي جهت نيست كه همه اديان الهي و تمام عرفا و حكما و مربيان بزرگ، همگان را به چنين رفتاري توصيه كرده اند. به طور كلي براي تقويت اخلاق مثبت در جوان بايستي نگاه صرفاً سنتي به جوان را متحول كرد و با ديدگاهي مدرن به پرورش اخلاق نوجوان و جوان پرداخت. به عبارت ديگر فقط با نصيحت و سخنراني نمي توان از بسياري نوآسيب هاي جامعه جلوگيري كرد. محققين بر اين باورند رشد احساس، هيجان، خشم و محبت، اعتماد به ديگران و حس كنجكاوي ويژگي هاي اخلاقي فرد را مي سازد. در سنين ۱۸-۶ سالگي دوره اي است بسيار حساس كه شخصيت فرد حالت ژلاتيني دارد و بحث هويت جوي مطرح است. هويت جنسي، فكري، عاطفي و اقتصادي و... نوجوان بايستي به آنها پاسخ دهد. در اين ميان نيازمند يك راهنماي دلسوز و دانا مي باشد كه با راهنمايي هاي خردمندانه اش، شخص را رهبري كرده تا مسير صحيحي را در زندگي انتخاب كند. از سوي ديگر برخورد والدين در برابر خطاي نوجوان از اهميت ويژه اي برخوردار است.
    به عنوان نمونه، رفتار والدين در برابر سيگار كشيدن نوجوان نبايستي همراه با خشونت و محروميت از محبت باشد كه در اين روش والدين محبت خود را از نوجوان بازمي دارند و با بي اعتنايي يا خشونت رفتار مي كنند كه در اين حالت احتمال لجبازي و گرايش نوجوان به آن عمل بيشتر خواهد شد.
    دانيل هارت، روانشناس بر اين باور است: «اخلاقيات از يك سو نمايانگر فداكاري و گذشتن فرد از برخي منافع خود به سوي مصالح ديگران است و از سوي ديگر در پيش گرفتن خردمندانه ترين راهي كه دستيابي به مصالح روشن بينانه فرد را امكان پذير مي كند.»
    دروني شدن رفتار اخلاقي، در خودانگاره و احساس هويت نوجوان و جوان است تنها كساني كه اعتقادات اخلاقي آنها بخش مهمي از هويت و ساختار شخصيتي شان شده رفتاري خلاف اخلاق را پشت پا زدن به هويت خود محسوب مي كنند و از چنين كاري اجتناب مي ورزند. رشد وجدان از دوره پيش دبستاني شروع مي شود؛ يعني زماني كه كودك هنجارهايي را براي رفتار قابل قبول در ذهن خود ايجاد مي كند. پس دوره كودكي و نوجواني دوراني است با اهميت و توجه به آن ضروري تر و با اهميت تر.


    جوان و اخلاق اسلامى
    اخلاق جوان مقتضى صلاح و فساد هر جامعه است . يعنى اصلاحات هر جامعه مبتنى بر افكار و ايده نسل جوان آن جامعه استوار است ، بنابراين جوانان هر جامعه هر گاه از اصلاح و سداد، و پاكدامنى برخوردارند آحاد آن جامعه ممكن است از صلاحيت و شايستگى بيشترى برخوردار باشند و هر گاه جوانان آلوده و آزاد و يله و رها باشند، فساد و فحشاء جنايت و اعتياد بيشترى به انواع مواد مخدر در آن جامعه شايع و فراوان مى گردد. جوان و كنترل غرائز: غرائز در بشر همچون همه موجودات جزء ذات و خلقت او است ، اما انسان در اعمال غرائز بى حد و مرز است . به هر چه كه تمايل پيدا كردند هيچ رداع و مانعى سر راه خود نمى بينند، و خود را به مطلوب خويش مى رساند. لكن بهائم و چهارپايان و هر حيوان ديگر بر مبناى تكوين و فطرت هرگز از مرز خود تجاوز نمى كند، مگر به هدايت و راهنمائى انسانها نسبت به ديگر نوع خويش تجاوز جنسى مى نمايند. اين شعور در آنان حاكم است كه هر نوع از حيوانات با هم نوع خويش مى پردازد. اما انسان كه غريزه به جنس مخالف خود در او بايد با اندازه اى خاص اعمال شود، و از هر گونه افراط و تفريط و بى قانونى بايد خودارى كند، گاهى تمايلات غريزى و خواهش هاى نفسانى خود را به حد افراط مى كشاند، و با پيروى بى قيد و شرط از هواهاى نفسانى كنترل خود را از دست مى دهد و خود را به حد افراط مى كشاند، دست تعدى و تجاوز به حريم حيوانات نيز دراز مى كند، يعنى در آزادى غريزى از حيوانات پا فراتر مى نهد، و تجاوز به غير جنسيت خود را صادر مى نمايد. وقتى قرآن در برنامه ريزيهاى خود به اوصاف انسانهاى مؤ من و متعهد مى پردازد پرهيز از گناهان كبيره و اعمال شهوترانى هاى نابجا و افراطى را به شدت محكوم مى نمايد. و مى فرمايد: و الذين يجتنبون كبائر الاثم و الفواحش . (121)
    انسانهاى متعهد و مؤ من از كبائر و فواحش و گناهان كبيره اجتناب مى نمايند.
    كنترل غرائز از اختصاصات يك انسان موحد و متعبد است ، شيخ اشراق سهروردى گويد:چون باز كنم چشم سر، اى چشم سرم

    1. جز بر رخ تو هيچ نيفتد نظرم
    2. گفتى كه نخواهم كه به كس در نگرى
    3. خود جز تو كسى كو، كه بدو در نگرم

    اكنون ، اى جوان ، ببينيم كه رئيس مذهب شيعه حقه جعفريه حضرت صادق آل محمد صلى الله عليه و آله چه دستور العمل مى دهد:
    لا تدع النفس و هواها فان هواها رداها. (122)
    حضرت امام فرمود: نفس خويش را با خواهشهاى گوناگونش آزاد مگذار، زيرا تمايلات آزاد نابجا موجب هلاكت و سقوط او خواهد شد.
    مبارزه با نفس بمنزله جهاد اكبر است ، كه جنگ با دشمن برون ، جهاد اصغر است .

    • عارف رومى گويد:اى شهان كشتيم ما خصم برون
    • ماند خصمى زو بتر در اندرون
    • كشتن اين ، كار عقل و هوش نيست
    • شير باطن ، سخره خرگوش نيست
    • دوزخ است اين نفس دوزخ اژدها است
    • كو به درياها نگردد كم و كاست
    • هفت دريا را در آشامد هنوز
    • كم نگردد سوزش آن خلق سوز
    • هم نگردد ساكن از چندين غذا
    • تا ز حق آيد مر او را اين ندا
    • سير گشتى سير؟ گويد نى هنوز
    • اينست آتش ، اينست تابش نيست سوز
    • عالمى را لقمه كرد و در كشيد
    • معده اش نعره زنان هل من مزيد
    • چونكه جزو دوزخست اين نفس ما
    • طبع كل دارد هميشه جزوها
    • چونكه واگشتم ز پيكار برون
    • روى آوردم به پيكار درون
    • قدر جعنا من جهاد الاصغريم
    • با نبى اندر جهاد اكبريم

    مراحل مبارزه را، اى جوان عزيز، از جنگ كوچك شروع مى كنيم وقتى به دشمن مسلح غلبه كرديم ، سپس توان مبارزه با دشمن قوى تر كه در درون ما است مى پردازيم . اگر در مبارزه با او از پا نيفتاديم آنگاه مرد ميدان نبرد، و فاتح و پيروزيم .


    جهاد اكبر مجاهده با نفس است
    امير مؤ منان عليه السلام فرمود: پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گروهى از جيش و سپاه خود را جهت جنگ و جهاد با دشمن گسيل داشت ، وقتى كه سپاه اسلام پيروز برگشتند و به محضر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله راه يافتند، حضرت فرمود: مرحبا بقوم قضو الجهاد الاصغر و بقى عليهم الجهاد الاكبر، قيل يا رسول الله و ما الجهاد الاكبر؟ قال : جهاد النفس ، ثم قال افضل الجهاد من جاهد نفسه التى بين جنبيه . (123)
    حضرت فرمود: مرحبا به قومى كه جهاد اصغر را به پشت سر افكندند، و اكنون جهاد بزرگترى در پيش روى دارند.
    گفتند يا رسول الله ، جهاد اكبر چيست ؟ فرمود: جهاد اكبر با نفس است ، سپس فرمود: بهترين جهاد آن است كه انسان با نفسى كه در بين پهلوهايش قرار دارد مبارزه و مجاهده نمايد.
    تو اى جوان روشنفكر و بيدار و هوشيار، وقتى سر افراز و پيروزى ، كه بر تمايلات نفسانى خويش فائق آمده باشى . والا مغلوب و بيچاره اى . بنابراين از نفس ، اين دشمن همراه غافل نباشيم ، و على الدوام از شر او به خدا پناه بريم ، و هرگز از او در امان نباشيم .
    اگر از همه مكاتب جهان ، و از صاحب نظران عالم و رهبران روحانى و معنوى بخواهيم كه از نفس سخن بگويند، خواهند گفت ، كنترل غرائز و تعديل نفسانى يك ضرورت قطعى و حتمى است ، و در زندگى کتابخانه بشر اجتناب ناپذير است ، با شناختى كه از نفس داريم ، و دانستيم طغيان نفس و فضاحتهاى كه در تاريخ بشريت بوجود آورده است ، اينك ببينيم با چه عواملى مى توانيم او را كنترل كنيم و جلو طغيان نفس را بگيريم ، كه حضرت يوسف با آن مقام بلند پيامبرى مى فرمود: و ما ابرى نفسى ان النفس لا مارة بالسوء الا ما رحم ربى . (124) من نفس خويش را از عيب و نقص مبرا نمى دانم زيرا نفس اماره انسان را به كارهاى زشت و ما ناروا وامى دارد جز آنكه خداوند به لطف خاص خويش آدمى را نگهدارد. بنابراين در كنترل غرائز بايد به خدا پناه ببريم تا از شر نفس سر كش مصون و محفوظ بمانيم .

  11. بالا | پست 10

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jun 2016
    شماره عضویت
    28828
    نوشته ها
    40
    تشکـر
    5
    تشکر شده 2 بار در 2 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    1ـ اخلاق يعني احترام :
    نخستين نكته مهم اين است كه جوهر اخلاق احترام است. احترام به خود، احترام به ديگران، احترام به همة اشكال حيات و محيطي كه آنها را دربرگرفته است.
    لازمة احتران به خويشتن اين است كه براي زندگي و شخص خود ارزشي قايل باشيم. «با ديگران چنان رفتار كن كه مي خواهي با تو رفتار كنند و به عبارتي آنچه براي خود نمي پسندي براي ديگران مپسند» يك اصل اخلاقي است كه در تمامي مذاهب و فرهنگهاي دنيا توصيه شده است. براي ترتبيت فرزندان شايسته به چيزي بيش از اخلاق احترام نياز داريد. ايجاد اخلاق احترام گام مؤثري براي رسانيدن فرزندانمان به بلوغ اخلاقي است.


    2ـ تكامل اخلاقي فرآيندي تدريجي است :
    نكته بسيار مهمي است كه اخلاق احترام ناگهان و تمام و كمال در هيچ سن به خصوصي ديده نمي شود. تكامل اخلاق فرآيند تدريجي است كه مرحله به مرحله به دست مي آيد. زيرا پايه هاي تكامل اخلاق از بدو تولد تا پايان سه سالگي استوار مي باشد. بخش دوم به مراحل استدلالي اخلاقي مربوط است و اين مرحله اي است كه با دخالت پدر و مادر و سايرين از زمان پيش از مدرسه تا بلوغ صورت خارجي مي گيرد. آنها مي توانند در كنار خواسته هاي خود توجه به خواسته هاي ديگران را هم ياد بگيرند و در جادة دور و دراز منتهي به بلوغ اخلاقي قدم بردارند.
    تجربه نشان مي دهد كه مراحل استدلالي شبيه نردباني است كه كودك براي صعود از آن بايد از پله ها به ترتيب و تدريج بالا رود. به تدريج و به دنبال هر صعود، احترام كودك به ديگران بيشتر مي شود. توجه داشته باشيد كه بچه ها هم مثل بالغها گاه به پايين سر مي خورند و موقتاً در مرحله پايين تري قرار مي گيرند. بعضي از بچه ها سريعتر از ديگران پله هاي تكامل را مي پيمايند. اما تكامل اخلاقي مسابقه نيست، يك جريان و فرآيند است.
    مهم اين است كه به ادامة حركت او در مسير تكامل كمك كنيم.
    3ـ به كودكان احترام بگذاريد و از آنها احترام بخواهيد :
    يكي از اصولي ترين راههاي ايجاد احترام در كودكان تا به خود و ديگران احترام بگذارند، احترام گذاشتن به آنها و تقاضاي احترام متقابل از آنهاست.
    دكتر كابرگ مي گويد: «قدم نخست براي تربيت اخلاقي كودك برخورد اخلاقي با اوست.» برخورد محترمانه با كودكان مستلزم رفتار انساني با آنهاست. به گفته يك مادر: «آويزه گوشم كرده ام كه بچه هاي من انسانهايي هستند كه حق و حقوقي دارند، عروسك خيمه شب بازي نيستند كه با آنها هر طور كه بخواهم رفتار كنم.»
    رفتار انساني با كودكان و رعايت انسان بودن آنها مستلزم برخورد منصفانه است، و به حكم همين انصاف بايد با كودك به اقتضاي سن و سال او رفتار كرد و بالغ نبودن او را در نظر گرفت. بايد با كودك چنان رفتار كرد كه احساس كند آراء و نظراتش را به حساب مي آوريد.
    با اين وجود، تصور باطلي است اگر خيال كنيم چون به بچه ها احترام مي گذاريم، آنها هم به ما احترام خواهند گذاشت. مطمئناً شما هم بسياري از بالغها را مي شناسيد كه احترام با احترام پاسخ نمي دهند. با اين حساب چه جاي تعجب كه بچه ها، كه در مرحلة تكامل نيافته اخلاقي خود هستند، احترام را با احترام متقابل پاسخ ندهند. بنابراين، براي ايجاد حس احترام بايد ضمن آنكه به فرزندانمان احترام مي گذاريم، از آنها احترام متقابل بخواهيم.
    احترام خيابان دوطرفه است. تا احترام نگذاريد، احترام نمي بينيد.
    در ارتباط با فرزندان، احترام متقابل را فراموش نكنيد.
    4ـ سرمشق شويد و درس بدهيد :
    يكي از مطمئن ترين راههاي تربيت فرزند براي رسيدن به استدلال اخلاقي مثبت، سرمشق شدن پدر و مادر است.
    با احترام گذاشتن به فرزندان خود الگو و سرمشق مي شويم. وقتي به فرزندانمان احترام مي گذاريم، در اصل عقيده خود را درباره برخورد درست با اشخاص منتقل مي كنيم و به توصيه هاي خويش عمل مي نماييم.
    با رفتار خود مي توانيم سرمشق ديگران و از همه مهمتر سرمشق فرزندانمان باشيم.
    5ـ آموزش كلامي :
    سرمشق شدن و آموزش دادن با آنكه بسيار مهم است، كافي نيست.
    فرزندان ما را سرمشق هاي بد احاطه كرده اند. آموزشهاي كلامي به قدر آموزش هاي رفتاري حائز اهميت است. كودك هم بايد رفتارهاي خوب را ببيند و هم دلايل را از زبان ما بشنود. براي اينكه سرمشق شدن تأثير لازم را داشته باشد، بچه ها بايد از ارزشها و باورهايي كه در پس منطق پيشنهادي ما نهفته است مطلع شوند.
    اين پنجمين نكته مهم روش تكامل اخلاقي است. با كلام به طور مستقيم درس مي دهيم. هم بايد به موعظه ها عمل كنيم و هم درباره اعمال خود حرف بزينم. براي آموزش كلامي نيازي به كامل بودن پدر و مادر نيست. مي توانند به فرزندانشان بگويند: «بيشترين تلاشم را مي كنم، اما من انسان همه چيزدان نيستم. من هم اشتباه مي كنم، شما هم اشتباه مي كنيد، اما مي خواهم تجربه هايم را با شما در ميان بگذارم.»
    پدر و مادر مي توانند بي آنكه در نقش خداوند همه چيزدان ظاهر شوند، نظرات خود را با فرزندانشان در ميان گذارند، مي توانند راهنمايي كنند، گوش كنند و اندرز بدهند.
    با آموزشهاي مستقيم ارزشهاي مثبت اخلاقي، نظير ادب، نزاكت، صداقت، محبت و دوستي صادقانه و قبول مسئوليت و غيره ، به فرزندانمان كمك مي كنيم به كمك استدلال اخلاقي، اعمال خوب را انتخاب كنند.
    6ـ به فرزندان خود فكر كردن را بياموزيد :
    به فرزندان بايد ياد داد كه: الف) وقت خودشان را صرف فكر كردن كنند.
    ب) خودشان را جاي ديگران بگذارند.
    كودك به خودي خود به اين طرز تلقي نمي رسد. به كمك ما احتياج دارد تا با تشويق دائم او به فكر كردن و از دريچه چشم ديگران قضاوت كردن او را در راه تكامل كمك كنيم.
    دسترسي به استدلال اخلاقي مستلزم تمرين است.
    7ـ فرزندان خود را به قبول مسئوليت تشويق كنيد :
    آموزش قبول مسئوليت به فرزندان، اقدامي است كه آنها را به جانب دستيابي به استدلال اخلاقي سوق دهد. خواسته هر پدر و مادري است كه فرزندان خود را انسانهايي مسئول و شايسته تربيت كنند. اما لازمة تربيت فرزندان مسئول و متعهد واگذاري مسئوليت به آنهاست و از جمله اين مسئوليت ها، مسئول شناختن آنها در قبال خودشان است.
    مواظبت از خود و اموالشان، كسب درآمد براي مصارف شخصي با توجه به اقتضاي سن و سال، افزايش احساس مسئوليت در قبال ديگران و كمك به رفاه ساير انسانها و بسياري از مقولات مشابه ديگر را مي توان به بچه ها واگذار كرد.
    آموزش قبول مسئوليت بايد خيلي زود شروع شود. حتي كودك دو ساله هم مي تواند در چيدن ميز و سفره غذا و يا پهن و جمع كردن دستمال سفره و غيره، كمك كردن را ياد بگيرد. هر چه بچه ها بيشتر كمك كنند به كمك كردن بيشتر عادت مي كنند. وقتي استدلال اخلاقي شان ابعاد وسيع تري مي گيرد، وقتي دليل كافي براي كمك به ديگران پيدا مي كنند، عادت كمك و توجه به سايرين در آنها تقويت مي شود.
    8ـ تعادل استقلال و كنترل :
    دادن آزادي كليدي است كه درهاي زندگي مسالمت آميز ميان پدر و مادر و نوجوان را مي گشايد. در تمام مدت رشد از آغاز تولد تا پايان نوجواني بچه ها هم به استقلال نياز دارند و هم به كنترل و اين يكي از آموزنده ترين توصيه هاي تربيتي براي بچه ها است.
    بچه ها هم در كودكي و هم در نوجواني به راهنمايي شما احتياج دارند.
    هدف نهايي تعليم و تربيت فرزند كنترل او نيست. هدف اين است كه به فرزندان خود كمك كنيم تا بالغهاي عاقلي بشوند و گليم خود را از آب بيرون بكشند.
    مي دانيم كه بچه ها خواهان استقلال هستند. بچه هاي دو ساله هم استقلال مي خواهند. فراموش نكنيد كه فرزند شما به كنترل هم احتياج دارد. ايمني و سلامت كودك كم سن و سال مستلزم كنترل اوست. بسياري از بچه ها به قدر كافي مورد مراقبت و كنترل قرار نمي گيرند. استقلال و كنترل در موضوع مهم هستند كه براي پرورش و تربيت فرزندان سالم ضرورت دارند.
    9ـ به كودكان محبت كنيد تا تصوير ذهني مثبت به دست آورند :
    محبتي كه كودك را در كسب يك تصوير ذهني مناسب كمك مي كند با ايجاد احساس ارزش و ارزشمند بودن به او اتكاي به نفس و قدرت مي بخشد.
    عشق و محبت، سواي بسياري از محسنات ديگر، انسانها را به هم پيوند داده. آنها را در مجموعة خانواده انساني قرار مي دهد. محبت به فرزندان، ابتدايي ترين راهي است كه مي تواند فرزندانمان را در رسيدن به تصوير ذهني مثبت كمك كند. اما راههاي ديگري هم وجود دارد. مي توانيم به آنها كمك كنيم تا مهارتها و استعدادهايشان را افزايش داده، از كارشان احساس غرور و افتخار كنند كه اين منبع مهمي از عزت نفس است. مي توانيم آنها را تشويق به يافتن دوستاني كنيم كه آنها را به خاطر آنچه هستند قبول كنند.
    مي توانيم كيفيات خوب و نقاط قوتشان را كه خود توانايي ديدنش را ندارند، به آنها نشان دهيم. مي توانيم بيش از آنچه گله و شكايت و انتقاد مي كنيم تحسين و قدرشناسي نماييم.
    به فرزندانتان محبت و توجه كنيد، از آنها حمايت و برايشان وقت صرف كنيد تا خود را انسانهاي مستقل و شايسته اي ببينند كه مي توانند روي پاي خود بايستند و محتاج تصديق و تأييد اين و آن نباشند.
    به آنها كمك كنيم تا احساس عشق و محبت كنند.
    10ـ با تربيت اخلاقي خوشبختي خانواده را بيشتر كنيد :
    براي تربيت اخلاقي كودكان و رفاه و خوشبختي خانواده، دو اقدام متفاوت لازم نيست. توجه به تربيت اخلاقي و داشتن خانواده خوب و خوشبخت دو رويِ يك سكه اند. اقدام در هر مورد به هر دو منظور كمك مي كند.
    با ايجاد توانايي درك نقطه نظرهاي ديگران و با كمك به حصول توافقي كه نظرات همه را به حساب آورده، به رشد اخلاقي كودك كمك كند.
    محيط گرم و صميمانه خانواده، به بچه ها امكان مي دهد تا در زندگي سرمشق هاي مناسبي پيدا كنند. از ارزشها و سنت ها مطلع شوند و در وقت نياز از تدابير حساب شده استفاده نمايند. وقتي كودك خود را متكي و متصل به خانواده احساس كرد، ناخودآگاه در موقعيتي قرار مي گيرد كه در برابر فشار هم سن و سالانش مقاومت كند.
    تربيت خوب و خانواده صميمي دست در دست هم حركت مي كند.
    پيش به سوي تكامل اخلاقي :
    سالهاي نخست زندگي و به خصوص سال اول براي رشد اخلاقي اسنان حائز بيشترين اهميت است. به دلايل زير:
    1ـ دوران نوزادي زماني است كه پيوند ميان پدر و مادر و فرزند جوش مي خورد. هرچه نوزاد ر ا بيشتر لمس كنيد و هرچه بيشتر به او برسيد و با او بازي كنيد، پيوند عاطفي شما با او بيشتر مي شود.
    2ـ با تَر و خشك كردن نوزاد، با ايجاد تماس جسمي، يكي از نيازهاي اصولي او را برآورده سازيد.
    3ـ اگر نوزاد در نخستين سال زندگي مورد مهر و محبت قرار نگيرد و پيوند عاطفي با مادرش ايجاد نشود، احتمالاً در سالهاي بعد، توانايي مردم دوستي را از دست مي دهد.
    4ـ با رفتع نيازهاي سال نخست زندگي نوزاد به او اطاعت از دستورات پدر و مادر را مي آموزد.
    5ـ با توجه به نوازد، پيوندي عاطفي ايجاد مي كنيد كه در اثر آن اعتماد به نفس و استقلال فرزندانتان افزايش يافته، توانايي او را در ارتباط با سايرين و حساسيت به نيازهاي آنها بيشتر مي شود.
    6ـ با فراهم آوردن محيطي صميمي خانوادگي و اجتماعي به يادگيري كودك و كنجكاوي او كمك مي كنيد تا در مراحل بعد بهتر بتواند مراحل رشد اخلاقي را بپيمايد.
    عشق و محبت چراغ رشد انسان را روشن مي كند. اگر فرزندان خوب و شايسته مي خواهيد بايد با مهر و محبت شروع كنيد. در ضمن يادتان نرود محبت به كودك درس اطاعت است.
    دروغ
    «اگر دروغ بگويي كسي حرفت را باور نمي كند»
    درك ارزش اعتماد و اطمينان به كودك كمك مي كند تا اهميت صداقت و حقيقت گويي را درك كند. در اصل ميل به راضي كردن ديگران سبب مي شود كه بچه ها دروغ بگويند تا بروز حادثه اي را از شما پنهان سازند.
    ترس از عصبانيت شدن پدر و مادر مهمترين علت دروغ گويي است. بنابراين اگر مي خواهيد فرزندتان با شما صادق باشد، سعي كنيد ترس او را از عصباني شدن خود به حداقل برسانيد.
    مي توانيد از اين پيشنهاد استفاده كنيد:
    «چيزي مهمتر از اعتماد متقابل ميان پدر و مادر و فرزند وجود ندارد. تنها در اين صورت است كه مي توانيم به يكديگر ايمان داشته باشيم.»
    آنگاه براي تخفيف عامل ترس به فرزند خود بگوئيد:
    «وقتي كاري كرده اي كه نبايد مي كردي و مي ترسي اگر به من بگويي عصباني مي شوم، پيش من بيا و بگو: اگر عصباني نمي شويد مي خواهم مطلبي را به شما بگويم … با شنيدن اين جمله مي فهمم كه نبايد عصباني بشوم. البته، بسته به شدت كار خلافي كه كرده اي خودت بايد فكري به حالش بكني. اما من قول مي دهم كه عصباني نشوم. اگر راستش را بگويي به داشتن فرزندي چون تو افتخار مي كنم.»
    توجه داشته باشيد بي تفاوت گذشتن از دروغ گويي هم كار درستي نيست. گاه مجازات منصفانه و در حد تناسب كودكي كه دروغ گفته لازم است و گاهي هم يك عذرخواهي ساده كفايت مي كند. نكته مهم اين است كه بايد در هر شرايط بر خويش مسلط بوده، آرامش خود را از دست ندهيد و فراموش نكنيد كه كودك را به خاطر حقيقت گويي تشويق كنيد.
    داستان پردازي بيش از حد نشانه آن است كه كودك از احساس شديد بي كفايتي و ناتواني رنج مي برد. اين كودكان به توجه بيشتر پدر و مادر براي يافتن راههايي كه در برابر همسالان خود سربلندتر از آنچه هستند شوند، نياز دارند. (كسب مهارتي كه اسباب تحسين دوستانش را فراهم كند نمونه اي است كه مي توان به آن اشاره كرد.) به همين شكل كودكاني كه مرتب از دوستانشان به دروغ حرفهايي مي زنند و آنها را به بدي و بي عرضگي و امثال آن متهم مي كنند، احتمالاً از سوي دوستانشان آن طور كه بايد به بازي گرفته نمي شوند و از اعتماد به نفس كافي برخوردار نيستند.
    تنبيه
    آيا تنبيه كار درستي است؟
    قبل از هر كار، تأديب پشت سرهم كودك به هيچ وجه درست نيست.
    تأديب به اين شكل، نوعي تنبيه بدني است و اتكا به تنبيه بدني راه مناسبي براي پرورش اخلاق كودك نيست. اگر بخواهيم كودكان ما به جاي منطق و بحث و استدلال به قدرت زورِ بازو متوسل شوند، قبل از هم خود ما بايد آن را رعايت كنيم.
    از آن گذشته، تنبيه بدني به احترام متقابل ميان پدر و مادر و فرزند منجر نمي شود.
    تنبيه به رشد فكري كودك هم كمك نمي كند. نه به كودك مي گويد چرا رفتارش ناپسند بوده و نه راه درستي به او نشان مي دهد. كودك رد اين شرايط از نقطه نظر كسي هم كه اسباب رنجش او شده باخبر نمي شود و به جاي احساس تأسف براي رفتاري كه داشته، به حال خود تأسف مي خورد. تأديب كودك در مواردي مي تواند به تربيت كودك كمك كند.
    با اعمال زير بدون نياز به تنبيه بدني كودك خود را در جهت تكامل اخلاقي تربيت كنيد.
    (منظور از تنبيه بدني در حد روي دست زدن كودك است نه تنبيه شديد جسماني)
    1ـ تأديب، در حد زدن روي دست بچه نوعي اعمال حاكميت پدر و مادر است، هرچند كه بهترين راه تربيت او نيست. مثلاً زماني كه كودك به پدر و مادر دهن كجي مي كند و يا اينكه به همبازي هايش كتك مي زند، تنبيه بدني مختصر او بهتر از ايستادن /// كردن است. بي تفاوتي نسبت به اعمالي از اين قبيل احتمالاً كودك را به اين صرافت مي اندازد كه مقررات اگر هم وجود دارد، رعايت نكردنش آن قدرها مهم نيست.
    2ـ گاه تأديب، كودك را از رفتار ناپسندش آگاه مي كند. گاه در حكم سطل آب سرد است.
    3ـ تأديب در بسياري از موارد بيش از كودك به پدر و مادر كمك مي كند. بدين شكل كه پدر يا مادر با تنبيه كودك در اصل عصبانيت خود را فرو مي نشانند و فضاي ارتباطي بهتري حاكم مي شود. به استناد پژوهشي كه اخيراً صورت گرفته، پدر و مادري كه گاه كودكان خود را تأديب مي كنند، به قدر سايرين كه هرگز از روش تأديب استفاده نمي كنند، غرولُند و فرياد نمي كنند. بنابراين از اين ديدگاه، تأديب به كودك هم مي كند.
    4ـ تأديب گاه به اصلاح رفتار به خصوصي منجر مي شود. اگر پشت سرهم و بيش از اندازه مورد استفاده قرار نگيرد، جواب بازتاب خوبي براي كمك در پي خواهد داشت.
    به اتاق خود فرستادن :
    شما هم مانند اغلب پدر و مادرها، احتمالاً طي روز به لحظاتي مي رسيد كه كاسه صبرتان از شيطنت هاي كودكتان لبريز مي شود و مي بينيد ديگر تحمل رفتار او را نداريد. هر كاري كرده ايد فايده اي نداشته است. اينجاست كه اگر بخواهيد مي توانيد كودك را به اتاق خودش بفرستيد تا دقايقي را تنها بماند. به كودك بگوئيد هر وقت كه رفتارش را اصلاح كرد مي تواند به جمع بقيه بپيوندد.
    به اتاق فرستادن مشروط، از اين امتياز برخوردار است كه به كودك انگيزه اصلاح رفتارش را
    مي دهد. هرچه سريع تر در رفتار خويش تجديدنظر كند، زودتر به جمع بقيه برمي گردد.
    استقـلال
    نخستين گام به سوي استقلال :
    1ـ مانع كنجكاوي سالم نشويد :
    بي خطركردن محيط زندگي كودك (جمع آوري اشياء خطرناك و غيره) يكي از راههاي به حداكثر رساندن آزادي عمل و كنجكاوي اوست. هرچه در اين زمينه بيشتر دقت كنيد، هرچه فضاي سالمتر و ايمن تري به وجود آوريد به محدوديتهاي كمتري نياز خواهيد داشت و به همين اندازه امكان سيروسياحت مورد علاقة كودك تازه به راه افتاده را بيشتر خواهيد كرد.
    2ـ محدوديتها را آموزش بدهيد :
    كودكان تازه به راه افتاده در مرحله يادگيري همه جانبه هستند، دنياي خويش را نظام مي دهند و قوانين حاكم بر آن را پيدا مي كنند، قوانين طبيعي را كشف مي كنند، دستور زبان را ياد مي گيرند، قوانين اخلاقي را كشف مي كنند و خلاصه آنكه كودك در همين ايام كه زمان يادگيري است بايد با محدوديتها آشنا شود و از طرز كار نظام جهان مطلع گردد. آشنايي با محدوديتها او را در اين امر ياري مي دهد و چه بهتر كه شما وسيله اين آشنايي شويد.
    لازمة رسيدن به اين اصل مداومت پدر و مادر است.
    در آموزش محدوديتها به گفتن كلمة نهي «نه» اكتفا نكنيد. دليلش را هم بگوييد. براي مثال :
    اگر كودك شما دُم گربه را مي كِشد، به او بگوئيد: «نه، نبايد دُم گربه را بكشيم.» (قاعده)
    دردش مي آيد. (دليل)
    دليل آوردن براي بچه ها بايد عادت شود. وقتي براي آنها دليل مي آوريد، استدلال منطقي درست و غلط را آموزش مي دهيد. با صحبت از دليل و منطق، در اصل مي گوييد او در نظر شما انساني باشعور است و با اين كار به او احترام مي گذاريد.
    3ـ پيشنهادي ديگر بدهيد :
    راه ديگر اين است كه در ازاء منع آنها از انجام هر كار، كار ديگري را متقابلاً به آنها پيشنهاد كنيم. يا اينكه رفتار مورد انتظار را عملاً به كودك نشان دهيد.
    4ـ توجه كودكان را جلب كنيد‌.
    5ـ در صورت امكان رفتار بد كودك را ناديه بگيريد :
    مثلاً مي توان از كنار بداخلاقي و غرولُند فرزند تازه به راه افتاده بي تفاوت بگذريد. به طوري رفتار كنيد ه انگار متوجه بدخُلقي او نشده ايد. وانمود كنيد ككه به كاري سرگرم هستيد.
    6ـ در صورت لزوم جريمه اي براي بدرفتاري در نظر بگيريد :
    اما اين جريمه بايد منطقي باشد. بايد در صورت امكان ارتباط روشني ميان رفتار بد كودك و نتايج ناشي از آن وجود داشته باشد.
    در ارتباط با كودكان تازه به راه افتاده، سه مجازات منطقي و مناسب به نظر مي رسد. نخستين آن سرزنش است. سرزنش مجازات منطقي است كه براي تأثير سرزنش، تكرار پشت سرهم آن درست نيست. با تكرار، تأثير سرزنش از دست مي رود. اما هنگام سرزنش بايد به قدر كافي جدي باشيد تا كودك بداند كه با او شوخي نمي كنيد.
    نوع ديگر مجازات محروم كردن است. و نوع ديگر مجازات از ميان جمع بيرون بردن كودك، هم گاه مجازات مؤثري است.
    8ـ از كتك زدن بپرهيزيد :
    كتك زدن عادت مي شود و ضمن آنكه تأثيرش را از دست مي دهد، روي رابطه شما با فرزندانتان تأثير نامساعد گذاشته و به احتمال زياد به رشد اخلاقي او لطمه مي زند.
    9ـ رفتارهاي خوب را تشويق و تقويت كنيد. تا ضمن تربيت كودك، روابط بهتري ميان او و شما به وجود آيد.
    10ـ براي رفتارهاي ناپسند كودك مجازات منطقي در نظر بگيريد تا بفهمد پاداش بدرفتاري، واكنش ناخوشايند است.
    راه كارهاي افزايش اعتماد به نفس در كودكان1 :
    بيشتر روان شناسان را باور بر اين است كه داشتن عزت نفس و محبوب بودن از عوامل بس مهم دلشادي و سازگاري در بچه ها شمرده مي شود. كودك در مرحله نخست زندگاني، پيش از اين كه مفاهيم واژه ها و ترغيب و تنبيه را دريابد، شكل دهي رهيافت ها در مورد ارزش خويش را آغاز مي كند. او به طور ذاتي رفتار پدر و مادرش را مثبت و ضبط مي كند.
    نكته اي كه شايان اهميت بسزايي است، اين است كه والدين رتفارها و مطالبي را كه كودكشان ثبت و ضبط مي كنند، مهم شمارند. آن چه در پي مي آيد، اساس و شالودة اعتماد به نفس در كودكان را در سال هاي اوليه زندگي تشريح و توصيه مي كند.
    1ـ كودكتان را نزديك خويش نگاه داريد.
    او را به طرزي نگه داريد كه اهميت ارتباطتان را با وي بنماياند. زياد متوجه اش بايد در ديدگانش خيره شده و تماس چشمي برقرار سازيد. به ويژه، لحظه هايي كه داريد به او شير مي دهيد.
    2ـ تا سر حد امكان كودك را به حرف بگيريد.
    به هنگام صحبت نامش را ببريد. در بند آن نباشيد كه هنوز معناي كلمه ها را نمي فهمد. كارشناسان رشد كودك، عقيده جدايي دارند كه كودكان همانند جوانان از يك ماهگي به صداي پدر و مادرشان گوش مي سپارند و حركات بدنشان را با ضرباهنگ آواي آنان دمساز مي كنند. با كودكتان آن گونه سخن بگوييد كه احساس آرامش مي كنيد. ولي به شيوه اي كه لحن صدايتان ملايم و عاطفي باشد. تقريباً در 5 تا 6 ماهگي مي توانيد طريقه حرف زدن او را با تكرار واژه هاي خودش بهبود بخشيد. به وي لبخند بزنيد و در آغوشش بگيريد تا پي برد كه حرف زدنش را پذيرفته ايد.
    3ـ در برابر گريه كودكتان از خود واكنش نشان دهيد.
    حتي آن زماني كه خاطر جمع هستيد پوشك بچه تان خشك و تميز بوده، به اندازه كافي استراحت نموده و شير خورده است، بگذاريد حس كند كه در كنارش هستيد. به اين ترتيب در مدت كوتاهي قادر مي شويد مفهوم اختلاف صداي گريه اي را كه كودكتان ايجاد مي كند، دريابيد. منظور آن است كه مي توانيد تشخيص دهيد اين صداي گريه او به خاطر تنهايي اش مي باشد يا مي خواهد بغلش كنيد تا آرام گيرد. با نزديك شدن به بالينش، اعتماد را به وي مي آموزيد. نگران نباشيد كه شايد با اين عملتان بدعادت و لوس مي شود. روان شناسان جملگي برآنند كه ممكن نيست كودك در سال هاي اوليه تولد بر اثر ابراز محبت و مهرورزي پدر و مادر ضايع گردد.
    4ـ تا آن جايي كه در توان داريد شخصيت كودكتان را شناسايي كنيد.
    ما بايد عواملي را كه كودكانمان بدان خاطر سروصدا راه مي اندازند يا چيزهايي كه بيقرارشان مي كنند يا اشكالات تغذيه اش را برطرف كنيم. در اين صورت مي توانيم با كودكانمان ارتباط دلپذير و مناسب برقرار سازيم. به طوري كه حس كند كه تمام دنيا را به او دادند.
    5ـ انجام امور روزانه و نظافت او را مثبت ارزيابي كنيم.
    مثلاً هنگامي كه پوشكش تميز و خشك است، به او بگوييد چه قدر زيبا ديده مي شود و سپس به رويش لبخند بزنيد.
    6ـ به نشانه هاي غيركلامي و بدني كودكتان در ارتباط پي ببريد.
    وقتي كه او را بغل مي كنيد، بدنش را سفت مي كند شايد مي خواهد كه وي را به زمين بگذاريد. و يا وقتي كه به چشمان كودكتان مي نگريد، سرش را برمي گرداند. احتمالاً به شما مي فهماند كه براي مدت زماني به استراحت احتياج دارد.
    7ـ محيط زندگي كودكتان را به شكل دلخواه و زيبايي درآوريد.
    مي توانيد به وي وسائل ساده و متنوع بازي بدهيد و يا لوازم خانگي ساده و بي خطر را در اختيارش قرار دهيد تا بتواند آنها را لمس كند.
    8ـ به كودكتان ياري كنيد تا استفاده از بدنش را فرا بگيرد.
    كودك را در بازي هاي ساده و فعاليتهاي كه عضله هايش را به كار مي اندازد، شركت دهيد.
    9ـ تقريباً از 5 تا 6 ماهگي تدريجاً كودكتان را با آشنايان رو به رو سازيد.
    10ـ سلامت رواني خويش را در نظر بگيريد.
    هنر قصه و تأثير آن در تربيت كودكان :
    داستان و قصه نقش بسيار مهمي در تكوين شخصيت كودك دارد. از طريق قصه ها و داستان هاي خوب، كودك به بسياري از ارزش هاي اخلاقي پي مي برد.
    پايداري، شجاعت، نوع دوستي، اميدواري، آزادگي، جوانمردي، طرفداري از حق و حقيقت و استقامت در مقابل زور و ستم ارزش هايي هستند كه هسته ي مركزي بسياري از قصه ها و داستانها را تشكيل مي دهند.
    پرورش حس زيبايي شناسي در كودك، متوجه ساختن كودك به دنيايي كه اطرافش را فرا گرفته، پرورش عادات مفيد در كودك، تشويق حس استقلال طلبيث و خلاقيت كودك هدف هاي اصلي طرح قصه هاي خوب براي كودكان است.
    انتخاب قصه هاي مناسب :
    مسئله ي انتخاب كردن قصه، با توجه به انبوه موادي كه در اختيار قصه گوست، به ويژه براي قصه گوهاي تازه كار و مبتدي، مشكلي اساسي است. حتي بهترين و برجسته ترين قصه گوهاي حرفه اي هم قادر به گفتن هر داستاني نيستند. قصه گو، قهرمانان خود را از قصه هايي مي سازد كه با شخصيت خاص و سبك او متناسب باشند. قصه گوي تازه كار، ابتدا بايد سعي كند كه ويژگي هاي شخصيت و سبك گويش خود را ارزيابي كند. سپس از خودش بپرسد: چه نوع داستان هايي را مي توانم مؤثر و خوب بيان كنم؟ چگونه مي توانم شخصيت خود را با قصه هماهنگ كنم تا هر دو بتوانيم با شنونده ارتباط برقرار كنيم؟
    پس از آن كه قصه گو كار انتخاب كردن را تمام كرد، وارد مرحله ي آماده كردن داستان براي گفتن مي شود كه از مهم ترين گام هايي است كه در جهت به كار گرفتن فن قصه گويي برداشته مي شود. قصه گو بايد به خاطر داشته باشد كه كار او از بَركردن يا از روخواندن نيست، بلكه كار او قصه گفتن است كه مانند تجربه اي يگانه باقي مي ماند.
    از بَركردن قصه اغلب نخستين مانعي است كه راه سير طبيعي و خودانگيخته ي يك قصه گويي موفق را سد مي كند. قاعده ي درست اين است كه هرگز نبايد داستاني را براي «گفتن» به خاطر سپرد، بلكه با توجه به ساختمان قصه، به خاطر سپردن طرح آن كافي است.
    انتخاب و آماده كردن داستان، نخستين گام ها در راه پيشبرد هنر قصه گويي است و هنر قصه گويي بر آنها استوار مي شود. قصه گوهاي مبتدي و تازه كار به زودي متوجه مي شوند زماني را كه براي رسيدن به اين مرحله از رشد سپري كرده اند، سرمايه گذاري مفيدي بوده است.
    آماده كردن ذهن و بيان، در ارائه ي موفقيت آميز يك قصه مهم ترين مُتغير به شمار مي ايد. بدون اين انتخاب و آماده كردن بسيار دقيق، قصه گو نبايد انتظار به دست آوردن يك تجربه ي موفق را داشته باشد.
    منبع : www. ravanyar. com
    فرستنده: لِسلي پيج
    اكثر بچه ها از درآمدن گلها خوششان مي آيد. البته بيشتر از ريشه.
    مارك تواين
    انس و الفت بي حرمتي به بار مي آورد، به علاوة بچه.
    اف. دبليو. جونز
    سابق بر اين پدر مادرها بچه ها را به قصد تربيتشان مي زدند امروزه به خاطر دفاع از خود.
    نوئل كاوارد
    (وقتي از او پرسيدند در دوران كودكي اش چه جور بچه اي بوده)
    وقتي مرتب به من مي رسيدند خيل ماه بودم. وقت هايي هم كه به من توجه نمي كردند حسابي خَر مي شدم.
    آليس روزولت لانگ وورت
    داشتن بچة نوزاد به اين مي ماند كه انسان پيانوي بزرگي را از پنجرة كوچكِ بالاي در رد كند.
    دبليو. سي. فيلدز
    در تمام آمريكا يك مرد پيدا نمي كنيد كه پنهاني آرزوي اُردنگي زدن بچه اي را نكرده باشد.
    سايمون گري
    استيفن: دلايل شما عليه بچه دار شدن چيست؟
    سايمون: اولاً جا كم داريم. دوم اينكه بچه ها زندگي پدر و مادرشان را به گند مي كشند، سوم اينكه بعدها زندگي خودشان را هم به گند مي كشند و اما چهارم: فايدة آوردنشان به اين دنياي هشت الهفت چيست؟ پنجم و ششم و قبل از هر چيز اينكه از بچه خوشم نمي آيد. درست شد؟
    فران لِبوويتس
    وقتي از فرزندت بپرس براي شام چه مي خواهد كه پولش را خودش بپردازد.
    جك لِوِلين ـ ديويس
    سيلويا، مادر جك‌ ـ لِوِلين ديويس وقتي پسرش را ديد كه آن همه كيك و چاي لمبانده است به او يادآوري كرد كه: «اگر فردا مريض نشدي!» و او در جواب گفت:
    اگر همين امشب مريض نشدم!
    كانديامك ويليام
    با تولد هر بچه دو رمان از دست مي دهي.
    هارولداس. هالبرت
    كودكان نيازمند عشق و محبت اند، به خصوص وقتي كه سزاوار آن نيستند.
    فرستنده: آر. جي. هانت
    آدمهايي كه مي گويند مثل بچه آرام مي خوابند معمولاً بچه ندارند.
    جوزف هلر
    دلم مي خواهد وقتي بزرگ شدم پسرك كوچولويي باشم.
    سخنان بزرگان در مورد كودك 1:
    آدمي بايد در پنج خصلت با كودكان شركت داشته باشد. يكي آنكه همچون كودكان غم روزي نخورند و ديگر چون بيمار شوند از عذاب ننالند و گله نكنند و آنكه هر طعامي داشته باشند با يكديگر بخورند و چون با يكديگر نزاع كنند در دل نگاه ندارند و زود آشتي كنند و با اندك چيزي راضي و خشنود گردند.
    (بزرگمهر)
    آنكه اشكهاي يك كودك را نخشكاند خود خواهد گريست.
    (مثل آفريقايي)
    اطفال بالطبع مايلند مانند والدين خود باشند و هر كاري را كه آنها بكنند انجام دهند.
    (ويليام كويتا)
    اگر به بچه كمي محبت نشان بدهيد وي صد چندان به شما مهر خواهد ورزيد.
    (جان روسكن)
    هر روزه سرگرم شدن يك بچه بيشتر از آنچه براي تربيت و بزرگ شدن پدرش خرج شده است تمام مي شود.
    (هربرت پروشائو)
    با كودكان بايد نرمي و درشتي را با هم به كار ببريم و نه اينكه هميشه مانع آن شويم كه از راهي كه مي خواهند بروند. اگر از اينجا و دردسر براي خود در ملامت كر دن آنان چشم بپوشيم. در آن هنگام كه بزرگ شوند، ماية دردسر ما خواهند شد. ولي به هر قيمت هست به زحمت مي توانيد دوباره آنها را به چنگ آوريد.
    (پرچون)
    نگذاريد بچه ها گريه كنند زيرا باران هم غنچه ها را ضايع مي كند.
    (ژان پول)
    نمي توانيد به كودكي بياموزيد كه از خود مواظبت كند مگر آنكه او را بگذاريد تا براي مواظبت از خود بكوشد ممكن است اشتباه بكند ولي دانا از ميان همين اشتباهات بيرون مي آيد.
    (هـ ـ وبيچر)
    هيچ چيز مثل بدبختي كودكان را ساكت نمي كند.
    (هوگو)
    هيچ رنجي بالاتر از رنج كودكي نيست كه براي اولين بار طعم ظلم و قساوت را چشيده باشد.
    (رومن دولان)
    بهترين دورة زندگاني ما روزگار طفوليت است و همين كه از آن گذشتيم وارد بدترين مراحل حيات مي شويم.
    (هوك)
    پدران و مادران دورة اول زندگي بچه هايشان را صرف آموختن را رفتن و صحبت كردن آنها
    مي كنند و بقيه دوران كودكي كارشان اين است كه آنها را بنشانند ساكتشان كنند.
    (رابت تالز)
    خطاهاي كودكان بر گردن والدين است.
    (مثل آفريقايي)
    در هر بچه يك معماري حيرت بخش زدن است.
    (شويان)
    فرزند بر مثل انگشت ششم است. اگر ببرندش رنج دارد و اگر نگاهش دارند زشت نمايد.
    (نوذر شهريار)
    قبل از آنكه يك كودك را كتك بزنيم يقين پيدا كرده باشيد كه خود سبب خطاي او نبوده ايد.
    (اوتيسن اومالي)
    كاش حيوان و يا كودك بودم كه آينده را نمي ديدم و گذشته را ياد نمي كردم و فقط به حال توجه داشتم و خوش بودم.
    (لابرويد)
    كودكان ياد گذشته را نمي كنند و به فكر آينده هم نيستند. دم را غنيمت شمرده و آن را به خوبي طي مي كند در بين سالمندان بسيار معدودند افرادي كه اين چنين رفتار مي كنند.
    (لابرويد)
    كودكان عموماً بيكاري را دوست ندارند. بنابراين تمام توجه شما بايد معطوف بر اين باشد كه اين خصلت مشغله دوستي ايشان در چيزي صرف شود كه به سود ايشان باشد.
    (لاك)
    كودكان به نمونه و سرمشق پيش از انتقاد نيازمندند.
    (ژوبر)
    نظريه بزرگان در مورد كودكان :
    بازي مهمترين عامل اجتماعي شدن كودك :
    كودك در هنگام بازي، درباره فرهنگ و اجتماع خويش، آگاهي كسب مي كند و از اين طريق خوب يا بد بودن اعمال خود و ديگران را مي آموزد، زيرا بازي فعاليتي خشنود كننده است كه كودك خودش آن را تنظيم و اجرا كرده و از آن طريق زندگي را درك مي كند.
    دكتر بهروز بي رشك، روان شناس در گفتگو با خبرنگار ايكانيوز با بيان اين مطلب افزود:
    بيشتر مهارت هاي گفتاري، اجتماعي و شناختي را با بازي به كودك مي آموزد.
    بازي مي تواند كاملاً طبيعي (مانند: دويدن، پريدن) ، يا فكري (مانند: حل كردن يك منها) و يا خلق اثري (مانند: نقاشي) باشد، بدين گونه بازي در همه جنبه هاي رشد از قبيل رشد شناختي، جسمي، عاطفي و اجتماعي بر رشد كودك اثر مي گذارد.
    وي گفت: اگر كودكي را در جريان بازي مشاهده كنيد، مي بينيد كه چگونه به طور جدي و باعلاقه در تلاش است، در هنگام بازي كودك فكر مي كند، برنامه ريزي مي كند و چيزهاي تازه اي را
    مي آفريند. همان طور كه از قواي بدني خود استفاده مي كند، قواي فكري خود را نيز به كار
    مي اندازد. بي رشك خاطر نشان كرد:
    كودك تمام مدت بازي، در يك محيط ثمربخش به افزايش تجربه خود مي پردازد.
    بهروزي بي رشك اظهار داشت: يكي از علل رو به رو شدن فرزندان طبقات كم درآمد با مشكلات يادگيري پس از ورود به مدرسه، اين است كه اين كودكان، كمتر بازي هايشان متنوع و پيچيده بوده است.
    اين روان شناس تصريح كرد: بازي ها در اجتماعي شدن كودك نقش مهمي دارند. در بازي ها، كودكان ارزش هاي جامعه را درك مي كنند و مفاهيم همكاري، شكست، پيروزي و برتري طلبي را درك مي كنند و رشد مي يابند.
    نظريه دانشمندان در مورد بازي :
    1ـ مارگارت لوون فلد در كتاب (بازي در كودكي) نكات خيل جالبي مطرح كرده است. كه مجموعه جامعي از مشاهدات وي در مورد رشد بازي در كودكان مي باشد. او همانند مربيان ديگر بيان مي كند كه بازي يك جنبه خارجي نزديك جنبه داخلي تر دارد. از اين رو برحسب اينكه روي فرم خارجي تر يا داخلي تر تأكيد شود طبقه بندي بازي متفاوت خواهد بود.
    لوون فلد بازي را به 4 قسمت تقسيم مي كند:
    1ـ بازي به عنوان فعاليت بدني كه اوليه ترين فرم بازي است.
    2ـ بازي به عنوان ادراك تجربه بدست آمده در سال هاي قبلي.
    3ـ بازي به عنوان نمايش تخيلات كه به سختي روياهاي بازي را به عنوان ادراك دروني دنبال مي كند و آن را همراهي مي نمايد: تجربه باعث تخيل مي شود و تخيل، تجربه را تفسير مي كند.
    4ـ سرانجام بازي به عنوان ادراك محيط ، با هدف تبيين جهت گيري جديد.
    (در سالهاي 5 و 6 سالگي)
    2ـ سهم ديگري در مطالعه بازي در كودكي به روت گري فيتز1 تعلق دارد. به باور وي بازي احتمالاً ممكن است به طور اتفاقي در خدمت مقاصد بيولوژيكي باشد. بازي دقيقاً به تخيل مربوط است. تجربه ذهني تخيل به صورت بيان فعال بدواً در شكل بازي انجام مي شود. بدين وسيله كودك ياد مي گيرد. بر بيشتر موانع غلبه نمايد و رابطه بهتري با محيط برقرار كند.
    وي در تحقيق مشروح خود (افكار تصوري يا تخيلات كودكان 5 ساله در لندن و بريسبان2) بيان مي كند كه شيوه تفكر خاص كودكان كم سن تصويري3 است.
    نتايج كارش نشان مي دهد كه او مي تواند از طريق مشاهده و به كمك تمرين است تصوري كودكان را ترغيب نمايد كه افكارشان را آزادانه با حرف و يا با عمل بيان نمايند و آن ها را قادر مي سازد كه روياهاي روزشان يا تخيلاتشان را به طوري منظم بيان شوند مطرح سازند. وي دلايلي ذكر مي كند كه از اين حقيقت كه «كنش تخيل4 براي رشد عاطفشي و عقلاني
    مهم مي باشد.»
    سوزان ايساكز مي گويد: كه بازي ارادي كودك شامل عناصر ضروري براي آموزش و پرورش در سال هاي اوليه كودكي است. گرچه مشكل است كه در هر لحظه اي فرم فعاليت بازي را مشخص نمائيم. اما مي توان گفت كه بازي تعاملي از سه فرم فعاليت به شرح زير است:
    اولاً : بازي به كودك كمك مي كند كه از نظر بدني مهارت ها و كنترل عضلاني تواناتر شود.
    ثانياً : بازي به دنياي فيزيكي اطراف كودكان مربوط مي شود و آنان را وادار مي كند كه با طرح سؤالات متعدد نيروي استدلال خويش را توسعه بخشند و سرانجام بازي تخيلي كه نه تنها وسايل ارضاء اميال ناكام شدة كودك را فراهم مي سازد و تنشهاي دروني او را تسكين مي دهد. بكله همچنين به كودك كمك مي كند كه روابط پديده ها و اشياء را در محيط خود بفهمند.
    او درباره بازي تخيلي1 يا بازي وانمودسازي2 توضيح مفصلي مي دهد تا اثبات نمايد كه بازي وسيله مهمي در رشد عقلاني كودكان كم سن مي باشد. بازي به منزله پلي است كه كودك از طريق آن مي تواند به ارزش هاي سمبوليك محيط خود دسترسي يابد و براي بررسي ساخت واقعي ارزش ها و پيدا كردن راه موقت كار كردن فعال گردد.
    پياژه نخستين بازي را بازي تمريني3، دومي را بازي سمبوليك4 و سومي را بازيهاي با قاعده5 نامگذاري كرده است. نخستين بازيهاي كه ظاهر مي شوند بازي هاي تمريني هستند كه از مرحله حسي ـ حركتي شروع به ظهور مي كنند و در تمام مراحل ديگر نيز ممكن است ديده شوند. بازي هاي اوليه طفل از اين نوع باشد و نيازي به تفكر ندارد.
    دومين نوع بازي ها موسوم به بازيهاي سمبوليك است كه با بازيهاي نوع اول تفاوت دارند و مستلزم تفكر مي باشند و بر مقايسه ذهني عنصري محسوس و عنصري تصوير دلالت مي نمايد. اين بازي ها همچنين نشانگر تجلي وانمودسازي نيز مي باشند.
    به عنوان مثال: يك كودك جعبه اي را در مسير هل مي دهد و در اين موقع جعبه را به عنوان يك ماشين تصور مي نمايد و در واقع جعبه سمبولي از ماشين مي باشد.
    بازي هاي سمبوليك مي توانند فردي و يا اجتماعي باشند و اغلب مشكل است فردي و يا اجتماعي
    بودن آن ها را تميز دهيم. كودك كم سن مي تواند كنار كودك ديگر، بدون بازي كردن با او بازي كند. يا از طرف ديگر، يك كودك ممكن است به تنهايي با همبازي تصوري خود به بازي بپردازد. ساخت بازي سمبوليك طوري است كه كودك يا به طور فردي و يا اجتماعي به بازي
    ادامه مي دهد.
    سومين نوع بازي، بازي ها با قاعده مي باشند. اين نوع بازي ها بر روابط اجتماعي دلالت مي نمايند. قواعد بازي توسط گروه تعيين و تحميل مي شوند و از كودكي به كودكي ديگر منتقل مي گردند و كودكان ناگزير هستند از قواعد معيني تخلف ننمايند. محتواي بازي ممكن است تغيير نكند (براي نمونه توپ يا تعدادي تيله باشد.) اما ساخت بازي وقتي قواعد بر بازي اضافه شوند و پذيرفته گردند، تغيير مي كند.
    ممكن است اين سه نوع بازي روي يكديگر اثر متقابل داشته باشند. يك نوع بازي ضرورتاً جايگزين بازي ديگري نمي شود. اما ممكن است به صورت غالب جلوه نمايد. به طور مثال:
    در بيشتر بازي هاي سمبوليك ممكن است عنصري از بازي تمريني مرحله حسي ـ حركتي ديده شوند. مثل موردي كه كودك به اطراف اتاق مي دود و سروصدا راه مي اندازد و مي گويد:
    «من يك هواپيما هستم» كودك در اين حالت به طور سمبوليك بازي مي نمايد و بازي نوع دوم بازي غالب مي باشد و در طبقه بندي سمبوليك جاي مي گيرد.
    3ـ طبقه بندي جالب ديگري با توجه به ساخت بازي توسط شارلوت بوهلر1 ، انجام گرفت. بوهلر بازي كودك را در 5 مرحله تقسيم بندي مي نمايد.
    1ـ بازي هاي كنشي (حسي ـ حركتي)
    2ـ بازي هاي وانمودسازي
    3ـ بازي هاي انفعالي (نگاه كردن به تصوير يا شنيدن داستان ها و …)
    4ـ بازي هاي ساختماني
    5ـ بازي هاي جمعي
    در بيشتر موارد بازي هاي 5 گانه بوهلر با مراحل بازي پياژه مطابقت دارند و تنها در مورد
    بازي هاي ساختماني مطابقتي مشاهده نمي گردد.
    شارلوت بوهلر نكات جالب توجهي ابراز مي دارد و به نگرش كودك بر مواردي كه با آنها بازي مي كنند انتشار كرده است و مي گويد: كودك 6 ساله به قدر كافي در بازي پيشرفت كرده است و مي تواند بر مواد مسلط شود و چيز جديدي بسازد و مي داند كه مي خواهد چه بسازد و به نحوي براي ساختن موضوع مورد تمايل، مشغول مي گردد. اين يك مرحله معين از رشد است و بايستي قبل از اينكه كودك آماده مدرسه رفتن شود، از آن گذر كند. تأثير تجاربي كه كودك در اين مرحله مي اندوزد در مدرسه مشخص مي گردد.
    مواردي را كه كودك قبلاً براي بازي تخيلي نظير استفاده از يك چرخ، بكار مي برد، بعد از اين مرحله از رشد، اغلب براي مقاصد بازي مورد استفاده قرار مي دهد. تمام كودكاني كه از نظر سلامت طبيعي هستند اين ميل براي ساختن برخي چيزها نشان مي دهد و اين نكته مورد نظر شارلوت بوهلر را تأييد مي نمايد.
    لوون فلد مي گويد: كودكان محروم از فرصت هاي مناسب براي بازي ساختماني كودكاني هستند كه از نظر تصور ساختماني به طور ناقص رشد مي كنند و تجراب لازم را نمي اندوزند.
    نظريه هاي بعدي در مورد گزل است. او در كتاب «كودك از 5 تا 10 سالگي» يك فصل را به بازي و سرگرمي اختصاص داده است كه به چند نكته اشاره مي كنيم.
    گزل علايق كلي كودكان را به بازي بيان مي كند و به بازي به عنوان تمرين مقدماتي فعاليت هاي جدي بزرگسالي مي نگرد. او مي گويد: كودك در بازي تمركز شديدي خواهد داشت و از اين تمركز رضايت خاطر عاطفي زيادي نصيب او خواهد گشت.
    عميقاً به نظر مي رسد كه بازي جذاب براي رشد ذهني كودك ضرورت دارد. گزل همچنين ادعا مي كند كه كودكان باهوش ممكن است سن عقلي بالايي نشان دهند اما در بازي هاي دلخواه، به احتمال زياد مطابق سن تقويمي خود بازي مي كنند. او توانست خطر سرگرم شدن كودك را بوسيله راديو، فيلم و تلويزيون پيش بيني كند و ادعا كرد كه با اين سرگرمي ها كودكان از زمان كافي و فضاي مناسب براي بازي هاي دلخواه خود به خودي محروم مي شوند. بازي از يك منطق مبتني بر رشد برخوردار است كه ضروراً با تصديق بلاتصور ما جور درنمي آيد.
    هلن پارك هورست1 در كتابش «جستجوي دنياي كودك» روشي را تشريح مي دهد كه به وسيله آن مي توان كودكان را ياري نمود تا درباره خودشان و مشكلاتشان صحبت كنند. نامبرده صحبت هاي كودكان را ضبط كرده و سپس از آن ها به عنوان برنامه راديوئي معروف به دنياي كودك استفاده مي نمود. در اين برنامه موضوعات متعددي مورد بحث قرار مي گرفت كه در ميان اين موضوعات بخشي نيز درباره ي همراهان تخيلي كودكان وجود داشت. به نظر مي رسد همراهان تخيلي كودك بايستي شخص، حيوانات يا حتي يك شيء باشد. اين همراهان از طريق تجربه كودك ساخته مي شوند و بدين وسيله كودكان آرزوها و روياهايشان را بيان مي كنند. همراه داراي شخصيتي است كه كودك دوتس دارد. مثل آن باشد و آرزوها و نيازها خود را به كمك آن برآورده سازد و در نتيجه گيري پايان فصل كتابش، درباره ي اين موضوع جذاب
    مي گويد: «تصور كودك موجب لذت وسيله ابراز احساسات است.» والدين بايستي به جاي نگراني، احساس شادي كنند كه كودك داراي اين قدرت خلاق است و اين تخيلات كودك بايستي به عنوان گنجينه ذهني و منبع غني زندگي بنگرند.
    «بيانيه كنفرانس I.C.C.P ، برايتون كه به اتفاق آراء مورد تأييد قرار گرفته است.»
    در مورد نياز كودك به بازي روي موارد زير بايد تأكيد شود:
    1ـ رشد جسماني و سلامت بدني
    2ـ ثبات عاطفي و سلامت رواني
    3ـ نمو عقلي و سلامت رواني
    4ـ دوستي و تشريك مساعي بين كودكان
    نكات علمي :
    1ـ با كودكان ارتباط شخصي مثبتي ايجاد كرده، به زندگي خانوادگي بها دهيد.
    2ـ به كودك كمك كنيد تا تصوير ذهني مثبتي ايجاد كند.
    3ـ به كودك كمك كنيد تا به توانايي هاي خود پي ببرد.
    4ـ به كودكان خود بياموزيد كه از تحقير كردن ديگران بپرهيزد.
    5ـ ارزشهاي اخلاقي را آموزش دهيم.
    6ـ تأمل در گفتار را بياموزيم.
    7ـ به او كمك كرده تا خود را بهتر درك كند. (اگر بچه ها بدانند كه كدام احساس آنها را به سازگاري با ديگران مجبور مي كند، بهتر مي توانند مستقل زندگي كنند.)
    8ـ به آنها بياموزيم محبوبيت همه چيز نيست.
    در يافتن دوست، فرزندانمان را ياري كنيم.
    9ـ فرزندان خود را تشويق به صحبت كردن كنيم.
    سرگرم شدن با كودك بهترين مكالمه اي است كه مي توان ايجاد كرد.
    بهترين موقع صحبت وقتي است كه بچه ها از مدرسه برمي گردند و زماني كه عصرانه اي براي آنها درست مي كنيم در حال خوردن عصرانه با آنها صحبت كنيم. درباره ي دوستان تازه اي كه پيدا كرده اند و …
    نكته مهم اين است كه: ارتباط كلامي خوب خود به خود به وجود نمي آيد. زمينه مي خواهد و صرف وقت با بچه ها زمينه ساز مهمي است.
    10ـ بپرسيد به چه موضوعي علاقه مند هستند.
    11ـ براي شروع صحبت ابتدا مي توان از آنها نظرخواهي كرد و حتي مي توان موقع خواب با آنها صحبت كرد.
    12ـ شنونده خوبي باشيد (با گوش دادن به صحبتهاي ما به درون افكار و احساسات ما نفوذ
    مي كنند.) براي اينكه شنونده خوبي باشيم به نكات زير توجه كنيم:
    1ـ با تمام وجود گوش كنيم.
    2ـ از قطع صحبت خودداري كنيم.
    3ـ اگر وقت گوش كردن را نداريد، زمان ديگري را مشخص كنيد.
    4ـ احساسات آنها را تصديق كنيد.
    13ـ فضاي مناسبي براي ارتباط ايجاد كنيد بدون روش سربازخانه اي (دستور دادن و امر و نهي كردن) بدون تهديد، تحقير، سرزنش.
    14ـ پياژه در كتاب خود به نام «قضاوت اخلاقي كودك» از رشد تفكر اخلاقي كودك كه از 3 فاز يا سه مرحله برهم منطبق تشكيل مي شود، صحبت كرده كه مرحلة اول را «اخلاق بي انعطاف» ناميد و معتقد بود كه براي كودك در اين مرحله، قانون و مقررات بزرگترها، مطلق و بي چون و چرا هستند. مرحله دوم را «اخلاق تعاون و همكاري» توصيف كرد و معتقد بود كه كودك در اين مرحله از رشد، اخلاق را در انصاف و تساوي و برابري مي بيند و بالاخره مرحله سوم رشد اخلاقي به اعتقاد پياژه «تساوي متقابل» بود.
    15ـ با استدلال كودك محترمانه رفتار كنيد.
    16ـ با پي بردن به موقعيت استدلال كودك، نظر خودتان را هم بگوييد.
    17ـ محدوديتهاي استدلال فرزند خود را پيدا كنيد.
    18ـ براي اينكه با كودك صحبت خوبي داشته باشيد بايد ورزيدگي در طرح سئوال داشته باشيد. يعني «سئوال به جاي گفتن». به جاي اينكه كودك را مستقيماً به خاطر رفتارش سرزنش كنيد. لحظه اي تأمل كنيد و جملات زير را به شكل سئوال طرح نماييد.
    به جاي گفتن … بپرسيد
    1ـ وقت رفتن است، كفش و لباست را بپوش. 1ـ وقت رفتن است، چه بايد بكني؟
    2ـ اگر بر سر تماشاي برنامه تلويزيون به 2ـ اگر بر سر تماشاي برنامه تلويزيون به
    توافق نرسيد، آن را خاموش مي كنم. توافق نرسيد، چه اتفاقي مي افتد؟
    3ـ اتاق جاي توپ بازي نيست، چيزي را 3ـ چرا نبايد در اتاق توپ بازي كنيد؟
    مي شكنيد.
    4ـ ابداً در كارها كمك نمي كنيد. 4ـ آيا در كارها به من كمك مي كنيد؟
    5ـ مواظب رفتارت باش. 5ـ چه بايد مي كردي؟
    6ـ از خواهرت عذرخواهي كن و قول بده كه 6ـ اگر كسي را بيازاري، چه بايد بكني؟
    ديگر او را نزني.
    7ـ كمي از آب نباتها را به برادر كوچكت بده. 7ـ ببينم، اگر برادرت آب نبات بخورد و به تو ندهد، چه احساسي پيدا مي كني؟
    8ـ جيغ كشيدن موقوف. 8ـ به جاي جيغ كشيدن چه بايد بكني؟
    9ـ موقع عطسه دستت را مقابل بيني ات بگير. 9ـ موقع عطسه چه بايد بكني؟
    10ـ كاري را كه از تو خواستم انجام ندادي. 10ـ آيا كاري را كه از تو خواستم انجام دادي؟
    11ـ جنگ و دعوا بس است، به نوبت بازي كنيد. 11ـ چگونه مي توانيد اين مسئله را حل كنيد؟
    پس از تمرين، خواهيد ديد كه پرسش و طرح سئوال شيوه اي بسيار مفيد در برخورد با
    بچه هاست.
    19ـ بر سر تعهدات خود باشيم.
    نكات پيشنهادي براي پرورش خلاقيت و رفتار خلاق در كودكان :
    1ـ در گزينش و سازمان دهي برنامه ريزي آموزشي به تجارب اصيل، سيال و انعطاف پذير كه در اصل دربرگيرنده سه اصل خلاقيت است، بيشتر توجه كنيم (با توجه به تجربيات آموختني و سازمان دهي اين تجربيات).
    2ـ سئوالات «غريب» ، «غيرمعمول» و «عجيب» كودكان را نبايد ناديده گرفت.
    3ـ سعي كنيد در همه فكرها نكات مثبت را بيابيد. به فكرها، سئوالات، برچسب «احمقانه» ، «بد» و «نامربوط» نزنيد كه باعث مي شود كودكان سئوالات بهتري مطرح نسازند.
    4ـ بهترين روش اين است كه سئوالات «احمقانه و نامربوط» با مطالبي از سوي خود شما دنبال شود و از ياد گيرنده بخواهيد در مورد مسئله بيشتر فكر كند.
    5ـ به طور منظم به خلاقيت كودكان خويش پاداش دهيد. بسياري از كودكان نشان داده اند كه با دريافت پاداش براي فعاليتهاي خلاقانه، رفتار خلاقه شان افزايش يافته است.
    6ـ از كودكان خويش انتظار خلاقيت را داشته باشيد و آن را طلب كنيد.
    7ـ از نظر نمره و امتياز به «خلاقيت» بايد امتياز اضافي داد.
    8ـ براي رفتارهاي خلاق الگو نشان دهيد.
    9ـ آموزش مهارتهاي جديد تا كودكان بتوانند به گونه اي خلاق، دنيا را سياحت كند.
    10ـ شكوفا كردن تصور و تخيل كودك
    11ـ استفاده از روشهاي حل مسئله حتي در سنين پايين
    12ـ كودكان پيش دبستاني خود آشكارا خلاق هستند، اين گرايش طبيعي به جانب خلاقيت را سايرين تغيير ندهند.
    13ـ پرورش تفكر واگرا
    14ـ پرورش تفكر همگرا نيز ناديه گرفته نشود زيرا خلاقيت از طريق توليد واگرا و توليد همگرا ايجاد مي گردد.
    15ـ يادگيري بسيار مهم، ولي تفريحي و جالب باشد.
    16ـ كودكان به عنوان افراد منحصر به فرد، قابل احترام و محبت قرار گيرند.
    17ـ كودكان در محيط هاي آموزشي خود يادگيرنده فعال باشند.
    18ـفضاي كلاس عاري از تنش و فشار باشد و كودكان در آن احساس آسايش و آرامش كنند.
    19ـ كودكان در آموزشگاه احساس عزت نفس و ارزش معنوي داشته باشند.
    20ـ مربيان منبع اطلاعات و هدايت هستند. كودكان بايد براي مربيان احترام قائل شوند اما در حضور آنها احساس راحتي نمايند.
    21ـ كودكان براي بحث بي پرده درباره ي مسائل با مربي يا همكلاسهاي خود احساس آزادي نمايند.
    22ـ همكاري هميشه بر رقابت ترجيح داشته باشد.
    23ـ تجارب يادگيري حتي الامكان به تجارب دنياي واقعي كودكان نزديك باشد.
    24ـ از جمله عوامل بسيار مهم در يك محيط آموزشي، نقش الگوي مربيان است. مربياني كه در احساس كودكان شريك مي شوند، خود را كامل نمي دانند و احترام عميق براي آنها قائل هستند و رفتار آنها الگويي است از آن چه مي گويند، و شوق همكاري در يادگيري و خلاقيت را در كودكان افزايش مي دهند.
    25ـ فضاي فيزيكي محيط هاي آموزشي بايد ايده برانگيز و متنوع باشد. وجود وسايل آموزشي لازم و دسترس كودكان به آنها نقش مهمي در پرورش خلاقيت كودكان دارد.
    26ـ به كودك فرصت دهيد تا بدون ترس از عواقب ارزشيابي به يادگيري، تفكر و اكتشاف بپردازد.
    27ـ از همسان سازي كودكان بپرهيزيد (همسان سازي كودكان يعني محدود كردن تجربيات و سوق دادن كودك به نحوه ي تفكر همگرا)
    28ـ يادگيري مشاركتي و گروهي
    29ـ به كارگيري تفكر، طراحي ذهني، رديابي ذهني، هدف يابي در فرآيند يادگيري كه منجر به پويايي ذهن شود.
    30ـ در برنامه ريزي آموزشي خلاق به كودكان فرصت انتخاب و پذيرش يك مفهوم داده شود.
    31ـ فرصت اظهارنظر يا رد آن مفهوم
    32ـ فرصت تحليل و بررسي كليه رويكردها
    33ـ پرورش كاركرد بخش راست و چپ مغز (بخش راست مغز مسئول فعاليتهاي مربوط به تفكر واگرا، بخش چپ مغز مسئول فعاليتهاي مربوط به تفكر همگرا)
    34ـ اندازه گيري خلاقيت كودكان از طريق آزمون تورنس كه خلاقيت و نيز پيشرفت تحصيلي مورد بررسي قرار مي گيرد.
    35ـ آشنايي و تماس مستقيم مردم با كودكان خلاق و نيازهاي آنها
    36ـ آموزش اطلاعات و تجربيات مربوط به رفتار خلاق به منزله ي مواد اوليه
    37ـ آموزش توجه به جزئيات موضوع، تصاوير و …
    38ـ ايجاد انگيزه و مركز رغبت
    39ـ كاهش اضطراب كودكان
    40ـ شوخ طبعي
    41ـ توجه به خلاقيت كودكان و قدرداني از ايده ها و تجربه هاي نوين
    42ـ عدم قضاوت زود هنگام بر روي يك موضوع ناآشنا
    43ـ استفاده از روش بارش مغزي (ذهن انگيزي)
    44ـ تجارب كودكان را به مورد خاص محدود نكنيم (كار بديع و كار خلاق را تقويت كنيم)
    45ـ تهيه فهرست مطالبي از سئوالات (چرا، كجا، چه موقع، چه كسي، چه چيزي، چطور)
    ـ فهرستي از سئوالات بدين قرار تهيه گردد:
    46ـ تركيب كردن
    47ـ اقتباس
    48ـ تعديل و تغيير
    49ـ بزرگ كردن
    50ـ استفاده هاي ديگر از اشياء و پديده ها
    51ـ حذف كردن
    52ـ تغيير دادن ترتيب ها
    53ـ وارونه سازي
    54ـ جايگزين كردن
    55ـ ارتباط اجباري چيزهايي كه معمولاً هيچگونه رابطه اي با يكديگر ندارند.
    56ـ آموزش معكوس سازي مسئله
    57ـ آموزش تداعي تصوير
    58ـ تقويت كنجكاوي (پرسيدن، تقاضا و جستجوي اطلاعات جديد)
    59ـ تقويت اعتماد به نفس
    60ـ به تفاوتها احترام بگذاريد، يعني از رقابتها جلوگيري كنيد (هر رقابتي صحيح نيست، بعضي از رقابتها اعتماد به نفس را از بين مي برد.)
    61ـ بگذاريم آنها خود پاسخگو باشند.
    62ـ خيلي به آنها نه نگوييم.
    63ـ كارها و رفتارهاي خوب كودكان را توصيف كنيم.
    64ـ به خاطر راستگويي آنها را تنبيه نكنيم.
    65ـ به بهانه كثيف شدن از كشف كردن چيزها جلوگيري نكنيم.
    66ـ ياد بدهيم كه هميشه ممكن است بزرگترها درست فكر نكنند.
    67ـ براي راه حل هاي آنها ارزش و اعتبار قائل شويم.
    68ـ آماده سازي كودك براي خلاقيت (1ـ تركيب بندي نو از اشياء و مواد در دسترس.
    2ـ استفاده هاي نامعمول از اشياي معمولي)
    69ـ پرورش حواس كودك شامل اين موارد است:
    تمرينات ديداري
    شنيداري
    لمسي
    بويايي
    چشايي
    تمرينات حسي ـ تجسمي (جزء تمينات مربوط به تصويرسازي ذهني است)
    تمرينات حسي آميزي (بايد از طريق تناظريابي و تخيل به ياد بياوريم. مانند: صداي سيب)
    تمرينات ترجمه حسي (دو نظام حسي به هم تبديل مي شود كه ممكن است قبلاً تجربه شده باشد. مانند: به ياد آوردن گرماي آتش از تصوير)
    70ـ ايجاد هيجان مناسب (تن آرامي، حركت ـ آگاهي، تصويرسازي ذهني، تصويرسازي هدايت شده، قصه هاي ناتمام)
    71ـ به كارگيري مهارت هاي تفكر (جلسات بارش فكري براي كودكان، تفكر تصويري، تصويرسازي ذهني، ارتباط اجباري، داستان هاي ناتمام، استفاده از لطيفه، طنز، شوخي، شكلك، فهرست صفات، حركات بدني و ژست ها، بازي هاي خلاق)

  12. بالا | پست 11

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Aug 2016
    شماره عضویت
    29968
    نوشته ها
    23
    تشکـر
    0
    تشکر شده 4 بار در 4 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    خوب بود نکات

  13. بالا | پست 12

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Aug 2016
    شماره عضویت
    29968
    نوشته ها
    23
    تشکـر
    0
    تشکر شده 4 بار در 4 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    بله خب درسته

  14. بالا | پست 13

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2019
    شماره عضویت
    41103
    نوشته ها
    1
    تشکـر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    ما هم مرکز مشاوره خوبی داریم که آزمون هدایت تحصیلی برگزار میکنه..اگه خواستید به ما هم سر بزنید
    s-hasht.ir

  15. بالا | پست 14

    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    تاریخ عضویت
    Apr 2019
    شماره عضویت
    40526
    نوشته ها
    1,260
    تشکـر
    796
    تشکر شده 601 بار در 492 پست
    میزان امتیاز
    6

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    نقل قول نوشته اصلی توسط فرهیختگان جوان نمایش پست ها
    ما هم مرکز مشاوره خوبی داریم که آزمون هدایت تحصیلی برگزار میکنه..اگه خواستید به ما هم سر بزنید
    s-hasht.ir
    اگه مرکز مشاوره خوبی داشتین جای نابجا واسش تبلیغ نمیکردین
    پس مطمئنا مرکزتون بدردنخوره
    امضای ایشان
    به طبیعت بگو حواسش جمع باشد

    اگرچه کلی دیر ای تقدیر

    اما با دستان و شاخهایم امده‌ام!

    اما بخاطر جنگ جنى با حيواناتت به سركردگی سگی ت

    مجبور شده ام سُم به پاى شعرم بكوبم

    شاخ دراورده باشد هنر

    و دُمى بافته ام در اخر مغزم

    چون جنگ حیوان با حیوان زبان مشترک میخواست

  16. بالا | پست 15

    عنوان کاربر
    کاربر محروم
    تاریخ عضویت
    Oct 2019
    شماره عضویت
    42147
    نوشته ها
    228
    تشکـر
    0
    تشکر شده 7 بار در 5 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : توصیــه های تربیتی نـوجـوانـان

    سلام ممنونم مطالب این بخش در مورد نوجوانان خیلی مفید بود تشکر

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. توصیــه های تربیتی کودکـان
    توسط *P s y C h e* در انجمن روانشناسی کودک و نوجوان
    پاسخ: 22
    آخرين نوشته: 07-14-2021, 04:31 PM
  2. اصول تربیتی دوقلوها
    توسط R e z a در انجمن روانشناسی کودک و نوجوان
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 10-06-2013, 01:05 AM
  3. دلایل عدم ارتقاي زنان در بخش مدیریتی چیست؟
    توسط R e z a در انجمن روانشناسی شغلی
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 09-20-2013, 11:55 PM
  4. نکات مهم و قابل توجه در مسائل تربیتی پسرها
    توسط R e z a در انجمن روانشناسی کودک و نوجوان
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 08-06-2013, 02:54 PM
  5. تعـریفی از رشته ی روانشناسی تربیتی
    توسط *P s y C h e* در انجمن روانشناسی تربیتی
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 08-03-2013, 04:52 PM

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد