یکی از تجربه های من اینه که باید برای اینترنت و دنیای مجازی، برنامه های تلویزیون، یه وقت مشخص در روز گذاشت. مثلا نیم ساعت دنیای مجازی و نیم ساعت تلویزیون کافیه.
بیشتر قدر ثانیه هایی که میگذرند رو بدونیم. هیچ چیز به اندازه وقت باارزش نیست. چون وقتی از دست بره دیگه نمیشه جایگزینی براش پیدا کرد.