نوشته اصلی توسط
زینب 6893
سلام
من خانمی هستم کارمند و 25 سال سن دارم کارم دولتیه و از ساعت 2:30 الی1430 مشغول به کارم و همچنین دانشجو ام و اکثر بعد از ظهر ها رو مثلا شنبه تا 3شنبه کلاس دارم و به دانشگاه میرم در این بین فرزند پسر 3 ساله دارم که هم خودم علاقه و دلبستگی شدیدی بهش دارم و هم اون با اینکه از 6 ماهگی تا به الان اونو خونه مامانم میذارم اما اون هنوز عادت به این موضع نکرده و گاهی صبح ها گریه میگیره و بهونه میگیره خونه مامانمم از همه لحاظ برای نگهداریش مهیا است از بازی گرفته تا تفریح و ...
اما من دچار عذاب وجدان شدیدی شدم و هر روز به خودم میگم چرا بچه رو تنها میذارم ؟ چرا میام سرکار؟ چرا درس میخونم؟ و ...
اما بین دو دلی موندم بعضیا میگن تو دری بچتو عذاب میدی و اذیتش میکنی اما بعضی ها هم مگن بچه بزرگ میشه چه ت وباشی و چه نباشی و همه این روزها رو یادش میره حتی اگه تو سرکار و دانشگاه هم به خاطر اون نری ... اما وقتی اون بزرگ بشه این فداکاری تو رو درک نمیکنه
لطفا راهنماییم کنید
مرسی