1- فصول:
حجامت در فصل بهار و بعد از آن پاییز بیشتر از سایر فصول توصیه شده است و در سرما و گرمای شدید کمتر از بقیه اوقات انجام می شود و این امر در فصد و سایر استفراغات بدن نیز باید رعایت شود.
2- ماهها:
در کانون اول ( از ماههای رومی ) که تقریباً معادل دی ماه است فصد و حجامت نهی و در ماه آذار رومی (معادل فروردین) توصیه به آن شده است.
3- روزهای ماه :
اول و آخر ماه قمری برای حجامت مناسب نیست چرا که اخلاط در بدن ساکن هستند و میل به باطن دارند. در زمان غلبه نور ماه (14 و 15 ماه قمری) نیز حجامت مناسب نیست چرا که اخلاط لطیفه خفیفه بیشتر میل به ظاهر دارند اما از زمانی که ماه شروع به نقصان می گذارد یعنی 16 و 17 ماه بهترین زمان برای انجام حجامت است. زیرا در این زمان اخلاطی که در نیمه ماه به سطح آمده بودند اخلاط رقیق آن به عمق بازگشته و اخلاط غلیظ تر در سطح باقی می مانند و حجامت در این زمان اخلاط غلیظ بیشتری را خارج می کند .
در برخی روایات اسلامی روزهای 17 و 19 و 21 ماه مورد تأکید قرار گرفته است. همچنین امام رضا (ع) در رساله ذهبیه می فرماید: هر گاه تصمیم به حجامت داشتی از روزهای 15- 12 ماه قمری انجام بده که برای سلامتی بدنت بهتر است و هنگامی که ماه کامل شد حجامت نکن مگر آن که اضطراری داشته باشی چرا که خون با کاسته شدن از هلال ماه کم و با زیاد شدن آن زیاد می شود.
همچنین روزهای ابری و طوفانی، روزهای نامناسب برای حجامت دانسته شده اند.
4- ساعت:
ساعت دوم روز در فصل گرما و ساعت سوم و چهارم در فصل سرما بهترین ساعات انجام حجامت هستند. بهترین ساعت حجامت در روز زمانی است که گرما به سردی میل می کند چرا که حرارت باعث ذوب خون می شود پس اخراج آن را آسان می کند ولی نباید در حرارت خیلی شدید انجام گیرد. همچنین اگر حجامت در ظهر انجام شود به ناچار باید قبل یا بعد از آن غذا (ناهار) میل نمایند که هر دوی آنها به دلایلی که بعداً ذکر خواهد شد مضر بدن می باشد. همچنین در ظهر اخلاط خفیفه لطیفه صالحه بیشتر از خلط غلیظه کثیفه فاسده به سطح می آیند و حجامت در این هنگام باعث خروج خلط لطیف صالح می شود برخلاف فصد که چون جذب از باطن می کند در این ساعات توصیه می شود
