نوشته اصلی توسط
amirkabir
سلام
اولین نکته اینه که باید دید شما چطور فضای ذهنی این بچه رو ساختین؟
آیا براش نمره کامل گرفتن رو هدف جلوه دادین؟ یا شاگرد اول بودن رو و یا...؟
یعنی باید فهمید تصورش چیه در مورد اینکه اگر شاگرد اول نشه چی میشه؟
یا اگه نمره کامل نیاره چی میشه؟
شاید مجبور باشین خیلی از چیزهایی که تا به حال تو ذهنش ساختین رو خراب کنین
شاید اون تا حالا همه کمالاتش رو تو این میدیده که شاگرد محبوب معلم ها باشه، خاص باشه
مورد توجه باشه و...
اما یه نکته کلی هست که در هر صورت باید رعایت کنید اینه که برای کمک بهش چیزایی که ازش میترسه
و حساسه رو به زبون نیارید
مثلا اگه از کمتر بودن نمرش از دوستش میترسه شما برای آروم کردنش نگین چه عیبی داره ازش کمتر بیاری
میتونید بگید خیلی خوب تلاش کردی ، خیلی عالی بود و.....
یا اگر نمرش کمتر از حد توقعش شد نگید عیب نداره که کم شده بلکه بگین بهش افتخار میکنید که همه
زحمتش رو برای رسیدن به هدفش به کار میگیره و....
سعی کنید حمایت رو به جلو داشته باشین
همه جا هم زبونی خوب نیست، گاهی باعث میشه شخص باور کنه نگرانیش درست و واقعیه
پس هر بار که اظهار نگرانی و ناراحتی میکنه از آرمانها، اهداف و امیدواریها براش بگین
بدون اینکه اشاره ای به اینکه: حالا عیبی نداره اگه...... داشته باشید.
نکات دیگه ای هم هست مثلا اینکه اصلا توان این بچه در حد رقابت با اون دانش آموزها هست
یا شما توقع زیاده از توانش ازش دارین؟
ازش تست گرفتین؟ به جایی مراجعه کردین؟