دروس ریاضی به قدری گنگ سخت هستند که آدم درش گیر میکند, تجربی نهایتش خرخوانی میکنید میرود پی کارش , ریاضی به قدری رشته سنگین بد دستیست که حتی اگر بخوانید هم سر جلسه سنگ کپ میکنید , مثالی میزنم:
درس زیشت شناسی: شما یا سوال را بلدی یا بلد نیستی بلد باشی درست میزنی بلد هم نباشی نمیزنی!
درس ریاضیات گسسته : شما حتی اگر سوال را بلد هم باشی باید بنشینی تا ته را حل کنی و حتی وسطش ممکن است یک خطای محاسباتی کارت را بهم بزند ...(مثلا یک را دو ببینی و...)
برای قبولی در رشته های مهندسی تاپ کف کف اختصاصی شما باید بالای 70 باشد! (به احتساب عمومی بالای 90!)
یک همکلاسی داشتیم ریاضی را زد 85 فیزیک 90 شیمی هم درست حسابی یادمان نیست عمومی هایش هم قالبا بالای 75 بود , رتبه نهایش شد 1000
تازه آن هم چه ریاضی, فرض کنید باید بنشینید 55 سوال چغر ریاضیات گسسته و هندسه تحلیلی و جبر و احتمال و اوووو....ریاضی تان هم که تمام بشود تازه یدک کش بیاید سوالات چغر فیزیک را پاسخ بدهد , آن هم دینامیک استاتیک
دست آخر اگر زنده بمانی شیمی را میتوانی جواب بدهی
بعد هم رشته ریاضی تاپ هایش , مهندسی برق است و مکانیک و آی تی و کامپیوتر , بقیه اش به درد نمیخورد , این رشته ها هم نهایت سر هم زیر 200 نفر میگیرند(دانشگا های تاپ تهران) یعنی شما بشوید 201 یکهو دانشگاهتان از تهران میشود تبریز مثلا
اگر هم در ریاضی نتوانید رشته تاپ قبول بشوید بقیه رشته هایش تمام کمال بی ارزش و بی خاصیت هستند.
اما تجربی نهایت با رتبه ده بیست هزار میتوانید بروید چمیدانم رشته زیست بخوانید برای خودتان زیست شناس بشوید , چمیدانم بروید پرستاری مامایی و...
اما ریاضی فقط باید تاپ باشید چون مابقی رشته های ریاضی کاملا بدرد نخور و بدون بازارکار هستند.