سلام بهنامم هستم 30 ساله.رتبه 47 ارشد دانشگاه تهران بودم.الان شاغل و متاهل و پدر هستم.فوق العاده علاقه دارم ادامه تحصیل بدم دوری از محیط دانشگاه و تحصیل باعث افسردگی شدید شده می خوام ادامه بدم ولی تو ایران با این شرایط ادامه بدم ولی بگم برا دل خودم می خوام بخونم
خب اگر امكاناتش براتون فراهمه بخونيد چه تفريحي بهتر از درس
دوست عزیز اینکه رتبه 47 بودید الان اصلا" مهم نیست چون شما امروز پا به افسردگی گذاشتیدنوشته اصلی توسط b_behname
اینکه افسرده اید نشون میده فکرتون در گذشته سیر میکنه و تا عاملش رو از بین نبرید این حس و حال وجود خواهد داشت
پس بهتره خودتون رو اینقدر درگیر تصورات کمالگرایی نکنید چون مسلم بدونید هیچ کاری ممکنه انجام ندید و عمرتون با این تحرفا تلف بشه
یک تصمیم منطقی و یک قاطعیت در عمل میتونه شمارو از این سرگردانی نجات بده
و گرنه همیشه در حسرت این روزها باید دست و پنجه نرم کنید
در اولین اقدام مشاوره ای حضوری برای شما لازمه تا بتونید از بندهای تلقین بیرون بیایت
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید دفتر قیطریه: ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه دفتر سعادت آباد: ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه دفتر شریعتی: ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه
خـــــدانـگهــــــدار
باز همون آش و همون کاسه برا چی دکترا بخونم با چه انگیزه ای اخه؟
سلام.شروع کردم به درس خوندن اولش حسابی برنامه ریزی چند روز وقت گذاشتن منابع پیدا کردن کتاب خریدن ولی تا شروع کردم باز از حوصله افتادم افکار منفی باز اومد به چه امیدی بخونم آخرش چی آخه باز خانواده رو فرستادم خونه باباش تنها موندم تو خونه مثلا درس بخونم ولی چی دو صفحه نخونده قفل کردم و باز سیگار بخدا خسته شدم از زندگی با این وضع به فکرم می زنه همه چی رو بزارم برم ناکجا اباد .کمکم کنید داره زندگیم از دستم میره .تو محیط کار با همکارام مشکل برخورد کردم حوصله هیچکس و ندارم.پسرم که اینقدر دوسش دارم یه دقیقه دوریش و نمی تونم تحمل کنم بردم گذاشتم خونه بابا بزرگش من دارم کجا میرم با این وضع از خودم از زندگی از همه متنفرم نه زندگی رو دوس دارم نه مرگ رو واقعا بلا تکلیفم
اگه كار و زندگى دارى دكترا رفتنت برا چيه؟
برو به كارت برس تو كارت پيشرفت كن با دكترا داشتن تو ايران هيچى بهت اضافه نميشه..برو پيش مشاور برو مسافرت افكارتو سر و سامان بده خانوادتو برگردون بشين سر زندگيت..
حداقل رشتتون رو میگفتید
تا هدفی نداشته باشید از درس خواندن علی الخصوص دکترا ، حضورتون در دانشگاه هدر رفت سرمایه های ملی و سرمایه های خودتون در درجه اول عمرتونه.
به نظر من بجای اینهمه درگیری فکری برای ادانه تحصیل به فکر یک زندگی شاد باشید ...شااااااااااد ...همیشه شادی یعنی موفقیت ولی موفقیت لزوما شادی نیست ..وقتی موفق بشین دکترا قبول بشین ولی خیلی چیز هارو براش از دست داده باشین خصوصا رو حیتون رو موفقیت معنی نداره ...همه میگن فیت باشید من میگم شاد باشید
دقیقا بسیاری از مردم ما متوجه نیستن این عمری رو که در دانشگاه تلف میکنن با درس خوندن بی هدف اگر در جای دیگه سرمایه گذاری کنن باز ده خیلی بیشتری داره براشون.
مدیریت مالی
[QUOTE=ghazal1;148761]به نظر من بجای اینهمه درگیری فکری برای ادانه تحصیل به فکر یک زندگی شاد باشید ...شااااااااااد ...همیشه شادی یعنی موفقیت ولی موفقیت لزوما شادی نیست ..وقتی موفق بشین دکترا قبول بشین ولی خیلی چیز هارو براش از دست داده باشین خصوصا رو حیتون رو موفقیت معنی نداره ...همه میگن فیت باشید من میگم شاد باشید
آره ولی چیکار کنم تو شهرستان کوچیک امکانات محدود چیکار میشه کرد. بزرگترین اشتباهم برگشتم از تهران بود اگه کار و پیشرفت کاری وجود داشت چرا به اینجا میرسیدم.الان با فوق لیسانس تو یه شرکت خصوصی صادرات و واردات هستم حسابدارشم شرکتی که مثل اکثر شرکت های دیگه نه مدیریتی توش هست نه منطقی
به نظر من بجای اینهمه درگیری فکری برای ادانه تحصیل به فکر یک زندگی شاد باشید ...شااااااااااد ...همیشه شادی یعنی موفقیت ولی موفقیت لزوما شادی نیست ..وقتی موفق بشین دکترا قبول بشین ولی خیلی چیز هارو براش از دست داده باشین خصوصا رو حیتون رو موفقیت معنی نداره ...همه میگن فیت باشید من میگم شاد باشیدشاد بودن یعنی چی من نمی فهمم معنی شاد بودن رو شما شاد هستین؟اگه شاد هستین می شه معنی کنیم برام چرا شادین؟
میگن برو تو کار خودت پیشرفت کن چه کاری با چه امکاناتی یه سرمایه دار اودن چند تا سوله اجاره کردن یه عده رو ریختن میگن کار کنیم ما اینجا فقط هفته ای یه روز تعطیلیم تعطیلات رسمی هم سرکاریم همش زورگوئی هستش الان فوق دارم یعنی دیپلم هم بودم نه به حال من نه به حال این شرکت و امثال این شرکت فرقی داشتن دنبال پول هستن به بهای فدا کردن زندگی مردم تهران و شهرهای بزرگ دیگه مثل تبریز و اصفهان بودم و کار کردم باز اونجا ها خوب هست شرایط کاری از چی بگم .استخدامی هم نیست اگه باشه دیگه سنم داره میگذره شاید ادامه تحصیل باعث بشه به یه جایی برسم وگرنه فکر نکنم
بخدا هیچی اینجا نداریم یا باید پول داشته باشی دلالی کنی اون وقت واقعا وضعیت زندگیت توپ میشه بخصوص نزدیک مرز و منطقه آزاد هستیم یا باید راننده کشنده بشی باز اون هم پولش خوبه وگرنه بقیه کارها همینه.تهران موقع تحصیل هم درس می خوندم هم کار میکردم هم تتدریس میکردم کنار همه اینها پیان نامه می نوشتم و کلی هم شاد بودم واقعا واقعا شاد بودم شاید تو اون زمان شاد بودن و معنیش رو فهمیدم تو اون امکانات حداقل از لحاظ علمی امکانات علمی لذت می بردم از درس خوندم الان چی
خب ببینین هدفون از زندگی چیه ؟؟
درامد بالا ؟
ارامش کاری؟
مدرک تحصیلی؟
پرستیژ شعلی اجتماعی ؟
آرامش در کنار لزومات زندگی؟
با همشم با هم میشه .یدونشم بدون بقیه میشه ...
همشون رو میخوام چون اونایی که دیدم میشناسم همشون رو دارن از یه مورد شاید کمتر ولی از یکی بیشتر ولی خلاصه همه رو دارن
یه چیزی هر آدمی داره به اسم هدف اصلی زندگی. اینو باید پیدا کنیم و براش هدفسازی کنیم. حالا اگه دکترا بهش کمک می کرد بخونیم اگه نه نخونیم.این هدف زندگی رو یه مشاوری برای من پیدا کرد و من خیلیم قبولش دارم.این سایتشه:ashouriadviser.ir
ببینم خانم شما تمام مشکلات عالم را داشتین و اون مشاور براتون حل کرد اخه تو تمام تایپک ها همینو نوشتین
تبلیغ ممنوع خانم دروغگو
مرسی
با این اوصاف بایر برم پیش مشاوره یا روانپزشک؟
با این اوصاف باید هم سردرگم باشین .
هدف شما از زندگی چی هستش؟دوست دارید که در زندگیتون چه چیزهایی داشته باشید؟چه چیز هایی برای خودتون کمال میدونید؟ایا بقیه کارهاتون هم به خاطر چشم و هم چشمی هست ؟
اصلا بحث چشمو هم چشمی نیستش اعتقاد دارم از کسایی که موفق شدن به همه چیزهایی که قبلا اشاره شد برسن من از اونا چیزی کم ندارم می دونم استعداد و دارم برسم ولی چطور چگونه رسیدنش و نمی دونم انگیزه ندارم می خوام برسم ولی افکار منفی همون اولش سد راهم میشن
خب معلومه سردرگم نبودم اینجا نیم اومدم الان داشتم طبق برنامه جلو میرفتم شاد بودم و به اینده امیدوار ولی الان چی کاملا ناامید
آقا بهنام اینکه درس بخونیدو ادامه بدید خوبه ولی به شرطی که توی زندگیتون خلل ایجاد نکنه ، بعضیا هستن راحت درسشونو میخونن زندگیشونو میکنن نه آرامششون بهم میخوره نه به جاییشون برمیخوره ، ولی یه عده ی دیگه ، افسردگی میگیرن چون استرس دارن ، یا حالا دلیلشو دقیق نمیدونم ولی مثل شما آرامششون سلب میشه .
چرا باید برای درس خوندن از خانوادت دور بشی ?! چرا اونا رو فرستادی جای دیگه ?!? اینجوری که تنهایی تو خونه بیشتر اذیت میشی !! نه پسرت هست نه خانمت ، این بیشتر شمارو کلافه میکنه ، آخرشم وقتی کتابو باز میکنی فقط زل میزنی بهشو به چیزای دیگه فکر میکنی . بعد که به خودت میای که نمیتونی اونطور که انتظار داشتی بخونی اعصابت بهم میریزه ، کلافه میشی ، تو خودت میری ، آرامشت سلب میشه .
به نظرت این زندگی لذت داره ?!?!
از خانمت ، بچت ، زندگیت لذت ببره ، کار که داری ، درسته اونطور نیست که راضیت کنه ولی خدابزرگه ، خانمت که راضیه ، چرخ زندگیتون که میچرخه پس چرا خودتو اذیت میکنی ?!?
میدونم میگی این راضیم نمیکنه ، شما ایده آل میخوای ، همه چیز میخوای همه چیزم بهترینشو میخوای ، ولی گاهی امکانش نیست ، شما اگه داری اذیت میشی واسه درس خوندن بزارش کنار ، چرا زندگیو داری زهر میکنی به دهن خودت ?!?
وقتتو با خانوادت باش ، تفریح ، گردش ، ساختنه زندگی ، فکرتو درگیر زندگیت کن نه درست که آخرشم شده واست اعصاب خوردی رو به افسردگی .
خب تقصیر خودتونه دیگه ...همسروی منم تک رقنی کنکور زمان خودش بود ولی الان پشینونه که چرا انقد درس خونده ..باید وقتشو میزاشته برا کار ازادو ...ولی من متقاعدش کردم که زندگیت همین راهیه که انتخاب کردی مهم بعد از اینه ..شمام باید هدف هاتون رو اولویت بندی کنین ..یعنی چی که همشو میخوام ؟باید اولویت های اول رو پیدا کنیدو به همون ها راضی بشین .مگه عمر ادمی چقدره که خودش رو بکشه همشو باهم داشته باشه عوضش از جوونیش لذت نبره .الویت زندگیتون رو بزارید روی شادی و ارامش .به حقوقی که دارید قانع باشید در کنارش دنبال راه هایی برای ارتقا کاریتونم حتمااا باشید .رکود و ثبات توی کار به مرور شما رو از اون کار دلسرد میکنه .با خانواده گردش برین .هر هفته .میافرت برین شاد باشین و سخت نگیرین چشم و هم چشمی هم بزارین کنااااار .میخواین درستون رو با این شرایط بخون که فقط اقای دکتر صداتون کنن یا روحاون ارضا بشه که تا تهش رفتین ؟در کنار ارامش خانواده باید باشه .غیر این به تحصیلاتتون قانع باشی یه ارشد موفق بهتر از یه دکتر ناموفقه .افتاااد؟ :-d
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟