هر گوشه از کشور ما دارای آداب و رسوم مخصوص به خود است که دیدن آن خالی از لطف نیست. مراسمی زیبا و جذاب که هر کدام نشانه هایی از نیک سرشتی مردم این سرزمین را در بردارد. شخصا به شما پیشنهاد می کنم برای سفر به نقاط مختلف ایران از استفاده کنید تا دغدغه و خستگی رانندگی را نداشته باشید و از لحظه لحظه سفر خود به همراه خانواده لذت ببرید.
در ادبیات فارسی، شب یلدا مظهر فراغ، جدایی، درازی و طولانی است و معمولا شب هجران و زندانهای تاریک را به شب یلدا تشبیه کردهاند.
برپا کردن کرسی ذغالی از ویژگیهای شب چلَه در خراسان جنوبی است و یکی از دلایل این امر نیز استقبال از فصل سرد زمستان است. گذاشتن یک سینی بزرگ موسوم به مجمعه از دیگر رسوم شب چله است که در آن انواع میوهها و آجیل میگذاشتند. معمولا همه افراد فامیل بر گرد این کرسی جمع می شدند و افسانههای قدیمی که در لهجه محلی به \"اوسونه\" مشهور است را بیان میکردند و از این طریق شب خاطرهانگیزی را برای خود به ثبت میرساندند.برای برگزاری این جشن خانوادهها سعی میکنند، تا حد امکان انواع میوه و آجیل محلی از جمله عناب، سنجد، توت خشکه، برگه هلو، برگه زردآلو، تخمه، هندوانه، خربزه و انار را آماده و از مهمانان پذیرایی کنند.
\"کفزنی\" آئین سنتی مردم خراسان جنوبی در شب چلَه
\"محمدحسن قلندری\"، پژوهشگر و محقق در خراسان جنوبی در گفتو گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه خراسان جنوبی، گفت: کفزنی از مراسم مردم خراسان جنوبی در شب چلَه است.وی افزود: \"کف\" نوعی شیرینی است که با زدنِ آب \"چوبک\" و شیرین کردن آن به دست میآید و برای تهیه این شیرینی محلی مقداری چوبک که در گویش بیرجند \"پشمشویه\" یا \"بیخ\" مینامند(ریشه نوعی گیاه صحرایی است) را کوبیده و چند بار در آب میجوشانند و چون این آب تلخ است آن را عوض میکنند و دوباره میجوشانند. این کار را آنقدر تکرار میکنند که تلخی آب گرفته شود و هیچ طعمی نداشته باشد.وی ادامه داد: آب را میگذارند سرد شود آنگاه آن را در ظرف بزرگی که بهتر است تغار سفالی باشد، میریزند و با \"دسته گز\" که از ترکههای به هم بسته شدهی درخت گز یا انار است هم میزنند و این زدن را آنقدر ادامه میدهند که آب چوبک \"کف\" کند و معمولا هم زدن با آهنگ خاصی ادامه مییابد تا \"کف\" سفت شود. سپس مقداری شیره انگور یا شیره شکر و یا پودر شکر را به بتدریج به آن اضافه میکنند و زدن کف را ادامه میدهند تا خوب مخلوط شود و \"کف\" شیرین شود.قلندری گفت: وقتی که \"کف\" از هر جهت آماده شد آن را در ظرفهایی میکشند و روی آن را مغز کوبیده گردو، بادام، پسته و تخم رازیانه و بادیان میپاشند و با سرانگشت آن را میخورند.این محقق اظهار کرد: کف زدن از سرگرمیهای زمستان به خصوص شب چلّه یا یلدا است، در این میان گروهی از جوانان قبل از شیرین کردن کفها با پرتاب آن به سوی همدیگر و مالیدن کف به سر و صورت یکدیگر شادی و نشاط را به جمع مهمانان میآورند. گاهی نیز در شبهای برفی برای شگون مقداری از کف را روی برفها میریزند.
گل یا پوچ، بازی شب چلهای
قلندری ادامه داد: شب چلَه در آداب و رسوم مردم خراسان جنوبی جنبه دیگری نیز دارد که این کار را در اصطلاح \"شب چلَگی\" میگویند. مراسمی که هنوز هم با شور خاصی برگزار میشود. این مراسم مخصوص پسرانی است که با دختری نامزد کردهاند و دختر هنوز در خانه پدرش است. خانواده داماد هدایای مرسومی را از جمله کفش و لباس زمستانی، میوه و شیرینی و سایر...، به شکلهای زیبا بستهبندی میکنند و به همراه بزرگان فامیل برای عروس میبرند. به علاوه اینکه هر خانواده به تناسب بضاعتشان ممکن است یک النگو یا انگشتر طلا هم برای عروسشان در شب چله ببرند. بازیهای دسته جمعی همچون گل یا پوچ، طرح معما و چیستان و بازگویی قصه و داستانهای قدیمی توسط سالخوردگان و بزرگان فامیل و گرفتن فال حافظ از دیگر مراسم شب یلدا در بیرجند و سایر شهرستانهای خراسان جنوبی است.در ادبیات فارسی، شب یلدا مظهر فراغ، جدایی، درازی و طولانی است و معمولا شب هجران و زندانهای تاریک را به شب یلدا تشبیه کردهاند.