رفتار رئیس در محل کار

رفتار تحقیر آمیز رئیس در محل کار

دست از مرثیه سرایی و ذکر مصیبت بردارید :
بعد از چنین رخدادهایی، راحت ترین و البته بی فایده ترین راه فرورفتن در فضای غم و غصه و ایفای نقش یک قربانی است.
سکوت، غم زدگی و انزوا راه حل های مناسبی نیستند و تا کنون به کمک کسی نیامده اند.
چنین رفتارهایی صرفا موجب بروز موج افسردگی خواهد بود و چه بسا چراغ سبزی به فرد توهین کننده برای تکرار این رفتار حتی با دیگران باشد.

درجه حساسیت خود را تنظیم و سپس به جزئیات توهین صورت گرفته فکر کنید :
گاه ممکن است دلخوری و ناراحتی، بیش از آنکه ناشی از توهین طرف مقابل (مدیر مربوطه) باشد، ناشی از زودرنجی شما باشد.
قبل از هر چیز بهتر است که در فضایی واقع بینانه و بر مبنای آنچه در شهر/ منطقه محل کار و در محیط های کاری مشابه به صورت عرف و فضای معمول در جریان است.
در خصوص رفتار صورت گرفته قضاوت کنیم.
یک رفتار توهین آمیز، حاوی حداقل یک یا چند نمونه واضح از عبور از فضای معمول و متداول کاری است.
به کار برده شدن الفاظ رکیک، فریاد زدن، تحقیر (با تکیه بر خصوصیات شخصیتی، قومی، نژادی، جنسیتی و ... کارمند).
ابراز مسلسل وار انتقاد بدون اعطاء فرصت پاسخگویی نمونه هایی از رفتارهای توهین آمیز هستند.
باید مراقبت کرد که زودرنجی و حساسیت بیش از حد، توهم توهین و برداشت غالبا توهین آمیز از رفتار مدیران ایجاد ننماید.

تسلیم نشوید و به فرد توهین کننده اعتراض کنید :
آنچه اغلب موجب جری شدن مدیران توهین کننده و تکرار رفتار توهین آمیز از سوی ایشان می شود.
سکوت و تسلیم کارمندان در مقابل این رفتار می باشد.
بهتر است بعد از تسلط بر رفتار و عبور از بحران ناشی از توهین، به شیوه ای کاملا مسالمت آمیز مراتب اعتراض خود را اعلام نمایید.
بدیهی است که طیف گسترده ای از رفتارهای اعتراض آمیز، بسته به جایگاه سازمانی مدیر توهین کننده است.
و نیز امنیت شغلی کارمند در سازمان قابل کاربرد می باشد.
از نمونه های معمول اعتراض می توان به درخواست جلسه مجدد برای پاسخگویی، ارسال یادداشت یا ای میل اعتراض آمیز است.
انتقال موضوع به مدیر ارشد (در صورتی که فرد توهین کننده خودِ مدیر ارشد نباشد !) و یا در میان گذاشتن موضوع با واحد منابع انسانی اشاره نمود.

به دلایل و زمینه های بروز برخورد فکر کنید:
اگرچه باید از خود-مقصر پنداری پرهیز کرد، اما لازم است.
همواره به صورت منطقی به دلایل و زمینه های بروز رفتار توهین آمیز مدیران توجه کرد.
گاه ممکن است اتخاذ رفتار خاصی از سوی کارمند یا زیرپا گذاشتن خط قرمزهای شفاف سازمانی، زمینه بروز رفتارهای توهین آمیز مدیران باشد.
شناسایی موقعیت های این چنینی، می تواند از تکرار بالقوه رفتارهای توهین آمیز جلوگیری نماید.

اثربخشی اقدامات انجام شده را اندازه گیری کنید :
مهم ترین شاخص موفقیت در انجام آنچه ذکر شد، عدم تکرار رفتارهای توهین آمیز است.
چنانچه مجددا و یا مکررا در معرض رفتار توهین آمیز مدیر (یا مدیران) قرار دارید، باید جدی تر نسبت به موضوع نگاه کنید.
در چنین مواقعی 2 احتمالی اصلی وجود دارد.
یا در محیط کار ناسالمی کار می کنید و یا در حلقه پیچیده ای از اشتباهات رفتاری خود و اطرافیان گرفتار گشته اید.
در احتمال اول، شاید بهترین راه حل تلاش برای یافتن یک موقعیت شغلی جدید باشد!
هر چند که در وضعیت فعلی اوضاع کسب و کار ایرانی، شاید این توصیه چندان عملی به نظر نرسد ولی گاه اجتناب ناپذیر خواهد بود.
در احتمال دوم نیز باید بدانید که راه سختی در پیش دارید و آن باز تعریف هویت سازمانی خویش و تثبیت برند شخصی می باشد.

در پایان ذکر این نکته ضروری است که به دیگر همکاران و مدیران یادآور شد که:

توهین و تحمل توهین هر دو ممنوع !